In de werkelijkheid is er ‘geen ander dan Hij’ en de Schepper wil door het schepsel onthuld worden. Maar als Hij zich zou onthullen zou het schepsel nooit onafhankelijk kunnen worden. Het zou zichzelf altijd aan het Licht ‘verkopen’ en zich er niet van kunnen afscheiden.

Daarom is het niet mogelijk om mijzelf weg te cijferen voor de Schepper, voor het Licht, omdat ik een volkomen slaaf ben van genot. Wij weten dat we in dit leven voortdurend onder toezicht van het Licht staan.

Daarom is de Schepper verborgen, maar de groep is bereikbaar. Wij kunnen dus met de groep gaan communiceren en zo zelfs boven ons egoïsme uitstijgen, dat zou niet mogelijk zijn met de Schepper. De mens ervaart dit in alles.

Naast het menselijk wezen bestaat alleen de Schepper: ‘Er is geen ander dan Hij’. Dan ontdekt een mens dat hijzelf ook niet bestaat. Het enige wat bestaat is één hogere Kracht die alles vult. Maar dit wordt pas ontdekt als een mens dit zelfstandig bereikt.

From the Kharkov Convention “Uniting to Ascend” 8/17/12, Workshop 2

Filed under: Conventies, Groepswerk, Innerlijk Werk - Geen reacties→

Uit een brief van Baal HaSulam (no. 8): Wij zien al eeuwenlang, tot op de dag van vandaag, hoeveel mensen hun leven hebben vergiftigd met allerlei vormen van lijden en zelfkwelling en dit alleen met het doel om een zekere betekenis te vinden in het dienen van de Schepper of om de Bestuurder van de wereld te leren kennen! Zij hebben allen hun leven tevergeefs verknoeid en ze hebben deze wereld op dezelfde manier verlaten als zij hier kwamen en niets bereikt. Waarom heeft de Schepper al hun gebeden niet beantwoord? Waarom nam hij naar hen een trotse houding aan? Waarom kwam Hij hen geen stap naderbij? Wordt hij daarom ‘De meest trotse van allen die trots zijn’ genoemd?

In het menselijk ras leeft een bitter misverstand waardoor mensen via verkeerde wegen de hoogste Kracht zoeken om zo de oorzaak van hun moeilijke leven te ontdekken. Een dergelijke zoektocht is niet juist, omdat we niet binnen het kwaad moeten zoeken, maar duidelijk moeten krijgen waar de bron van het goede is en naar Hem moeten streven, naar het bereiken van gelijkvormigheid met Hem, in plaats van een wachtende houding aan te nemen in de situatie waarin je je nu bevindt en aan Hem te vragen of Hij je leven, op dezelfde plek waar je nu bent, wil verbeteren.

Daarom schrijft Baal HaSulam in zijn brief: Wij zien al eeuwenlang, tot op de dag van vandaag, hoeveel mensen hun leven hebben vergiftigd met allerlei vormen van lijden en zelfkwelling en dat alleen met het doel om een zekere betekenis te vinden in het dienen van de Schepper. Wat voor soort dienst aan de Schepper is dit als de mens lijdt en wordt gekweld en hierin tegelijkertijd ook op zoek is naar een hogere betekenis? Dit was het doel niet.

Bij een dergelijke benadering hebben we met verschillende vertekende opvattingen te maken en daarom hebben allen die dit pad hebben gevolgd hun leven tevergeefs verknoeid. De een probeerde de situatie voor zichzelf te verbeteren zonder verder ook maar iets te veranderen. De ander was op zoek naar een methode om in zijn eigenbelang controle uit te oefenen op de Schepper. Een derde verwachtte dat hij door zijn lijden dichter bij de Schepper zou komen en een beloning zou krijgen voor zijn lijden. Er staat zelfs geschreven: “Het lijden verzacht het egoïsme, zoals zout het vlees verzacht”. Hieruit komt het gebruik om te vasten voort en het uitspreken van gebeden, we vinden dit in alle religies terug.

Zij hebben allen hun leven tevergeefs verknoeid en ze hebben deze wereld op dezelfde manier verlaten als zij hier kwamen, omdat deze benaderingen niet de juiste waren. De Schepper wil niet dat wij lijden. Hij heeft niets anders van ons nodig dan dat wij Zijn Grootheid bereiken en met Hem versmelten, dit betekent: hetzelfde niveau bereiken als Hij.

Alles wat wij doen, behalve ons richten op gelijkvormigheid met de Schepper en dat willen bereiken, is volledig nutteloos en zal nergens toe leiden. En wat nog belangrijker is, denk niet dat lijden deel uitmaakt van het pad naar de Schepper. Als de mens lijdt is dat een teken dat hij de verbinding met de Schepper kwijt is, dat hij niet alleen van Hem verwijderd is, maar zich ook steeds verder in de tegengestelde richting van hem verwijdert.

