Michael Laitman. Oprichter en president van het Bnei Baruch Kabbalah Opleidings- en Onderzoeksinstituut, die toegewijd is aan het onderwijzen en verspreiden van de wijsheid van Kabbalah. Professor in Ontologie, Dokter in Filosofie en Kabbalah en een Master in Bio-Cybernetica. Vader van drie kinderen en opa van drie kleinkinderen. Het Volledige Profiel...
Vraag: De Schepper houdt van mij, maar tegelijkertijd doet Hij me veel pijn. We voelen het meest pijnlijke, zware lijden op het niveau van onze wereld. Er is een grote wens dat het “lijden vanuit liefde” wordt, waarbij ik me met de vrienden kan verbinden en hen als mezelf kan voelen, maar dat kan ik niet. Hoe kunnen we van lichamelijk lijden overgaan naar spiritueel lijden vanuit liefde?
Antwoord: Het hangt van jou af welk lijden groot en welk klein is. Neem de Schepper bij de hand en breng Hem naar een zieke vriend, zodat Hij hem rust kan geven en genezen. Probeer realistischer te zijn in dingen, zeg niet alleen maar: “Ik bid … ik denk …” Je mist een meer reële houding.
Vraag: Hoe kan je jezelf annuleren naar een vriend combineren met de kleinste zijn en hem tegelijkertijd naar de Schepper brengen?
Antwoord: Om dat te kunnen doen, ben jij de kleinste. Maar met de hulp van deze handeling ben je ook de grootste. Dat wordt over Mozes gezegd: Hij voelde en plaatste zichzelf lager dan iedereen, daarom was hij groter dan iedereen.
Opmerking: Wij vertelden u over een oudere vrouw, haar man was overleden. Ze hadden een heel leven met elkaar in een perfecte harmonie geleefd. Zij vroeg hoe ze hiermee om moest gaan om het te kunnen accepteren, omdat ze niet kon geloven dat hij er niet meer was.
En u zei eigenlijk niet veel meer dan één woord: dat zij zich moest onderwerpen. We werden overspoeld met vragen. Er zijn enorm veel mensen die verder moeten leven na het verlies van hun dierbaren. Hun belangrijkste vraag is: hoe kan ik me onderwerpen?
Antwoord: Buig je hoofd voor de Schepper. Hij doet alles, alles hangt van Hem af, alle goede en alle slechte daden. Er is geen ander dan Hij. Buig je hoofd en accepteer het.
Vraag:Hoe kan ik, een mens die nooit contact heeft gehad met de Schepper, daar nooit over heeft nagedacht, me dat voorstellen?
Antwoord: Je bent voortdurend bij Hem! Hij is in jou en jij bent in Hem. Jullie zijn je hele leven en al je levens met elkaar verbonden. Je hoeft je dus niets voor te stellen als een soort afzondering of afwijzing. Maar we moeten buigen, ons overgeven aan Zijn wil en dan weer een stap naar Hem toe doen, want zo rechtvaardigen wij Hem. Dit moeten wij doen.
Opmerking: Dat is natuurlijk prachtig, maar zo moeilijk.
Antwoord: Het is niet gemakkelijk.
Vraag: En dit houdt voor u het woord “onderwerping” in?
Antwoord:Ja. Ik denk dat dit het juiste woord is. Want een mens is blij als hij dit woord ontdekt. Als hij iemand heeft om voor te buigen, om mee in te stemmen zonder dat er rechtvaardiging nodig is. Dit gevoel van onderwerping aan de Kracht van het universum omvat alles.
Hoeveel mensen in de wereld ervaren tegenwoordig niet een diepe angst en een gevoel van hulpeloosheid? Ze vinden geen rechtvaardiging voor hun lijden, ze weten niet wat ze moeten doen of hoe ze morgen of over een paar maanden aan voedsel moeten komen. Sommigen maken zich zorgen over wat er met hun miljarden zal gebeuren, terwijl anderen niet weten hoe ze moeten leven als hun laatste geld op is.
Iedereen lijdt op zijn eigen manier, maar niemand begrijpt hoe we dan verder moeten leven. En onverwacht hebben wij een geschenk van Boven gekregen waardoor we met de blik van een mens naar deze wereld kunnen kijken en niet als kleine, ongelukkige, verslagen dieren. Dit alles hebben we te danken aan de onthullingen van Baal HaSulam die ons via zijn ziel hebben bereikt, en Rabash is de verbinder tussen ons en Baal HaSulam.
