Vraag: Hoe komt het dat de intelligentie, die ons in de loop van de menselijke geschiedenis hielp groeien en ontwikkelen, ons nu slechts afleidt en afremt op het meest vitale punt: als het nodig is om ons spiritueel te ontwikkelen?

Antwoord: Intelligentie heeft altijd je ego gediend, dus het was er om je gedurende de afgelopen duizenden jaren te helpen om alles te ontwikkelen. Maar nu je klaar bent met je op het levenloze, plantaardige en animale niveau te ontwikkelen, moet je je op nieuwe niveaus van de evolutie ontwikkelen en opstijgen naar het menselijke niveau, hiervoor is een heel andere aanpak vereist.

Het zicht op het leven en de wereld, de hele vorm is totaal veranderd. Nu moet je ten opzichte van alles wat je omringt een houding aannemen van geven en dat is afkomstig uit een ander soort verlangen, maar je rationele geest wenst niet voor geven te werken, omdat je niet beschikt over een verlangen om te geven.

Wanneer je het verlangen om te geven ontvangt, zal je verstand ermee aan de slag gaan, maar op dit moment heb je alleen een egoïstisch verlangen en je intelligentie staat alleen in dienst daarvan. Het verstand is een apparaat, een computer. Het houdt zich er niet mee bezig welke gegevens het verwerkt of welke cijfers er in worden opgeslagen. Zolang het data van je egoïsme ontvangt, het verlangen te ontvangen, werkt het overeenkomstig.

Hoe kun je dit aanpakken? Probeer je verlangen te transformeren in plaats van je verstand. Trek het Licht dat hervormt aan in je verlangen. Het Licht schiep dit verlangen, en Dit alleen kan het veranderen. Dan zal je verstand gaan werken voor het nieuwe verlangen om te geven en je adviseren over hoe je op een betere manier kunt geven.

Daarom is intelligentie niet de sleutel in de studie, zoals er staat geschreven: “Het is niet de wijze die leert”. Alles wordt bepaald door het verlangen. Verstand is wat je krijgt terwijl je verlangen zich ontwikkelt. Het verlangen kan alleen veranderd worden door het Hogere Licht en niets anders, uitgezonderd de omgeving die je doet ontwaken en je inspireert om je verlangen te transformeren, het te stimuleren door “afgunst, lust en ambitie”. Het gebruik van zulke materiële gereedschappen als je aardse verlangens, leidt je naar spirituele aspiratie.

Filed under: Dagelijkse Kabbalah Lessen, Innerlijk Werk - Geen reacties→

Vraag: Het thema van het aanstaande congres is “Wij brengen het tot werkelijkheid” Wat moeten we eigenlijk tot werkelijkheid brengen?

Antwoord: Wij brengen het tot werkelijkheid betekent dat we de echte werkelijkheid onthullen in plaats van die werkelijkheid die door ons prisma van het egoisme, de wil om te ontvangen, wordt onthuld.

Wij bestaan uit twee krachten: De wil om te ontvangen en de wil om te schenken. Als we onder de macht van de wil om te ontvangen zijn, en deze ons alleen een lichte levenskracht geeft, dan wordt alles wat we voelen bepaald door de rol van ontvangen , deze wereld genoemd. Maar wanneer we in een staat zijn die wordt bepaald door de wil om te schenken, zal het de hogere spirituele wereld worden genoemd.

Dus er zijn twee krachten in de wereld en jij bepaalt welke jij wil voelen. In welke wereld of werkelijkheid je wil zijn. Wanneer de wil om te ontvangen regeert over de wil om te geven dan voel je deze wereld. En aangezien de wil om te ontvangen beperkt is in de hoeveelheid plezier dat het van binnen kan opzuigen, is ons leven dus beperkt.

Echter wanneer je jezelf in de wil van het geven wil ervaren, dan zul je het geven voelen en dat is al leven en eeuwigheid, onbeperkte ontwikkeling. Onze aanwezigheid in de wil om te ontvangen is reëel.

