Category Archives: Kabbalist dr. Michael Laitman

Manipulatie of uitleg?

177.13Vraag: Hoe kan een Kabbalist die veel studenten heeft, zo bekwaam en meesterlijk iedereen inleiden in het materiaal? Ik heb iemand eens horen zeggen: “Ik heb verschillende mensen ontmoet die kunnen manipuleren, maar een Kabbalist is iemand die wel zo goed kan manipuleren! En je vraagt het ook steeds weer aan hem om je te manipuleren.”

Hoe komt u aan die vermogens, aan de technieken die u gebruikt?

Antwoord: Dit zijn geen kunstgrepen, het is gewoon een diepere kennis van de menselijke natuur en de maatschappij. Het gaat hier niet over kunstgrepen. Ik manipuleer mensen niet. Integendeel, ik leg ze alles uit en zoals bij een kind, met een fopspeen, met een lepel, probeer ik mijn kennis beetje bij beetje door te geven, zodat mensen hun eigen gereedschap krijgen, hun eigen vermogens.

Kabbalah probeert de mens onafhankelijk te maken, zodat hij van niemand afhankelijk wordt. Iedereen moet worden zoals de integrale natuur is, je kunt ook zeggen: de Schepper, de naam maakt niet uit. Juist een bepaalde naam kan verwarrend zijn voor mensen.

En manipuleren, niemand wordt hier gemanipuleerd! Ik leg uit hoe alles werkt. En een mens kan zich dan afvragen: “Hoe kan je dit allemaal weten? Echt, je bent me te slim af!”

Heb ik je voor de gek gehouden? Ik heb je alleen maar dingen uitgelegd!

Tegelijkertijd heb ik je een andere mening voorgelegd, dat klopt! Je kunt nu een heel andere beslissing nemen. Inderdaad! Maar is het niet logisch? Heb ik iets geforceerd? Heb ik je gedwongen, heb ik je iets opgelegd? Heb ik je op de een of andere manier gemanipuleerd? Of heb ik je alleen maar wat gedachten meegegeven, iets in beweging gezet?

Nee! Ik vertel je alleen realistische dingen en dat doe ik heel langzaam, zodat je je langzaam kunt aanpassen aan de nieuwe kennis en je zelf kan gaan begrijpen dat dit werkelijk een reëel beeld van de wereld is en dat je nu in een soort bubbel leeft.

Blog in het Engels: https://laitman.com/2023/07/manipulation-or-explanation/

Voor meer informatie: https://www.facebook.com/KabbalahInfoHolland

Het volgende blog verschijnt zondag a.s.

From KabTV’s “I Got a Call. Fraud #1 in the World!” 5/28/11

Related Material:
There Is No Pressure in Kabbalah
Levels of Shock
Can Your Students Hear You?

Filed under: Dissemination | Add Comment / Ask Question →

Wat voor soort studenten heeft een Kabbalist nodig?

234Opmerking: Er zijn studenten die ons verlaten maar toch op de een of andere manier met ons verbonden blijven.

Mijn antwoord: Die mensen proberen hun studie Kabbalah aan te passen aan onze wereld. Zij kunnen zich niet van ons losmaken omdat zij de egoïstische wereld willen gebruiken voor hun corporele succes.

Iemand staat er bijvoorbeeld op dat ik Kabbalah uitleg aan academici en politici omdat hij in de ogen van de hele wereld wijs wil overkomen, hij voelt zich trots op zijn relatie met Kabbalah.

Dat heb ik allemaal niet nodig, want er is niets groots te vinden in de ‘groten’ van deze wereld. Dan begint hij te klagen over het feit dat ik geen Kabbalah uitleg aan belangrijke mensen en niet voor hen buig.

Waarom zou ik daar behoefte aan hebben? Ik heb studenten nodig die Kabbalah innerlijk, in zichzelf, implementeren en daarmee de wereld corrigeren! Ik houd me niet bezig met de hierboven genoemde “marketing”.

