Vraag: Stel je voor dat een leraar met zijn blinde vlek te maken krijgt en niet merkt dat hij ervan geniet om macht uit te oefenen over mensen en daarvan misbruik begint te maken. Moeten we in dit geval rustig wachten tot deze staten voorbij zijn of moeten we hem beperkingen opleggen?

Antwoord: Als dit plaatsvindt in een gewone psychologische groep, moeten we hem niet inperken, we moeten juist met hem werken zoals met ieder ander. Maar als we in een gevorderde groep zijn, die al verder is dan simpele egoïstische verhoudingen en opvattingen, moeten het voor ons duidelijk zijn, dat de leraar een egoïst kan lijken, een heel vreemd iemand, humeurig en dictatoriaal. Hij kan zo overkomen op zijn studenten, omdat hij zich in werkelijkheid op een hoog niveau bevindt en zich daarom zo gedraagt. Er staat geschreven: “ Spreek geen oordeel uit over je vriend, voordat je zijn niveau hebt bereikt ‘.

Daarom moeten wij altijd goed begrijpen, dat het – wat vrienden betreft – gemakkelijk is om te reageren, omdat we hun staten min of meer wel begrijpen. Maar wanneer het om de leraar gaat, kunnen we zijn staten niet begrijpen, ze kunnen egoïstisch overkomen, dictatoriaal, humeurig of gewillig. Het is mogelijk, dat zijn staten alleen zo lijken te zijn, omdat zijn niveau hoger is dan het niveau waar wij ons op bevinden, wij begrijpen de staten die daaruit voortvloeien niet op de juiste manier.

From a “Talk on Integral Education” 2/27/12

Filed under: Educatie, Integrale Opvoeding - Geen reacties→

Vraag: Wat is de rol van religie in het integratieproces, en is het mogelijk om alle wereldreligies te integreren?

Antwoord: Ik begon mijn beroepsleven als specialist in biomedische cybernetica. Daarna behaalde ik mijn doctorstitel in de filosofie en werd professor ontologie en kennistheorie, dit werk doe ik al vele jaren. Ik zie geen enkel verband tussen religie en de integratie methode waar we nu over spreken.

Over het algemeen hebben religies het over de noodzaak om integraal met elkaar verbonden te zijn, om goed te leven, vriendelijk te zijn voor anderen, de naaste lief te hebben, enz. In werkelijkheid zijn het alleen woorden, maar wordt het niet geïmplementeerd. Bovendien zijn er veel verschillende rituelen in religie en blinde aannames, dit alles komt in onze methode niet voor. Deze methode richt zich op de mens, op alle mensen in de wereld, want de hele mensheid is één geheel en met elkaar verbonden.

Daarom denk ik niet dat er hier ruimte is voor religies. Het is ieders persoonlijke zaak, een religieuze overtuiging is op geen enkele manier in strijd met onze werkwijze. Daarom kun je bij elke religie horen en tegelijkertijd geïntegreerde educatie toepassen.

From the Vilnius Convention 3/22/12, Preliminary Lesson

Filed under: Congressen, Integrale Opvoeding, Religie - Geen reacties→

Vraag: Wat zijn de belangrijkste kenmerken van het vierde integrale niveau van de menselijke ontwikkeling, het niveau van Adam?

Antwoord: Dit niveau heeft één karakteristiek kenmerk: de beweging naar integratie, naar gemeenschappelijk menszijn, naar in elkaar opgaan, integratie op alle niveau’s: cultuur, wetenschap, allerlei vormen van industriële samenwerking, financiële en economische samenwerking, enzovoort.

Door integraal onderwijs en integrale opvoeding moeten we een situatie bereiken, waarin we alle grenzen kunnen opheffen en een mens tot absolute vrijheid kunnen brengen, zodat hij begrijpt en beseft dat hij alleen hoeft te werken voor een normaal, dagelijks bestaan en dat hij alles wat hij overhoudt investeert in de integrale groei van de mensheid, omdat hij voelt, dat daarin absolute rijkdom en harmonie aanwezig is. Dit wordt het belangrijkste voor hem en dit bepaalt de toekomstige maatschappij.

