Om de staat van Pesach te bereiken, moeten we op een niveau van ontwikkeling komen waarin we niet meer vanuit ons egoïsme kunnen handelen, we moeten boven ons egoïsme uitstijgen.

De uitbarsting van het egoïsme vond de eerste keer in Babylonië plaats. Deze uitbarsting vond plaats toen de bevolkingsgroep nog niet zo groot was, daarnaast ontdekte Abraham, een priester in het oude Babylonië, het systeem waardoor men boven het egoïsme kan uitstijgen.

Een paar duizend mensen accepteerden deze methode, zij gingen samen met hem naar het land Kanaän, het huidige Israël. Abraham onderwees aan zijn leerlingen wat het betekent om met elkaar vanuit liefde om te gaan, om boven het ego uit te stijgen en steeds weer over het ego heen te stappen – Pesach (van het woord Pasach: een overgang maken)

Ons ego wordt steeds groter en wij groeien er bovenuit, wij bedekken het met de wet die zegt “… liefde bedekt alle overtredingen.” De overtredingen blijven bestaan, maar hoe groter ze zijn – tot aan een immens grote haat – hoe sterker de liefde is die er tussen ons verschijnt.

We verbergen onze haat niet en we schamen ons er niet voor, want we begrijpen dat deze haat uit de menselijke natuur voortkomt en het is onze taak om in de natuur steeds weer de volgende positieve kracht te herkennen die ons de mogelijkheid geeft om haat met liefde te bedekken.

Dan zullen we ons in een voortdurende staat van spirituele groei bevinden. De haat zal echter de kracht van de liefde bepalen waarmee wij de haat kunnen bedekken.

Uit dit alles blijkt dat wij constant kunnen blijven groeien. Iedere overgang van het ene niveau naar het volgende zal Pesach worden, de feestdagen die altijd bij je zijn.

From KabTV’s “Conversations about Passover,” 3/18/15

Filed under: Ego, Egoïsme, Feestdagen, Liefde, Pesach, Spiritueel Werk - Geen reacties→

Vraag: Waarom is het zo belangrijk om Pesach te vieren en ons aan de voorschriften die daarvoor gelden te houden?

Antwoord: Deze Joodse feestdag is niet bedoeld als een herinnering aan een bepaalde dag in onze geschiedenis. Het is juist zo dat je je elke dag moet voelen alsof je weer uit Egypte bent getrokken.

Uit de slavernij bevrijd worden is geen gebeurtenis die vroeger heeft plaats gevonden en nooit meer zal plaats vinden. We moeten elke dag steeds verder boven ons egoïsme uitstijgen en ons met anderen verbinden door banden van goedheid.

Met Pesach vieren we het feit dat we deze mogelijkheid hebben. Alleen het volk Israël heeft de mogelijkheid om boven het egoïsme uit te stijgen, zich te verenigen en werkelijk te gaan voelen hoe we boven onze natuur uitrijzen.

Vraag: Dus de feestdagen zijn een geheugensteuntje?

Antwoord: De feestdagen vormen een programma waarmee we elke dag moeten werken. Het is afhankelijk van het niveau waarop een mens zich bevindt. Wij zijn altijd in beweging door speciale innerlijke staten, genaamd: Pesach, Sjavoeot, Toe Biesjwat, de 9^e Av, enz.

Vraag: Waarom hebben we de traditie van generatie op generatie in stand gehouden om een feestelijke Sedermaaltijd te houden waarbij vaders aan hun zoons vertellen over de uittocht uit de slavernij in Egypte?

Antwoord: Omdat het nodig is om te leren – en aan anderen te onderwijzen – over het gebod om uit Egypte te trekken, het gebod om boven ons egoïsme uit te stijgen en ons met anderen te verenigen, zodat we uiteindelijk Arvut (wederzijdse verantwoordelijkheid) bereiken en eenheid rond de berg Sinaï (de berg van haat naar elkaar). De vader moet zijn zoon leren om zich op de juiste manier met anderen te verbinden.