Ik ben, in het algemeen gesproken, niet geïnteresseerd in mensen die de spirituele wetten niet door zichzelf heen laten gaan. Volgens de definitie van Kabbalah worden zij als dieren beschouwd, dat wil zeggen dat zij genoegen nemen met het animale niveau.

Ik negeer hen niet, maar sorteer ze eenvoudigweg volgens de lijn van verlangens. In hen overheersen de verlangens naar deze wereld, ik heb echter mensen nodig met verlangens naar de Hoge Wereld. Stel dat je een verlangen naar de Hoge Wereld hebt gekregen en je dat verlangen gaat omzetten naar verlangens van deze wereld. Blijf daar dan maar bij! Er valt niets mee te beginnen.

Blog in het Engels: https://laitman.com/2023/04/what-kind-of-students-does-a-kabbalist-need/

Voor meer informatie: https://www.facebook.com/KabbalahInfoHolland

From KabTV’s “I Got a Call. What to Expect from Kabbalah?” 12/28/12

Related Material:
Who Is Closer To The Teacher?
Teacher And Students
The Connection Between Teacher And Student

De spirituele opvoeding van een Kabbalist

115Vraag: Waarom is er zo’n verschil tussen uw spirituele opvoeding en de spirituele opvoeding van de huidige studenten? Waarom legde Rabash alles op uw schouders?

Antwoord: Dat hangt af van de eigenschap van de ziel. Je kunt er niets aan doen. Er zijn zielen waaraan dit gegeven wordt (zelfs buiten de groep) omdat zij een bepaalde opdracht moeten vervullen. Ik spreek er niet zo graag over, maar het is wel zo, het wordt toebedeeld, zulke mensen zijn er.

Ik kan niet zeggen of ze beter, slechter, hoger of lager zijn. Net zoals iemand geboren wordt met een bepaalde aanleg voor kunst, een ander voor wetenschap, een derde voor werken met zijn handen, enzovoort, zo is dat ook hierbij. We hebben hier helemaal niets te kiezen. Het gaat over de eigenschap van de ziel.

Daarom nam Rabash me bij zich en ging hij me opleiden. Wat is het verschil? Als er iemand anders in mijn plaats was geweest, zou hij hetzelfde hebben gedaan. Door al die jaren heen, tot aan het einde van zijn leven, hield hij mij constant aan zijn zijde, hoewel ik niet veel begreep van wat en waarom, met betrekking tot wat er allemaal begrepen en bereikt zou kunnen worden door dit alles! Op die manier was het bedoeld.

Vraag: Hoe werkte die magneet dan, aangezien u niet veel begreep?

Antwoord: Juist omdat ik zo weinig begreep, kon hij zoveel in mij investeren. Ik kon me er niet tegen verzetten en ook niets weten, terwijl hij aan mij werkte. Hij investeerde constant steeds meer in mij, maar ik wist het niet. Wat zich nu in mij manifesteert, heeft hij in mij geplaatst.

Vraag: Wat bedoelt u met: als er iemand anders in uw plaats was geweest?

Antwoord: Wat is het verschil? Hangt het af van hoe ik eruitzie? Dit heeft te maken met energieniveaus tussen zielen. Ik bleek de lading te zijn waar hij aan moest werken. En dat deed hij. Dus nu ben ik de lading die hij heeft gecreëerd – en doe ik dat bij anderen.

Blog in het Engels: https://laitman.com/2022/12/spiritual-education-of-a-kabbalist/

From KabTV’s “I Got a Call. The Fate of the Kabbalist” 11/02/09

Related Material:

Under the Influence of Education by Light

Education Out of Love

Spiritual Education For The People Of Israel

Filed under: Q&A, Spiritual Teacher, Spiritual Work | Add Comment / Ask Question →

 

Stilte is Goud

Kan een afbeelding zijn van 2 mensen, rokende mensen en binnen

Ik heb talloze uren in gesprek met mijn leraar,  Rav Baruch Shalom Ashlag (RABASH), doorgebracht. We spraken het meest als we samen waren tijdens onze dagelijkse ochtendwandeling en tijdens de vele keren dat wij voor twee dagen naar Tiberias gingen.

