Category Archives: Torah

Intenties Behoren Onze Handelingen Te Bepalen

Dr. Michael LaitmanVraag: De Schepper gaf aan de zonen van Aäron het bevel om niet te rouwen over hun dode broeders, maar aan het volk Israël gaf hij het bevel over hen te rouwen. Wat is de betekenis van dit verschil?

Antwoord: In het spirituele werk wordt er onderscheid gemaakt tussen de categorieën vader, moeder, broer, echtgenoot, echtgenote en kinderen en daarna gaat het pas over de mensheid in het algemeen.

Mensen zijn de staten van onze ziel die zich ten aanzien van familieomstandigheden op het minerale niveau bevinden en dus totaal niet begrijpen wat er gebeurt.

De verlangens die zich echter op de volgende niveaus bevinden – op de niveaus van familieleden, mensen die dicht bij elkaar staan – zijn al enigszins afhankelijk van elkaar, dus zij hoeven niet om hen te rouwen en verder niets te doen, het is juist het tegenovergestelde.

Er zijn verlangens waaraan zij moeten voldoen, want daardoor dalen ze tijdens de zeven dagen van rouw af naar de diepte die aan hen wordt onthuld, naar het egoïstische verlangen, Nadab en Abihu genaamd en door dat te bereiken gaan ze deze eigenschappen corrigeren.

Vraag: Betekent dit dat de Israëlische Natie naar zulke diepten moet afdalen om dit te bereiken en later weer op te stijgen?

Antwoord: Mensen zijn op een niveau dat ze niets kunnen begrijpen en niets kunnen doen. Daarom wordt er niets begrepen in onze verlangens die we ‘mensen’ noemen, want ze bevinden zich op een heel laag egoïstisch niveau. Ze worden automatisch gecorrigeerd totdat we gaan begrijpen wie we zijn, wat we doen en waarom.

Het is net alsof we miljoenen verschillende willekeurige en onnodige acties in verschillende situaties in ons leven uitvoeren en zo geleidelijk aan niveaus bereiken die we beter begrijpen. Op die manier gaan we begrijpen hoe wij ons moeten ontwikkelen. Dit betekent dat we geen willekeurige acties meer zonder intentie uitvoeren, maar dat onze intenties onze acties gaan bepalen.

From KabTV’s “Secrets of the Eternal Book” 1/22/14

 

Schrijf Het In Je Hart

Dr. Michael LaitmanIn de tijd van Mozes was het niet gebruikelijk om te schrijven. Men leerde alles uit het hoofd, namelijk in het hart. Een mens is niet bedoeld om te schrijven, hij is bedoeld om te creëren, om tot correctie van zichzelf te komen, om ‘te schrijven in zijn hart’, om van al zijn verlangens een kli (vat) te vormen die geschikt is voor het waarnemen van het Licht, voor het waarnemen van de essentie van de schepping.

Als wij deel uitmaken van een systeem dat gereed is, wat valt er dan te schrijven? Alle boeken die we schrijven zijn het resultaat van ons gebrek aan begrip, en dus willen wij verschillende gevoelens en waarnemingen uitdrukken in de vorm van wit en zwart. Als zwart en wit elkaar aanvullen, valt er niets te schrijven. Alles wat wij schrijven komt voort uit een tekortkoming.

De Torah heeft alle geschriften niet nodig. Mensen leerden de Torah uit het hoofd totdat zij de Torah vervuld hadden. Mijn kelim (vaten) moeten gecorrigeerd worden, mijn innerlijke letters, de letters van mijn werk en niet de letters uit het boek.

Ik kan een boek tien maal herschrijven, het zal niet helpen. Ik moet veranderen volgens de letters,

Mozes onderwees zijn studenten de gehele Torah, dat wil zeggen: hoe zij correctie konden bereiken. De Torah leert ons over het proces van correctie waar deze groep doorheen is gegaan.

Vraag: Vonden die gebeurtenissen in de stoffelijke wereld plaats?