Filed under: Congressen, Egoïsme - Geen reacties→

Vraag: Het maakt niet uit hoeveel ik boven mijn rede wil stijgen, waar is de garantie dat ik bij alles wat ik doe niet zal eindigen binnen mijn eigen reden. Hoe kan ik controleren of ik boven mijn eigen reden ben gestegen, en wat zal me helpen om dit te doen?

Antwoord: Rede streeft altijd richting kennis en receptie. En boven de rede bevindt zich geloof en het geven. Nu moet ik het verhelderen: Beweeg ik mij richting het geven, omdat mijn verstand het van mij vraagt of omdat mijn geloof het wil?

Als ik me in een van de twee punten bevind, en afhankelijk van mijn staat, zal ik bijna altijd zeker handelen binnen of onder mijn reden, wat er op neer komt dat ik altijd werk voor mijn egoisme. Daarom zijn twee punten altijd noodzakelijk. Stel je voor dat je de leraar haat, je kookt van woede naar hem toe, en denkt dat hij geen gelijk heeft. En samen met dit gegeven bouwen jullie aan een relatie van liefde, schenken, en totale afwijzing van jezelf, en blijf je toegewijd aan hem. Dan ontwikkelt je verlangen precies tussen deze twee punten , tussen hun verschil ondanks het feit dat je jezelf handhaaft in een van hen in tegenstelling tot de andere.

Anders, welk nut heeft Farao als je je liefde niet over hem opbouwt, over al deze haat en het vertrouwen dat je gelijk hebt, om de leraars advies te accepteren in plaats van jou kennis, opinie en rede?. Echter wanneer je een van deze punten verliest, zul je niet meer stijgen. Meestal is het gebruikelijk dat de mensen dan afdalen onder rede.

From the 1st part of the Daily Kabbalah Lesson 4/13/2011, Shamati No.59

Verwante Materialen (Engels):
How To Measure Faith Above Reason
Pharaoh’s Troubles
Calculate Your Faith

Filed under: Dagelijkse Kabbalah Lessen, Innerlijk Werk - Geen reacties→

Filed under: video - Geen reacties→

Vraag: Als het Licht het meest absolute, totale geluk is, wil ik het graag beter leren kennen. Hoe doe ik dat? Het schijnt, dat het gekomen is om mij te leiden, maar ik heb het niet gemerkt…..

Antwoord: je moet beslissen voor wie je kiest: het Licht of het genoegen dat het je brengt? Wanneer je voor het genoegen kiest, zal het niet werken.

Alleen aan het begin brengt het Licht je verder door middel van plezier, zo kun je opgroeien en volwassen worden. Op dezelfde wijze voeden wij kinderen op in onze wereld. Onze kinderen krijgen alles,vinden dat normaal en blijven groeien, totdat ze op een bepaalde leeftijd aangekomen zijn en dan zeggen we tegen hen: stop, vanaf nu ben je een volwassene.Hij kan schreeuwen dat hij kind wil blijven en snoep wil blijven ontvangen: dit helpt niet. Wanneer je volwassen bent geworden, moet je je dienstplicht vervullen en werken; je moet handelen als een volwassene.

Wat betekent het om volwassen te zijn? Een volwassene kan het plezier niet najagen; hij moet zich toeleggen op geven. Je leeft in de samenleving en je moet geven aan iedereen; aan het werk gaan, een bijdrage leveren aan de maatschappij en dan zal je bestaansrecht krijgen.

In de spirituele wereld is het precies hetzelfde. Een volwassene wil niet gewoon genieten, hij streeft naar het bereiken van een groot, verheven doel in zijn leven. Volwassen zijn betekent geven, niet omwille van het plezier, maar voor de bron van het geven.

Dit soort loyaliteit wordt van ons verwacht. Dit gebeurt, wanneer we een verbinding met het Licht zelf tot stand brengen en niet met wat wij erbij voelen.

Daarom betreden we op dit moment een nieuw tijdperk: dat het Licht ons niet langer plezier geeft. Het belooft ons niet meer, dat er leuke dingen in het vooruitzicht zijn en dat we niet meer hoeven te wachten op nieuwe genoegens. Er ligt niet aantrekkelijks meer in het verschiet.

