De Midrash zegt in hoofdstuk ‘Shemini’: En toen was het vuur van de Shechina aanwezig. Alle Joden zagen de vuurkolom neerdalen uit de Hemel, de Mishkan (tabernakel) binnengaan, de offers op het altaar verteren en daar verblijven. Toen zij dit wonder zagen, vielen zij op hun aangezicht en prezen zij de Eeuwige.

De correctie van het krachtigste, slechtste en bitterste kwaad manifesteert zich als het krachtigste Licht, als een verterend vuur. Wederzijdse haat, afkeer, rivaliteit, afscheiding en afwijzing worden door liefde vervangen, hoewel er innerlijk niets verandert. Daarom verschijnt er vuur tussen twee tegengestelde eigenschappen als zij met elkaar in aanraking komen.

Bovendien wordt deze staat permanent, wij kunnen ons er nooit los van maken. In spiritualiteit verdwijnt er niets. Als wij een bepaald niveau hebben bereikt, vallen wij niet terug naar een lager niveau. We krijgen meer egoïsme, dat tot nu toe nog niet onthuld was, we voelen ons erin ondergedompeld. Meestal is hier geen sprake van een neergang maar juist van een opgang langs de linker lijn. Daarom staat er geschreven: “De vuurkolom daalde neer op de trede.”

From KabTV’s “Secrets of the Eternal Book” 1/15/14

Filed under: Egoïsme, Spiritueel Werk, Thora - Geen reacties→

Vraag: Waarom is de kracht van verbinding soms heel succesvol en soms niet? In de Verenigde Staten heeft de eenheid van veel staten bijvoorbeeld geleid tot een heel sterke natie terwijl de eenheid in Europa geen succes heeft opgeleverd.

Antwoord: In Europa is de destructieve kracht van Babylon en de verwarring en mengeling van verschillende talen werkzaam.

Vraag: Hoe kunnen we er zeker van zijn dat de kracht van verbinding die wij creëren de situatie niet zal verslechteren?

Antwoord: Dit is afhankelijk van het feit of we ons in een periode bevinden waarin het mogelijk is om de wijsheid van Kabbalah en de kennis over de correctie van de wereld in alle vrijheid te verspreiden. Hebben wij die tijd bereikt of niet? Voor ons is dit geen vraag omdat hierover door een groot Kabbalist is geschreven.

Vraag: Is de hele wereld er in alle lagen van de bevolking en in alle opzichten al rijp voor om deze methode te accepteren en effectief te realiseren?

Antwoord: De wereld is gereed in de mate waarin zij de crisis voelt: in de opvoeding van de kinderen, in het gezin, in werkloosheid en werk, in de sociale verhoudingen of in de algemene economische crisis

Vraag: Men voelt de crisis in Europa al geruime tijd en men probeert er een halt aan toe te roepen. Deze pogingen worden al jaren gedaan maar zonder succes.

Antwoord: Zij zullen dit nooit zelf voor elkaar krijgen. Soms krijgen we de indruk dat – als we er de tijd voor nemen – mensen in staat zullen zijn om de juiste kennis op te doen door wat zij meemaken in het leven en plotseling wijzer zullen worden, een verlangen naar kennis zullen krijgen en zullen begrijpen waar het over gaat. Maar dat zal nooit gebeuren. Zelf zullen ze nooit tot begrip komen.

Door nog meer klappen op te lopen, zullen ze niet beter of wijzer worden, integendeel, ze zullen nog koppiger worden en nog slechter af zijn. Alleen door onze gezamenlijke activiteiten en via onze methode zal het mogelijk zijn om de situatie te corrigeren.

From the 1^st part of the Daily Kabbalah Lesson 6/08/14, Writings of Baal HaSulam

Filed under: Crisis, Dagelijkse Kabbalah Lessen, Economie, Europa - Geen reacties→

Vraag: Kunt u ons de betekenis van de tien geboden uitleggen? De geboden die ons op de Berg Sinaï gegeven zijn en die we nu iedere dag vóór Shavuot – het symbool van de gift van de Torah – moeten herhalen.

Antwoord: Allereerst symboliseren de tien geboden de verlangens waarmee wij met elkaar verbonden zijn. Ze gaan alleen over verbinding.

De gift van de Torah vindt plaats aan de voet van de berg, maar pas nadat het volk de voorwaarde daarvoor accepteert: de voorwaarde van Arvut – verantwoordelijkheid voor elkaar – als één man in één hart. Dit betekent dat wij beseffen dat er een berg van ego boven ons oprijst en dat wij deze berg alleen maar kunnen beklimmen vanuit één punt in het hart. Dit punt heet Mozes, het trekt ons namelijk uit ons ego.

