Als de Schepper ons lijden stuurt is het Zijn manier van aanwijzingen geven aan ons, dat we niet regelrecht genot zullen kunnen ontvangen. Het Doel van de schepping was immers om de mens aan de Schepper gelijk te maken, even volmaakt als Hij, en niet om slechts een ontvanger te worden!

Alleen zij die behoren tot het levenloze, plantaardige en dierlijke niveau, ontvangen van Hem eenvoudigweg niet meer dan wat zij nodig hebben “om te leven”. Maar de mens, Adam, betekent “gelijkvormig aan de Schepper” (Dome). Daarom leven de niveaus van het levenloze, plantaardige en dierlijke gewoon hun leven en al het lijden, dat zij soms ondervinden, is de fout van de mens die zijn Doel niet realiseert.

Wat de mens betreft, hij lijdt altijd …. Hij is niet in staat om zichzelf te vervullen en zijn hele ontwikkeling bestaat uit de voortdurende groei van het verlangen om genot te ontvangen, een verlangen dat steeds groter en duidelijker wordt en de mens dwingt tot het voortdurend najagen van nieuwe vormen van vervulling.

Hij hoopt steeds, dat hij op het punt staat om vervulling te ontvangen, maar elke keer staat hij weer met lege handen. En tenslotte is hij volledig teleurgesteld en begrijpt hij plotseling, dat hij niet langer op dezelfde manier verder kan gaan! Hij gelooft niet langer dat hij in staat is om ook maar iets in zijn leven te bereiken vanuit zijn egoïstische benadering en het voortdurend najagen van genot.

Dit alles was van tevoren zo geregeld, met de bedoeling de mens om te laten keren en hem – in plaats van het zoeken naar een manier om zijn verlangens te vervullen – te laten zoeken naar een wijze om de vorm van het Licht te verkrijgen, de vorm van de Gastheer, dat wil zeggen: in plaats van het Licht te willen hebben, de Eigenschappen ervan te willen ontvangen – de Eigenschappen van de Schepper.

Maar de vorm van de Gastheer, de vorm van de Gever, moet zich kleden in het verlangen van het schepsel. En het verlangen om te geven, deze gevende vorm die zichzelf kleedt in het verlangen om genot te ontvangen, wordt daarom het “scherm” genoemd en het “Omgevende Licht”. Dit is de nieuwe, niet-egoïstische benadering die de mens moet bereiken als hij eenmaal volledig teleurgesteld is in de mogelijkheid om zichzelf egoïstisch te vervullen.

Hiervoor moet hij zijn benadering van het leven volkomen veranderen en in plaats van genot na te jagen, het beeld van de Schepper najagen, dat zich in hem wil kleden. Dan zal het verlangen om genot te ontvangen, waarvan het egoïsme nu beperkt is en dat zichzelf nu heeft voorzien van een scherm en het Omgevende Licht, dezelfde vorm verkrijgen als de Schepper: het verlangen om te geven. En dan zal het Hogere Licht zich hullen in het egoïstische verlangen, in de vorm van geven, van de mens uit naar de Schepper toe gericht.

Daar, in het verlangen om genot te ontvangen, in de mens zelf, zal hun ontmoeting plaats vinden: de ontmoeting tussen de mens en de Schepper. En daarom wordt de Schepper “Boreh” (“Kom en Zie”) genoemd. Uiteindelijk ontdek je Hem in jezelf en nergens anders.

From the 1st part of the Daily Kabbalah Lesson 7/8/2011, Writings of Rabash

Filed under: Dagelijkse Kabbalah Lessen, Innerlijk Werk, Spiritualiteit - Geen reacties→

Vraag: Spiritualiteit is gebaseerd op geven. Wat is de fundering, waarop we ons werk opbouwen, als we ons nog in “de periode van voorbereiding” op de toetreding tot de spirituele wereld bevinden?

Antwoord: Er is een instructie: “Hoor, Israël!” Dit betekent, dat een mens zich moet wenden tot: “De Schepper is de enige Kracht boven ons, de Schepper is Eén” (“De Eeuwige is onze God, de Eeuwige is Eén”, zijn de woorden uit het gebed, Deuteronomium 6:4).

