Ieders persoonlijke waarneming van de werkelijkheid ontwikkelt zich volgens de wortel van zijn ziel, het karakter en de mentaliteit ervan.

Er zijn mensen die meer aanleg hebben voor technische ontwikkeling, terwijl anderen een meer gevoelsmatige aanleg hebben, zoals er in onze wereld humanisten zijn en technici. Sommigen studeren muziek, literatuur, filosofie en anderen studeren techniek, wiskunde, architectuur, enzovoort.

Spiritueel gezien bestaat er een heel groot verschil tussen hen. Waarom schreef de ene Kabbalist in een bepaalde stijl en de ander in een andere stijl? Dit is het resultaat van de karaktertrekken van de ziel van een mens, een ieder neemt de spirituele wereld anders waar. Zo complementeren zij elkaar, maar in het geheel gezien, is er een groot verschil tussen zielen, veel groter dan de verschillen tussen mensen in onze wereld.

Natuurlijk neemt ieder de spirituele werkelijkheid waar. Als we verder komen en de Machsom overgaan (de afscheiding naar spiritualiteit), bereikt ieder het inzicht. Maar voor de ene mens kan de spirituele wereld onthuld worden in een vorm, waarbij hij een totaalbeeld ziet en hij werkt met spirituele beelden, terwijl een ander, met een meer technische aanleg van de ziel, waarneemt zoals een natuurkundige in onze wereld. Een derde neemt spiritualiteit waar zoals een psycholoog in deze wereld, en een vierde als een eenvoudige arbeider.

In de spirituele werelden is er een veel rijker ‘scala aan beroepen’ dan in onze wereld, als een projectie van de ene wereld in de andere.

From the 2^nd part of the Daily Kabbalah Lesson 2/12/12, The Zohar

Filed under: Dagelijkse Kabbalah Lessen, Spiritualiteit, Waarneming - Geen reacties→

Hoe kunnen wij ons een voorstelling maken van de hogere staat, waarin de Schepper aan je onthult dat Hij allen die je haten liefheeft en allen haat die jij liefhebt, inclusief jezelf? Het lijkt erop dat dit niets goeds brengt en dat er niets erger is dan dit. Voor je staan Farao, Bilam, Balak, Amalek en Hitler, allemaal in één en je weet hoe je dit moet overwinnen, omdat dit ook van de Schepper naar je toekomt, hoewel indirect.

Hoe dichter we bij liefde komen, hoe groter de obstakels zijn die we tegenkomen. Je overwint ze en de ‘engel des doods’ wordt in jouw ogen de ‘heilige engel’.

Vraag: Ik begrijp deze staat niet. De Schepper wordt toch nog steeds als goed en goedgunstig ervaren. Zie ik dit samen met het lijden van anderen en mijn eigen lijden in het verleden?

Antwoord: Je ziet al het lijden dat er in de werkelijkheid is. Dit is een afschuwelijk beeld: monsterlijk lijden, geen enkele gram genot, geen dag rust, uitsluitend pijn en lijden, duizenden lichtjaren lang. Lijden is overal. Er is een totale leegte in het verlangen om te ontvangen, niet hier of daar, niet af en toe, maar honderd procent lijden.

Deze staat heet: de verlichting van de Shechina, en daar bovenuit ontdek je het goede en goedgunstige. Hoe zou je Hem anders kunnen ontdekken? Als de Schepper alleen maar goedheid brengt, ontdek je Hem in je egoïstische kelim (vaten). Maar als je Hem ontdekt in de volle diepte van de zwarte afgrond voor je, ontdek je Hem in je kelim van geven die gericht zijn op geven.

Verder zul je zien, dat Hij alleen goed is naar degenen die zo slecht zijn als Hij is, en slecht naar hen die goed zijn, in tegenstelling tot Hem. Zo lijkt het voor je.

Ons werk bestaat er alleen uit om boven onze kelim van ontvangen uit te stijgen. Als je ziet, dat de handelingen van de Schepper niet overeenkomen met geven, lijkt het voor jou met opzet als een hindernis op je weg, waar je bovenuit moet stijgen.