De berg Sinaï is enorm groot, te vergelijken met de toren van Babel, zelfs nog groter. Wij bevinden ons aan de voet van de berg en zijn bereid om rondom deze berg van ons ego te staan. Dit betekent dat wij ermee instemmen om alle delen van ons privé egoïsme te verbinden tot één berg en daar niet bang voor zijn, hoewel het een berg van haat is. Wij moeten verlangen naar verbinding, ondanks het feit dat het enige doel van ons ego bestaat uit weerstand tegen verbinding.

Als wij ons op deze manier verbinden, vragen we dringend om de onthulling van de Kracht van geven in onze verbinding. De spirituele kli (vat) bestaat namelijk uit de neiging tot verbinding, de behoefte aan wederzijds geven, zoals er geschreven staat: “Van de liefde voor de schepselen naar de liefde voor de Schepper.” Op deze manier aanvaarden wij de voorwaarde: “Heb je naaste lief zoals jezelf.”

From the 1^st part of the Daily Kabbalah Lesson 6/03/14, Shamati 66

Filed under: Arvut, Dagelijkse Kabbalah Lessen, Groepswerk, Torah - Geen reacties→

We moeten proberen om onszelf te handhaven in één kli (vat), in één boot van ons allen en voortdurend denken aan het bestaan van deze kli, van onze gezamenlijke baby. We kunnen de volgende vergelijking maken: je hebt een getrouwde dochter die nu ver van je vandaan woont en je bent voortdurend bezorgd over haar pasgeboren baby.

Je bedenkt dat hij misschien wel in handen is van onnadenkende, onbezonnen kinderen die te lui zijn om goed voor hem te zorgen. Je hebt daar heel veel last van en je kunt de manier waarop ze met hem omgaan niet aanzien. Het is hartverscheurend als je door de telefoon hoort hoe hij aan het huilen is als zij je opbellen. Je maakt je heel veel zorgen.

Dit soort zorgen kennen we in ons leven, zorgen over het welzijn van iemand die je kent. Op deze manier moeten we ons ook zorgen maken over de groep.

Vraag: Blijkt hieruit dat ik niet aan het werk moet gaan met de vrienden die goed omgaan met de groep maar wel met degenen die de groep willen verlaten en dus onze eenheid beschadigen, onze gezamenlijke boot schade toebrengen?

Antwoord: Ja, maar alleen als zij eerder gericht waren op eenheid. Maar als zij er onmiddellijk vandoor zijn gegaan toen zij hoorden dat we ons moeten verenigen, was er geen commitment voor Arvut (verantwoordelijkheid voor elkaar). Dan spreken we niet over vrienden.

Vrienden zijn alleen de mensen die werken aan het bereiken van Arvut. Anderen doen dat niet.

Commentaar: Maar we weten dat dit zwaar werk is en velen gaan er halverwege vandoor.

Antwoord: Niet ‘halverwege’, zij zijn er namelijk nooit aan begonnen. Ze zagen het begin van het pad, begrepen dat het niets voor hen was en gingen weg.

Vraag: Maar waarom kwamen ze dan als zij geen ‘punt in het hart’ hebben?

Antwoord: Iedereen heeft een ‘punt in het hart’ maar het brandt niet zozeer dat zo iemand alles wat hij is en heeft daarin investeert. Maar als zij al deel van deze verbinding waren en daarna weg zijn gegaan, moeten we de kloof die is ontstaan, dichten door een nog grotere, sterkere verbinding met elkaar.

Vraag: Moeten zulke mensen eigenlijk weer terugkomen?

Antwoord: Je kunt ze niet dwingen om terug te komen, want er bestaat geen dwang in spiritualiteit.

From the 5^th part of the Daily Kabbalah Lesson 6/02/14, Writings of Baal HaSulam

Filed under: Arvut, Dagelijkse Kabbalah Lessen, Eenheid, Groep, Groepswerk, Spiritueel Werk - Geen reacties→

Vraag: Waarom trekt een groep die verantwoordelijkheid bereikt het Hervormende Licht aan?

Antwoord: Degene die verantwoordelijkheid bereikt, creëert een kli (vat) dat op het Licht lijkt. Wanneer we met externe verbindingen verbonden zijn, noemen we dat verantwoordelijkheid. Door middel van verantwoordelijkheid voor elkaar ontvangen we de Torah, namelijk het Licht dat Hervormt, de levenselixer, het Licht van Correctie.