Op dit punt hebben we geen andere keuze dan overgaan naar een nieuwe zienswijze:
in plaats van het najagen van het geluk, gaan we naar de bron ervan. En als we dit niet willen, zal het moeilijker worden. Het Licht zal ons blijven dwingen om dit te doen, door ons af te snijden van de mogelijkheid om ook maar ergens van te genieten. Dan beginnen we ons af te vragen: ‘Wat gebeurt er? Waarom leef ik? Waarom is het plezier weg? Wat moet ik doen?’

Je begint niet te vragen naar het plezier, maar naar de bron ervan:’ Waar is het plezier gebleven? Wat is er gebeurd met de bron ervan? Waar kwam het gewoonlijk vandaan?’ En zo vorderen we.

Want zolang we plezier blijven ontvangen, hebben we deze vragen niet. Maar zodra we het in het heden niet hebben en het niet verwachten in de toekomst, wordt het een probleem. Ik begin te zoeken naar waar het gewoonlijk vandaan kwam: ‘Waarom kwam het niet? Wat is er eigenlijk gebeurd?’

Filed under: Dagelijkse Kabbalah Lessen - Geen reacties→

In het artikel “Matan Thora”( “De Openbaring van de Goddelijkheid”), schrijft Baal HaSulam dat geven zich uit door acties die gericht zijn van één persoon naar een ander en van een persoon naar de Schepper. Beide handelingen zijn gericht op één doel: het bereiken van gedeeltelijke gelijkheid (door de 125 stappen van de werelden) en dan complete gelijkheid met de Schepper (de Oneindige Wereld, een staat van eenheid met de Schepper). Wanneer een persoon handelt omwille van geven in plaats van voor zijn eigen bestwil, voelt hij het verschil niet tussen geven aan een ander persoon of aan de Schepper, omdat alles verder dan zijn eigen lichaam waargenomen wordt als vreemd.

Wat betekent het “werken omwille van de Schepper” Hoe stel ik Hem voor? Ik verbind met mijn vrienden (mensen met wie ik hetzelfde doel deel), en voor deze reden stijg ik boven mijn egoïsme uit. Binnenin deze verbondenheid begin ik een meer innerlijk verlangen waar te nemen, gedefinieerd als “de Schepper.”Door de groep (circuit 1), beïnvloed ik Hem (circuit 2). Op zijn beurt reageren beiden naar mij. De groep en de Schepper bevatten twee modellen, of “vreemdelingen,” of “anderen,” die zich in mij bevinden, beiden waarvan ik een onderscheid kan maken. Ik werk met beide modellen omwille van geven en stijg boven mijn ego uit.

Dit is waar de cirkel is volbracht. Er zijn geen “anderen”, ik verbeeld het me alleen binnen in mijn ego (mijn verlangen om plezier te ontvangen). Ik stijg boven mijn egoïsme uit en bereik een staat, genaamd “de Ander”- 1,”en dan stijg ik zelfs hoger in een staat, genaamd “de Ander – 2.” Alles gebeurt in mij. Het gezegde, “Van liefde van de creëerde wezens naar liefde voor de Schepper” verwijst naar de twee stappen van corrigeren van mijn egoïstische verlangens.

Door het “geven aan een ander” wil ik gelijk zijn aan de Schepper, dit wil zeggen dat ik met Hem wil samensmelten. Alles bevindt zich in mij: In één geval wordt mijn verlangen genoemd “groep, “omgeving,” “mensheid,” en “zielen,”en in het andere geval, op een dieper niveau, wordt het genoemd “de Schepper.” Maar, dit alles vindt in mijn gecorrigeerde verlangen om te geven plaats. Ik ben betrokken in twee lagen van relaties. Het is gewoon moeilijker voor mij om aan de Schepper te “geven”, dan aan mijn collegae of vrienden.

Filed under: Dagelijkse Kabbalah Lessen - Geen reacties→