Category Archives: Vrees

Vrees en liefde moeten in evenwicht gebracht worden

945Vraag: Vrees en liefde vormen samen perfectie. Als er minder vrees is dan liefde, wat betekent dit dan in de Ten?

Antwoord: Vrees en liefde moeten in evenwicht gebracht worden om elkaar te ondersteunen en samen te bestaan.

Vraag: Als deze eigenschappen groeien terwijl we vooruitgaan, worden we een soort hoogspannings transmissielijn.

Hoe kunnen wij die spanning verdragen als deze toeneemt?

Antwoord: De spanning zal toenemen, maar je zult het kunnen verdragen. Verbind liefde en vrees met je vrienden en zie dan hoe er balans zal ontstaan.

Blog in het Engels: https://laitman.com/2024/02/fear-and-love-must-be-balanced/

Voor meer informatie: https://www.facebook.com/bnei.baruch.kabbalah.holland

From the Daily Kabbalah Lesson 2/11/24, Writings of Baal HaSulam “Joy with Trembling”

Related Material:
What Makes Our Work Effective?
The Creator Will Finish Our Work For Us
Preparation From Above And Our Work

Filed under: Daily Kabbalah Lesson, Group Work, Spiritual Work, The Tens | Add Comment / Ask Question →

 

Vragen over Spiritueel Werk – 59

281.02Vraag: Wat de eigenschap betreft van liefde voor de Torah en voor de Schepper, bevat liefde ook de eigenschap angst?

Antwoord: Ze raken elkaar in sommige opzichten, maar het is niet noodzakelijk. Liefde kan elke angst uitdoven.

Vraag: U hebt gezegd dat we niet moeten opvallen tussen de vrienden, maar dat iedereen zich moet aanpassen aan elkaar. Maar hoe kun je dan een voorbeeld geven aan anderen?

Antwoord: Als je het doet om een voorbeeld te geven, is het een andere zaak.

Vraag: Hoe kan een mens zichzelf helpen als de Schepper hem loskoppelt van spiritualiteit?

Antwoord: De Schepper koppelt niemand los. Door dit gevoel vraagt Hij dringend om een gebed van de mens.

Vraag: Ons belangrijkste werk in de Torah bestaat uit de ochtendles. De laatste tijd vraagt u na het lezen van het artikel wat onze indruk is. Wat wilt u hiermee verduidelijken?

Antwoord: Elk artikel gaat over iets anders. Ik wil dat jullie erop reageren, op zijn minst op enkele kenmerken van het artikel.

Blog in het Engels: https://laitman.com/2024/01/questions-about-spiritual-work-59/

Voor meer informatie: https://www.facebook.com/bnei.baruch.kabbalah.holland

Het volgende blog verschijnt zondag a.s.

From the Daily Kabbalah Lesson 1/5/24, Writings of Baal HaSulam “Two Discernments in the Torah and in the Work”

Related Material:
Questions about Spiritual Work—58
Questions about Spiritual Work—57
Questions about Spiritual Work—56

Filed under: Daily Kabbalah Lesson, Spiritual Work | Add Comment / Ask Question →

 

Er bestaat geen liefde zonder vrees

610.2De vrees voor de Schepper bestaat uit het gevoel dat Hij in mij regeert, Hij bestuurt al mijn gedachten, al mijn verlangens en alles wat er met mij gebeurt. Ik voel steeds duidelijker dat Hij mijn hele leven bepaalt.

Ik maak me geen zorgen over mijn leven, maar wel over de vraag of ik in dit leven in verbondenheid met de Schepper ben. Ik verlang er steeds meer naar om mij aan Hem te hechten en ik voel dat wij met elkaar verbonden zijn, dat Hij mij van alle kanten omarmt en dat ik volledig van Zijn genade afhankelijk ben.

Allereerst moeten we tot vrees komen, dan kunnen we op die vrees liefde bouwen. Zonder vrees is het onmogelijk om liefde te bereiken.

Blog in het Engels: https://laitman.com/2023/01/there-is-no-love-without-fear/

Voor meer informatie: https://www.facebook.com/KabbalahInfoHolland

Het volgende blog verschijnt zondag a.s.

From the 2nd part of the Daily Kabbalah Lesson 1/23/23, Writings of Baal HaSulam “Introduction to The Book of Zohar

Related Material:

On The Way Towards Love

A Well With Living Water

Knocking On The Creator’s Door

Filed under: Daily Kabbalah Lesson, Spiritual Work | Add Comment / Ask Question →

Een stok in plaats van een wortel

Vrees moet altijd als stimulans dienen, als een reden om ons tot de Schepper te wenden. De Schepper geeft ons namelijk onaangename gevoelens zodat wij ons tot de bron wenden waar ze vandaan komen.

