In het gemeenschappelijke verlangen, dat de gehele mensheid omvat, vinden er voortdurend grote verschuivingen en unificaties plaats. Dit systeem leeft en ontwikkelt zich, alles daarin verandert en vermengt zich voortdurend, zoals de golven van de zee. Daardoor gaan veel mensen erin mee, naderen het en verwijderen zich vervolgens van het hoogste Doel.

We moeten een massa mensen samenbrengen (niet kwantitatief, maar kwalitatief), die werkelijk de eigenschap van geven willen bereiken, de eigenschap van de hoogste Wereld, de innerlijke kracht die het universum vormt, samen met de kracht van ontvangen, de enige kracht die in onze wereld werkt. Ik geloof dat we dit punt hebben bereikt, en niet omdat we zo sterk en bijzonder zijn, maar omdat de wereld dit nodig heeft. Baal HaSulam schreef, dat wat hij bereikt heeft plaatsvond, omdat de wereld behoefte had aan de openbaring van de methode van correctie, en niet omdat hij zo bijzonder was.

Hetzelfde doet zich vandaag de dag voor. Na Baal HaSulam kwam Rabash, daarna ik, en nu komen jullie. Deze hele keten bestaat alleen, dankzij het feit dat de wereld het ‘dieptepunt‘ al heeft bereikt en in een complete crisis verwikkeld is.

De crisis is extreem complex en vreselijk. We zien het niet, we worden er slecht over geïnformeerd en we weten bijna niets. Als we zouden luisteren naar wat leraren, beleidsmakers en verschillende organisaties en instituten zeggen, zouden we naar adem snakken door de afschuw van de bedreigende situatie, waarin we ons bevinden.

Deze feiten bewijzen, dat de wereld werkelijk de hoogste Kracht en Zijn correctie nodig heeft, er is geen andere manier. Dit wordt elke dag meer en meer onthuld. In de komende twee maanden zullen we in een grote financiële crisis terecht komen en zullen we de catastrofe van Europa zien, en de komende twee jaar zal er een enorme ecologische catastrofe plaatsvinden. De winter, die begonnen is, zal heel veel ‘verrassingen’ brengen.

Dit alles zal de mensheid ertoe dwingen de vraag te stellen naar het besturende Systeem, de besturende Kracht, en naar wat gedaan kan worden aan onze eigen staat en de staat van de wereld in omstandigheden waarin niets helpt. En dan zal men gedwongen worden om te horen wat wij hen te zeggen hebben.

De wereld heeft ons dus nodig, daarom krijgen we aandacht van Boven. We worden tot een groep gevormd, tot een kracht, een systeem, dat in staat zal zijn om een voorbeeld te zijn en de wereld te vertellen over de manier, waarop we onszelf correct in evenwicht brengen met de hoogste besturende Kracht. En in deze harmonie verkrijgen we het absolute bestaan.

De wereld zal deze vraag aan zichzelf gaan stellen. Ondanks de problemen met voedsel, warmte, veiligheid en andere dingen die nodig zijn om te leven, zal de wereld steeds meer vragen naar de betekenis van zijn bestaan. Wanneer een mens zich slecht voelt, vraagt hij immers niet naar hoe hij weg kan rennen van zijn problemen of hoe hij zich kan aanpassen, maar zoekt hij naar de oorzaak van het lijden, de betekenis ervan, en waarom hij deze problemen eigenlijk heeft.

We kunnen er heel snel op rekenen, dat naast verschillende revoluties en protesten die in allerlei landen vandaag de dag plaatsvinden, er een nieuwe golf in de wereld zal oprijzen, die gaat over de zin van het bestaan van de mens, die zo klein en hulpeloos is ten opzichte van de Natuur en van wat hij zelf heeft geruïneerd in de wereld. We zullen zien, dat we een speciaal doel en een hoge bestemming hebben en dat we daarom voortgedreven worden.

Zo is het altijd gegaan. Als er geen noodzaak geweest zou zijn voor correctie in het oude Babylon, zou Abraham, een Babylonische priester, geen spiritueel leider  geworden zijn. En de hele spirituele stroom, alle religies en geloven, zijn juist afgeleid van zijn openbaring van de hogere Wereld.