Ik vroeg hem eens wat hij deed voordat ik bij hem kwam, toen ik hem ontmoette was hij al 73. Hij zei: “Ik was alleen.” Toen ik hem vroeg of hij er toen geen behoefte aan had om met iemand te praten, zei hij heel eenvoudig: “Nee.”

Nu, vijfendertig jaar nadat hij de aarde verliet, begrijp ik wat hij bedoelde. Ik zit alleen in mijn kamer en ik voel geen behoefte om mijn kamer uit te gaan of met iemand te praten. Ik zou hier honderd jaar kunnen zitten en het prima vinden. Ik maak hier en daar een wandeling, maar sinds we binnen moesten blijven, ben ik meestal met mezelf alleen en ik voel me er volmaakt gelukkig mee. Als het niet voor mijn studenten was of voor de noodzaak om de Wijsheid van Kabbalah te verspreiden, zou ik mijn mond niet opendoen.

Hierin lijk ik op veel Kabbalisten vóór mij. Ook zij brachten hun dagen niet door met nutteloze praatjes. Ze studeerden samen en lazen uit de authentieke Kabbalah Bronnen.

RABASH en ik waren gewend om dat ook te doen. Ook als we alleen waren, zoals in Tiberias, dan zaten we tegenover elkaar. Het Boek De Zohar of de Tien Sefirot open op tafel tussen ons, koppen Turkse koffie er vlak naast, en wij lazen, lazen en lazen.

Af en toe stopte RABASH met lezen om iets uit te leggen, of ik stelde hem een vraag over de tekst, maar meestal lazen we alleen maar en verbonden we ons met elkaar, stegen op naar een gezamenlijk spiritueel gevoel. Meer was er niet nodig, helemaal niets.

Als er iets belangrijks gebeurde, zoals een oorlog, verkiezingen in Israël of iets anders dat het Israëlische publiek in beroering bracht, wisselden we er een paar woorden over, maar niet lang, en zeker zonder erover te kletsen. Altijd richtten wij ons op het Doel van het leven, elke seconde deed ertoe.

In de Mishnah staat geschreven dat Shimon, de zoon van Rabban Gamaliel, vaak zei: “Ik ben altijd tussen de Wijzen opgegroeid en ik heb niets beters voor een mens ontdekt dan stilte. Studie is niet het belangrijkste, maar daden, en degene die te veel woorden zegt, brengt zonde voort.” (Avot, 1:16)

Kabbalisten zijn stil omdat zij luisteren met hun hart. Ze luisteren naar ons gemeenschappelijke hart, het hart van het menselijke systeem, Adam HaRishon genaamd, waar wij allemaal deel van uitmaken.

We zijn, opgesloten in de bubbel van ons ego, geboren, wij kunnen niet luisteren naar ons gemeenschappelijke hart. In plaats daarvan luisteren we alleen naar onszelf.

Wat ik van RABASH geleerd heb, is heel diep, innerlijk luisteren, voorbij het ego, naar het gemeenschappelijke hart. In de diepten van onze ziel is een verlangen om door de grenzen van het ego heen te breken en ons gemeenschappelijke hart te voelen. Als wij ons daarmee verbinden, zullen wij werkelijk kunnen horen wat zich buiten ons bevindt. We zullen kunnen spreken met de ziel van de gehele mensheid, met de hele natuur, en daar doorheen met de Schepper.

#silence  #listening  #nature  #Kabbalists  #Rav Michael Laitman 

https://www.facebook.com/MichaelLaitman/

Blog in het Engels: zie bovenstaande link.

Op zoek in het leven – De zoektocht van dr. Michael Laitman

De vraag naar de zin van het leven

Vraag: Wanneer had u voor het eerst een vraag over de zin van het leven?