Vraag: En wat ontdek ik nadat ik er bovenuit stijg?

Antwoord: Het verlangen om te ontvangen, de alomvattende kli van Malchut van Ein Sof, in een volkomen lege vorm: duisternis, wanhoop, verwarring en angst, de angstige beproevingen van Job en je vult dit met het Licht van Hassadim en met liefde.

Vraag: Dit betekent dat ik goedheid voel nadat ik mijzelf gecorrigeerd heb, hoeveel duisternis er ook aan mij is onthuld. En dan kijk ik naar het verleden, wat zie ik dan? Heb ik wel of niet geleden?

Antwoord: Dit is alweer het volgende niveau, wat je kunt ervaren. In Gmar Tikkun (Einde van de Correctie) zie je natuurlijk niet dat je hebt geleden.

Vraag: En wat is het lijden dat ik nu voel?

Antwoord: Nu ben je niet dezelfde persoon als degene die Gmar Tikkun zal bereiken. Je zult uiteindelijk jezelf niet herkennen, zoals je nu bent. De gevoelens die je achter je hebt gelaten zijn niet jij.

Vraag: Wat ben ik dan nu?

Antwoord: Iets virtueels.

Vraag: Waar hebben we dan alle staten van nu voor nodig?

Antwoord: Je ervaart ze om jezelf voor te bereiden, om alles te doen wat je kunt. Er staat geschreven: ‘Ik heb alles  gedaan wat in mijn vermogen lag en ik heb gevonden’. Je wordt voorbereid tot je hebt gevonden, totdat je boven de Machsom (barrière) uitstijgt, tot dan bestaat de werkelijke ‘jij’ niet.

From the 4^th part of the Daily Kabbalah Lesson 1/30/12, “Introduction to the Study of the Ten Sefirot”

Filed under: Dagelijkse Kabbalah Lessen, Gebed, Innerlijk Werk, Intentie, Lijden, Waarneming - Geen reacties→

Vraag: Wat betekent: voortgaan op het pad van geven?

Antwoord: Als het het Doel van de schepping is om vreugde brengen aan de schepselen en de Schepper een positieve Kracht is, die goed doet en alleen dit de essentie van Zijn handelwijze naar ons is, waarom moeten we dan tot Hem bidden om goed te zijn voor ons?

Iedereen schreeuwt naar de Schepper: “Doe iets goeds voor ons!” Dat is belachelijk! Waarom zou ik een vriendelijk mens smeken om vriendelijk voor me te zijn? Hij doet al goed, Hij kan niet anders dan goed doen. Over de Schepper staat geschreven dat Hij even goed is voor de goeden als de kwaden. Hij verandert Zijn houding nooit, zoals er staat geschreven: ‘Ik heb mijn HaVaYah niet veranderd’ en ‘ het Licht is aanwezig in absolute rust’.

Hieruit blijkt dat het geen zin heeft om Hem te vragen om iets goeds. Maar, alle gebeden, alle verzoeken en de psalmen zijn geschreven door Kabbalisten, door mensen die in de spirituele wereld leven. Waarom baden ze dan: “Help mij, red mij, doe dit voor mij?”

Dit zijn smeekbeden om het verlangen: “Help mij om mijn waarneming te corrigeren!” te vormen. Dit wordt: ‘het werk van de Schepper’ genoemd, hoewel  geven aan ons voor de Schepper geen werk is, het brengt Hem vreugde.

Mijn werk bestaat eruit om te vragen om het juiste verlangen, de juiste kli (vat) en het is Zijn werk om deze kli te scheppen. Met andere woorden: het is een vraag om gereed te zijn om de vervulling te kunnen aannemen, waarmee wij gehechtheid aan Hem bereiken, het is geen vraag om een aangename verandering.

Het woord ‘gebed’ betekent ‘zelfbeoordeling’. Het is het verzoek van het schepsel om veranderd te worden. Als ik vraag: “Waarom heeft U mij verlaten?”, heeft Hij mij dan werkelijk verlaten? Of zeg ik dit alleen met betrekking tot mijn eigen perceptie, waardoor ik het gevoel heb, dat Hij mij heeft verlaten en ik me dat realiseer? Eigenlijk vraag ik Hem om mijn waarneming te veranderen, zodat ik kan voelen dat Hij mij niet verlaten heeft of ver van mij weg was.