Baal HaSulam was de geleider van het Licht, uit de oneindige wereld naar ons toe, door middel van zijn volmaakte ziel die haar definitieve correctie had bereikt. Maar hij vroeg of hij op een lager niveau mocht komen, omdat hij zich anders niet met mensen kon verbinden. Pas nadat hij naar vele niveaus lager was gebracht, kon hij The Study of the Ten Sefirot en The Introduction to The Book of Zohar (De Studie van de Tien Sefirot en De Inleiding tot Het Boek De Zohar) schrijven. Wij begrijpen niet op welk niveau hij daarvoor was, die grote hoogte waarover hij helemaal niets in woorden kon uitdrukken.
Dit betekent dat hij op het niveau van GAR van de wereld Atzilut en nog hoger was, waar het Licht niet in verlangens gekleed is. Van daaruit kon hij de mens niet aanspreken en ook niet gehoord worden, daarom vroeg hij of hij op een lager niveau mocht komen. In feite vervulde hij daarmee de opdracht die de Schepper van hem verwachtte, wetende dat hij dit zou vragen en zou realiseren.
Wij bevinden ons op een tussenniveau, tussen Rabash, Baal HaSulam en de mensheid. Enerzijds moeten we op een hoger niveau komen om te kunnen begrijpen wat Baal HaSulam heeft gezegd. Anderzijds moeten wij naar mensen afdalen en begrijpen wat zij van ons nodig hebben en in welke vorm zij onze boodschap tot zich zullen kunnen nemen. We moeten deze beide polen bereiken, zowel omhoog als naar beneden.
Baal HaSulam en Rabash spraken van bovenaf. Wij staan onderaan, onder de Parsa, om de wereld te kunnen aanraken en wakker te maken, en daarna samen met de hele mensheid op te stijgen naar de Machsom en ons te verbinden met de hoge Malchut. Dit is onze opdracht.
Als wij de eigenschap vangevenniet verwerven, zullen we alleen maar lijden en op een dergelijke manier niet kunnen blijven bestaan. De eigenschap van geven is de enige redding voor ons en kan ons boven onze egoïstische verlangens verheffen. Als je alleen maar het verlangen om te ontvangen voelt, betekent dat een gevoel van dood.
Daarom maakt de Schepper elke keer weer een beetje Licht wakker in de verlangens om te geven, en voelen wij daardoor een gebrek aan Licht in de ontvangende verlangens. Wij beseffen niet wat er gebeurt, wij voelen alleen dat de wereld steeds donkerder wordt. We staan op de drempel van een periode waarin mensen over de hele wereld zullen gaan voelen dat we lijden, ondanks alle verworvenheden op het gebied van de moderne wetenschap en technologische ontwikkelingen.
Dit alles is te wijten aan een gebrek aan verbondenheid tussen mensen. Wij worden geconfronteerd met grote moeilijkheden: extreme koude, extreme hitte, hongersnood, allerlei natuurrampen, en dit alles vindt plaats door onze afscheiding. Ieder mens zal het voelen, in welke uithoek van de wereld hij ook woont.
Dan zullen we gaan begrijpen dat verbinding niet alleen zorgt voor een goede oogst of ons behoedt voor droogte, maar dat wij door deze verbinding een zegen over ons uitnodigen, we nodigen de Hoge Kracht uit die ons zal zegenen, ons zal verbinden, ons vooruit zal helpen naar het goede, en ons overvloed van Boven zal brengen.
Er wordt gezegd dat de mens niet leeft van brood alleen. We zijn allemaal afhankelijk van één Kracht die ons omringt en ondersteunt. Als wij niet willen lijden onder gebrek aan zonnewarmte, aan water en gewassen, of onder pandemieën die zich plotseling over de hele wereld verspreiden en nog meer problemen, hangt dat uitsluitend af van het feit of wij dichter bij de kracht van het goede komen en ons verwijderen van de kracht van het kwade.
Hoe kunnen we dichter bij het goede komen en afstand nemen van het kwade? Alleen als we dat innerlijk doen, dat wil zeggen, als we begrijpen wat goed is en afstand nemen van het kwaad. Als we ons richten op steeds meer verbinding en steun over de hele wereld, zullen we zien dat we in deze vorm de wereld kunnen besturen, zoals het draaien aan een stuurwiel. We zullen ons leven kunnen besturen.