We zullen nog gaan ontdekken hoezeer de wereld ons nodig heeft. We voelen het nog niet, maar we moeten ons er al op voorbereiden. Daarom leg ik zoveel nadruk op disseminatie (verspreiding).

Als we spreken over de intentie in het belang van de vriend en de groep, mogen we de wereld niet vergeten, omdat we nu de dragers zijn van de spirituele kennis, de spirituele methode. Ieder van ons moet zich verplicht voelen om deel te nemen aan de opvoeding van de mensheid.

From Sunday Virtual Lesson Series 11/27/2011

Filed under: Crisis, Groepswerk, Innerlijk Werk, Verspreiding van Kabbalah, Wereld - Geen reacties→

Sommige mensen denken, dat ze meewerken aan de algehele vooruitgang als ze naar onze lessen luisteren, mijn blog lezen en e-mails uitwisselen. Hier is echter geen sprake van deelname.

Hoe meer je onze boodschap in de wereld verspreidt, hoe verder je komt. Vergeet dat niet. Als je niet aan verspreiding doet, sta je stil, je komt niet verder. Ga aan het einde van de dag na wat je gedaan hebt. Deed je iets of niets? Je maatstaf bestaat alleen uit je concrete daden. Verwacht niet dat iemand anders het voor je doet.

Een lid van Bnei Baruch zijn betekent, dat je de wijsheid van Kabbalah verspreidt of de Arvut (voor elkaar garant staan) boodschap, dat je werkt aan verspreiding en dat je verslag kunt uitbrengen van hoeveel je verspreidt. Als je alleen een les downloadt heeft dat geen enkele waarde.

Tijdens de Conventie hebben we een punt van verbinding bereikt. We hebben het bereikt dankzij het feit dat de hele wereld dit van ons vraagt. De vraag is of we klaar zijn om aan die vraag van de wereld te beantwoorden. Kunnen we leiding geven aan de wereld en de methode van correctie en verbinding aanbieden? We kunnen alleen verder komen als we deze opdracht vervullen, op geen enkele andere wijze.

Het Doel van de schepping vraagt, dat de hele wereld verder komt, niet alleen wij. Wij zijn het middel voor de algehele vooruitgang. Als het middel zijn opdracht vervult is het ok, dan komt het ook verder, samen met ieder ander. Als het middel dit niet doet, zal er een ander middel worden gevonden. Er bestaat geen garantie.

Kijk naar groepen die niets aan disseminatie doen, of – om het preciezer te zeggen – naar wat er van hen is overgebleven. Hoe kan je verder komen zonder de raad van Kabbalisten op te volgen, die de wetten van de schepping vervuld hebben? Het is geen gril van mij, het staat in de bronnen geschreven.

Besteed dus aandacht aan het feit dat je achterloopt in de verspreiding die je doet, vergeleken met de vooruitgang van de wereld en dat je nog naar allerlei excuses zoekt. Hier zijn excuses echter niet op hun plaats. We spreken over concrete daden die niets te maken hebben met de huidige staat van een mens, met zijn ups en downs.

Wacht dus niet op initiatieven van de centrale groep. Als je verder wilt komen is dit de weg.

Tot nu toe kregen we de kans om vooruit te komen, maar de toekomst is totaal niet gegarandeerd. We komen verder dankzij verspreiding. Dit is de garantie die we krijgen. Aan het einde van de dag moeten we dus nauwkeurig onderzoeken: wat heb ik vandaag voor de wereld gedaan? De wereld heeft dit namelijk nodig en de Schepper heeft alles op deze manier geregeld: de wijsheid van Kabbalah werd aan mij alleen onthuld om aan anderen door te geven, op wat voor manier dan ook. Ik ben de adapter, de link. Anders ontstaat er niets goeds.

From the 1st part of the Daily Kabbalah Lesson 12/12/2011, Writings of Rabash

Filed under: Dagelijkse Kabbalah Lessen, Disseminatie, Groepswerk, Innerlijk Werk - Geen reacties→

Er zijn vele wegen voor een mens om bij de vraag naar liefde en eenheid te komen. In het algemeen betekent het woord ‘liefde’ iets geheel anders voor ons: het vervullen van onze egoïstische verlangens met voedsel, seks, familie, rijkdom, roem, kennis, enzovoort.