Antwoord: Sommige hebben misschien ook plaats gevonden in de stoffelijke wereld, maar dat hoeft niet zo te zijn. Er staat geschreven: “En het gebeurde in het land Egypte …..” de Torah spreekt echter over innerlijke, spirituele gebeurtenissen die in het verlangen plaats vinden. Het hoeft niet plaats gevonden te hebben in onze wereld. De spirituele wortel moet echter op de een of andere manier contact hebben met de fysieke gebeurtenis, maar alleen in zekere mate. Er kan slechts een vluchtige aanraking in de fysieke wereld zijn, in de spirituele wereld zijn dit echter grote, heel betekenisvolle handelingen.

Het is dus mogelijk dat archeologen tijdens hun onderzoek iets kunnen vinden dat zou kunnen bewijzen dat er iets gebeurd is in Egypte, bijvoorbeeld de doortocht door de Rode Zee, enz. maar de Torah vertelt ons alleen wat er in het verlangen om te ontvangen, dat in ieder mens aanwezig is, gebeurt en dat heeft niets te maken met deze fysieke wereld, want deze hele wereld is denkbeeldig.

Voor degenen die de innerlijke Torah beginnen te vervullen, de Torah der Waarheid genaamd, gaat deze wereld eruit zien als een betekenisloos uiterlijk beeld. Dan ziet de mens de krachten die zich achter de dingen bevinden en hier spreekt de Torah over, daar worden de dingen werkelijk vervuld.

From the 5th part of the Daily Kabbalah Lesson 6/15/14, Writings of Baal HaSulam

 

Mythen En Waarheid Over De Bijbel

Dr. Michael LaitmanIn het Nieuws (uit de Communists of the Capital): “De grote gebeurtenissen die in de Heilige Geschriften worden beschreven, hebben nooit plaatsgevonden. Deze conclusie is getrokken door Israëlische archeologen na vele jaren archeologisch onderzoek. Dus de muren van Jericho die door Israëlische priesters door middel van trompetten werden vernietigd, bestonden niet. De Kanaänitische nederzettingen waren niet groot en hadden geen muren die tot aan de hemel reikten en als omheiningen dienden.”

“Op basis van de verkregen resultaten zijn archeologen die zich bezig houden met Bijbelstudie en de geschiedenis van het Joodse volk van mening dat de gebeurtenissen die in de Bijbel worden beschreven mythen zijn. Uit opgravingen is gebleken dat de Israëlieten niet in Egypte hebben verbleven, ze zijn niet door de woestijn getrokken en ze hebben het land niet veroverd om het aan de 12 stammen te geven.”

“Er is geen enkele Bijbelse legende door archeologische vondsten bevestigd. De uittocht uit Egypte zou kunnen verwijzen naar een paar families, en later werd hun geschiedenis aan de gehele natie toegeschreven. Bovendien komt het grote koninkrijk van David en Salomo, het hoogtepunt van de politieke, militaire en economische kracht van Israël die zich van de Eufraat tot Gaza uitstrekte, niet overeen met de werkelijkheid.”

Mijn commentaar: Niemand heeft ooit beweerd dat alle beschrijvingen van de Torah overeen komen met de realiteit van deze wereld. De Torah spreekt over de hogere werelden en beschrijft onze wereld helemaal niet! Het is tijd om te beseffen dat onze wereld veelzijdig is en dat er vele niveaus, werelden en dimensies zijn. Wie daar meer over wil weten en wil weten hoe men zich van het ene niveau naar het andere verplaatst, komt tot de studie van de Kabbalah.

Zie het programma ‘Meeting of the Worlds’ van 5/16/14

 

Een Student En Een Leraar: De Centrale Bloedsomloop

Dr. Michael LaitmanDe Midrash zegt (Rabbi Moshe Weissman), hoofdstuk ‘Shemini’: Omdat Nadab en Abihu grote geleerden in de Torah waren, besloten zij dat er een gebod was om meer vuur op het altaar te plaatsen dan al door Boven gegeven was. Zij formuleerden deze wet in de aanwezigheid van Mozes.