Maar op dit moment moeten we nog niet denken over een dergelijke samenleving of erover praten, maar wel over de veranderingen om dit te bereiken, want als we niet vrijwillig boven ons egoïsme uit willen stijgen, kan deze overgang gepaard gaan met veel leed. Dit betekent dat er tegenstrijdige, tegengestelde krachten zouden kunnen ontstaan, die tot een wereldoorlog zouden kunnen leiden. Toch is er ook een mogelijkheid om veranderingen te bereiken door middel van duidelijke uitleg, en dat proberen we te doen.

From a “Talk on Integral Education” #12, 12/16/11

Filed under: Educatie, Integrale Opvoeding - Geen reacties→

Vraag: In de psychologie wordt een crisis beschreven als een pijnlijk verschijnsel, maar als iemand er goed doorheen komt en het niet opgeeft, bereikt hij een nieuw niveau, waarop een grote hoeveelheid energie vrijkomt en een mens aan een nieuw leven begint.

Antwoord: Sterker nog, elke ziekte betekent eveneens een daad van genezing. Stel dat zich de een of andere storing voordoet. Nu is deze gecorrigeerd, je zou kunnen zeggen: gecompenseerd. En de periode waarin deze compensatie en correctie plaatsvinden, vatten we op als ziekte. In werkelijkheid gaat het echter over een correctie.

Wij hebben hiervoor vaccinaties, we injecteren een micro-ziekte in het organisme om een positieve reactie te stimuleren, om bedreigingen van externe invloeden te voorkomen.

Maar als we al deze kritieke, pijnlijke symptomen bij elkaar zouden brengen, zouden we ontdekken dat we dit moeten zien als de geboorte van een nieuwe staat, als verbetering van de gezondheid, correctie, een bijstelling voor ons en een stijging naar het volgende niveau.

From a “Talk on Integral Upbringing” #13, 12/18/11

Filed under: Crisis, Educatie, Gezondheid, Integrale Opvoeding - Geen reacties→

Vraag: Wie moet er lesgeven aan een groep vrouwen: een man of een vrouw?

Antwoord: Een man. Een vrouw kan hierin geen lesgeven. Ze kan zijn assistent zijn, maar dat ook niet altijd. In ieder geval is het zo, dat het oerbeeld van de leraar, de instructeur, de leider, een man is.

Vraag: Waaruit moeten de praktische lessen voor de vrouwen bestaan? Moeten de vrouwen over de mannen praten?

Antwoord: Er wordt heel weinig tijd besteed aan praten over de mannen of over zichzelf. Dit bestuderen zij op een objectieve manier.

Wij proberen alleen om lessen voor hen samen te stellen en verder gezamenlijke activiteiten te beperken, zodat we voorkomen dat zij innerlijk met elkaar vermengd raken of dat zij zich daartoe gedwongen of verplicht zouden voelen. Ons hele systeem is integraal, uitsluitend gebaseerd op bewustwording. Zonder bewustwording komt een mens niet verder. Zijn of haar ontwikkeling is uitsluitend afhankelijk van het niveau van verwerkelijking van het eigen verlangen naar innerlijke vooruitgang en persoonlijke verandering.

Daarom beginnen vrouwen langzamerhand innerlijk werk te doen, uitsluitend afhankelijk van wat zij van het materiaal begrijpen, en niet gebaseerd op hun onderlinge contact. Als zij in de groep zijn, gaat het alleen over het bespreken van het materiaal, maar nooit vanuit persoonlijk perspectief, zoals in de mannengroep.

Commentaar: Tegenwoordig hebben wij met vermenging van mannelijke en vrouwelijke rolpatronen te maken. Waar u nu over spreekt, gaat over het verleden dat wij al lang achter ons hebben gelaten.

Antwoord: Nee, de moderne vermenging van rolpatronen is kunstmatig. Het is niet natuurlijk, maar opgelegd. En mensen kunnen zich gemakkelijk leren ontdoen van de dingen, die hen tegenwoordig opgelegd worden. We zien, dat alles wat we tegenwoordig om ons heen zien, oppervlakkig is en buitenkant. Het feit, dat vrouwen op mannen zijn gaan lijken, zowel innerlijk als uiterlijk, is nu juist een uiting van gemuteerd egoïsme.