Antwoord: Ik ben ermee geboren. Deze vraag achtervolgde mij sinds mijn kindertijd. Ik was voortdurend op zoek, maar wist niet waar ik een antwoord zou kunnen vinden. Ik dacht dat ik het misschien in de wetenschap zou kunnen vinden, maar ik ontdekte al heel snel dat, zodra ik daaraan begon, dat voor mij niet de oplossing was.

Er waren jaren waarin ik niet wist waar ik naar op zoek was. Ik voelde me alleen maar leeg, verveeld. Waar diende alles voor? Wat zou het doel van het leven kunnen zijn?

Vraag: Hoe probeerde u die leegte op te vullen?

Antwoord: Allereerst probeerde ik een beroep te vinden. In die tijd waren er niet zoveel mogelijkheden in Rusland. Mijn ouders dwongen me om een medische opleiding te volgen. Ik werd aangenomen maar ik haakte meteen af. Letterlijk binnen een paar maanden, ik realiseerde me dat dit niets voor mij was, want het gaf me geen oplossing voor de pijnlijke kwestie.

Als ik was afgestudeerd aan die school, zou ik chirurg geworden zijn, want dan zie je duidelijk het resultaat van je werk. De patiënt verkeert in een ernstige situatie en kan alleen geholpen worden door een krachtige interventie, je gaat aan het werk en je ziet het resultaat. Maar ook dit was niet waar ik naar op zoek was.

Ik schreef mij in aan de Faculteit voor Automatisering en Computertechniek van het Oeljanov-Lenin Instituut in Leningrad. Daarna stapte ik over naar het Polytechnisch Instituut, op de afdeling van professor Akhutin, biologische medische cybernetica. Ik was voortdurend op zoek. Tegelijkertijd, tijdens mijn laatste jaren in Rusland, deed ik wat werk aan het Instituut voor Bloedtransfusie, de Militaire Medische Academie, en ook bij de SKB, waar ze alfa-gordels voor astronauten maakten. Maar het dit was niet succesvol voor mij.

Wetenschapper worden? Wel, dan word je ‘assistant professor’. En dan? Ik kreeg er al heel gauw een soort teleurgesteld gevoel bij.

Vraag: Je komt aan een soort grens. Als je die bereikt hebt, is er geen verdere ontwikkeling meer. Hield dat u vanaf het begin tegen?

Antwoord: Ja. Dat achtervolgde me voortdurend. In sommige opzichten was ik ongelukkig. Maar, zoals men zegt, tegenslagen helpen en ze leidden mij na vele jaren naar Kabbalah. Ik realiseerde me dat ik niets te zoeken had in de wetenschap en ook in Rusland helemaal niets meer te zoeken had. Toen begon de repatriëring. Een paar jaar lang wiste ik al mijn sporen uit tot ik via mijn geboortestad Vitebsk, via Litouwen, via het stadje Pabradė na twee jaar lang geweigerd te zijn vergunning kreeg en vertrok. In 1974 kwam ik in Israël aan.

Zoektocht in Israël

Na mijn aankomst in Israël bleef ik zoeken naar een antwoord op de vraag naar de zin van het leven. Daarom ging ik dichtbij het Weizmann Instituut wonen. Ik dacht dat ik daar misschien iets zou vinden. Weer niets. Er was een mogelijkheid om me bezig te houden met de ontwikkeling van medische apparatuur, dat lag het dichtst bij mijn vakgebied. Maar ook dat interesseerde me niet. Daar wilde ik niet mijn hele leven aan besteden. Dan kan je beter naar een soort automatische baan gaan en je helemaal vrij voelen.