Stel dat ik tegen mezelf zeg: “Hoor, de Schepper is de Hogere Kracht boven je, Hij is Eén.” Dit bepaalt de richting die mij naar de Bron zal brengen, naar onthulling, naar gehecht zijn aan Hem en eenheid. Dit is de fundering waarop ons werk gebouwd wordt, de as waarlangs ik me moet bewegen. Nu moet ik aan deze as alle middelen die ik ter beschikking heb verbinden, om zo dit principe te realiseren.

De Schepper en ik bevinden zich ieder aan een uiteinde van die ene lijn. En ik kom dichterbij Hem door de middelen die mij ter beschikking staan, door “Israël, de Torah en de Schepper” te verbinden tot één geheel.

De Torah is alles wat je je maar kunt voorstellen, alles wat bestaat, behalve het oorspronkelijke verlangen van het schepsel, zoals er geschreven staat: “Ik schiep de kwade neiging en Ik schiep de Torah als een kruid.” Dit alles moet ik in één richting verbinden.

De nabijheid van de Schepper ontbreekt mij, mijn Doel is verbonden te zijn met Hem. Ik weet niet precies wat dat betekent als het gaat over verlangens, gedachten, besluiten en het einde van dit hele pad. Maar ik, het Doel en de middelen om dit te bereiken, bestaan en het is aan mij om dit alles op de juiste manier te ordenen en te gebruiken. Wat de bestemming betreft, het resultaat: het is Eén! Alles is ingesloten in het concept van de Ene.

Als we dit pad volgen krijgen we verschillende vormen van verstand, gedachte, besluitvorming en actie – werkelijk alles wordt in een mens veranderd. Het Licht brengt in hem of haar een omkering teweeg en schept een nieuwe mens.

We kunnen ons nu niet voorstellen wat dat inhoudt. Maar in elke staat, in elke fase, moet je ernaar streven om te doen wat mogelijk is voor je, en moet je het nu doen, op dit niveau. En dan zal blijken dat alles in één richting wijst. Dit omvat je zoektocht en vooral je strijd met de hindernissen, als je je uiterste best doet om ze te ontdekken en ziet, dat je egoïsme hier aan het werk is en je van je pad afstoot, van de gedachte: “Er is geen Ander dan Hij”.

Je moet voortdurend alles bijzonder aandachtig controleren: Ben ik in alles wat ik doe in vrede en overeenstemming met de Hogere Kracht? Is het gehele universum nu in mijn gedachten en gevoelens in twee of zelfs drie delen verdeeld, alsof er de Schepper is, de rest van de schepping met allerlei bedoelingen en ikzelf?

Iemand ergert me, veroorzaakt allerlei obstakels, allerlei problemen – dit betekent dat ik deze hele wereld niet met de Schepper verbind, maar afgoden erken, “andere goden”, Hoe zou er enige andere oorzaak kunnen zijn voor mijn situaties als er één Kracht werkzaam is in het universum?

Ik moet onderzoeken hoe ik reageer op al deze oorzaken, op elke persoon, vriend of vijand en op elk probleem: Zie ik ze als los van elkaar bestaand of combineer ik dit alles en zie ik erachter de Schepper die dit hele spel opvoert, zodat ik het principe “Er is geen ander dan Hij” bereik, als ik alles tot één geheel maak en toeschrijf aan Hem.

Dit is serieus werk en als een mens gevoelig is en zijn situaties met zorg analyseert, komt hij op de juiste wijze snel vooruit.

From the 1st part of the Daily Kabbalah Lesson 7/7/2011, Shamati #15

Filed under: Dagelijkse Kabbalah Lessen, Innerlijk Werk, Spiritualiteit - Geen reacties→

Stel je niet voor dat de Schepper ergens ver weg is, in ver verwijderde werelden, afgescheiden van jou. Alles bestaat alleen in ons verlangen, alles wordt in ons onthuld.