‘Ik heb lief’ betekent eigenlijk: ‘Ik wil hebben’. Als ik iets wil ontvangen betekent het, dat ik ervan houd, dat ik het voor mezelf wil hebben, dat ik het dichterbij me wil hebben en mijzelf ermee wil vervullen. Daarover gaat mijn ‘liefde’. Samengevat: de eigenlijke definitie van het woord ‘liefde’ is: ‘Ik wil het hebben’.

Dat komt, omdat we in onze wereld leven die ontstaan is na het breken, zoals de wijsheid van Kabbalah uitlegt. Onze hele wereld is volledig egoïstisch, daarom leggen we het begrip ‘liefde’ uit als iets wat uitsluitend op onszelf gericht is. Ik houd van iets betekent, dat ik het dichterbij mezelf wil hebben, ik wil het voelen en mezelf ermee vervullen. Als ik mijn verlangen vervul, als ik geniet van iets aangenaams, noem ik het ‘liefde’.

We hebben daarom geen aandacht voor de andere helft, de andere kracht die in de werkelijkheid bestaat: de kracht van geven die hetzelfde begrip ‘liefde’ inhoudt. Daar betekent van iemand houden echter: hen vervullen, hen brengen wat zij willen, niet wat ik wil. Dit is volledig tegengesteld aan ons begrip van liefde.

In het verleden stonden mensen dichtbij de natuur en voelden zij van nature, dat er een andere kracht in de natuur bestaat, de kracht van geven, waarbij liefde betekent dat ik rekening houd met anderen en aan hen geef. Kabbalisten, die begaafd zijn met een fijn aanvoelen van de natuur, zoals veel mensen dat hebben, hebben deze krachten onthuld.

Er waren veel mensen, behalve Kabbalisten, die in allerlei vormen voelden en ontdekten, dat de kracht van geven niet minder is dan de kracht van ontvangen. Zij realiseerden zich, dat in deze andere helft van de werkelijkheid (in geven) dezelfde handelingen bestaan als in de kracht van ontvangen, alleen hun interpretaties zijn verschillend, tegengesteld aan hoe ze in deze wereld hier gebruikelijk zijn.

Wij bestaan echter uitsluitend in een helft van de werkelijkheid: in ontvangen, in het verlangen om onszelf te vervullen, omdat we het gevolg zijn van het breken van de verlangens (Kelim). En de mens blijft volledig gebroken achter, waarbij de levenloze, vegetatieve en animale niveaus van de natuur, zoals Baal HaSulam het schrijft in ‘Voorwoord voor de Wetenschap van Kabbalah (Pticha)’, samen met de mens rijzen en vallen, zonder enige berekening voor zichzelf, maar alleen in de mate, waarin zij de veranderingen die de mens moet ondergaan, vergemakkelijken.

Religies en overtuigingen zijn, vanaf het moment van hun ontstaan, eveneens voortgekomen uit het feit dat zij de andere kracht die in de natuur bestaat, ontdekten: de kracht van geven. Vanuit hun standpunt spreken ze over liefde en eenheid. Zo was het toen ze nog met een klein groepje mensen waren. Maar nadat zij dit verspreidden in de egoïstische massa die niet zo gevoelig is, is het geworden tot een reeks ceremonieën en rituelen, in plaats van mensen te brengen tot eenheid, liefde, geven en balans tussen de twee systemen.

Toen de tijd verstreek en de mensheid zich, door de geschiedenis heen, ontwikkelde, aangespoord door de voortdurende groei van het egoïsme in ieder mens en in de mensheid in het algemeen, zijn we ver weg geraakt van zelfs dat natuurlijke begrip dat de mensheid eens bezat: van het begrijpen van geven en liefde, wat behoort tot de andere helft van de natuur.

From the 1st part of the Daily Kabbalah Lesson 12/13/2011, Writings of Rabash

Filed under: Dagelijkse Kabbalah Lessen, Groepswerk, Innerlijk Werk, Liefde - Geen reacties→

Vraag: Tijdens de les zei u, dat het nu het belangrijkste is voor uw studenten om het gevoel dat tussen hen is geboren (het gemeenschappelijke verlangen naar de eigenschap van wederzijds geven) – dat al onafhankelijk van hen, op zich, bestaat – te laten groeien, zoals een pasgeborene die van zijn moeder is afgescheiden. Hoe moeten we dat nu doen?