Ik denk dat wij daar niet mee mogen spelen, wij moeten juist terugkeren naar de natuur. Als wij ons willen ontwikkelen naar harmonie met de natuur, moeten wij onder geen beding de richting opgaan die de maatschappij ons tot nu toe oplegt.

From a “Talk on Integral Education” #10, 12/16/11

Filed under: Educatie, Integrale Opvoeding, Vrouwen - Geen reacties→

Vraag: Het werk van de mannen aan integrale eenheid kost 7 à 8 uur per dag. Moet een vrouw evenveel tijd besteden aan studie?

Antwoord: Vrouwen hebben veel minder problemen dan mannen, omdat hun taak pas begint als zij hun werk gaan doen rondom de mannengroep.

Daarvoor houden zij zich bezig met theoretische studie en hierbij kan er geen enkel onderling contact zijn. Dit houdt in: discussies, rollenspellen en veel tijd die besteed wordt aan de opvoeding van de kinderen vanuit integraal perspectief, enzovoort, maar het gaat niet over de verhoudingen tussen vrouwen onderling, dat voelen zij als een aantasting van hun natuur.

De vrouwengroep begint pas aandacht te geven aan de mannen en hun onderlinge werk, als zij er aan toe zijn en als de mannengroep voldoende theorie heeft geleerd en al in het proces zit van praktische integratie met elkaar. Wij beginnen hen beetje bij beetje de grondbeginselen te leren van de hulp, die zij nodig hebben om de volgende staat te bereiken: de staat van eenheid, harmonie en de waarneming van de natuur op het volgende niveau van ‘Adam’ (de Mens), wat wij door deze vorm van eenheid kunnen bereiken.

De mannengroep bereikt de eenheid op eigen kracht, zoals een man allerlei dingen kan realiseren en voor voedsel zorgt.

De vrouwengroep helpt hen daarmee, inspireert hen, duwt hen vooruit, en werkt als een heel krachtig middel voor de mannen, zonder dit alles kunnen zij zich niet verenigen. De vrouwen moeten de mannen op een heel voorzichtige wijze beïnvloeden, zonder hun gevoel van verbinding te verstoren, zij moeten de mannen het gevoel geven, dat zij dit van hen verwachten, dat zij hen waarderen, hen inspireren en behandelen zoals een moeder dat met een kind doet.

Elke vrouw kan op die manier met de mannen omgaan en de mannen voelen de invloed van de vrouw. Daarom neemt de vrouwengroep een fundamentele rol op zich om de mannengroep verder te brengen naar eenheid, door hen te beïnvloeden met hun inspiratie en de verwachtingen die zij hebben, zoals een moeder: “Wat verwacht ik van mijn kind?” En het kind voelt dat de moeder een bepaald resultaat van hem verwacht.

Dit moet allemaal op een voorzichtige en zachte manier gedaan worden, zodat er geen gevoel van onverschilligheid in de mannen ontstaat of een negatieve reactie. Alles moet op een heel zorgvuldige manier gebeuren, in gepaste mate, en altijd gedoseerd.

Als beide groepen objectief naar zichzelf kijken, op afstand, voelen zij dat zij elkaar nodig hebben. Ik accepteer dat ik van de vrouwengroep steun en invloed nodig heb, inspiratie en dat zij iets van mij verwachten. Dit zal mij inspireren, mij steunen en mij helpen om resultaat te bereiken.

In het algemeen gesproken is er een enorme verscheidenheid aan invloeden door wederzijdse gevoelens en verwachtingen. Als dit alles plaatsvindt door indirect contact, op afstand, door ‘inductie’ van de vrouwengroep naar de mannengroep, zal het resultaat bestaan uit een juiste wederzijdse interactie.

En als resultaat daarvan bereikt de mannengroep eenheid met de hulp van de vrouwengroep. Deze eenheid wordt doorgegeven aan de vrouwengroep.

Maar deze groepen gaan niet in elkaar op, ze vermengen zich niet met elkaar, zij blijven bestaan als twee ‘cirkels’: de buitenste – die van de vrouwen en de binnenste – die van de mannen.