Het Licht van vervulling bereikt de eerste verantwoordelijkheid nog niet omdat de kelim (vaten) er nog niet klaar voor zijn. Je hebt Egypte net verlaten, Farao zit nog steeds in je. Je hebt deze kelim uit Egypte meegenomen en ze zijn vreselijk slecht: vol haat, afgunst, lust, eer en dominantie. Alles wat je in je hebt, komt uit je ego voort.

Maar je hebt een ‘punt in het hart’ waardoor je er enigszins in slaagt om je met anderen te verbinden en daarom zijn we gereed om te komen tot wederzijdse verantwoordelijkheid. Als we in deze omstandigheden zijn, ontvangen we alleen de Torah, het Licht dat Hervormt, en pas daarna maken we een Zivug de Hakaa (verbinding na afstoting) met het Licht, onze kli wordt duidelijker en we ontvangen daarin het Licht ten behoeve van geven.

Maar de verantwoordelijkheid is de kli en de mate van onze verbinding met betrekking tot de wet en de voorwaarden van gezamenlijke verantwoordelijkheid, bepaalt de grootte van deze kli.

From the 4^th part of the Daily Kabbalah Lesson 5/30/14, Writings of Baal HaSulam

Filed under: Arvut, Correctie, Dagelijkse Kabbalah Lessen, Groepswerk, Spiritueel Werk, Wederzijds Garant staan - Geen reacties→

Vraag: Als we met het grote publiek over Arvut praten (Wederzijdse Verantwoordelijkheid), bedoelen we dan materiële Arvut en geen spirituele Arvut?

Antwoord: Als je over materiële Arvut praat, heb je het over een politieke discussie. Maar als we over spirituele Arvut spreken, gaat het over de geest die tussen de mensen woont waardoor we alles kunnen veranderen. We spreken over de Kracht die in het centrum van de groep te vinden is, in het centrum van de verbinding.

We vragen niet aan mensen om bij elkaar te komen om orde te gaan brengen in regeringsgebouwen, in de maatschappij, hun fysieke leven, scholen, bij de politie, enz. We spreken over de ontdekking van een unieke, hogere Kracht in onze verbinding. Die kracht wordt de Kracht van verbinding genoemd, de Kracht van Arvut, en deze Kracht kan ons hele leven op orde brengen.

Als we alles willen corrigeren en organiseren door middel van onze fysieke kracht, raken we met iemand in gevecht en organiseren we een burgeroorlog in ons volk. Maar we willen met niemand strijden. We willen alleen educatie voor het volk brengen. Als mensen zich door deze educatie met elkaar verbinden en zich verenigen, door de wijsheid van verbinding te bestuderen, zullen ze de kracht van verbinding, die alles bestuurt, ontdekken.

We vertrouwen niemand, niet onszelf en niet onze eigen kracht. We blijven verre van elke vorm van politiek omdat het Corrigerende Licht alles zal corrigeren.

Vraag: Maar mensen voelen dat Licht niet.

Antwoord: Mensen zijn niet geïnteresseerd in dat Licht, zij willen alleen maar een goed leven. Het gebrek aan Licht bezorgt hen al hun moeilijkheden, maar door Arvut bereiken zij het Corrigerende Licht dat alle problemen zal wegnemen.

Er is een Kracht die Licht verspreidt van een grote intensiteit, op maar enkele meters afstand, toch voel je de vitaliteit die door dit schijnsel wordt verspreid nauwelijks. Maar door Arvut krijgt een ieder de kracht van iedereen. Op deze manier komt het Licht dichterbij ons en worden we ons beter bewust van onszelf.

Wij wenden ons tot dezelfde Bron die ook onze moeilijkheden veroorzaakt en trekken Hem naar ons toe zodat Hij alles voor ons zal corrigeren. Dit werkt op een heel eenvoudige manier.

Wij hoeven alleen maar deze Bron naar ons toe te trekken, dan zullen mensen zich goed voelen. Dan zullen ze ook niet vragen waar dit goede vandaan komt. Plotseling zullen ze voelen dat alles op het werk oké is en ook de verhouding met hun buren, hun kinderen, op school en in hun familie. Ze zullen begrijpen dat dit door Arvut komt, omdat er een doelbewuste werking is tussen het Licht en de Kli (vat), mensen zullen dit gaan ontdekken. Dit is praktische Kabbalah.

From the 4^th part of the Daily Kabbalah Lesson 5/30/14, Writings of Baal HaSulam

Filed under: Arvut, Dagelijkse Kabbalah Lessen, Groepswerk, Spiritueel Werk, Verbinding - Geen reacties→

Vraag: Hoe kan ik verantwoordelijk zijn voor anderen als ik er niet eens in slaag om me verantwoordelijk te voelen voor mezelf?