Een gebed is een vraag om de correctie van onze verlangens en dit heet: werk voor de Schepper. Het gaat niet om de vervulling zelf.

From the 1^st part of the Daily Kabbalah Lesson 1/15/12, Writings of Rabash

Filed under: Dagelijkse Kabbalah Lessen, Gebed, Intentie, Waarneming - Geen reacties→

Vraag: Waarom schrijft Baal HaSulam in zijn ‘Introductie tot de Studie van de Tien Sefirot’ over het verboden deel in de wijsheid van Kabbalah: dat Kabbalisten kunnen onthullen wat tot de ‘Smaken van de Torah’ behoort, maar dat zij het deel dat tot de eerste drie Sefirot behoort, tot het ‘hoofd van de Partzuf’, niet kunnen ontsluiten?

Antwoord: Zelfs als Kabbalisten spreken over iets dat ‘verboden’ is, kunnen we er niets van begrijpen. Het is hetzelfde als wanneer je over van alles praat in de nabijheid van een baby, je hoeft niet voorzichtig te zijn, want het kind zal er niets van horen of begrijpen. De woorden die hij hoort kan hij niet met elkaar verbinden tot iets van betekenis. Als wij Het Boek de Zohar lezen is het net zo, de losse woorden zijn begrijpelijk, maar samen vormen ze voor ons onbegrijpelijke zinnen.

‘De geheimen van de Torah’ bestaan niet uit informatie die zorgvuldig voor ons verborgen wordt gehouden. Onze hersenen kunnen het eenvoudig niet bevatten, ze bevinden zich nu op het gewone, dierlijke niveau. Voor ons blijft het dus geheim, en zo is dat met de hele werkelijkheid. Maar het is allemaal binnen je bereik, kijk maar! Zie je er iets van? Wie kun je het kwalijk nemen dat de middelen om dit waar te nemen niet tot je beschikking staan? Ontwikkel ze en je zult de werkelijkheid zien. Zo is het ook met de ‘geheimen van de Torah’.

In de ‘Studie van de Tien Sefirot’ bestuderen we wat tot het hoofd van de wereld Atzilut behoort, het hoofd van Arich Anpin en we weten dat daar de delen van RADLA (Reish delo Eiyada) zijn, delen van de ‘hersenen’ ervan (Mocha de Avirah, Kruma de Avirah) die voor ons in het Hoge Licht verborgen zijn. Maar we bestuderen alles wat tot de ‘smaken van de Torah’ behoort, maar niet de ‘geheimen’ in dit systeem. Het verschil daartussen is, dat de ‘smaken’ betrekking hebben op de gedachten van het schepsel en de ‘geheimen van de Torah’ hebben betrekking op de gedachten van de Schepper.

Het zou niet nodig zijn om dit te noemen, als er geen mensen waren die beweren dat het verboden is om de wijsheid van Kabbalah te bestuderen, omdat het een geheim is. Het gaat niet over geheimen, integendeel, de wijsheid van Kabbalah onthult ons de werkelijkheid! En niet zoiets als ‘verboden geheimen’. Om de geheimen te ontdekken moet je ze zelf bereiken door je kelim (vaten) voor te bereiden, je verlangens, je kelim van waarneming. Als je alle verlangens die tot de zeven lagere Sefirot (ZAT) behoren voorbereidt, tot de volledige hoogte van de spirituele ladder, begin je het bovenste gedeelte (GAR) te ontdekken. Je zult rijp zijn voor deze onthulling en dit geheim zelf ontdekken.

Ieder niveau van de 125 niveaus is in twee delen verdeeld: het hogere en het lagere (GAR en ZAT). Het lagere deel van elk niveau kan bereikt worden, het getuigt van grote kracht als een mens dit bereikt, omdat hij dan ontdekt dat de daden van de Schepper goed en goedgunstig zijn. Het Licht dat zich kleedt in het hoofd van het lichaam van de spirituele Partzuf wordt ‘smaken’ genoemd, zoals er geschreven staat: ‘Proef en zie dat de Schepper goed is’.