Hoewel het legale besluit juist was, werden ze toch door Boven gestraft met de dood omdat het niet mogelijk is om dit gebod in zijn ultieme vorm in de nabijheid van je leraar te formuleren zonder hem raad te vragen.

Het is niet mogelijk om een gebod in acht te nemen zonder je met de leraar te verbinden. Het is onmogelijk om boven hem uit te stijgen. Deze hiërarchie blijft tot aan Gmar Tikkun (het Einde van de Correctie) in stand.

Op het moment dat de student de neiging om zijn leraar te overheersen niet kan overwinnen, wordt hij verbrand.

Vraag: Wat betekent dat: zijn leraar overheersen?

Antwoord: Ontevredenheid uiten, kritiek, afwijzing: Wanneer gaat hij eindelijk dood zodat wij zijn plaats in kunnen nemen? Hier gaat het over.

Over het geheel genomen zijn dit natuurlijke eigenschappen die ontdekt moeten worden en aangeven hoe we behoren te handelen.

Vraag: Wat moet een student doen als hij zulke gevoelens in zichzelf ontdekt?

Antwoord: We moeten dit proces niet verstoren. Velen denken dat ik dit niet zie of hoor, dat ik de staat van de studenten niet begrijp, maar ik moet niet ingrijpen en hen daarmee van hun vrije wil beroven.

Het punt is namelijk dat als iemand dit van tevoren al weet, hij gaat handelen zoals ik het hem zeg. Wat is dan de zin van zijn bestaan? Dan kan hij niet zelf oordelen en zelf duidelijkheid krijgen, zijn eigen correctie van de ziel uitvoeren. Dan beroof je hem van het leven.

Als je teveel zegt, blijft het daarbij, dan heb je hem een deel van zijn leven afgenomen en moet hij het de volgende keer afmaken. Er zijn situaties waarin ik er alles voor zou geven om iets te zeggen, maar ik moet zwijgen.

Konden Mozes en Aäron bijvoorbeeld iets doen? De zoons moeten door deze staten heengaan als zij wachten op de dood van hun vader om vervolgens hoger te kunnen stijgen dan hij. Ze kunnen op een andere manier niet verder komen. Dit is de enige manier waarop ons ego ons onderwijst. Het zijn allemaal natuurlijke eigenschappen.

Vraag: Hoe moeten wij met deze eigenschappen aan het werk gaan?

Antwoord: We moeten ons erop voorbereiden, om de plaats van de leraar in te kunnen nemen en groter te zijn dan hij.

‘Voorbereiden’ betekent een groep vormen die gebaseerd is op verbinding met elkaar, maar tegelijkertijd moeten we niet vergeten dat de leraar – als hij dit leven verlaat – opstijgt naar het volgende niveau en daarmee ruimte voor jullie laat. Het is geen dood maar een stijging. Dit wil zeggen dat jullie voorbereid moeten zijn om het niveau in te nemen dat vrij is gekomen.

Vraag: Nadab en Abihu die (in spirituele zin) de dood van hun leraren wensten om hun plaats in te nemen of verder te komen, stierven zelf. Wil dat zeggen dat zij hun werk op dat niveau niet hadden voltooid?

Antwoord: Ja, maar het principe van de linkerlijn, de dood van de leraar wensen, is een natuurlijke eigenschap, een natuurlijke staat van de student.

Al het werk van de student bestaat eruit dat hij de rechterlijn aantrekt en zich hecht aan de leraar, dat hij gaat begrijpen dat dit de enige manier is waarop hij een intraveneuze infusie met het Hogere Licht toegediend kan krijgen: zowel het Licht van correctie als dat van vervulling.

Onder de studenten is een voortdurende strijd. Enerzijds willen zij de plek van de leraar innemen, anderzijds trekken zij de rechterlijn aan. Geleidelijk aan moeten ze zich realiseren dat hun hele spirituele leven door hen heen stroomt, zoals bij de bloedsomloop.