Daarom ging ik in het leger werken bij het onderhoud van vliegtuigen. En als ik vrij was van mijn werk, ging ik verder met zoeken. Hoe kon ik iets vinden wat het leven waardevol maakte? Deze vraag, deze passie, dit verlangen, de leegte, dreven mij, hoewel ik tegen die tijd al een vrouw en een kind had en ik mij gelukkig voelde in mijn gezinsleven. Tot op de dag van vandaag ben ik blij dat ik al zoveel jaren met deze vrouw samen ben.

Maar toch, er zat me iets dwars. Ik kreeg het aanbod om het in religie te zoeken. Ik begon wat cursussen te volgen en ging in het weekend naar Yarkhei Kala. Ze leken wel iets te zeggen te hebben, maar het had geen betekenis. En steeds probeerde ik te begrijpen: “Maar dan, wat dan?” Zij stelden zelf geen vragen.

Ik probeerde net zo te worden als zij. Ik vond het mooi wat ze zeiden over de eeuwigheid, de Schepper, de ziel, over de verbinding met het eeuwige. Maar waar is die verbinding? Ze antwoordden: “We lezen en onderwijzen, en dat is de verbinding.” En waar is die verbinding echt? Waar is de connector waarmee je je verbindt met deze verbinding? Waar voel je het duidelijk? Ben je er zelf bij betrokken?” “Nee, het staat in de boeken geschreven.” Dat was genoeg voor hen.

Ik bleef zoeken, totdat Rabbijn Fischer uit Nederland tegen mijn belangenbehartigers, die van mij een eenvoudige religieuze Jood wilden maken, zei: “Hij moet waarschijnlijk worden voorgesteld aan Kabbalisten, aan degenen die zich hier meer in verdiepen. Daar zijn mensen die daar behoefte aan hebben.”

Zij introduceerden me bij Rabbijn Zilberman. Door hem kwam ik erachter dat er Kabbalah bestond, dat er boeken waren die het hier serieus over hadden. Hij begon in het geheim Aramees met mij te studeren. In Kabbalah worden namelijk de primaire bronnen in het Aramees uiteengezet. Aramees is afkomstig uit Babylonië, waar Aramees de spreektaal was.

Maar zijn aanpak bevredigde me ook niet. Gelovigen bestuderen alleen boeken en hij bestudeerde Kabbalah op dezelfde manier. Waar is het contact dan, waar is de verbinding? Dat was ook hierbij afwezig. Hij vond dat lezen om meer te leren genoeg was.

Wat heeft “leren” hiermee te maken? Ik wilde er middenin staan! Wat moest ik doen om de essentie van het leven te ontdekken, van alles wat er om mij heen gebeurt, de schepping te zien van het begin tot het eind? Waarom, hoe, waarom? Wat is het uiteindelijke doel?

Hierop zei Rav Zilberman: “Het is natuurlijk een goede vraag. Dit wordt hier en daar in Kabbalah ook wel begrepen. Wij begrijpen het in de mate waarin wij de Kabbalisten begrijpen.” Ik ging weg bij hem.

Berg

Eens, op zoek naar een Kabbalah leraar, ging ik naar een van de lezingen aan het Berg Instituut, maar ik zag dat dit allemaal niet serieus was. Toen vroeg ik of ik voorgesteld kon worden aan Berg en ik zei zonder omwegen tegen hem: “Ik ben bereid om te betalen wat u wilt, ik heb privélessen nodig.” Financieel gezien was ik rijk en ik gaf hem werkelijk veel geld, maar ik wilde absoluut privélessen.

Dus ik ging bijna elke dag naar zijn huis, om vijf uur ‘s morgens. Na een paar weken besefte ik dat ik verder niets meer aan hem had.

Toch leerde ik van hem iets meer dan van de anderen omdat hij op een gegeven moment bij Rabbijn Brandwein, een leerling van Baal HaSulam had gestudeerd. Berg vertelde mij wat over Baal HaSulam en over Rabbijn Brandwein, hoe hij bij hem gestudeerd had toen hij nog heel jong was. Hij zei dat er nog andere boeken waren, de boeken van Baal HaSulam en dat daaruit ook gestudeerd kon worden. In feite heb ik dit van hem geleerd.