Het lijkt voor ons zo, dat de hele werkelijkheid, behalve wijzelf, ergens buiten ons bestaat en verdeeld is in de lagen van de levenloze, plantaardige, dierlijke en sprekende natuur, dichterbij ons of verder weg. Maar dit alles bestaat in ons verlangen.

Het lijkt voor een mens alleen maar zo, dat dit alles niet aan hem toebehoort, alsof het buiten hem staat en deze verwarring is hem met een bedoeling gegeven, als een gevolg van het breken. Maar als hij begint te werken aan het bereiken van geven, begint hij deze delen van het universum – de levenloze natuur, planten, dieren en mensen – die hem vreemd toe schenen en zich buiten hem leken te bevinden, langzamerhand te voelen, in de mate van zijn bereidheid om te geven en zijn egoïsme op te offeren.

Het blijkt dat alles hem toebehoort en het leek alleen maar vreemd voor hem vanwege zijn verstoorde waarneming.

Op deze wijze laat de Schepper een mens ontwaken, doordat Hij hem steeds weer oproept en hem elke keer weer aanzet tot wakker worden, zo wordt een mens gevoeliger om te reageren vanuit geven. Hij moet alleen de instructies nauwkeuriger uitvoeren. Daarom heet de Torah een “Instructie” (Oraa), op die manier kunnen we alle mogelijkheden die ons in deze wereld gegeven zijn (de leraar, de studie en de groep) gebruiken en vooruit komen.

Het maakt niet uit dat iemand niet begrijpt wat hij doet of alleen maar, als een klein kind, probeert het spel te spelen. Als hij er werkelijk naar verlangt spiritualiteit te bereiken en bereid is om zichzelf weg te cijferen voor de leraar, de groep en de studie om met de hulp daarvan te veranderen en kneedbaar klei te worden in hun handen, zal hij de veranderingen, die in hem plaatsvinden, gaan voelen.

Een mens weet niet waar ze vandaan komen. Kabbalisten zeggen dat ze van het Omgevende Licht komen. Maar we nemen het Omgevende Licht niet waar, omdat het niet het Innerlijke Licht wordt en we merken de invloed ervan alleen door de resultaten. We beginnen plotseling meer te begrijpen en te voelen: we worden voorbereid om dichter bij geven te komen, bij de leraar en de groep.

Zo werkt het Omgevende Licht en alles hangt van onze gevoeligheid af voor de veranderingen, die voor ons nodig zijn. Ik moet het verlangen hebben, dat ze onmiddellijk in mij plaats vinden, in mijn verlangen, mijn verlangen naar het beeld van de Schepper, dat het beeld van de Gever zich in mij kleedt en dat ik genot ontvang van het verkrijgen van een vorm van geven.

En zo zal ik verbondenheid bereiken: Ik zal voelen hoe ik samensmelt met de Schepper in mij. Dan verbind ik mij met de Schepper en besta ik in Hem en de Schepper bestaat in mij. Daarom is Zijn Naam: Schepper, Bo-Reh: “Kom en Zie”.

From the 1st part of the Daily Kabbalah Lesson 7/8/2011, Writings of Rabash

Filed under: Dagelijkse Kabbalah Lessen, Groepswerk, Innerlijk Werk, Spiritualiteit, Waarneming - Geen reacties→

De Zohar, Hoofdstuk “Truma (Gift)”, Item 432: … alle mensen op aarde weten, dat ze zullen sterven en tot stof wederkeren, en daarom hebben velen berouw en keren ze terug naar hun Meester vanwege deze vrees. Zij vrezen te zondigen in Zijn ogen.”

Vraag: Wat is de betekenis van “sterven”?

Antwoord: “Sterven” of “leven” gaat over het verlangen. Volgens De Zohar betekent “levend zijn” geven en “dood” betekent “ontvangen”.

In spiritualiteit bestaat noch leven, noch dood. We spreken in onze wereld over leven en dood, omdat we slechts één vorm van bestaan waarnemen en we zien dat deze vorm lijkt te verdwijnen. We denken, dat leven te maken heeft met het lichaam dat ademt en dat dood betekent, dat de adem stopt.