From a “Talk on Integral Education” #10, 12/16/11

Filed under: Educatie, Eenheid, Integrale Opvoeding, Vrouwen - Geen reacties→

Vraag: Aan het begin van de 20e eeuw, was er – met name in Rusland – een brede campagne om het analfabetisme te bestrijden. Wat tegenwoordig volkomen normaal is, werd toen met vijandigheid ontvangen. Veel mensen weigerden hun kinderen naar school te sturen en wilden zelf niets leren, omdat zij het beschouwden als een zinloze tijdsverspilling. Nu kan er een vergelijkbare situatie ontstaan wanneer de integrale educatie, die wij bieden, wordt opgevat als iets nutteloos, iets overbodigs. Hoe kunnen we deze weerstand overwinnen?

Antwoord: Ik denk, dat op het ogenblik een groot aantal opvoeders, psychologen en sociologen het ingewikkelde probleem begrijpen, alleen weten ze niet hoe ze ermee om moeten gaan. Dit betekent dat het nodig is om ze te benaderen met een zo breed mogelijke uitleg.

Docenten leven met studenten mee, bovendien lijden zij soms nog meer dan hun leerlingen. Zij zijn immers gedwongen om onder een constante, negatieve druk van kinderen te leven, van wie het grove egoïsme, dat direct tegen de leraren gericht is, grenzeloos is. Iedere student probeert zijn of haar eigen onafhankelijkheid tegenover hen te laten gelden en te streven naar zelfbevestiging.

Ik denk, dat leerkrachten en opvoeders hierin enige training nodig hebben en dat zij door een nieuwe methodologie in ieder geval iets kunnen ontdekken, waar ze wat aan hebben, om op een normale manier met kinderen te kunnen werken.

Het werk van een opvoeder is tegenwoordig moeilijk en serieus, ik zou zelfs zeggen: riskant. Men staat bloot aan zodanige omstandigheden en aan morele druk, dat je dit werk zelfs ‘schadelijk‘ kunt noemen. Vijfenveertig minuten in een klas met kinderen zitten levert een hoop stress op en legt een enorme druk op de leraar.

Samen met opvoeders moeten we voor hen een methodologische manier ontwikkelen die hen helpt om te begrijpen, dat het in de allereerste plaats over de sfeer in de klas gaat, zonder dat we nog spreken over veranderingen van de klas zelf.

Studenten kunnen een integrale discussie niet aan, omdat het nu niet mogelijk is om ook maar iets met iemand te bespreken: het leidt tot schreeuwen naar elkaar, elkaar uitsluiten, pesten, vloeken, en wie weet wat nog meer. Nu laat de opvoeder hen op z’n minst stilzitten en houdt hij hen op een bepaalde manier rustig, op de een of andere manier zorgt hij er uit noodzaak voor dat ze stil blijven. Intussen zitten de leerlingen allemaal ongelukkig op hun eigen plaats en wachten ze tot deze hele beproeving voorbij is.

Er is hier een geleidelijke, soepele overgang nodig. Ik denk dat opvoeders het hier langzamerhand mee eens zullen zijn. Ze kunnen al zien, dat het huidige systeem geen recht van bestaan heeft voor de nieuwe generatie.

From a “Talk on Integral Education” #5, 12/13/11

Filed under: Educatie, Integrale Opvoeding, Kinderen - Geen reacties→

Vraag: In het proces van integrale educatie begint iemand te veranderen, als gevolg daarvan verandert ook zijn sociale omgeving. Moeten we hem of haar hierop, vanaf het eerste begin, voorbereiden? Hun vroegere omgeving zou ons namelijk kunnen overladen met beschuldigingen, dat we een soort sekte zijn en dat wij mensen slecht beïnvloeden.

Antwoord: Daarom moet er aan onze praktische studie een grote campagne vooraf gaan om de gedachte van integrale educatie te verspreiden, een campagne die gebaseerd moet zijn – en dat al is – op wetenschappelijke gegevens, op de directe behoeften van de natuur, het milieu en de ontwikkeling van onze eigen, innerlijke natuur. We worden namelijk – hoe dan ook – buiten onze wil om, naar een integrale samenleving gedreven.

Als wij ons er niet op afstemmen, zullen we in slechte situaties terechtkomen. We moeten leren hoe we in harmonie kunnen komen met dit nieuwe, ‘ronde’ model, dat de natuur om ons heen creëert, de natuur brengt ons in een netwerk van krachtige interacties. Verzet is hier nutteloos.