From KabTV’s “Secrets of the Eternal Book” 1/15/14

 

De Tien Geboden Van Verbinding

Dr. Michael LaitmanVraag: Kunt u ons de betekenis van de tien geboden uitleggen? De geboden die ons op de Berg Sinaï gegeven zijn en die we nu iedere dag vóór Shavuot – het symbool van de gift van de Torah – moeten herhalen.

Antwoord: Allereerst symboliseren de tien geboden de verlangens waarmee wij met elkaar verbonden zijn. Ze gaan alleen over verbinding.

De gift van de Torah vindt plaats aan de voet van de berg, maar pas nadat het volk de voorwaarde daarvoor accepteert: de voorwaarde van Arvut – verantwoordelijkheid voor elkaar – als één man in één hart. Dit betekent dat wij beseffen dat er een berg van ego boven ons oprijst en dat wij deze berg alleen maar kunnen beklimmen vanuit één punt in het hart. Dit punt heet Mozes, het trekt ons namelijk uit ons ego.

De berg Sinaï is enorm groot, te vergelijken met de toren van Babel, zelfs nog groter. Wij bevinden ons aan de voet van de berg en zijn bereid om rondom deze berg van ons ego te staan. Dit betekent dat wij ermee instemmen om alle delen van ons privé egoïsme te verbinden tot één berg en daar niet bang voor zijn, hoewel het een berg van haat is. Wij moeten verlangen naar verbinding, ondanks het feit dat het enige doel van ons ego bestaat uit weerstand tegen verbinding.

Als wij ons op deze manier verbinden, vragen we dringend om de onthulling van de Kracht van geven in onze verbinding. De spirituele kli (vat) bestaat namelijk uit de neiging tot verbinding, de behoefte aan wederzijds geven, zoals er geschreven staat: “Van de liefde voor de schepselen naar de liefde voor de Schepper.” Op deze manier aanvaarden wij de voorwaarde: “Heb je naaste lief zoals jezelf.”

From the 1st part of the Daily Kabbalah Lesson 6/03/14, Shamati 66

 

Eén Wet Met 612 Commentaren

Dr. Michael LaitmanHet word ‘Klal’ (collectief, geheel, wet) duidt een som van details aan die, als men ze samenvoegt, het bovenstaande geheel vormen. Wanneer we dus over de Mitswa “Heb je vriend lief als jezelf” zeggen dat het een grote Klal is in de Torah, moeten we ons realiseren dat de overige 612 Mitswot (voorschriften) in de Torah, met alle bijbehorende interpretaties, niet meer en niet minder zijn dan de som van de details die toegevoegd en tevens gevat zijn in die ene Mitswa (enkelvoud voor Mitswot) “Heb je vriend lief als jezelf.” (Baal HaSulam, ‘Matan Torah’ – ‘De Gift van de Torah’).

Dit betekent dat de gehele Torah is gegeven om het alomvattende gebod om onze naasten lief te hebben als onszelf te bereiken. Het overige wat buiten dit ene concept “Heb je naaste lief als jezelf” is geschreven is, zijn verduidelijkingen op dit gebod.

Alles is gevat in dit ene gebod. Wanneer wij dit gebod vergeten, is er voor ons geen spiritueel pad mogelijk, dan zijn we ook niet verbonden met het spirituele proces en zijn we niet meer op weg om de spirituele doelen na te streven. Maar als wij proberen om dit principe te omarmen, kunnen we er zelfs mee ophouden om na te gaan op welk niveau wij ons bevinden en hoeven we niet meer te proberen om te weten te komen waar we ons eigenlijk bevinden.

De gehele Torah is aan ons gegeven met de bedoeling om ons te helpen om verbinding te bereiken, wat we in ons leven liefde noemen. Er zijn twee wegen om dit te doen: de ene weg bestaat uit het volgen van een lange weg vol beproevingen, zo verloopt de weg van de natuurlijke ontwikkeling; de andere weg is een aangename snelle weg waar de Torah garant voor staat. Op welke van deze twee manieren dan ook, de gehele mensheid, vanaf het eerste begin tot aan het einde, bevindt zich in dit proces dat ons leidt naar liefde voor onze naasten.