Het bovenste deel, het hoofd van dat niveau, ontdekken we echter nog niet. Het is mogelijk het te ontdekken, nadat het lagere deel, het ‘lichaam’ ervan, gecorrigeerd is. Voorlopig is zelfs het hoofd van het laagste niveau, Malchut de Assiya, nog geheim. We kunnen over alles spreken dat tot de ‘lichamen’ behoort, over alles dat tot het schepsel behoort, tot zijn werk en zijn correctie, maar het is ‘verboden’ om over de ‘geheimen’ te spreken, over de hoofden van alle niveaus, we kunnen er helemaal niet over kunnen spreken, omdat we ze nu niet kunnen bereiken en we zouden er alleen maar door in verwarring raken. Dan zouden we over een gebied gaan spreken dat we niet kunnen waarnemen. In onze hersenen zijn geen cellen aanwezig en geen kanalen die deze hogere dimensie kunnen waarnemen. Maar langzamerhand ontwikkelen we ons en komen we dichterbij deze waarneming.

‘Het geheim niet onthullen’ betekent: ‘geen obstakel voor een blind mens neerleggen’, maar hem geleidelijk aan laten ontwikkelen, totdat hij ziende wordt. Zoals we kinderen onderwijzen en hen de tijd geven om zich te ontwikkelen, moeten ook wij ons ontwikkelen.

From the 3^rd part of the Daily Kabbalah Lesson 1/10/12, “The Study of the Ten Sefirot”

Filed under: Dagelijkse Kabbalah Lessen, Kabbalah Studie, Thora, Waarneming, Zohar - Geen reacties→

Vraag: Wat is de betekenis van het wonder, dat tijdens Chanukah gevierd wordt, als we spreken over het innerlijk werk?

Antwoord: Er zijn verscheidene wonderen die tijdens het innerlijk werk plaatsvinden. Het eerste wonder is de uittocht uit Egypte. Het tweede wonder vindt plaats tijdens Chanukah en het derde tijdens Purim.

Een wonder is een omkering in de wijze, waarop een mens de werkelijkheid waarneemt. De werkelijke realiteit, waarin ik me bevind, is onveranderlijk, het is de wereld Ein Sof (Oneindigheid). Er vinden echter zulke revolutionaire veranderingen in mij plaats, dat ik een nieuwe waarneming ontvang, een nieuwe natuur, zo’n drastische verandering, dat ik de hele wereld op een andere manier waarneem.

Dit kun je vergelijken met een baby, die uit de moeder te voorschijn komt in een grote, lichte wereld, die door zijn geboorte zichtbaar wordt. Dit is een wonder, omdat het niet de gewone voortgang is van de bestaande groei van de foetus, maar het betekent een totale omkering en een uitgang, die leidt naar een nieuw niveau van waarneming. Deze transformatie kan alleen plaatsvinden door de invloed, die het Licht op ons uitoefent.

Als het Licht het rijzen van mijn verlangens naar de eerste tien Sefirot beëindigt, word ik op een nieuw niveau, in de nieuwe tien Sefirot, geboren, op het volgende niveau.

Er zijn verscheidene omkeringen als deze: de eerste vindt plaats als we van een periode van voorbereiding naar de nieuwe wereld gaan, over de Machsom heen, en we in een kleine, spirituele staat beginnen te werken. Na dit wonder van de uittocht uit Egypte, vindt er een geleidelijke opgang plaats: de staat bij de berg Sinaï en de onthulling van de hogere Kracht, het wonder van Chanukah. Dit samen lijkt één proces, dat begint bij de doortocht door de Rode Zee en zo verder. Er vindt een omkering plaats in de wijze, waarop een mens de werkelijkheid waarneemt en dit alles treedt op dankzij een verandering in zijn verlangens, onder de invloed van het Licht.

We spreken van een wonder als al mijn voorgaande verlangens een absolute verandering ondergaan, een totale ommekeer.