Maar na twee à drie weken, toen ik zag dat ik niets meer van hem te leren had, stopte ik met die studie. En wat toen? Naar wie moest ik op zoek? Ik wist het niet.

Hier is hij, de Ware Leraar!

Op de een of andere manier, letterlijk bij toeval, besloot ik na aankomst in Bnei Brak, om een leraar te gaan zoeken. Het was winter, het was moeilijk om in deze tijd van het jaar naar Jeruzalem te reizen en ik dacht, waarom niet eens in Bnei Brak kijken. Op een van de kruispunten, leunend uit de auto, vroeg ik: “Waar studeren mensen hier Kabbalah?” Een religieuze man die daar stond antwoordde: “Sla linksaf, rij dan naar een bosje, daar vind je een plek waar ze Kabbalah studeren.” Net een engel uit de hemel.

Toen ik daar aankwam zag ik een aantal oude mensen die Kabbalah studeerden. Ik sprak ze aan en zij wezen mij de leraar. Zo begon ik daar te studeren. Het bleek dat hun leider de oudste zoon van Baal HaSulam was. Niemand had mij daar ooit iets over gezegd.

Zo kwam ik bij de belangrijkste persoon terecht, mijns inziens de enige Kabbalist in die tijd. Bovendien was hij de oudste zoon van Baal HaSulam en had hij alles via hem ontvangen. Inderdaad, toen hij met mij begon te studeren, besefte ik dat een week of twee hier niet genoeg zouden zijn.

Ik voelde dit aan het feit dat mijn vragen niet ergens in het luchtledige bleven hangen, maar onmiddellijk in vruchtbare aarde vielen. Ik kreeg rechtstreekse antwoorden. Bovendien waren het geen ontwijkende antwoorden, zoals: Wees maar tevreden met het geloof en enkele geboden, of: Dat zien we later wel.” Het waren absoluut duidelijke, serieuze, rustige antwoorden. Bovendien gingen ze vergezeld van formules, grafieken en logische uitleg, zonder enige concessies.

Zo ben ik gemaakt

Vraag: Wisten uw ouders dat u op zoek was naar de zin van het leven?

Antwoord: Ze wisten altijd dat ik op zoek was. Alles gebeurde voor hun ogen door de jaren heen. Natuurlijk begrepen zij dat ik op geen enkele manier en in geen enkel opzicht zou opgeven, want zonder dat kon ik niet leven, was het leven niet de moeite waard. Daarom hielden ze me niet tegen.

Tegelijkertijd was ik een serieus, weldenkend, zeer realistisch mens, ik was geen dromer. Ik heb een afkeer van mystiek en ik sta heel ver af van religie, van geloof. Ik ben heel realistisch, ik weet dat ik moet zorgen voor mijn gezin en mijn kinderen, ik sta stevig met beide benen op de grond, ik bezwijk voor geen enkele slechte invloed. Dat wisten ze allemaal heel goed. Ze zagen dat ik een heel serieus doel had, dat ik zo geschapen ben, en dat ik doorga.

Blog in het Engels: https://laitman.com/2021/07/life-in-search/

http://www.facebook.com/KabbalahAcademyNederland

Het volgende blog verschijnt zondag a.s.

From KabTV’s “Close-up.Generation”

Filed under: Meaning Of Life, Spiritual Teacher, Spiritual Work | Add Comment / Ask Question →

Korte Kabbalah Tips – 30-07-2020 – Persoonlijke vragen aan dr. Michael Laitman

Vraag: Hoe vat u de uitdrukking “Wees jezelf” op?

Antwoord: Het betekent: jezelf vinden.

Vraag: Wat voor advies heeft u geholpen in uw leven?

Antwoord: Alles wat er gebeurt, beweegt zich in de richting van perfectie.

Vraag: Wat was uw meest gewaagde besluit?