Terwijl de ‘druppel van eenheid’, het punt van samensmelting, alleen wordt bereikt als de mens onophoudelijk streeft naar gelijkvormigheid met de Schepper, zoals er geschreven staat: “Van de liefde voor mensen naar de liefde voor de Schepper”. Alle andere wegen zijn onjuist.

Baal HaSulam schrijft dit vanuit grote bezorgdheid, het gaat hem aan het hart dat dit door de hele menselijke geschiedenis heen plaatsvindt, tot aan de dag van vandaag. Wat kunnen we eraan doen? Grijp de gelegenheid aan, we moeten aan iedereen proberen uit te leggen wat de waarheid is.

From the Preparation to the Lesson 7/29/12

Filed under: Dagelijkse Kabbalah Lessen, Lijden, Spiritualiteit - Geen reacties→

Om een mens naar het bereiken van de werkelijke realiteit te brengen, namelijk buiten de beperkingen van zijn waarneming, zijn begrip en zijn gewone gevoelens, leidt de Schepper ons door een ontwikkelingsproces heen dat trapsgewijs verloopt. Op deze manier hebben we, nu we in deze wereld leven, de mogelijkheid om ons voor te bereiden op het ervaren van de werkelijke realiteit. Als wij ons daarop voorbereiden zullen wij – volgens het scheppingsplan dat aan ons werkt en dat ons dichter bij deze werkelijke realiteit brengt – uiteindelijk deze werkelijkheid ontdekken, dan zullen wij namelijk de onthulling van de Schepper aan Zijn schepselen bereiken.

Maar als wij ons niet op de juiste manier voorbereiden en ons leven niet gebruiken om onze waarneming te corrigeren, maar vanuit ons ego van het leven proberen te genieten, voelen we pijn als de Schepper ons naderbij komt. Overal waar wij vanuit ons ego handelen, voelen we de grote, globale crisis en verschillende problemen op allerlei terreinen van ons leven.

Overal waar we gebruik maken van een ongecorrigeerd ego dat niet wil veranderen, voelen we de crisis: op het gebied van educatie, cultuur, economie, financiën, ecologie, in gebroken gezinnen, terrorisme en drugsgebruik. Als we kijken naar de pijnlijke plekken van onze denkbeeldige wereld en we de oorzaak proberen te ontdekken van het crisisgevoel en de pijn die we ervaren, van de bittere smaak van alle heerlijke gerechten op de tafel van de Koning, ontdekken we, dat de bittere smaak uit ons groeiende ego voortkomt.

Overal waar ons ego bij betrokken is – wat bedoeld was om gecorrigeerd te worden, maar zich daarop niet heeft voorbereid – komen we een crisis tegen en alle andere problemen die we nu in de wereld ervaren. De conclusie is dus, dat we ons moeten voorbereiden op correctie met behulp van alle mogelijkheden die we daarvoor hebben.

Als wij serieus in de groep werken, studeren en disseminatiewerk doen en gebruik maken van alle mogelijkheden die ons door de Schepper gegeven worden, ervaren we een heerlijke, zachte smaak als we dichter bij de onthulling van de Schepper komen en geen bittere smaak. Het hangt uitsluitend van onze voorbereiding af, van het werk waarin we ogenschijnlijk een vrije wil hebben.

Je bent naar de studie gebracht en naar de groep en je hebt alle uitleg gekregen over wat je moet doen, nu gaat het over jouw besluit! Je bent vrij om alles te doen wat jij vindt passen in het paleis van de Koning, maar als je vergeet dat je daar bent gekomen om je voor te bereiden op het feestmaal, zul je een afschuwelijke smaak ervaren als de maaltijd er is, want je hebt je er niet op voorbereid. Alles is dus in jouw handen en alles hangt af van de voorbereiding.

From the 1^st part of the Daily Kabbalah Lesson 7/13/12, Writings of Baal HaSulam 

Filed under: Dagelijkse Kabbalah Lessen, Disseminatie, Egoïsme, Groepswerk, Innerlijk Werk, Vrije Wil - Geen reacties→

Filed under: video - Geen reacties→

Een spirituele handeling verschilt van een handeling in de materiële wereld. Een spirituele daad vindt altijd plaats via de Hogere. Daarom kan ik mij niet vanuit mijzelf met anderen verbinden. Ik span mij in om aan de Hogere te vragen om mij met anderen te verbinden.

