Medium heeft mijn nieuwe artikel gepubliceerd “De obsessie om de economie te herstarten zal ons veel geld kosten”
In de media gaan de meeste gesprekken over de snelheid en de mate waarin de economie herstart kan worden. Niemand schijnt zich af te vragen of we de economie überhaupt wel moeten herstarten. Niemand vraagt zich af of de bedrijven die dicht waren wel zo nuttig waren, behalve dan voor de eigenaars, en of de sluiting ervan niet beter zou zijn voor ons. COVID-19 gaf ons de mogelijkheid om alles wat we consumeerden nader te onderzoeken en vervolgens te besluiten wat wij echt nodig hebben. Op de een of andere manier lijken wij die kans te ontwijken.
Als wij alleen de kans zouden missen om ons leven waardevoller te maken door te kiezen voor wat goed is voor ons en het overige af zouden wijzen, is dat één aspect hiervan. Maar het werkelijke probleem is veel groter: door het excessieve consumentisme putten wij de natuurlijke bronnen van de aarde uit, we verspillen geld dat wij veel beter zouden kunnen besteden dan aan allerlei accessoires, gadgets en spullen die we binnen een jaar weer wegdoen omdat de trend verandert.
De droomwereld waar we naar op zoek zijn, waarin iedereen gelukkig is, is niet op een bepaalde plek te vinden, deze wereld is in ons.
En wat nog erger is, is dat er – omdat wij de les die we hadden moeten leren van COVID-19 niet geleerd hebben – binnenkort een veel ernstiger uitbraak zal volgen, waar niet vooral zieke en oudere mensen door getroffen zullen worden, met een minimaal sterftecijfer. We zullen getroffen worden door een uitbraak die kinderen en volwassenen zal aantasten, het sterftecijfer zal veel hoger worden dan bij COVID-19 en het herstel zal veel meer tijd kosten, moeilijker en pijnlijker zijn. We kunnen hierop wachten, maar we kunnen ook de obsessie van het hervatten van de oude wereld overwinnen en inzien dat het coronavirus ons naar een nieuwe wereld heeft gebracht.
Het virus heeft ons heimelijk naar een nieuw tijdperk geleid. Alsof we een nieuw land ingereden zijn waarvan wij de cultuur en de manieren van omgang niet kennen, daarom gedragen we ons zoals we dat in ons vorige land deden. Maar op deze nieuwe plek gedragen mensen zich anders. Ze wedijveren niet met elkaar. Ze delen met elkaar, hebben respect, zorgen voor elkaar en tolereren geen uitbuiting.
In dat nieuwe land houden mensen niet van shoppen. Ze gaan naar de winkel om te kopen wat zij nodig hebben en besteden de rest van de tijd aan elkaar. Omdat de technologie zo ontwikkeld is dat er nog maar weinig mensen in de productie werken, socialiseren de meeste mensen. Omdat ze met elkaar verbonden zijn en een nauwe band met elkaar hebben, lijden ze niet aan door de mens veroorzaakte aandoeningen zoals depressie, drugsmisbruik, eetstoornissen of geweld. En omdat zij de meeste tijd besteden aan socialiseren, zijn hun idolen mensen die erin uitblinken om de harten van mensen nader tot elkaar te brengen.
We zijn als mensheid in dit land toegelaten en zijn ons er nog niet van bewust dat we er al zijn. Daarom werkt er, zonder aanwijsbare reden, plotseling niets meer. In dit nieuwe land maken we babystapjes. En net als kleine kindertjes moeten we een paar keer nadenken voordat we de volgende stap zetten.
We hoeven niet bang te zijn, het is geen vijandig land. Als we positief over anderen denken, zal dat nieuwe land ons omarmen en ons leren wat we moeten doen en hoe. Alles wat het van ons vraagt, is dat we moeten leren hoe we ons moeten verbinden, en niet hoe we controle op elkaar moeten uitoefenen, wat ons op onze vorige woonplek werd geleerd.
De droomwereld waar we naar op zoek zijn, waar iedereen gelukkig is, is niet op een speciale plek te vinden. Die wereld is in ons. De oude wereld kraakt en valt uit elkaar, en de nieuwe wereld, de nieuwe realiteit, komt tevoorschijn. Zoals onze kwaadwillige gedachten de oude wereld hebben gecreëerd, brengen onze nieuwe gedachten een nieuwe wereld voort. Dat zijn gedachten over verbinding, eenwording en zorg voor elkaar, maar we zijn grotendeels nog onwetend van het bestaan ervan. Toch zijn deze kwaliteiten al sterk genoeg om onze verouderde wereld uiteen te laten vallen.
Elke geboorte is pijnlijk en elk begin is stug, maar we kunnen het veel gemakkelijker maken door eraan mee te doen. Als wij weerstand bieden, zal onze geboorte pijnlijk zijn. Als wij in dit proces onze eigen wilskracht willen inzetten, zal het een wonderbaarlijke ervaring worden. Wat kan er beter zijn dan op een plek te komen waar iedereen je vriend wil zijn en jij dat van de anderen wilt zijn?
Blog in het Engels: https://laitman.com/2020/05/obsession-with-reopening-the-economy-will-cost-us-heavily-medium/
Het volgende blog verschijnt zondag a.s.
Filed under: Coronavirus, Crisis, Globalization | Add Comment / Ask Question →
Filed under: Economie, Vreugde, Vrienden -
Geen reacties→
De scheppingsgedachte is om Zijn schepselen vreugde te brengen, en er wordt geen vreugde door het schepsel ervaren als hij van de Schepper gescheiden is. Bovendien leren we dat de Schepper ernaar verlangt om in de lageren te wonen (Introductie tot het Boek de Zohar, “Two Points”).
Abonneren op RRS Feeder