From the 1st part of the Daily Kabbalah Lesson 12/22/11, Writings of Rabash

Filed under: Dagelijkse Kabbalah Lessen, Feestdagen, Innerlijk Werk, Waarneming - Geen reacties→

In het Nieuws (uit Discover Magazine): “Uit nieuw onderzoek blijkt dat door een deuropening lopen ertoe bijdraagt dat mensen vergeten, dit kan vele miljoenen verwarrende momenten verklaren, die iedere dag in de hele wereld plaatsvinden. Uit een studie, die onlangs in The Quarterly Journal of Experimental Psychology geplaatst is, blijkt dat deelnemers, die in een virtuele werkelijkheid door deuropeningen liepen, aanzienlijk meer de neiging hadden om te vergeten waar ze in een ander vertrek aan hadden gedacht, dan degenen die dezelfde afstand hadden afgelegd, maar geen drempels over waren gegaan.”

“Gabriel Radvansky van de Notre Dame University zegt, dat deuropeningen functioneren als een soort ‘begrenzing van een gebeurtenis’, waarvan de hersenen gebruik maken om herinneringen van elkaar te scheiden en op te slaan. Als je een ander vertrek binnengaat, updaten de hersenen wat er plaatsvindt in de nieuwe omgeving, wat enige mentale inspanning vraagt. Deze analyse die door het geheugen gemaakt wordt, hoewel subtiel, zorgt ervoor dat de informatie, die in het andere vertrek is vastgelegd, (bijvoorbeeld: ‘Nu ga ik even naar mijn kamer een broek halen’) minder belangrijk is op de nieuwe plek.”

Mijn Commentaar: In Kabbalah wordt hierover gezegd: “Verander van plaats, verander de kracht, controleer het”. Er zijn drie factoren die de staat van iemand bepalen: tijd, beweging en ruimte, die we kunnen veranderen door ze onder de invloed van het Licht te plaatsen.

Filed under: Waarneming, Wetenschap - Geen reacties→

Het is belangrijk om te wennen aan de correcte perceptie van de werkelijkheid. Ofwel we nemen de werkelijkheid waar zoals het ons nu toeschijnt, alsof er ergens buiten ons een externe wereld is, of we realiseren ons, dat de gehele realiteit zich binnenin ons bevindt.

Dit is een enorm verschil, omdat ik in het eerste geval de hele realiteit waarneem vanuit het gezichtspunt, dat ik alles kan gebruiken voor mijn eigenbelang en ik voel en begrijp alles op deze egoïstische manier. Als ik de realiteit door dit egoïstische filter waarneem, voel ik wat we ‘deze wereld’ noemen, in mijn verlangen. Als ik de wereld echter op een tegengestelde manier waarneem, wat we ‘geven’ noemen, niet volgens de formule: ‘alles is voor mij’, maar integendeel: ‘alles is voor hen’, voel ik een totaal andere werkelijkheid, genaamd: ‘de hogere werkelijkheid’, ‘de spirituele wereld’.

Een mens moet heel zorgvuldig controleren in welke positie zijn innerlijke schakelaar, die zijn gedachten richting geeft, staat: is het voor mij of voor ons allemaal? Hierin ligt zijn vrije wil, elke keer opnieuw.

De schakelaar staat in de middenpositie, net zoals een aan/uit knop, ik kan hem naar mezelf toe draaien, dan voel ik deze wereld, ik kan hem ook ‘naar anderen’ toedraaien, dan voel ik spiritualiteit. Ik ben net een wisselwachter, die aan de knop draait en óf de hogere wereld óf deze wereld voelt in zijn verlangens.

De schakelaar is in jouw handen en het is jouw keus naar welke kant je hem draait. Als je jezelf losmaakt van je ego en je gedachten richt naar anderen, in plaats van naar jezelf, maak je vorderingen op weg naar liefdevol geven en zie je de hogere wereld juist op die plaats, in die verlangens.

From the 1st part of the Daily Kabbalah Lesson 10/18/2011, Writings of Rabash

Filed under: Dagelijkse Kabbalah Lessen, Groepswerk, Innerlijk Werk, Waarneming - Geen reacties→

De zielen die in Malchut van de wereld Atzilut zijn, activeren het, doordat ze vragen om aan hen het Corrigerende Licht door te geven. Zo bouwt iedere ziel zichzelf.