Maar voor een mens die spiritualiteit begint te voelen, is dit onderscheid heel vreemd: Hoe is het mogelijk dat dit de indicatie zou zijn waardoor we het verschil vaststellen tussen wat bestaat en wat niet bestaat, wat leeft en wat dood is? Zo’n mens neemt een andere vorm van bestaan waar en de aardse opvattingen over leven en dood verdwijnen voor hem.

Als een mens een andere waarneming verkrijgt, die belangrijker is, waar geven wordt beschouwd als leven en ontvangen als dood, rijst hij boven het dierlijke niveau uit naar het menselijke niveau en dan betekent leven voor hem: bestaan op het menselijke niveau, en dood: op het dierlijke niveau. Hij verbindt leven en dood niet met het bestaan van het levende lichaam.

Dan verdwijnt dit levende lichaam uit zijn waarneming, het verliest zijn betekenis om de staat van leven en dood vast te stellen. Zelfs als het lichaam sterft, is een mens al op een ander niveau van verlangen in het waarnemen van leven en dood, namelijk: in relatie tot spiritualiteit. Hij is er vertrouwd mee.

Daardoor veroorzaakt deze wereld hem geen gevoel van een onderbreking in het proces van de ontwikkeling van de ziel.

From the 2nd part of the Daily Kabbalah Lesson 7/8/11, The Zohar

Filed under: Dagelijkse Kabbalah Lessen, Evolutie, Lichaam en Ziel, Spiritualiteit, Waarneming, Zohar - Geen reacties→

Kabbalah spreekt over verlangen. Er is geen tijd, beweging of ruimte, maar alleen een staat van zijn. Hoe zit het dan met het verleden en de toekomst? En hoe met de spirituele werelden? Ik voel ze niet.

Zijn er dan andere staten van bestaan naast deze, naast onze wereld? Ik weet het niet, want ik heb ze nog niet ervaren. Ik heb er geen gevoelens of Reshimot over. Ik kan ze nu niet bereiken en de werkelijkheid ervan bevestigen.

Een mens beoordeelt alles naar wat hij ziet. Dit is niet zomaar een stelling, maar het resultaat van wat het verlangen voelt, als het zich ontwikkeld heeft tot het niveau van bestaan, waarin het zich bewust is van zichzelf en begrijpt wat het voelt. Anders drijven we af van de realiteit en gaan we op in fantasieën.

Ik praat zelf niet over de Hogere Dimensie. Er is me over verteld door Kabbalisten die ik vertrouw. Ik beschouw hun woorden als waarheid, wanneer ze me vertellen, dat het mogelijk is om in verschillende staten te bestaan.”Streef ernaar, stijg ernaar op”, zeggen de Kabbalisten me. “Ze zijn beter dan wat je nu voelt”. Dan ga ik van de ene staat naar de volgende in mijn verlangen, door het te corrigeren en te verbeteren. Door het te onthullen als geven, onthul ik er nieuwe staten in.

In onze tijd is de hele mensheid op deze verticale as aan het komen, om het pad van beneden naar boven te gaan. We hebben de horizontale as van onze geschiedenis afgerond en we kunnen geen andere kant meer op. Vanaf hier gaat ons pad naar Boven.

From the 5th part of the Daily Kabbalah Lesson 6/21/11, “Matan Torah (The Giving of the Torah)”

Filed under: Dagelijkse Kabbalah Lessen, Egoïsme, Evolutie, Geschiedenis, Kabbalah Studie, Spiritualiteit, Waarneming - Geen reacties→

Vraag: Is het mogelijk om de Kabbalistische methode uit te leggen met gebruik van termen uit de moderne wetenschap?