Antwoord: Het enige wat nu nodig is, is dat we ernaar streven dat het pasgeboren verlangen toeneemt door het egoïsme te gebruiken, dat in ons is verschenen. Dat moeten we aan onze gezamenlijke verbinding toevoegen en deze daardoor versterken, zoals een atleet sterker wordt door de moeilijkheid van de sporttoestellen.

Vraag: De verbinding wordt gerealiseerd door het mannelijke deel van onze wereldgroep, op welke manier maakt het vrouwelijke deel hiervan deel uit?

Antwoord: Het vrouwelijke deel ondersteunt de mannen hierin, verplicht hen ertoe, versterkt hen en bemoedigt. Het maakt tevens actief deel uit van de verspreiding van de gedachte van wederzijds garant staan, de integrale verbinding van de hele mensheid, voor de 99%, namelijk het algemene publiek.

Filed under: Congressen, Groepswerk, Innerlijk Werk, Vrouwen - Geen reacties→

Vraag: Hoe kan ik al mijn kracht concentreren en voorkomen, dat ik mijn kracht verspil aan dingen die niet ter zake doen? Alles wat verstoort, komt van de Schepper, hoe kunnen we er tegen vechten?

Antwoord: Natuurlijk, alles wat verstoort komt van de Schepper, zodat we onszelf beter gaan begrijpen en op een meer efficiënte manier verder komen. We noemen het alleen verstoringen. We begrijpen niet, dat het eigenlijk raad is die ons helpt om op een correcte manier vooruit te komen. Als we zorgvuldiger zouden luisteren naar wat we ‘de Stem van de Schepper’ noemen, zouden we sneller bij het Doel komen.

Het probleem is, dat we Hem niet horen en dat we niet merken dat Hij voortdurend tot ons spreekt. Het systeem van krachten waarin we ons bevinden, het krachtenveld, het alomvattende geven, de Kracht die ons heeft geschapen, blijft ons voortdurend beïnvloeden. Dit gebeurt echter tot aan een zekere grens, zodat ik in ieder geval een beetje naar Hem zal luisteren, zodat ik Hem zal opmerken. Dan zal ik begrijpen wat Hij zegt.

Zo zijn we gebouwd. De Schepper staat aan de rand van onze gevoelens, van onze waarneming. Hij vraagt van ons dat we alleen onze gevoeligheid wat vergroten, zodat we Hem beginnen te voelen.

Deze gevoeligheid is toegenomen als ik begrijp dat er ‘geen ander is dan Hij’. Alles wat Hij wil zeggen is voor mijn bestwil en Hij is goed en helpend, elk moment, of het nu goed of slecht is. Als ik me daarvan bewust zou zijn, zou ik zowel het kwaad als het goed zegenen. Er is namelijk geen kwaad.

Als ik het zo zou voelen, als ik dat zou kunnen begrijpen, zou ik voortdurend letten op wat Hij mij probeert te zeggen via mijn huidige situatie. Er is een groep om mij heen, een familie, de hele wereld, er zijn interne en externe problemen en zorgen, goed en slecht, maar wat wil Hij mij met dit alles zeggen? Hoe kan ik mijzelf balanceren in de gecompliceerde situatie, waarin ik me bevind?

Kabbalisten vertellen je wat je moet doen: Hoe je jezelf moet richten om te proberen om de Schepper te voelen en jezelf zo op de juiste manier af te stemmen. Dit betekent dat je het Corrigerende Licht ontdekt en dat je, afhankelijk van het niveau van je gevoelens en je begripsvermogen, jouw innerlijke eigenschappen, gevoelens en verlangens begint te ordenen.

From the 1st part of the Daily Kabbalah Lesson 11/25/2011, Writings of Rabash

Filed under: Dagelijkse Kabbalah Lessen, Groepswerk, Innerlijk Werk - Geen reacties→

Wie wil omhoogrijzen naar de wereld Atzilut? Je roept: “Ik!” Maar eerst moet je laten zien wat je wilt en hoe graag je het eigenlijk wilt. Laten we eens controleren of je er wel of niet toe in staat bent. In de wereld Atzilut is het Licht van Hochma (Wijsheid). Wat zou er gebeuren als je het weer zou willen stelen, zoals de eerste mens (Adam Ha Rishon) dat deed?