Hoe kan ik een gebed laten opstijgen? Ik kan de Schepper geen kaartje sturen of een bericht. Daarom vraag ik aan de Schepper om mij te helpen om een staat van gebed te bereiken.

Alles vindt plaats via de Hogere, ik voer geen enkele actie zelf uit. Mijn werk bestaat alleen uit het voorbereiden van de ‘halve munt’. Vooruitgang is juist daarin zichtbaar, dat een mens voortdurend beseft, dat hij alles alleen doet met de Hogere. Het lijkt op een tussenstation dat zich voor mij bevindt, waar ik al mijn handelingen doorheen laat gaan.

Alleen als mijn handelingen via de Schepper plaatsvinden, voegt Hij er kracht aan toe en geeft Hij mij antwoord. Ik moet met Hem mijn daden verrichten. Dit heeft betrekking op elke daad en elke gedachte, ‘voor’ of ‘tegen’. Alleen door dit te willen komen wij tot hechting aan Hem.

From the 2^nd part of the Daily Kabbalah Lesson 5/29/12, The Zohar

Filed under: Dagelijkse Kabbalah Lessen, Eenheid, Innerlijk Werk - Geen reacties→

Als de Schepper de enige kracht is die regeert, alles in stand houdt en tot leven brengt, zijn zelfs de woorden die ik uitspreek, de gedachten en verlangens die in mij opkomen, dat alles, ook Hij. Dan moet ik mij verenigen met wat nu door mij heen gaat en van mij uit naar anderen toegaat. Dit alles is ook Zijn werk, Hij voert dit alles uit. Ik besta hierin niet. Ik ben alleen dat, wat zichzelf waarneemt, vervuld van macht, kracht, intentie en verlangen naar de Schepper, die zo tot anderen spreekt.

Ik moet mij verbinden en versmelten met wat nu in mij plaatsvindt, om te voelen dat ik helemaal vervuld ben van Hem, omdat er geen andere kracht bestaat dan Hij. En als ik probeer om mij te ontdoen van mijn ‘ik’ in mij, zodat alles alleen Hij is, is juist dat het moment waarop ik mijn nieuwe ‘ik’ vind, dat gegrondvest is op ‘Er is geen ander dan Hij’. Dit betekent: alles waarover ik denk, dat alles is Hij.

From the Vilnius Convention 3/23/2012, Workshop 2

Filed under: Congressen, Groepswerk, Innerlijk Werk - Geen reacties→

Filed under: video - Geen reacties→

Uit een les van Rabash: Het is onmogelijk om zonder stimulans te werken. Een mens moet er iets voor ontvangen, hij kan niet zonder doel werken. Ons doel is dus om te voelen voor wie wij werken.

Mensen vragen vaak hoe zij kunnen nagaan hoe dicht ze bij spiritualiteit zijn gekomen. Dit wordt met name bepaald door het feit of ik het helder heb, voor wie ik werk. Ik kom vooruit als ik niet meer handel alsof ik tegen de Schepper ben, maar als ik naast Hem sta, aan Zijn Zijde, als ik probeer om Hem te helpen, Hem te dienen, en als ik in overeenstemming met Zijn programma werk.

Ik denk erover na hoe ik het Licht de mogelijkheid kan geven om mij sterker te beïnvloeden, hoe ik het Licht kan helpen, zodat Het dieper kan doordringen in mijn verlangens, om ze met elkaar te verbinden. Ik voel, dat ik de slaaf van de Schepper ben, ik verbind me steeds sterker met Hem, onder de invloed van het Licht.

Volgens deze maatstaf kan een mens voelen hoe hij verandert. In plaats van te denken: “Ik, ik, ik”, maakt hij er zich nu bezorgd over hoe hij het Licht kan helpen om in zijn verlangens door te dringen en ze te corrigeren.

From Preparation for the Lesson 4/22/2012

Filed under: Dagelijkse Kabbalah Lessen, Innerlijk Werk - Geen reacties→

Vraag: Toen ik anderhalf jaar geleden Kabbalah ging studeren, voelde ik hoeveel ik van mensen hield en hoeveel mensen van mij hielden. Nu heb ik het heel vreemde gevoel, dat ik mensen eigenlijk niet zo goed behandel en dat mensen met mij ook niet zo goed omgaan. Ik voel vijandigheid van mensen, zelfs van hen die Kabbalah studeren. Wat moet ik met dit gevoel beginnen?

Antwoord: Als iemand Kabbalah studeert gaat hij of zij door allerlei staten heen. Een mens moet door de staten heengaan waarin hij iedereen haat, wegduwt en het gevoel heeft dat iedereen ook zo met hem omgaat: hem op een slimme manier wil manipuleren, vanuit allerlei bijbedoelingen, enz. Hij of zij gaat door alle staten heen die er maar in een mens kunnen bestaan.