Antwoord: Dat weet ik niet. Waarschijnlijk is zoiets nog niet gebeurd.

Vraag: Wat was de grootste teleurstelling waarmee u bent geconfronteerd?

Antwoord: Toen ik aan het begin van mijn reis ontdekte dat ik nergens toe in staat was.

Vraag: Wat was de meest wonderbare ontdekking in uw leven?

Antwoord: Toen ik me realiseerde dat iedereen precies hetzelfde is als ik. Al met al bestaat er absoluut dezelfde mogelijkheid om een rechtvaardige of een zondaar te zijn.

Vraag: Over welke episode in uw leven schaamt u zich diep?

Antwoord: Sinds ik me realiseerde dat alles van Boven komt, komt deze vraag niet meer in mij op. Het gevoel van schaamte komt alleen naar boven als een mens voor de Schepper staat en begrijpt dat er bepaalde eigenschappen en situaties aan hem gegeven werden om als de Schepper te worden en hij dat niet heeft gedaan. In alle andere opzichten bestuurt de Schepper ons.

Vraag: Welke gebeurtenis heeft u het meest bang gemaakt in uw leven?

Antwoord: Dat weet ik niet. Ik herinner het me niet.

Vraag: Is het waar dat de oudere leeftijd voordelen heeft?

Antwoord: Elke leeftijd heeft zijn voordelen. Het hangt er helemaal vanaf hoe je jeugd of de oudere leeftijd, kracht of zwakte beleeft.

Vraag: Wat was de mooiste dag in uw leven?

Antwoord: Toen ik de eerste keer tegenover mijn leraar stond.

Vraag: Heeft u een motto?

Antwoord: Motto: “Alleen voorwaarts.”

Vraag: Wat zijn de grootste moeilijkheden die u in uw leven hebt ervaren op weg naar het doel?

Antwoord: Als ik geen enkele weerstand voel, als ik voel dat ik vergeten ben, dat ik geen haters heb, dat is het ergste van alles.

Vraag: Wat hebt u radicaal veranderd in uw leven, en hoe pakte dat uit voor u?

Antwoord: Ik heb mijn vorige baan vaarwel gezegd, de bezigheden van toen, ik ben van beroep veranderd en ik heb mijn hele leven volkomen veranderd om Kabbalah te kunnen studeren.

Vraag: Wat zou er op aarde gebeuren als iedereen in het bezit was van een maximale intelligentie? Zou de wereld een betere plek worden?

Antwoord: Nee. Dat moet allemaal aan de Schepper overgelaten worden en wij moeten doen wat aan ons wordt toevertrouwd. Dat betekent, binnen het kader waarin wij bestaan, waarin Hij ons geboren heeft laten worden, proberen wij om gelijkvormigheid met Hem te bereiken.

Vraag: Wanneer is het gerechtvaardigd om een relatie te verbreken? Hoe doe je dat op de juiste manier?

Antwoord: Ik denk dat het niet van de mens afhangt.

Vraag: Beïnvloedt de verschijning van een mens uw houding ten opzichte van hem?

Antwoord: Jazeker. Ik besteed altijd aandacht aan de verschijning van een mens, aan zijn gedrag, aan zijn wens om tot een juiste communicatie te komen.

Vraag: Hoe kan je mensen op een goede manier troosten?

Antwoord: Ik denk door sympathie te tonen.

Vraag: Wat voor soort relatie in uw leven herinnert u zich het beste?

Antwoord: Wederzijdse hulp: dat wat van mens tot mens noodzakelijk is.

Vraag: Tot wat voor soort relatie moeten we komen?

Antwoord: Tot de situatie dat ik geen verschil, geen afstand voel, tussen mijzelf en anderen.

Blog in het Engels: https://laitman.com/2020/12/blitz-of-kabbalah-tips-73020/

From KabTV’s “Communication Skills” 7/30/20

Filed under: Education, Q&A, Spiritual Work | Add Comment / Ask Question →