Daarom zijn er veel filters, die onze intenties controleren en vaststellen. We zien hoe moeilijk het voor ons is om vooruit te komen en de wereld Atzilut binnen te gaan. We staan bij de opening in de muur en we kloppen op de poort, maar hij gaat niet open! We kloppen en schreeuwen: “Malchut van de wereld Atzilut, waarom open je de poort niet voor mij?” En Malchut antwoordt: “Je past niet bij mij.” Je antwoordt: “Maar waarom niet?!”

Malchut antwoordt: “Je denkt alleen aan jezelf, maar ik wil dat je aan mij denkt. Zorg je voor mij, houdt het je bezig of je goede dingen doet voor mij en mij vervult? Wat voor geschenken zal je mij brengen, ik bedoel: wat ga je doen ten behoeve van liefdevol geven? Heb je zo’n intentie? Je besteedt geen enkele gedachte aan mij, je denkt alleen aan jezelf. Je wilt naar mij toe komen, naar een rijke bruid, om alles te stelen wat ik heb en dan terug rennen naar jouw wereld, naar jouw vrienden en vriendinnen. Hoe zou ik jou binnen kunnen laten?”

In zo’n positie bevinden we ons …. Daarom helpen verschillende systemen ons om gecorrigeerd te worden, schoon te worden, omhoog te rijzen en ons te bevrijden van alle gedachten en verlangens om te willen stelen en ons te veranderen, zodat we willen geven en onszelf willen offeren. Met die hulp controleren we onszelf en komen we vooruit. En Malchut controleert ons eveneens om ons tenslotte binnen te laten als getuigen en gasten bij haar bruiloft.

From the 3rd part of the Daily Kabbalah Lesson 11/22/2011, TES

Filed under: Dagelijkse Kabbalah Lessen, Innerlijk Werk - Geen reacties→

Er is een vorm van eenwording en voorbereiding, die mannen alleen tot stand kunnen brengen als ze zich losmaken van hun gezin en hun vrouw en ze zich afzonderen. Als je boven de grenzen van onze wereld uitgaat en alleen in de eenheid met de vrienden bent, brengt dit een speciaal gebed voort, speciale gevoelens. We hebben het gevoeld. Het is werkelijk zo en er is geen andere manier om het te beschrijven.

De voorbereiding van de vrouwen gaat niet over verbinding met elkaar, maar over hulp aan de mannen om dit te doen, om te proberen alle nodige voorwaarden te scheppen voor die eenheid en hen zacht vooruit te duwen naar de verbinding. Vrouwen kunnen mannen helpen om boven hun ego uit te stijgen en eenheid te bereiken.

Onze vrouwen – over de hele wereld – hebben dit punt trouwens heel goed begrepen. Ze hebben ons gesteund en daar ben ik dankbaar voor. Hun steun was tijdens de hele Arava Conventie voelbaar, daarmee hebben ze ons een grote dienst bewezen.

De Conventie van december vraagt al van ons, om aan de voet van de berg Sinaï te staan, waar ook vrouwen, kinderen en ouderen zijn. De mannen vormen echter het fundament, 600.000 zielen, dit betreft niet hun hoeveelheid, maar hun kracht.

In de wijsheid van Kabbalah wordt alles afgemeten naar kracht, omdat Kabbalah spreekt over eenwording in één alomvattend verlangen. Dit ene, machtige verlangen wordt uitgedrukt door het getal 600.000, dit symboliseert de kracht van onze eenheid. Naar het niveau van 600.000 oprijzen, betekent de volledige onthulling van de hogere kracht, de Schepper, bereiken.

Ik hoop dat we dit zullen bereiken, want we hebben alles wat ervoor noodzakelijk is ter beschikking. We doen in ieder geval alles wat we kunnen. De hele wereld heeft eveneens nodig wat wij doen en daarom ontvangen we steun van Boven. We slagen er niet in, omdat we zo speciaal zijn en zo getalenteerd, maar omdat er een groep nodig is, die de wereld voorwaarts zal leiden.

From the Sunday Virtual Lesson Series 11/20/2011

Filed under: Congressen, Groepswerk, Innerlijk Werk, Vrouwen - Geen reacties→

Vraag: Als ons doel uitsluitend bestaat uit één worden, waarom zien we dan, dat het hogere systeem in een ontelbaar aantal delen verdeeld is?