En waarom krijgen we tegenslagen van de bron? Omdat wij ons niet op de juiste manier met Hem kunnen verbinden van aangezicht tot aangezicht, wij keren Hem onze rug toe.

Van onze kant hebben we Kelim om te ontvangen en van de kant van de Schepper zijn het Kelim om te geven. Hij wendt zich tot ons met Zijn Kelim van geven, maar wij willen Hem niet accepteren omdat we op dit moment alleen bereid zijn om op een egoïstische manier te ontvangen. Daardoor voelen we Zijn toenadering tot ons als een klap met een stok in plaats van een wortel. Dit is het hele punt.

Blog in het Engels:  https://laitman.com/2021/06/a-stick-instead-of-a-carrot/

http://www.facebook.com/KabbalahAcademyNederland

From the Daily Kabbalah Lesson 6/21/21, “Advance by Overcoming”

Filed under: Daily Kabbalah Lesson, Spiritual Work | Add Comment / Ask Question →

Op de grens van de wanhoop (Linkedin)

Mijn nieuwe artikel op Linkedin “Op de grens van de wanhoop

Beetje bij beetje dringt het besef door: Er lijkt niets te zijn waardoor dingen verbeteren: niet het nieuwe jaar, niet de nieuwe regering, en de vaccins ook niet. In een snel tempo leven werkt gewoonweg niet meer. Het heeft het afgelopen jaar niet gewerkt en het ziet er niet naar uit dat het binnenkort weer zal werken. Hoe meer we ons dit realiseren, hoe wanhopiger we worden.

Er is een goede reden waarom het lijkt alsof de wereld geen energie meer heeft. Sinds mensenheugenis bestond onze brandstof uit steeds weer zoeken naar het volgende pleziertje, het volgende voordeel of het volgende pluspunt vergeleken met anderen. We hebben een brandstof gebruikt die het ego stimuleerde, als het ego ergens geen voordeel in zag, hadden we geen brandstof om mee te werken.

In het afgelopen jaar hebben onze ego’s zoveel teleurstellingen meegemaakt dat velen zich zijn gaan afvragen of het ego eigenlijk wel de koning is die we moeten dienen. Misschien heeft het vergeefse najagen van genoegens – waar we al snel nadat wij ze hadden verkregen niet meer naar verlangden – de onvermijdelijke zinloosheid ervan blootgelegd. Immers, als je al weet dat je, als je eenmaal hebt wat je wilt, er snel genoeg van krijgt, wat heeft het dan voor zin om er als eerste achteraan te gaan?

Onze tijd is een periode van de erkenning van de waarheid over onze drijfveren, onze beschaving, onze waarden, en uiteindelijk over wie wij als mensen zijn. Het beeld dat door deze erkenning duidelijk wordt, is niet mooi, maar wél heel waar, en vanuit een oprechte houding begint er een gezonde groei. Daarom vind ik onze tijd zo bijzonder, ondanks alle moeilijkheden die er zijn.

We bevinden ons in een tijd van een grote verschuiving, we gaan de wereld niet langer zien vanuit individueel standpunt, maar vanuit het standpunt van een integraal systeem waar we allemaal deel van uitmaken en waarin we allemaal één zijn. Toen wij de wereld als individuen zagen, werden we gedwongen om alleen op ons eigen voordeel uit te zijn. Dit zette ons echter op gespannen voet met de richting van de ontwikkeling van de natuur. De natuur evolueert naar toenemende complexiteit, onderlinge afhankelijkheid en wederkerigheid. Als je probeert een kant op te gaan die tegengesteld is aan de werkelijkheid, zullen er zeker nare dingen gebeuren. Dit conflict tussen het traject van de natuur en ons eigen traject is de hoofdoorzaak van al onze tegenslagen, vooral sinds we ons individualisme zijn gaan benadrukken aan het begin van de 20e eeuw, maar sinds de eeuwwisseling vindt er een enorm grote versnelling plaats.

Zolang we tegen de koers van de natuur in blijven gaan, zal alles wat we opbouwen instorten. Daarom blijkt op het ogenblik niets te werken: Er zijn vaccins, maar het virus is er ook; de verkiezingen zijn voorbij, maar niemand is er rustig onder, en bovenal: niemand heeft meer vertrouwen in de toekomst en niemand weet wat hij eraan moet doen.