Antwoord: Kan je de “snelle Fouriertransformatie” aan een koe uitleggen? Er zijn verschillende niveaus. Iemand die het “zesde zintuig”, het punt in het hart, niet heeft, kan niet begrijpen waar je het over hebt. Hij heeft hier geen behoefte aan en daarom is het zinloos om hierover met hem te praten. Daarom moeten we ons, in onze brede verspreiding van Kabbalah, aanpassen aan de verlangens van de massa, in tegenstelling tot wanneer we ons richten tot degenen die Kabbalah studeren.

Door de generaties heen begreep de wereld de Kabbalisten niet. En de wereld heeft gelijk: vanuit hun niveau gezien zijn mensen er nog niet toe in staat. In de Psalmen staat: “U redt mensen en dieren …” maar wanneer? Nu kun je aan mensen de altruïstische intentie Lishma nog niet uitleggen. Het is zelfs moeilijk om te spreken over de topic van het waarnemen van de werkelijkheid. Men vindt het intrigerend en een uitdaging, maar men begrijpt of vermoedt de essentie ervan niet, omdat men het eenvoudigweg niet kan begrijpen.

Om werkelijk in staat te zijn om de woorden te begrijpen over de correctie van zijn verlangens, heeft een mens een hoger niveau van verlangen nodig. Tot dat er is kunnen we alleen zijn ontwikkeling bevorderen door uiterlijke middelen. Op wat voor manier dan ook, zo lang iemand niet in het hart geraakt wordt, zal hij je uitleg niet kunnen begrijpen.

Zo zit de wereld in elkaar. Mensen bevinden zich op verschillende niveaus van ontwikkeling en zelfs aan het einde van de correctie zullen de niveaus: stil, plantaardig, dierlijk en menselijk blijven bestaan. Toch staat er geschreven: “Ieder zal Mij kennen, van de kleinste tot de grootste”, dat betekent: ieder mens al naar gelang zijn niveau.

De tijd zal komen dat we zullen zien dat mensen onze woorden beginnen te vatten: sommigen via wetenschappelijke termen, anderen door de taal van het gevoel en anderen door eenvoudige acties, die voor een mens genoeg kunnen zijn om zich aan te sluiten bij de eenheid. Sommigen moeten de verbinding bereiken en ervaren door er actief aan deel te nemen, terwijl dat voor anderen niet nodig is. Alles wordt bepaald door iemands verlangen.

We moeten niet van de veronderstelling uitgaan, dat iedereen in dezelfde mate het verlangen om te geven en de onthulling van de Schepper zal ontvangen. Toch zal ieder de volle maat ontvangen, in overeenstemming met zijn eigen vaten en hij zal vervuld worden, omdat hij ingebed is in het geheel.

Daarom hielden Kabbalisten tot nu toe hun kennis verborgen. Maar nu kan deze kennis onthuld worden, hoewel ieder mens er maar een deeltje van zal horen. Toch is het Licht al bezig door te werken in een groot gedeelte van het algemene verlangen. Dit is de revolutie die nu in de wereld plaatsvindt. De moderne crisis is in wezen het resultaat van het op elkaar inwerken van verlangens.

From the 1st part of the Daily Kabbalah Lesson 7/5/11, Shamati

Filed under: Collectieve Ziel, Crisis, Dagelijkse Kabbalah Lessen, Eenheid, Gebed, Intentie, Maatschappij, Spiritualiteit, Verspreiding van Kabbalah, Waarneming, Wereld, Wetenschap - Geen reacties→

Vraag: Waar zouden we allemaal met elkaar aan moeten denken, de hele wereldgroep, als we een “Unity Day” (Dag van Eenheid) hebben? Hoe kunnen we ons verenigen?

Antwoord: Ieder mens moet naar de diepte van zijn wezen gaan en daar het koord voelen, dat hem met anderen verbindt, het innerlijk netwerk dat tussen ons bestaat. Bovendien kan het gaan over mensen die in deze wereld zijn en over hen, die niet langer hier zijn, want dit is een netwerk tussen verlangens, tussen zielen en niet tussen fysieke lichamen.