Een mens die uiteindelijk de hogere wereld bereikt, gaat absoluut door alles heen waar de mensheid doorheen gaat. Het individuele en het geheel zijn gelijk, er bestaat dus geen enkel gevoel, niets wat er innerlijk gebeurt, geen enkele innerlijke analyse, waar een mens niet doorheen moet gaan en die hij niet ervaart.

Wij moeten goed beseffen dat we dit alles nodig hebben, zodat wij in onszelf die eigenschappen kunnen opbouwen, die noodzakelijk zijn voor ons evenwicht met de hele wereld.

Daarbij is het echter nodig, dat wij al die gebeurtenissen en gevoelens die we in onszelf ervaren, van een afstand beschouwen. Met andere woorden: ik moet mijzelf van veraf observeren. Wat betekent dat: ‘ik’? Een of ander schepsel dat nu door bepaalde staten gaat, waaraan getoond wordt wie hij is, hoe hij de wereld waarneemt, enzovoort. In dit geval ben ik dus deelnemer aan een experiment. Die ‘ik’ bestaat uit mijn lichaam, mijn eigenschappen, mijn karakter. En wie bestudeert dit experiment dan? Het punt in het hart dat zich buiten mij bevindt. Ik probeer het buiten mij te plaatsen en de onderzoeker te zijn van mijn eigen ‘ik’, en zo vanaf de zijlijn naar mijzelf te kijken.

Als een mens het zo kan doen, levert hem dat veel winst op en komt hij snel vooruit. Wij moeten onszelf absoluut niet identificeren met ons ‘ik’, want dat zijn wij niet, dat is de Schepper! Hij schiep het verlangen en Hij speelt met dit verlangen zoals Hij dat wil. Maar ik moet me niet gedragen als speelgoed. Ik moet uit mijzelf stappen en vanaf de kant kijken naar hoe Hij speelt.

Waarom heb ik dan het gevoel, dat het over mijn verlangen gaat? Om heel goed te begrijpen en te voelen hoe Hij speelt, heb je het gevoel gekregen dat het jouw verlangen is, anders zou je erop neerkijken: “Wat maakt het uit, Hij is aan het spelen met wat dieren en planten en rotsen.” Alles bevindt zich in het domein van de Schepper, één enkele Kracht bestuurt alles. Maar als Hij mij bestuurt: “Oh, maar nu is het een heel ander verhaal!” Kan ik alles wat hij bestuurt zien als door Hem gedaan en niet door mezelf? Het vermogen om een ‘scheiding’ te maken tussen je ik en wie je bent en vanaf de zijlijn naar jezelf te kijken, is een voorwaarde om snel verder te komen.

Jij bent dat dus niet. Kijk gewoon naar wat Hij met je doet. Probeer het!

Als je op deze manier verder komt, ben je in staat om jezelf te verdelen in de onderzoeker (dit punt wordt je rechter lijn) en je egoïsme, dat in tegenstelling daarmee almaar groter wordt in jou (de linkerlijn). Dit is noodzakelijk.

Daarom zeggen we: “Er is geen ander dan Hij”, dan de Schepper. Waarom? Als er nog iemand anders is dan Hij, wil dat zeggen dat ik dat ben. Dat klopt niet. Dan voel ik de werkelijkheid op een incorrecte manier.

“Er is geen ander dan Hij”: dit betekent dat alles – behalve het punt dat Hij mij heeft gegeven (het punt in het hart) – Hij is, en het punt in het hart is mij gegeven om onafhankelijk en autonoom te worden. Dit betekent dat ik dit punt buiten mijzelf plaats, maar al het andere is Hij, mijn karakter, mijn eigenschappen, dat alles is van Hem. Zo moet ik naar alles kijken. Ik moet mezelf identificeren met het punt in het hart. Deze punten heffen we op, boven onszelf, en wij verenigen ze. En al het andere, ons egoïsme, ons lichaam, blijft hier beneden.

Probeer op deze manier voortdurend een scheiding aan te brengen in jezelf, dan zul je geen problemen hebben met de wereld. Natuurlijk ben ik een egoïst en ben ik slecht, ik haat anderen en anderen haten mij. Alles wat aan mij verschijnt, verschijnt via mijn lichaam, dat in werkelijkheid niet van mij is, maar zo laat de Schepper het aan mij zien. Dit is het werk!

From KabTV’s “Foundations of the Integral Society” 2/26/12

Filed under: Waarneming - Geen reacties→

Filed under: video - Geen reacties→