Het antwoord is echter helder: als we tegen de natuur ingaan en als individuen blijven denken, is er voor ons geen toekomst en zal geen enkele oplossing werken. Als we uitgaan van een integrale mensheid die deel is van een integrale planeet, zullen we succes hebben en zullen onze plannen werken.

Eerlijk gezegd, ben ik heel hoopvol. Ik zie hoe de natuur ons geen andere keuze laat dan alles opnieuw te overdenken. Eenheid is de duidelijke richting om verder te komen, want de hele natuur ontwikkelt zich in die richting en daar horen wij ook bij. De enige vraag die nog rest is: hoeveel lijden zullen we nog moeten meemaken voordat wij de natuur volgen. Het einde is zeker goed, maar de weg erheen baart me zorgen.

Blog in het Engels: https://laitman.com/2021/02/on-the-verge-of-despair-linkedin/

Facebook:  https://www.facebook.com/KabbalahAcademyNederland

Filed under: Crisis, New Publications | Add Comment / Ask Question →

Er zijn verschillende soorten vrees

Vraag: Waar kan het toe leiden als een mens geen vrees meer heeft?

Antwoord: In Kabbalah raakt hij zijn vrees niet kwijt. Integendeel, zijn vrees neemt zelfs toe, want hij zal steeds meer ontdekken hoe afhankelijk hij is van de Schepper.

Maar dit is niet langer de angst van een klein kind, maar de vrees of de mens wel in toenemende mate samen met de Schepper handelt: de Schepper en de mens. 

Blog in het Engels: https://laitman.com/2020/06/fears-are-not-alike/

Het volgende blog verschijnt zondag a.s.

From KabTV’s “Fundamentals of Kabbalah,” 4/26/20

Related Material:

Are Kabbalists Fearless?

The Fear That Replaces All Fears

Give Love

Filed under: Spiritual Work | Add Comment →

Wat is het verschil tussen vrees en angst?

Laitman_632.1Vraag: Wat is het verschil tussen vrees en angst?

Antwoord: Angst is een animaal (egoïstisch) gevoel. Het begrip “angst” wordt heel zelden gebruikt in Kabbalah. Kabbalah gebruikt het woord “vrees”, een gevoel dat ik misschien niet genoeg doe ten opzichte van wat ik zou moeten doen.

Vraag: Kennen Kabbalisten geen animale angst?

Antwoord: Een Kabbalist is een menselijk wezen, zoals iedereen. Daarom is alles van zijn staat afhankelijk. Als hij valt, kan hij lager vallen dan ieder ander. Als hij stijgt, stijgt hij naar het niveau van de Schepper.

Vraag: Maar is er dan iets waardoor een Kabbalist anders is dan een gewoon mens?

Antwoord: Alleen de verbinding met de Schepper en die heeft hij vrijwel altijd: “Er is geen ander dan Hij.”

De verbinding met de Schepper neutraliseert elke soort angst, alleen de vrees blijft, want een Kabbalist begrijpt dat de Schepper de bron is van alles wat er gebeurt.

Vraag: Kan een Kabbalist kunstmatig een gevoel van angst in zichzelf oproepen om op die manier tot vrees te komen?

Antwoord: Het is volkomen overbodig om in jezelf ook maar enige vorm van angst of negatieve emoties op te roepen, alleen verbinding en liefde. Er is geen sprake van zelfkastijding; dat is anti-spiritueel.

From the Kabbalah Lesson in Russian 8/13/17

 

Wat Is De Vrees Voor God?

laitman_237Vraag: Als je een gedachte krijgt over de Hoge Kracht (op wat voor moment dan ook in je leven, als je bepaalde dingen meemaakt of in een bepaald proces zit), is dit alleen dankzij de inspanningen die je doet om in ieder geval iets dichter bij de Schepper te komen.

De vraag of je op het juiste pad zit, komt altijd voort uit een gedachte van Boven, een gedachte die van de Schepper komt. Is dit het geloof dat we zo hard nodig hebben om op de juiste wijze verder te komen in spiritualiteit?

Is het misschien de vrees om zo’n gedachte niet te krijgen, omdat je je niet voldoende inspant of omdat je je laat verleiden door iets waardoor je van de Schepper verwijderd raakt, is dat de vrees voor God?

Antwoord: De vrees voor God is geen vrees. Het is het intense verlangen om geen enkele kans te missen om aan Hem alles te geven wat maar mogelijk is. Je kunt het enigszins vergelijken met een moeder die zich voortdurend afvraagt of ze nog iets voor haar baby kan doen.