Als onze zielen opstijgen naar Malchut van de wereld Atzilut en zich ermee verbinden, ontdekken ze daar een compleet, heel systeem. Malchut lijkt alleen in onze ogen arm en ellendig, zo nemen wij het waar.

Als we ons er echter mee verbinden in de mate waarin we er liefdevol aan willen geven, bereiken we dit geven en ontdekken we dat alle zielen daar zijn. Alle vrienden en alle familieleden, de hele wereld is eigenlijk daar! En alleen ik kwam daar net aan en maakte verbinding met hen, om zo te gaan samenwerken.

Er staat geschreven: “Ieder mens beoordeelt de ander naar de mate van zijn eigen tekortkomingen”. Het corrupte systeem bestaat alleen met betrekking tot de ongecorrigeerde mens, die zich daarin bevindt. Deze wereld, met een groot aantal mensen met wie hij zich moet verbinden, lijkt alleen in zijn ogen te bestaan.

Hij hoeft echter alleen zichzelf te corrigeren. Dan zal al het andere wat hij om zich heen ziet, zich transformeren tot het systeem van zijn ziel, tot niets anders dan dat.

From the 3rd part of the Daily Kabbalah Lesson 10/6/2011, “Pticha”

Filed under: Collectieve Ziel, Dagelijkse Kabbalah Lessen, Innerlijk Werk, Waarneming - Geen reacties→

Beste Vrienden, stel alsjeblieft vragen over deze citaten van de grote Kabbalisten. De opmerkingen tussen haakjes zijn van mij.

Incarnatie van Zielen

Er zijn geen nieuwe zielen, maar er is slechts een bepaald aantal zielen, dat in het rad van transformatie van vorm incarneert, omdat zij steeds weer in nieuwe lichamen terugkeren.

Baal HaSulam: “De Vrede”

Zielen verdwijnen niet in het proces van het aannemen van een ander lichaam, maar gaan van lichaam naar lichaam, van generatie naar generatie, tot aan het einde van de correctie.

Baal HaSulam: “De Vrede”

Wat de zielen betreft: alle generaties vormen één ononderbroken leven, dat zich uitstrekt over vele duizenden jaren, vanaf het begin van de schepping tot aan het einde van de correctie. Het feit dat ieder in die tijd duizenden keren een ander lichaam heeft aangenomen is volledig irrelevant.

Baal HaSulam: “De Vrede”

Er is één enkele ziel geschapen, Adam genaamd. Deze is verdeeld in vele individuele zielen, die correcties uitvoeren in vele lichamen en tijden en ze zullen zich opnieuw verbinden tot één ziel.

Baal HaSulam: “Introductie tot het Boek: Panim uMasbirot”, item 22

Filed under: Kabbalistische bronnen, Waarneming - Geen reacties→

Beste Vrienden, stel alsjeblieft vragen over deze citaten van de grote Kabbalisten. De opmerkingen tussen haakjes zijn van mij.

Gedachte. Beweging. Tijd.

Beweging in spiritualiteit is geen beweging van plaats naar plaats. De beweging bestaat echter uit een vernieuwing van vorm, we geven elke vernieuwing van vorm de benaming: “beweging”.

Baal HaSulam: “De studie van de Tien Sefirot”, deel 1, “Innerlijke Overwegingen”, hoofdstuk 9

De spirituele definitie van tijd is slechts het ervaren van beweging. Ons denken verbeeldt en ontwerpt een bepaald aantal bewegingen, het onderscheidt ze van elkaar en vertaalt ze in een bepaalde hoeveelheid ‘tijd’. Als een mens dus in een staat van volledige rust ten opzichte van zjin omgeving zou zijn, zou hij zich niet bewust zijn van het concept tijd.

Baal HaSulam: “De studie van de Tien Sefirot”, deel 1, “Innerlijke Overwegingen”, hoofdstuk 9

Filed under: Kabbalistische bronnen, Waarneming - Geen reacties→