Baal HaSulam en alle grote Kabbalisten van de afgelopen duizenden jaren zijn hier, in deze verbinding. Ze zijn allen samen met ons, ingebed in ons gezamenlijke netwerk. Wij zijn met miljoenen op het ogenblik, maar in werkelijkheid zijn we met nog veel meer, omdat al deze zielen, door de gehele geschiedenis van de mensheid heen, bij ons zijn met een totaal van honderden miljoenen zielen. En zij vormen allen samen een enorm grote, spirituele kracht.

Als we ons met elkaar willen verbinden in dit netwerk, zullen we elkaar natuurlijk niet alleen beïnvloeden en een deel worden van dit netwerk, zodat ieder dit zal verkrijgen voor zijn eigen spirituele groei, maar we zullen eveneens alle mensen op aarde beïnvloeden, zij zullen, zonder dat ze het voelen, er onbewust op afgestemd raken. We zullen hen wakker gaan maken.

Laten we daarom beginnen om met elkaar de overeenstemming te bereiken, dat we ernaar verlangen onze gezamenlijke verbinding duidelijk te voelen.

From the lecture on Unity Day, 6/26/11

Filed under: Collectieve Ziel, Eenheid, Groepswerk, Innerlijk Werk, Lichaam en Ziel, Spiritualiteit - Geen reacties→

Overeenkomstig onze natuur, de aard van onze daden, zijn we ontvangers. Hoe meer je echter ontvangt om te geven, hoe verder je bent als gever. De daad zelf verandert niet, alleen je intentie. Dat verandert je van een ontvanger in een gever.

Voelt de Schepper dat? Het is mogelijk om te zeggen, dat er voor de Gever niets verandert, maar alleen voor het menselijk wezen. Aan volmaaktheid valt niets toe te voegen. Al Zijn antwoorden en indrukken komen eigenlijk tot uitdrukking in jou, in het beeld van de Schepper dat jij hebt gevormd.

Door de hulp hiervan kan je jezelf in overeenstemming brengen met Hem: het lijkt voor jou, dat er veranderingen plaatsvinden in Hem, dat je Hem meer of minder genoegen verschaft. Je lijdt of je beleeft vreugde dankzij Hem, afhankelijk van de mate waarin Hij lijdt door jou of vreugde beleeft aan jou, enzovoort.

Al deze vormen van verbintenis ontvouwen zich alleen in het schepsel om het te verheffen naar het niveau van de Schepper, om het schepsel namelijk te vervullen met de volmaaktheid, die komt van de eigenschap van geven. Het blijkt dat de Schepper nu juist met het schepsel speelt om het te ontwikkelen.

Op dezelfde manier laten we aan kinderen verschillende gezichten zien: we lachen met hen, we worden serieus, we laten zien dat we boos zijn. Dit alles doen we om ze op te voeden, om het kind zoveel mogelijk nuances te laten zien en het op die manier te leren hoe het op een correcte manier met zichzelf en de omgeving moet omgaan. In feite is onze enige motivatie liefde.

In zijn “Voorwoord tot Het Boek De Zohar”, Item 33, schrijft Baal HaSulam hierover: “De waarheid is, dat er hier een Goddelijk Wil is, die bepaalt dat deze gelijkenissen, die alleen in de zielen van de ontvangers werkzaam zijn, in die zielen verschijnen als Hij Zelf in hen werkt om de zielen zo op een veel hoger plan te brengen.

Het is te vergelijken met een vader, die zichzelf oplegt om zijn kleine, lieve kind een gezicht te laten zien dat droefheid uitdrukt en een gezicht dat tevredenheid uitdrukt, hoewel hij geen droefheid of tevredenheid voelt. Hij doet het alleen om zijn lieve kind te beïnvloeden en zijn begrip te vergroten door zo met hem te spelen.”

From the 5th part of the Daily Kabbalah Lesson 6/26/2011, “Matan Torah (The Giving of the Torah)”

Filed under: Dagelijkse Kabbalah Lessen, Innerlijk Werk, Spiritualiteit - Geen reacties→

We bestaan in het veld van Licht (de eigenschap van liefde en geven, de Schepper genaamd) dat alle ruimte, die we in beslag nemen, vult, alleen kunnen we dit Licht niet voelen. De invloed ervan werkt op mij als een fysiek veld, of het nu de zwaartekracht is, een elektromagnetisch of een elektrostatisch veld. Als ik een spiritueel potentieel (lading) heb, begin ik mij in dit veld te bewegen naar een punt van evenwicht ermee.