 

Bestaat Er Angst In Spiritualiteit?

laitman_276_02Vraag: Is er een concept in de Wijsheid van Kabbalah als ‘angst voor God’? Mensen zijn bang voor vuur, overstromingen en andere rampen. Moet een mens ook angst voor de Schepper voelen?

Als er “Geen ander is dan Hij” (Dewariem 4:35, Deuteronomium), is het dan mogelijk om te zeggen dat hier sprake is van angst voor God? Of gaat het hier over een dierlijk instinct dat gericht is op zelfbehoud? Bestaat er een dergelijke angst in spiritualiteit?

Antwoord: Er bestaat angst om te vervallen in een egoïstisch verlangen, angst om in onze wereld het paradijs te verliezen. Spirituele angst gaat niet over het verkrijgen of verliezen van de mogelijkheid tot geven – met andere woorden: om gelijkvormig aan de Schepper te worden – het gaat niet over angst over mijzelf, het gaat over het bewustzijn van de Grootheid van de Schepper.

 

Spirituele Vrees Kan Niet Zonder Liefde Bestaan

Dr. Michael LaitmanIn Het Boek De Zohar staat geschreven: Vrees oproepen aan beide zijden van liefde (tijdens de perioden van ‘beproeving’ en de perioden van genade en goedheid) is van essentieel belang. Gedurende de tijd van genade en succes op Zijn Wegen is het nodig dat er vrees voor de Schepper gewekt wordt om te vermijden dat we zonden begaan en dat onze liefde voor Hem ‘afkoelt’.

Er bestaat niet zoiets als vrees voor straf. Er is op geen enkele manier sprake van vergelding. Alleen lijkt het voor ons egoïstische verlangen zo dat wij voor onze misstappen gestraft worden.

Vanuit de manier waarop egoïsten met elkaar omgaan, nemen we aan dat er voor alles ofwel een beloning bestaat of straf. Ons hele leven beweegt zich tussen deze twee categorieën en verduidelijkingen: “Hoe kan ik me beter voelen, hoe kan ik mezelf belonen? Hoe kan ik straf uit de weg gaan?”

Het spirituele pad ligt boven dit niveau. Daar bestaat geen enkele egoïstische berekening, noch naar de minkant, noch naar de pluskant. Daar gaat het totaal niet over beloning of vergelding. In spiritualiteit zijn wij het zelf die een schaalverdeling creëren van spirituele beloning en vergelding.

Als aan iemand de gelegenheid geboden wordt om voor anderen te zorgen, is dat een beloning. Als iemand daar om een bepaalde reden niet toe in staat is, wordt dat als straf beschouwt.

De ware realiteit kunnen we alleen bereiken als we onze fysieke zintuigen uitreiken buiten onszelf en het leven niet in ons maar buiten ons gaan voelen. Dit moeten we ons goed realiseren en het gaan voelen. Daarom staat er geschreven: “Je zult de wereld zien terwijl je nog leeft.” Het wordt echter alleen mogelijk om deze richting op te gaan als we vrees met liefde verbinden.

Uit de artikelen van Baal HaSulam en Rabash, en uit onze eigen ervaring, weten we dat liefde altijd gepaard gaat met vrees. Werkelijke, spirituele vrees kan zich niet voordoen zonder met liefde samen te gaan. We beven omdat we bang zijn dat onze liefde kan verzwakken of dat de liefde van degenen die voor ons zorgen zal verminderen. We voelen ons angstig, niet omdat we ervan genieten om als twee egoïsten die heel blij zijn met elkaar samen te zijn. Nee, we maken ons ongerust over het feit dat we het de Schepper onmogelijk maken om van ons te houden, omdat wij nalaten om Hem vreugde te brengen door van onze naasten te houden.

Dit zijn gezamenlijke gevoelens. Wij ervaren ze alleen op het niveau van vrees. Vrees is noodzakelijk om ervoor te zorgen dat wij boven ons egoïsme uitstijgen en er op een omgekeerde wijze mee gaan werken.

… Om te voorkomen dat we in dwaasheid vervallen en onze liefde voor de Schepper vermindert, moeten we vrees met liefde verbinden.

Hetzelfde gebeurt aan de ‘andere zijde van liefde’, in tijden van grote beproevingen als Hij ons beoordeelt naar onze daden. Het is essentieel om vrees voor de Schepper op te wekken zodat wij niet in een staat van beoordeling van onszelf vervallen volgens egoïstische criteria.

From the Convention In St. Petersburg “Day One” 9/19/14, lesson 1