Het zal veel mensen spoedig duidelijk worden dat de wereldbol steeds kleiner wordt en ons dwingt om ons meer te verbinden met elkaar en afhankelijk van elkaar te worden.
Vraag: Onderzoekers denken dat een mens zelf zijn geluk kan creëren met zijn positieve gedachten, woorden en daden. Bent u het daarmee eens?
Antwoord: Een mens kan een bepaalde matrix om zich heen creëren: dit is goed en dat is slecht, dit is beter en dat is slechter, enz. en zo zijn situatie bepalen. Er is niets absoluuts aan, het is allemaal relatief.
Er zijn mensen die vanuit ons gezichtspunt veel lijden, in gevangenissen, in ziekenhuizen, waar dan ook en als je met hen praat, zeggen ze: “Nee hoor, dit is een normale situatie. Op deze manier kan ik best leven. We leven tenslotte nog.” Dus geen probleem.
Enerzijds helpt positief denken, mensen complimenten geven en goede daden verrichten wel. Anderzijds corrigeert dit uiteindelijk de situatie niet, maar wordt deze alleen maar wat gladgestreken. Als je een situatie met honing bestrijkt, wordt hij een beetje zoeter, maar de bitterheid die eronder ligt, verandert niet.
Het is noodzakelijk om de oorzaak van een situatie te corrigeren, zodat deze zich nooit als het kwaad kan manifesteren.
De wortel is ons egoïsme. Als we dat annuleren, kunnen we ons erboven voelen, in een wereld vol goedheid, liefde en Licht.
Egoïsme bestaat uit onze intenties en al het kwaad van de wereld, dit hangt alleen van de persoon af en manifesteert zich in relatie tot die persoon. Onze woorden en gedachten zijn slechts de uiterlijke omhulsels van het egoïsme. Je kunt mooie woorden zeggen en bepaalde handelingen verrichten, maar ze komen misschien niet overeen met je hart.
Vraag:Is iemand die spiritualiteit bereikt heeft niet bang voor calamiteiten?
Antwoord:Jawel, hij is wel bang. Als hij nog in zijn lichaam leeft, is er geen uitweg.
Kabbalisten worden ziek en lijden fysiek, net zoals gewone mensen en zelfs meer. We kunnen zeggen dat zij alle calamiteiten eerder voelen dan andere mensen, zowel door de spirituele invloed op hun fysieke lichaam als de fysieke invloed op hun spirituele lichaam.
In die zin zijn ze gevoeliger en kwetsbaarder, want ze hebben ook een “subtiel lichaam”. Dus een Kabbalist is niet beter beschermd dan andere mensen.
En waarom zou hij zichzelf beschermen? We hebben het immers over Kabbalah als de wetenschap van geven, liefde en verbinding met anderen, jij suggereert nu dat hij zich zou afzonderen van iedereen.
Doordat een Kabbalist verbonden is met iedereen, voelt hij deze klappen en soms voelt hij ze als eerste.
Tijdens de winter 2021-2022 waren er in Israël verscheidene gevallen van ouderen die op de rand van onderkoeling werden aangetroffen omdat zij de kosten voor het verwarmen van hun huizen niet konden betalen. Daarom kwam er een petitie die opriep om de verwarmingskosten voor alle ouderen die hun elektriciteitsrekening niet konden betalen, te dekken.
Ik zou nog een stap verder willen gaan bij zo’n voorstel: er zou voor ouderen een nationaal plan moeten worden uitgewerkt, zodat zij in de winter niets voor de verwarming hoeven te betalen.
In het algemeen gesproken vraagt zo’n situatie om empathie, namelijk: wat moeten we doen om de pijn van anderen te kunnen voelen? Dat wil zeggen, als wij het ijskoud hebben, voelen we die pijn heel goed en handelen we er onmiddellijk naar. Maar als we weten dat anderen het koud hebben, zijn we niet geneigd om met dezelfde mate van urgentie te handelen.
Om ons in de pijn van anderen in te leven, moeten we ons hart voor hen openen. “Ons hart openen” betekent dat wij hun verdriet voelen. In dit specifieke geval betekent het, dat we voor hen hetzelfde doen als we voor onszelf zouden doen als wij het ijskoud zouden hebben.