Zowel de vader als de zoon (mijn staat van gisteren en van vandaag) zijn elke dag in mij aanwezig. Alles vindt in de mens en in de natie plaats.

Vraag: Wat zou u tegen een modern mens zeggen die nergens anders belangstelling voor heeft dan voor zichzelf en zijn smartphone? Hoe zou u met hem praten over verbinding tussen mensen, over verschillende soorten menselijke verhoudingen? Wat voor soort nieuw leven kunt u hem beloven?

Antwoord: Het gaat over universele harmonie, een verbinding tussen mensen die je kunt vergelijken met een perfect gecoördineerd voetbalteam of zelfs de maffia, door een hechte band verbonden. Deze verbinding geeft een mens altijd een gevoel van vertrouwen en blijheid, het geeft hem een goed gevoel van eenheid, van over en weer verbonden zijn met elkaars verlangens. Hij kan zo’n hoge graad van eenheid bereiken dat hij innerlijk alles weet wat anderen weten.

Omdat wij ons allemaal in één systeem bevinden, kunnen de gevoelens en de kennis van de hele wereld onbeperkt tussen ons stromen. Wetenschappers ontdekken dat onze hersenen een modem zijn dat ons verbindt met de gezamenlijke databank met informatie die ‘in de lucht’ aanwezig is.

Vraag: Waarom voelen kinderen zich tegenwoordig niet gelukkig?

Antwoord: Omdat zij een niveau van egoïsme hebben bereikt dat niet vervuld kan worden. Vroeger, als een gezin maar één kamer had om in te wonen, was dat voor hen genoeg om gelukkig te zijn. Maar tegenwoordig wil iedereen een eigen appartement hebben en een auto om alleen mee rond te rijden. We isoleren ons altijd en iedereen zit in zichzelf opgesloten.

Niemand voelt zich gelukkig en de oorzaak daarvan is onze afgescheidenheid. Geluk kan alleen gevoeld worden als we ervaren hoe er door onze gezamenlijke verbinding energie, kracht en warmte stroomt.

Eenzaamheid is onze slavernij in Egypte en het is belangrijk om uit Egypte te trekken.

From Israeli Radio Program 103FM, 3/15/15

Filed under: Eenheid, Feestdagen, Pesach, Spiritueel Werk, Verbinding - Geen reacties→

Vraag: Wanneer voelt een mens dat Farao het resultaat van het werk wegzuigt?

Antwoord: Na een aantal neergangen en opgangen die elkaar afwisselen, leert een mens welke houding hij ten aanzien hiervan moet aannemen. Hij verandert constant en verbetert zichzelf, uiteindelijk gaat hij deze op- en neergangen waarderen, niet wat de op- en neergangen in zijn stemmingen betreft, maar met betrekking tot de zuiverheid van zijn grote verlangen naar het Doel.

Zelfs als hij in een staat van neergang is, doet hij geen onderzoek naar zijn stemming maar naar de tijdsduur waarin hij met de Schepper verbonden kan blijven tijdens de neergang en niet van Hem losraakt. Er zijn staten tijdens een neergang, waarin een mens merkt dat hij zich niet aan het Doel kan vasthouden. Toch blijft hij bij het Doel betrokken, hoewel hij daarin faalt, dat betekent dat er nog geen sprake is van een volledige disconnectie.

En juist hier ontdekt hij Farao en voelt hij de innerlijke kracht die tot het ‘iets uit niets’ behoort, die kracht grijpt hem bij zijn voeten en sleurt hem naar beneden, het moeras in. Farao wordt onthuld op de grens tussen de beide staten, maar dat is geen neergang.

From the 1^st part of the Daily Kabbalah Lesson 4/08/14, Shamati #86

Filed under: Dagelijkse Kabbalah Lessen, Pesach, Spiritueel Werk - Geen reacties→

Filed under: Pesach, video - Geen reacties→