Wanneer wij begrijpen en erkennen dat wij nu oefenen door het spelen van spelletjes, volgen we een betrekkelijk gemakkelijk en aangenaam pad om het Doel te bereiken. We moeten echter nog door een aantal problemen en moeilijkheden heen en ze oplossen en onderzoeken om beter te gaan voelen wat de essentie en de oorsprong daarvan is. We zullen allerlei situaties in ons denken en voelen moeten oplossen zodat wij door dit proces dingen beter zullen leren begrijpen en voelen.

De Torah is er om het pad gemakkelijker en aangenamer te maken voor ons, met de hulp van de Torah bereiken we de staat van liefde voor onze naasten. Vanuit deze fase zullen we uiteindelijk komen tot het liefhebben van de Schepper. Door het pad van lijden te volgen, kunnen we echter niets bereiken. Alles is afhankelijk van ons ontwaken.

From the 5th part of the Daily Kabbalah Lesson 5/14/14, Writings of Baal HaSulam

 

Van Het Brandoffer Eten

Dr. Michael LaitmanDe Torah, ‘Leviticus’ (Tzav) 6:9: En Aäron en zijn zonen zullen eten wat er nog van overblijft. Het moet op een heilige plek gegeten worden als ongegist brood; zij moeten het eten in de voorhof van de Tent der Samenkomsten.

Aäron is de hogepriester (Cohen Gadol). Priester (Cohen), brood, bewerkte meel en wierook symboliseren de eigenschap van geven in een mens. Dit betekent dat iedereen zijn beste eigenschappen neemt en ze naar het volledige geven ten behoeve van anderen brengt.

Maar alleen Aäron en zijn zonen kunnen het ongegiste brood eten, de Matzot, want zij zijn op het niveau van Bina, de eigenschap van volledig geven. De anderen, die niet op dat niveau zijn, kunnen dit voedsel niet eten want ze zouden het eten met de bedoeling om te ontvangen en dit wordt beschouwd als een geestelijke dood.

Zo stijgen Aäron en zijn zonen door te werken voor het brandoffer, alle anderen vallen.

From KabTV’s “Secrets of the Eternal Book” 12/10/13

 

Een Menselijk Wezen Uit Mij Vormen

Dr. Michael LaitmanDe Torah, Exodus (VaYakhel) 36:4 – 36:6: Toen kwamen alle wijze mannen die de arbeid voor het Heiligdom verrichtten, een ieder van het werk waar zij mee bezig waren geweest. En zij spraken tot Mozes en zeiden: “Het volk brengt heel veel mee, meer dan nodig is voor het werk aan de voorwerpen waarvan de Eeuwige geboden heeft om het te verrichten.“ Hierop gaf Mozes het bevel om het volgende door het legerkamp te laten omroepen: “Man noch vrouw moeten nog werk verrichten ten behoeve van de gewijde gaven voor het Heiligdom.” Toen bracht het volk niets meer.

Vraag: Wat moeten wij opmaken uit het feit dat het volk de Schepper meer gaven bracht dan nodig was?

Antwoord: Het gaat over het tot stand brengen van een grens aan zelfbeperking op elk niveau.

Wij beginnen langzamerhand een gezamenlijke kli (vat) te creëren, een gezamenlijk verlangen dat gericht is op geven, liefde voor elkaar en in elkaar opgenomen worden. Hierbij moeten we weten hoe we kunnen werken met onze integratie want er zijn kleine, gemiddelde en grote staten in elke ziel en van alle zielen samen. De correctie en de samenvoeging van de gecorrigeerde delen vindt geleidelijk plaats, alle delen worden niet totaal met elkaar vermengd, alleen in zekere mate.

Al het werk wordt boven de Masach (scherm) voltooid, dit betekent dat een mens zich moet beperken op het gebied van spiritueel geven, ondanks de grote druk en de hunkering ernaar. Dat is een interessant gedeelte.