Het probleem is dat onze natuur het zo regelt dat we wél voor onszelf zorgen, maar anderen op afstand houden. We moeten echter beseffen dat de Hoge Kracht, de Schepper die de Kracht van liefde, geven en verbinding is, onze natuur, ons hart, vasthoudt. Daarom is het zo, dat als wij de Schepper zouden vragen om ons hart te openen voor het verdriet van anderen, wij een open poort zouden ontvangen naar de correctie van de wereld, namelijk naar de situatie waarin wij bevrijd worden van verdriet, en wij evenwicht, vrede en harmonie zullen bereiken. Bovendien zouden wij daardoor de Hoge Kracht gaan voelen, die Kracht zou ons helemaal vullen.
Wat het specifieke geval van de verwarmingskosten van ouderen in de winter betreft, is er een belangrijk argument: Waar halen we het geld vandaan om die elektriciteit te betalen? Ik denk dat als iedereen in dit land zich ervoor zou inzetten om dit probleem op te lossen, wij zouden ontdekken dat het niet eens zoveel geld zou kosten. Het enige wat we nodig hebben is: meer zorg hebben voor elkaar.
Based on the video “The Need to Increase Care for Others” with Kabbalist Dr. Michael Laitman and Oren Levi. Written/edited by students of Kabbalist Dr. Michael Laitman.
Michael Laitman op Quora: Wat kunnen we leren van de oorlog tussen Oekraïne en Rusland?”
Wij moeten leren dat de oorzaak van oorlog bestaat uit de haat die onder ons allemaal aanwezig is. We moeten dan ook oorlog voeren tegen deze haat en onszelf pushen tot de strijd tegen ons eigen ego – de kracht in ons die er voortdurend voor zorgt dat we ons eigenbelang belangrijker vinden dan het belang van anderen – boven ons ego uitstijgen en ons positief met elkaar verbinden. Als we dat doen, zullen we winnen en een situatie bereiken waarin er geen oorlog meer is.
Op het ogenblik zien we dat elke partij de andere partij aanwijst als egoïsten, fascisten, het is een sneeuwbalgevecht. We zien herhalingen van scènes waarvan we dachten dat ze tot het verleden behoorden, zo’n 100 jaar geleden: van vluchtelingenkinderen en oude mensen die buiten in de vrieskou staan, tot afschuwelijke situaties na de strijd. Ons ego zal ons echter scènes van zelfs duizend jaar geleden laten zien voordat we tot het besluit komen dat we het ego los moeten laten.
Hoewel ons ego tot onze aard behoort en het natuurlijk is om meer aan onszelf dan aan anderen te denken, missen we toch nog een beeld dat ons ervan doordringt dat we wel moeten komen tot de erkenning van het kwaad. “Erkenning van het kwaad” betekent dat we ons bewust worden van het kwaad dat inherent is aan onze egoïstische natuur, namelijk dat ons ego alleen ons ik laat voelen, en dat we in plaats van ons ik anderen moeten gaan voelen, namelijk de overgang moeten maken van “ik naar wij”.
Zo’n overgang wordt een “correctie” genoemd. Totdat we een dergelijke correctie ondergaan, zal het voelen van ons ik – ons ego – ons blijvend laten lijden. We moeten dus zoeken naar een manier waarop we de gigantisch grote shift van “ik naar wij” zo snel mogelijk kunnen maken en onze gebeden er ook op richten dat we deze allerbelangrijkste correctie kunnen ondergaan.
Based on the video “What Should We Learn from the Russia-Ukraine War?” with Kabbalist Dr. Michael Laitman and Oren Levi. Written/edited by students of Kabbalist Dr. Michael Laitman.
Wat bepaalt dat sommige mensen meer lijden dan andere mensen? Dit komt voort uit de innerlijke basis van een mens, uit zijn plaats in het alomvattende systeem, omdat hij daarin een bepaalde functie heeft en op die plek verantwoordelijk is voor het hele systeem, daarom moet hij preciezer in de richting van correctie worden geduwd.
Er is daar geen interactie met mensen zoals we dat in het algemeen denken. Nooit! Want het systeem is alomvattend. Alleen de betrokkenheid van een mens geldt.