Antwoord: Juist omdat je jezelf in dienst van anderen stelt, word je verantwoordelijk voor iedereen. Je bestaat niet voor jezelf, alleen voor anderen. Zo werkt de wet van Arvut (verantwoordelijkheid voor elkaar), anderen hebben geen vrije keuze. Ik ben degene die hun situatie en hun lot bepaalt omdat ik zelf verantwoordelijkheid neem en bereid ben om hun plaats in te nemen.

Alles wat er gebeurt, is alleen van mij afhankelijk. Wat het ook is, goed of slecht, alles hangt alleen van mij af. Ik verbind hen met mezelf, als mijn lagere Partzuf, en ik ben dienstbaar aan hen.

Is het niet arrogant van mij om dit te denken? Nee, dit is niet arrogant. Als we allemaal gelijkwaardig zijn, heeft ieder van ons een persoonlijke verbinding met de Schepper en dat gebeurt niet door middel van anderen. Alle anderen volgen mij.

Dat komt omdat er zich in mij een ‘punt in het hart’ bevindt, mijn plaats in de Bron, een plaats die niemand anders heeft. En zo is er voor iedereen een speciale plek. Dus iedereen kan zeggen dat hij en niemand anders, vanuit zijn oogpunt bezien, de enige is die verantwoordelijk en onafhankelijk is in de wortel van zijn ziel.

Iedereen heeft zijn unieke persoonlijke eigenschap en het overige komt van de integratie met anderen. Maar door deze unieke persoonlijke eigenschap ben ik rechtstreeks via een koordje met de Schepper verbonden en hierin loop ik vooruit op iedereen. Zonder mij zouden ze niet compleet zijn. Alleen ik kan deze eigenschap corrigeren door deze te verbinden met de rest van de mensheid, namelijk met alle overige eigenschappen van Malchut van de wereld van Ein Sof (Oneindigheid).

Stel dat er zeven miljard delen bestaan in Malchut van de wereld van Ein Sof en elk deel via haar specifieke eigenschap met de Schepper verbonden is. Alle overige eigenschappen in mij zijn afkomstig van wederzijdse integratie met de andere zeven miljard.

From the 5^th part of the Daily Kabbalah Lesson 5/27/14, Writings of Baal HaSulam

Filed under: Arvut, Dagelijkse Kabbalah Lessen, Schepper, Verbinding - Geen reacties→

Het word ‘Klal’ (collectief, geheel, wet) duidt een som van details aan die, als men ze samenvoegt, het bovenstaande geheel vormen. Wanneer we dus over de Mitswa “Heb je vriend lief als jezelf” zeggen dat het een grote Klal is in de Torah, moeten we ons realiseren dat de overige 612 Mitswot (voorschriften) in de Torah, met alle bijbehorende interpretaties, niet meer en niet minder zijn dan de som van de details die toegevoegd en tevens gevat zijn in die ene Mitswa (enkelvoud voor Mitswot) “Heb je vriend lief als jezelf.” (Baal HaSulam, ‘Matan Torah’ – ‘De Gift van de Torah’).

Dit betekent dat de gehele Torah is gegeven om het alomvattende gebod om onze naasten lief te hebben als onszelf te bereiken. Het overige wat buiten dit ene concept “Heb je naaste lief als jezelf” is geschreven is, zijn verduidelijkingen op dit gebod.

Alles is gevat in dit ene gebod. Wanneer wij dit gebod vergeten, is er voor ons geen spiritueel pad mogelijk, dan zijn we ook niet verbonden met het spirituele proces en zijn we niet meer op weg om de spirituele doelen na te streven. Maar als wij proberen om dit principe te omarmen, kunnen we er zelfs mee ophouden om na te gaan op welk niveau wij ons bevinden en hoeven we niet meer te proberen om te weten te komen waar we ons eigenlijk bevinden.

De gehele Torah is aan ons gegeven met de bedoeling om ons te helpen om verbinding te bereiken, wat we in ons leven liefde noemen. Er zijn twee wegen om dit te doen: de ene weg bestaat uit het volgen van een lange weg vol beproevingen, zo verloopt de weg van de natuurlijke ontwikkeling; de andere weg is een aangename snelle weg waar de Torah garant voor staat. Op welke van deze twee manieren dan ook, de gehele mensheid, vanaf het eerste begin tot aan het einde, bevindt zich in dit proces dat ons leidt naar liefde voor onze naasten.