Daarom moeten we dit idee, deze opvatting, deze historische, sociale en persoonlijke noodzaak aan de hele mensheid uitleggen. En daarna zullen al onze verdere handelingen van daaruit op een natuurlijke wijze volgen en blijken juist te zijn. Mensen zullen gaan begrijpen wat wij doen en het ook nastreven.

Als we alleen maar laten zien wat wij willen, zonder uitleg, zou niemand dit begrijpen, en mensen zouden ons op een vijandige kunnen manier benaderen. We zouden beschuldigd kunnen worden van sektarisme, misschien van naïviteit, utopisch denken, en dergelijke.

Maar als we beginnen te werken met kinderen en hen geleidelijk aan deze elementen van humanisme bijbrengen (laten we het op z’n minst zo noemen), betwijfel ik of we problemen zullen krijgen met de maatschappij of met ouders. En als er, na enige tijd, een aantal positieve resultaten zichtbaar worden, kunnen we rekenen op de publieke opinie. Daarom bestaat de meest vruchtbare bodem voor onze activiteiten uit kinderorganisaties.

Anderzijds is dit het moeilijkste, omdat de toestemming hiervoor door de staat wordt geregeld. De overheid heeft het recht om verschillende lesprogramma’s in scholen te introduceren en om kinderen verplicht op te leggen wat wenselijk is voor de staat en niet wat het beste is voor de kinderen. Het is erg moeilijk om tegen dit conservatieve systeem te vechten.

Toch vecht de maatschappij hiertegen, door het oprichten van privéscholen en door alternatieve onderwijsmethoden. Tegenwoordig kan in veel landen in de wereld een kind thuis les krijgen via internet en kunnen de examens op afstand worden afgenomen. Dit is al een groot pluspunt. In het verleden was dit niet mogelijk, omdat thuisonderwijs bij de wet verboden was.

From a “Talk on Integral Education” #5, 12/13/11

Filed under: Educatie, Integrale Opvoeding, Kinderen - Geen reacties→

Filed under: video - Geen reacties→

Vraag: Er zijn mensen die een bedreiging zien in de benadering van Baal HaSulam, die het innerlijke verkiest boven het uiterlijke. Hoe kunnen wij mensen bereiken die naar ‘het uiterlijke’ neigen?

Antwoord: De natie is niet in staat om te begrijpen wat op de innerlijke essentie betrekking heeft. De uiterlijke vormen fascineren hen en er is ergens houvast nodig. Je zegt: “Concentreer je op het innerlijk en daar zul je alles ontdekken.” Maar voor hen is dat onzin. Niemand werkt met zijn hart. Het is moeilijk en het vereist een zekere mate van ontwikkeling.

Pas nu komen we in een periode, waarin de nieuwe generatie het hart moet gaan ontwikkelen. Tot nu toe was het ‘het hart van steen’, en nu ontstaat er een behoefte om het te verzachten, beginnend vanaf afstand. We spreken over een grote opgave, over grootschalige processen, waar we doorheen moeten.

Wij hopen dat onze aanpak, vervuld van liefde en eenheid, ons zal helpen bij het verzachten van de harten. Als mensen dan verder komen, zullen we over diepere kwesties kunnen gaan praten. De boodschap van eenheid wordt namelijk alleen beantwoord vanuit het hart van de mens. Zelfs als het in de tussentijd alleen buitenkant is, begint het hart toch te werken.

Dit is de manier. Als je in veel harten een plaats voor het Licht opent, werkt het heel snel. Dan is het een kwestie van een paar maanden. Begin gewoon en je zult het zien.

Ik ben dus heel optimistisch. Als we een educatie kit ontwikkelen en dit in de natie gaan verspreiden, zullen we dit jaar al een heel ander beeld gaan zien. Het belangrijkste is het vinden van juiste en begrijpelijke manieren om de boodschap over te brengen en om dit van maand tot maand te upgraden, zodat ze meer intern worden. En dan zal het ons lukken.

From the 4th part of the Daily Kabbalah Lesson 1/15/2012, “Introduction to TES”

Filed under: Dagelijkse Kabbalah Lessen, Disseminatie, Educatie - Geen reacties→