Niemand van ons leeft voor zichzelf. Kan er één enkele cel in het lichaam op zichzelf bestaan? Als deze alleen voor zichzelf leeft, wordt het een kankercel. Hij moet zich volledig geven aan het hele organisme. De cel leeft alleen voor het organisme, als het organisme het wil, sterft de cel, de cel moet functioneren zonder ook maar enigszins aan zichzelf te denken.
En dan – en dit is de paradox – als alles in het lichaam alleen bestaat voor het gemeenschappelijke leven: het hart niet voor zichzelf, de longen niet voor zichzelf, alle delen van het lichaam niet voor zichzelf, dan leeft en functioneert het hele organisme werkelijk succesvol.
Stel je eens voor hoe evenwichtig dit systeem is! Het is alsof je in de lucht hangt en iedereen aan iedereen moet denken. Zodra iemand aan zichzelf denkt, stort alles in elkaar en val je.
Wij leven in net zo’n systeem. Het blijkt dat wij, door voor elkaar te zorgen, in een situatie komen waarin we boven het niveau van ons bestaan uitstijgen.
Wat is de paradox? Als mijn animale lichaam bestaat en ik dankzij dat lichaam als mens besta boven mijn animale lichaam uit, dan zal ik – als ik mij bewust met andere mensen tot één harmonie verbind – mijn bestaan op een hoger niveau gaan voelen, op het niveau van de Schepper.
We hebben ieder een verschillende rol in het ingewikkelde systeem waarin alles van elkaar afhankelijk is, en daar leven wij in.
Zo is het menselijk lichaam ook een compleet systeem, het heeft verschillende delen met verschillende functies, op dezelfde manier hebben wij ieder een verschillende plek in het systeem dat we delen. Sommigen van ons bevinden zich dichterbij de “hersenen” van het systeem, anderen bij de “handen”, de “benen”, het “lijf”, enzovoort.
Het volledig kunnen waarnemen van de omvang van onze onderlinge afhankelijkheid gaat onze huidige beperkte individualistische wereldbeelden te boven. Als we echter het complete beeld zouden zien van het systeem waarin we allemaal leven, zouden we zien hoe ieder mens een unieke en verschillende oorsprong heeft in dit grote systeem. We hebben dus allemaal een verschillende lotsbestemming, verschillende beginvoorwaarden en verschillende staten die zich aan het einde van onze weg bevinden.
Misschien lijkt het oneerlijk dat sommige mensen onevenredig veel lijden vergeleken met anderen, maar als we het complete systeem waarin we bestaan zouden kunnen waarnemen, zouden we precies zien waarom alles zich ontvouwt zoals het gebeurt.
Het doel van al het lijden is uiteindelijk bedoeld om vragen in ons op te wekken over de oorzaak en de zin ervan, zulke vragen helpen om ons naar een punt te leiden waar we de bereidheid krijgen om boven onze bekrompen, beperkte wereldbeelden uit te stijgen en binnen te treden in de waarneming van het complete beeld van de werkelijkheid. Door dit te doen, ontdekken we de reden van alle lijden, en hoe we ons harmonieus en vreedzaam moeten gedragen in het systeem dat wij met elkaar delen, zo kunnen wij de noodzaak van nog meer lijden verzachten.
Kortom, als we ons op een positieve manier met elkaar verbinden zodat we onze onderlinge verhoudingen in dit systeem in harmonie waarmaken, als we elkaar aanvullen en een staat van evenwicht bereiken, zullen we onze onderlinge afhankelijkheid in haar positieve vorm ontdekken, en ook begrijpen waarom we ieder een specifieke plaats en functie hebben gekregen in dit systeem. Uiteindelijk zullen we, terwijl we ieder een verschillende wortel en een verschillende functie in dit systeem hebben, ontdekken hoe we allemaal gelijk zijn in relatie tot wat er van ons wordt verlangd, namelijk om ons positief met elkaar te verbinden boven onze beginvoorwaarden en situaties uit, want op die manier kunnen we een harmonieus en vreedzaam bestaan ontdekken.
Ik raad je aan om ook een antwoord te lezen dat ik onlangs heb geschreven op een soortgelijke vraag, daar vind je meer details over dit onderwerp: “Waarom overkomen mij altijd slechte dingen?”
Based on a lesson, “Fundamentals of Kabbalah,” with Kabbalist Dr. Michael Laitman on February 16, 2016. Written/edited by students of Kabbalist Dr. Michael Laitman.