Net zoals een elektron zich in een elektromagnetisch veld gedraagt, gedraagt een mens zich op iedere plaats waar hij zich maar bevindt: hij of zij streeft naar een toestand van evenwicht en leeft daarbij in het veld van zijn of haar gevoelens. Maar gevoelens zijn ook krachten! We bestuderen ze in de wijsheid van Kabbalah, net zoals anderen de invloed van fysieke krachten bestuderen. We nemen hun bestaan echter niet waar in onze wereld.

Wanneer het punt in het hart in iemand verschijnt, begint hij zich naar een plaats te bewegen, waar hij de vervulling kan ontvangen, die dit punt nodig heeft. Deze mensen ”komen naar” onze groepen of  “ontdekken ons plotseling” op het Internet. Het lijkt allemaal heel onverwacht voor hen ….. En zo beginnen ze met het bestuderen van de wijsheid van Kabbalah.

Filed under: Congressen, Innerlijk Werk, Spiritualiteit - Geen reacties→

We hebben iets groots en kostbaar verworven tijdens de Conventie: We hebben voor de eerste keer ontdekt dat Farao binnen in ons is en ons haat, en we moeten ons van hem ontdoen, wegrennen, Egypte verlaten…maar we zijn hier niet toe in staat.

We zouden het ons nooit gerealiseerd hebben dat we van hem weg moeten rennen. We hadden gehoopt dat we spiritualiteit in ons egoïsme konden openbaren, in “Egypte.” Maar we dachten niet eens dat dit “Egypte”is. Toch, nu beginnen we te begrijpen dat we ons moeten bevrijden hiervan.

Ons egoïsme, Farao, ontving een klap, en deze teleurstelling passeerde door hem. Nu kunnen we zien dat we ons moeten distantiëren van het verlangen waarin we teleurstelling en bitterheid onthullen.

Hoewel, waren we niet voluit gegaan tot het einde, dan hadden we niet de ontgoocheling gevoeld; we hadden niet gevoeld dat, waarlijk, iets ons tegenhield. Er is geen midden grond in spiritualiteit; we moeten tot het eind doorgaan.

Daarom, is nu een bepaalde nieuwe sensatie in ons gemanifesteerd. Dezelfde teleurstelling, de kracht van lijden die we nu voelen (sinds ik zoveel inspanning heb geïnvesteerd, zoveel hoop, en er is niets gebeurd) is mijn Farao, die een afstraffing heeft ontvangen en nu aan het lijden is.

Maar, de Farao moet deze afstraffing voelen, aangezien we anders niet in staat zijn om hiervan weg te rennen. Zeker, we rennen alleen van kwaad.

Als ik mijn egoïstisch verlangen onthul, mijn natuur als kwaad, zal ik er van willen ontsnappen. En, misschien, zal ik meer van zulke klappen moeten ervaren voordat ik besluit dat ik het moet doen. Ik moet letterlijk uit mijn huid kruipen, mijn “lichaam” verlaten. Dit is genaamd dat Farao klappen ontvangt, de “tien plagen van Egypte.”

We hebben dit alleen bereikt omdat we desondanks tussen ons verbonden. Eén is altijd onthuld tegen de ander, zoals er gezegd is, “in Jouw Licht zullen we het Licht zien.” Dankzij deze eenwording en onze voorbereiding hebben we ons gerealiseerd dat we lijden door ons egoïstische natuur. En dit is een grote verwezenlijking!

Miljoenen mensen die virtueel deelnamen in de Conventie waren samen met ons. Zij, ook, gingen door dezelfde staten.

Filed under: Congressen, Dagelijkse Kabbalah Lessen, Egoïsme, Spiritualiteit - Geen reacties→