Vraag: Maar er staat geschreven dat Mozes de natie hier een beperking oplegt.

Antwoord: Mozes is een deel in mij. Ik moet leren om zowel met de eigenschappen van geven als met de eigenschappen van ontvangen om te gaan en ermee te werken, zoals met twee teugels die ik gebruik om op de juiste wijze vooruit te gaan. Ik kan namelijk niet uitsluitend werken met de eigenschap van geven, want mijn ego verdwijnt niet. Het blijkt dat ik besta tussen geven en ontvangen. Alleen zo! Uit deze twee eigenschappen creëer ik mezelf.

Ik los niet op in de Schepper en ik val niet in egoïstische duisternis, maar ik besta in de correcte staat. Ik houd de twee teugels vast en zo ga ik voorwaarts naar heelheid en eeuwigheid.

Deze twee krachten zijn van de Schepper afkomstig. Hij is de rechterlijn, de eigenschap van geven en Hij heeft de linkerlijn geschapen, de egoïstische kracht. Aan welke lijn ik me ook vasthoud, ik sta totaal onder Zijn controle, maar als ik de twee leidsels vasthoud en ze op elkaar afstem door de juiste handelingen daarmee te verrichten, is het alsof ik de middellijn daartussen bouw, en dat ben ik.

Doordat ik de twee tegengestelde eigenschappen van Hem heb ontvangen, bereik ik de correcte combinatie van de twee in mij, op elk niveau waarnaar ik opstijg. Door innerlijk steeds meer de twee eigenschappen met elkaar te laten samengaan in de juiste combinatie, groei ik, en van een klein menselijk wezen word ik een groter, rijper menselijk wezen, totdat ik gelijkvormig ben geworden aan de Schepper.

Deze spirituele beweging lijkt in het begin uiterst gecompliceerd omdat de twee tegenstellingen elkaar moeten ondersteunen en niet ontkennen. Nu kunnen wij dat innerlijk niet vergelijken met elkaar omdat we ons op één lijn bevinden: óf in totaal geven óf in totaal ontvangen. Het is nu eenmaal zo dat onze wereld bestaat uit absoluut egoïsme en de spirituele wereld bestaat uit absoluut geven.

Wij kunnen ons er misschien wel een voorstelling van maken, maar het is uiterst moeilijk om in het midden te zijn, tussen deze twee eigenschappen in. Dit is wel wat wij moeten doen. Dan zullen we vrij worden van de Schepper, want dat wil Hij, net zoals wij willen dat onze kinderen volkomen onafhankelijk worden.

We kunnen dit alleen bereiken als wij alles van Hem ontvangen en ons erop richten om alle krachten in de schepping op de correcte manier te gebruiken.

Door de niveaus van de opgang te bereiken waar alle krachten in harmonie met elkaar samenwerken, gaat een mens begrijpen in welke mate wij daartussen nu juist het resultaat gaan voelen van hun correcte onderlinge verbinding, dit wordt Adam (een menselijk wezen) genoemd, het middelste gedeelte dat de Schepper zelf niet kan creëren.

Hij schiep een toekomstig beeld van de mens en wij scheppen de mens die het beeld van de Schepper is. We hebben het over een totaal ander verschijnsel als wij onszelf beeldhouwen in de Schepper, zo hebben wij sommige eigenschappen van Bezalel (de bouwer van de Tabernakel), die al in ons aanwezig zijn. Alles wat wij moeten doen is ze onthullen, bij elkaar brengen en langzamerhand ontwikkelen.

Wanneer wij spreken over vreugde in spirituele vooruitgang, hebben we het over de vreugde die we voelen in de verbinding tussen deze twee lijnen.

From KabTV’s “Secrets of the Eternal Book” 10/7/13

 

Verbinden Op Het Niveau Van Mozes

Dr. Michael LaitmanDe Torah, Exodus (Ki Tissa), 33:6 – 33:7 : Vanaf de Berg Horeb ontdeden de kinderen Israëls zich van hun sieraden. En Mozes nam de tent en sloeg hem voor zichzelf buiten de legerplaats op, op enige afstand van de legerplaats, hij noemde deze tent ‘de tent der samenkomst’, een ieder die de Eeuwige wilde raadplegen, ging naar buiten naar de tent der samenkomst die zich buiten de legerplaats bevond.