Wanneer wij begrijpen en erkennen dat wij nu oefenen door het spelen van spelletjes, volgen we een betrekkelijk gemakkelijk en aangenaam pad om het Doel te bereiken. We moeten echter nog door een aantal problemen en moeilijkheden heen en ze oplossen en onderzoeken om beter te gaan voelen wat de essentie en de oorsprong daarvan is. We zullen allerlei situaties in ons denken en voelen moeten oplossen zodat wij door dit proces dingen beter zullen leren begrijpen en voelen.

De Torah is er om het pad gemakkelijker en aangenamer te maken voor ons, met de hulp van de Torah bereiken we de staat van liefde voor onze naasten. Vanuit deze fase zullen we uiteindelijk komen tot het liefhebben van de Schepper. Door het pad van lijden te volgen, kunnen we echter niets bereiken. Alles is afhankelijk van ons ontwaken.

From the 5^th part of the Daily Kabbalah Lesson 5/14/14, Writings of Baal HaSulam

Filed under: Baal HaSulam, Dagelijkse Kabbalah Lessen, Groepswerk, Liefde, Spiritueel Werk, Torah - Geen reacties→

Vraag: Hebben we echt een kans om de staat van de wereld te corrigeren? We zien immers dat de dingen elke dag verslechteren.

Antwoord: Nee, de wereld ontwikkelt zich elke dag naar een grotere erkenning van het kwaad. Mensen begrijpen dat zij zich zonder enige richting ontwikkelen, ze weten niet waar ze naar toe moeten, ze zijn niet in staat om de manier waarop de wereld zich ontwikkelt te beïnvloeden, om de duurzaamheid van de wereld te bevorderen, om zich veilig te voelen in het leven.

Wij hebben geen enkel middel meer, de teugels ontbreken. We kunnen op geen enkele manier de wereld besturen en dat is eigenlijk een goede zaak. Mensen voelen zich als kleine weeskinderen.

We gaan ons langzamerhand realiseren Wie wij vergeten zijn, van Wie wij zijn weg gedreven en Wie we moeten naderen. Daardoor gaat een mens de behoefte voelen aan de hogere Kracht, aan evenwicht met de natuur, met de werkelijkheid. Het gaat niet over de een of andere mystieke kracht, maar we willen nu weten hoe dit systeem opgebouwd is, de wetten, de formule die bepalend is voor het bestaan van de wereld.

We moeten weten waarheen we op weg zijn! We zitten in een voortsnellende trein, in totale duisternis, en we weten niet waar hij ons naartoe rijdt …

From the 4^th part of the Daily Kabbalah Lesson 5/28/14, Writings of Baal HaSulam

Filed under: Crisis, Dagelijkse Kabbalah Lessen, Disseminatie, Maatschappij, Spiritueel Werk - Geen reacties→

Vraag: Hoe kan een mens zijn gedachten zo controleren dat hij niet zondigt?

Antwoord: Een mens kan geen controle uitoefenen over zijn gedachten. Hij heeft op geen enkele manier controle over zichzelf. Ben ik baas over mijzelf? Waar zien we zoiets?! Zoiets bestaat niet! Maar ik moet zorgen voor een positieve kracht om me heen van een dusdanig niveau dat die kracht me zal beïnvloeden en ondersteunen. Dan zal ik in staat zijn om controle op mezelf uit te oefenen.

We stabiliseren onze staat altijd door middel van externe krachten, door de omgeving, de maatschappij, externe steun, terwijl een mens over zichzelf geen controle kan uitoefenen. Hij weet niet in welke staat hij het volgende moment zal zijn, dus hoe zou hij ergens controle over kunnen hebben?

Iemand kan zijn toekomst alleen veilig stellen als hij al zijn externe kelim (vaten), verlangens, voorbereidt. Als ik ervoor zorg dat anderen een veilige toekomst hebben, zorg ik ook voor mijn eigen toekomst.

Als een mens een element in een systeem is, hoe kan hij dan vragen stellen over wat er met hem zal gebeuren? Hij is van het hele systeem afhankelijk, vooral omdat het zo geregeld is dat hij een vrije wil heeft om het systeem om zich heen te versterken, dan kan hij zijn toekomst veilig stellen. Hij zal nooit méér ontvangen dan hij binnen het systeem heeft voorbereid, maar als hij het niet voldoende heeft voorbereid, krijgt hij klappen en dan zal hij ontdekken hoe noodzakelijk het is om het systeem voor te bereiden.

From the 3^rd part of the Daily Kabbalah Lesson 5/27/14, The Zohar

Filed under: Dagelijkse Kabbalah Lessen, Spiritueel Werk, Vrije Wil - Geen reacties→