Antwoord: Alles wordt gedaan om ons ertoe te brengen Eén te worden. Dit systeem komt voort uit Eén en eindigt in Eén, maar om deze afstand te overbruggen, moet dit door ons heen gaan, met ons werken om ons verlangen om genot te ontvangen te veranderen in verlangen om te geven.

Daarom vertakt het hogere systeem zich en verdeelt het zich in allerlei combinaties van tijd, beweging en ruimte, om zo dit werk te kunnen voltooien. Deze verdeling en onvolmaaktheid, en alle zwakheden die verbonden zijn met de vorm waarin dit systeem zich aan ons toont, bestaan alleen in relatie tot ons. Lijkt een moeder die met haar kind speelt niet onnozel en dom, als je niet begrijpt waarom ze zo doet? Plotseling begint een volwassen vrouw als een baby te praten, wat betekent dit eigenlijk?

We begrijpen echter, dat ze het voor het kind doet. Natuurlijk lijkt het iets afwijkends, omdat het niet bij haar leeftijd en haar positie past.

We kunnen hetzelfde zeggen met betrekking tot het hogere systeem: het werkt niet voor zichzelf. Het hogere systeem is de wereld Ein Sof (Oneindigheid). In het algemeen gesproken bestaan er geen werelden zonder het schepsel. Op het moment dat het schepsel in een staat komt, waarin het zich enigszins bewust wordt van de wereld Ein Sof, vormt zich tussen het schepsel en Ein Sof het systeem van verborgenheden, van zwakkere verbindingen, die altijd evenredig zijn aan de niveaus van onvolkomenheid.

De hogere is volmaakt, maar hij moet zich verlagen tot het niveau van degene die lager is, om zo voor hem te zorgen. Dit is echter niet zoals in onze wereld, als een moeder zorgt voor haar kind. Het hogere systeem gaat alleen voor ons zorgen als wij beginnen te vragen.

Het kan ons ook heimelijk wakker maken, alsof het vanachter de verhullingen op ons inwerkt. Kabbalah bestudeert echter geen processen die op een natuurlijke wijze plaatsvinden, ‘op hun eigen tijd (Beito)’, omdat we ons, hoe dan ook, op deze manier ontwikkelen. Het enige waarvoor wij belangstelling hebben is ‘de tijd versnellen (Achishena)’. Daarom bestuderen wij het systeem, dat we zelf in werking stellen.

From the 3rd part of the Daily Kabbalah Lesson 11/21/2011, TES

Filed under: Collectieve Ziel, Dagelijkse Kabbalah Lessen, Innerlijk Werk - Geen reacties→

Vraag: Op wat voor manier moeten we ons met elkaar verenigen vóór de Conventie in december? Hoe bereiden we ons zo voor, dat we alles op de juiste manier ervaren?

Antwoord: We doen niets op een andere manier: we lezen dezelfde artikelen, we horen dezelfde dingen, maar toch, er staat geschreven: “Het moet als nieuw zijn in je ogen”. Waarom staat er: “als nieuw”? Omdat jij het vernieuwt door je Aviut te onthullen, je nieuwe details van waarneming, steeds meer.

We weten dat we geen idee hebben wat we kunnen verwachten als we een nieuw gerecht opgediend krijgen. Als we het echter vaak geproefd hebben en we eraan gewend zijn geraakt, zoals aan ‘de keuken van onze moeder’, die ons vanaf onze jeugd vertrouwd is, kunnen we er maximaal van genieten.

Hetzelfde vindt plaats in de spirituele Partzufim. De eerste keer dat het Licht binnenkomt, is het alleen het Licht van Nefesh. De tweede keer is het al het Licht van Ruach, dat dezelfde oude Reshimot (informatieve genen) binnengaat, de derde keer is het het Licht van Neshama, enzovoort.

Met andere woorden: elke keer als de mens verder komt, keert hij terug naar wat hij al ervaren heeft en ontdekt hij een grotere diepte, voelt hij er meer smaak in, zoals er staat geschreven: “Je zult eten wat al geruime tijd voor je bestemd was”. Voor ons geldt hetzelfde. Elke keer, op dezelfde plaats, maar alleen steeds dieper, moeten we ons meer verbinden met elkaar, meer één zijn en gericht zijn op een waarachtige verbinding.