In een ieder van ons zijn egoïstische eigenschappen waar we niets aan kunnen doen, terwijl de verlangens die wij omhoog kunnen heffen opstijgen naar het niveau van Bina, naar de eigenschap van geven, de eigenschap van Mozes. Daar, in deze unieke momenten van ontwaken kunnen wij voor enige tijd in contact met de Schepper zijn. ‘Buiten de legerplaats’ betekent: buiten alle verlangens, wanneer wij slechts één specifieke intentie hebben die op het Doel gericht is, namelijk om ons te verbinden met het niveau van Mozes.

De Torah, Exodus (Ki Tissa), 33:8 : Telkens wanneer Mozes naar buiten ging naar de tent, stond het hele volk op en een ieder bleef voor de ingang van zijn tent staan en keek Mozes na totdat hij de tent binnenging.

Een tent symboliseert de eigenschap van Bina, van geven. “Volk” betekent dat alle verlangens van een mens op deze eigenschap gericht zijn, maar men kan nog niet in beweging komen, er nog niet in zijn. Alleen het punt dat Mozes heet, stijgt naar dit niveau op.

From KabTV’s “Secrets of the Eternal Book” 9/16/13

 

De Vorming Van Het Gouden Kalf

Dr. Michael LaitmanMozes is het punt in het hart, de functie van de spirituele gids waardoor een mens zich laat leiden. Wanneer deze eigenschap uit het gevoel van de mens verdwijnt, heeft hij een sterke basis nodig, dat is het gouden kalf. Goud, (Zahaf) – “Geef me dit” (Ze Hav), is iets waarvan het bestaan duidelijk is en waar hij controle over heeft. Het is een edel metaal dat de immens grote macht van de Schepper bevat, maar we gebruiken het altijd vanuit ons ego, alleen om iets stevig beet te pakken, om persoonlijke veiligheid te verwerven, materiële zekerheid, enzovoort.

In feite werd dit alles uit Egypte meegenomen. Alle kennis, alles wat het ego vervult en een mens veiligheid geeft, vormt de basis van Farao. Daarom verzette hij zich tegen de Schepper en zei hij tegen Mozes: “Wie zal je voorwaarts leiden op je pad? Dat ben ik of de Schepper.” Met andere woorden: ofwel je gaat voorwaarts ‘binnen de rede’ of je stijgt hoger door geven en liefde, hetzij door ontvangen, hetzij door geven.

Wat betekent het om een beeld van het gouden kalf te maken? Een kalf belichaamt de eigenschap van geven, maar wanneer we het van goud maken, wordt hierdoor de eigenschap zelf veranderd.

Een mens maakt niet voortdurend een gouden kalf. Dit is één keer gebeurd, bij de Shevirat ha Kelim, het breken van de collectieve ziel. En daarna ontdekt de mens er delen van in zichzelf: weer een deel en weer één, enzovoort.

Het breken van de kli (het vat) vond plaats toen er een enorm groot spiritueel ego werd ontdekt. De vorming van het gouden kalf is een activiteit waarbij een mens van dit ego een vorm creëert en hij denkt dat het hem de weg zal wijzen. Hiermee is al duidelijk waaruit zijn spirituele werk bestaat, het is onzuiver geworden, tegengesteld aan de Schepper.

Hier is niets slechts aan, op één ding na: de mens beweegt zich in de tegenovergestelde richting, maar intussen heeft hij nog geen lijden ontmoet dat hem kan laten omkeren op zijn pad. Aanvankelijk spreken we alleen nog maar over de keuze voor een makkelijke, korte en snelle manier waarbij men niet steeds struikelt over tegenslagen waarvan men leert.

From KabTV’s “Secrets of the Eternal Book” 9/9/13