Laten we hierop hopen en ons gebed laten oprijzen, zodat het een ‘gebed van en voor de velen’ wordt, in verantwoordelijkheid voor elkaar.

From the 2nd part of the Daily Kabbalah Lesson 11/23/2011, The Zohar

Filed under: Congressen, Dagelijkse Kabbalah Lessen, Groepswerk, Innerlijk Werk, Zohar - Geen reacties→

Vraag: Hoe kunnen we de vrienden uitleggen dat het onmogelijk is om alleen correctie te bereiken, maar dat we een groep nodig hebben?

Antwoord: Dit zeggen onze bronnen. Ik heb slechts een gebroken kli (vat), wat moet ik daarmee doen? Ik moet de verlangens van mijn vrienden in mij opnemen om het Licht dat Corrigeert aan te trekken.

Samen met mijn vrienden uiten we een gemeenschappelijk gebed, als resultaat daarvan ontvangen we de kracht van correctie. Ik kan die kracht niet ontvangen als ik alleen ben. Er zijn minimaal tien mensen nodig om dit te bereiken. Pas dan beginnen we ons met elkaar te verbinden en onze gezamenlijke kli te bouwen.

Het lijkt zo dat we nu samen zijn, maar dat is eigenlijk niet waar. Hoe kunnen we ons dan verenigen? Om dat te kunnen, activeren we de kracht van ons gezamenlijke gebed. Niemand kan alleen handelen. Het gezamenlijke verlangen om onszelf te corrigeren verbindt ons, daarin willen we de speciale Kracht onthullen die onder ons wil verblijven, het Licht onthullen, de Schepper. Als Hij onthuld wordt, zal ieder van ons verdwijnen als een wezen op zich, maar één verlangen gevuld met één Licht zal omhoog rijzen.

Kan ik de kracht van liefdevol geven alleen onthullen? Wat kan ik geven en aan wie? Daarvoor heb ik eenvoudigweg iemand anders nodig. Mijn punt in het hart (•) is mijn eerste verlangen naar correctie, met andere woorden, naar verbinding met iemand. Dit betekent, dat ik zijn verlangen in me op moet nemen. Dan heb ik twee verlangens: een verlangen om afstand te nemen van egoïsme en een verlangen om dichter bij geven te komen.

Op die manier moet ik dus het spirituele verlangen van mijn vriend ontvangen en het verbinden met dat van mij. Als ik dit niet doe, heb ik niet het werkelijke verlangen om te geven. Dit is de enige manier waarop ik MAN kan verheffen, een verzoek om correctie.

“Het minimum is twee”, maar eigenlijk is twee niet genoeg. Hoe meer vrienden ik om me heen heb, hoe meer kansen ik heb om onder de indruk te zijn, om hun kracht met mij te verbinden en om correctie te vragen. Op die manier vraag ik namelijk correctie met hen samen. Ik voeg ‘terrein’ toe waarmee de verbinding kan worden gerealiseerd, mijn wensen over wat hier plaats moet vinden en onze gezamenlijke kracht. Om kort te gaan: ik moet een ‘vorm’ voorbereiden die zo geschikt mogelijk is. We kunnen dit alleen samen doen. Al ons werk vindt in de groep plaats.

Bovendien steunen de vrouwen deze groep eveneens, en de maatschappij omringt ons aan de buitenkant. Deze factoren hebben ook ofwel een positief effect of een negatief effect op onze voortgang naar verbinding.

Vraag: Wat voel je als het Licht het verlangen vervult?

Antwoord: Ik ben één van de punten. Samen vormen we: wij. Het gele gedeelte in de tekening symboliseert onze verbinding, de rode kleur symboliseert de hogere Kracht, de Schepper. We moeten Israel, de Torah en de Schepper verenigen en dit moet in ons voelen onthuld worden. De Schepper is de Hoogste Kracht, de Bron. De Torah is eenheid, de kli. En wij zijn de delen die ons bewegen naar eenheid.

Laten we hopen dat we hierin zullen slagen.

From the 4th part of the Daily Kabbalah Lesson 11/15/2011, “The Arvut (Mutual Guarantee)”

Filed under: Congressen, Dagelijkse Kabbalah Lessen, Groepswerk, Innerlijk Werk, Wederzijds Garant staan - Geen reacties→