Vraag: Wat is jezelf wegcijferen? Wat betekent: jezelf wegcijferen tegenover de vrienden?

Antwoord: Het betekent dat ik mijn vrienden dien: Laat hen de Schepper in zijn volle glorie onthullen, terwijl ik hen alleen behulpzaam ben. Zij weten daar niet van. Op dezelfde manier maakt het een moeder niet uit of haar baby weet heeft van haar zorg en toewijding. Ze is hem volkomen toegewijd, zonder enige reserve. Op dezelfde manier wil ik alle vrienden helpen, zodat alles waar ze op hopen gerealiseerd wordt en zij en de Schepper daardoor in vreugde samen kunnen zijn.

En ik dan? Ik blijf de verborgen factor. Zoals de Schepper, die Zich achter alles wat er in deze wereld gebeurt, verbergt. Zo wil ik ook de gehele mensheid naar Zijn Goedheid leiden, op een verborgen wijze.

Wees uiterst voorzichtig: in deze benadering ligt grote trots op de loer.

From the 4th part of the Daily Kabbalah Lesson 3/21/2012, “Introduction to TES“

Filed under: Dagelijkse Kabbalah Lessen, Groepswerk, Innerlijk Werk - Geen reacties→

Wij moeten bijeenkomen en een heel serieuze spanning tussen ons opbouwen, zodat de druk – zoals bij een atoomexplosie – geboorte zal geven aan het Licht, dat binnenin verborgen is. De innerlijke druk zal Het onthullen.

Daarbij moeten we gewoonweg, tijdens alle conventies die wij tot de zomer houden, door bepaalde staten heengaan. Anders zullen wij merken, dat wij en de hele wereld, onder een andere Voorzienigheid komen te staan, die zeer onwenselijk is. Wat wij doen is absoluut noodzakelijk! Het is niet alleen voor ons, maar voor iedereen, voor de hele wereld.

Nu is alles ervoor gereed, de sfeer en de situatie, maar het kan in de toekomst veranderen. Daarom ben ik zeer gehaast en jaag ik iedereen op.

Ik hoop dat wij dit serieus nemen! Ik ben heel blij, dat de groepen over de hele wereld dit begrijpen en voelen, dat ons geboortemoment nabij is en dat wij er doorheen moeten! Wij moeten onszelf door de Machsom (barrière) heen duwen! We zijn daar al, maar aan de andere kant.

Filed under: Collectieve Ziel, Congressen, Eenheid, Groepswerk - Geen reacties→

Uit een les van Rabash: Op een plek waar spiritualiteit niet belangrijk genoeg is, hebben de klipot (schillen) houvast. Een voorbeeld hiervan: iemand was van plan om ’s morgens op tijd voor de les op te staan, maar er gaan allerlei gedachten en overwegingen door zijn hoofd: Waarom zou ik eigenlijk opstaan? Wat leer ik ervan? Wat is de zin hiervan?

Op het moment dat spiritualiteit niet meer belangrijk lijkt te zijn, komen zulke gedachten onmiddellijk naar boven en binden ze een mens met dikke touwen vast aan bed, zodat hij niet in staat is om op te staan …. daarom hebben we een begeleidende kracht nodig die het ons onmogelijk maakt om te vallen.

Wat alle groepen missen en in feite iedereen op een bepaalde manier, is de begeleidende kracht. Anders vallen we, de een na de ander, zoals er geschreven staat: ‘Duizend gaan de studieruimte binnen en één komt eruit als leraar’. Dit betekent dat er 999 vallen.

Het kan wel zo zijn, dat zij nog niet fysiek vallen, maar innerlijk zijn ze zwakker geworden en zijn ze ertoe bereid om op deze manier ‘door te gaan’, zonder dat zij het Doel van de schepping bereiken, het Doel van het leven. Zij trekken niet in twijfel, dat het noodzakelijk is om een antwoord te vinden op de vraag ‘wat is de betekenis van mijn leven?’ maar ze zijn oud geworden en ze hebben het gevoel, dat ze er de kracht niet voor hebben. De oorzaak hiervan is, dat zij niet voor helpers gezorgd hebben, niet voor een ‘leuning’ die hen steun biedt en hen helpt om op te staan, die ervoor zorgt dat zij niet vallen. Dit is heel belangrijk.

Het is hetzelfde als een contract afsluiten voor wederzijdse hulp, een verplichting aangaan ten aanzien van de omgang tussen de vrienden, tussen de groepen. Daarom is het zo belangrijk om te weten wat er in iedere groep gebeurt en elkaar te helpen.

Zoals er geschreven staat: ‘Er is geen profeet in zijn eigen stad’, vrienden van andere groepen kunnen iemand soms beter helpen en meer invloed hebben dan degenen die vlakbij zijn. Iemand kan de verdenking koesteren, dat het nabije vrienden om eigenbelang gaat en dat zij hem vanuit hun egoïstische bedoelingen de schuld geven. Dat gevoel heeft hij echter niet over andere groepen. Hij merkt, dat mensen uit andere plaatsen over hem beginnen te praten en laten blijken hoe belangrijk hij voor hen is, en anderzijds begrijpt hij dat hij iets in zichzelf moet corrigeren, zoals er geschreven staat: ‘Gij zult rechters en wachters plaatsen bij al uw poorten’.

Dit is heel belangrijk. Gewoonlijk vallen er, na elke collectieve stijging, verscheidene mensen, omdat er op een stijging altijd een verharding van het hart volgt. Wij moeten waakzaam zijn!

From the 1^st part of the Daily Kabbalah Lesson 3/18/12, Shamati #8

Filed under: Dagelijkse Kabbalah Lessen, Egoïsme, Groepswerk, Wederzijds Garant staan - Geen reacties→

Als wij voor elkaar garant staan, doen we dat in alles, in vreugde en verdriet. Want voor elkaar garant staan is niet alleen maar een document ondertekenen. Wij verbinden ons zodanig met elkaar, dat alle staten naar ons toekomen als één geheel. Zo werkt garant staan op een bank: als iemand niet betaalt, betaal jij, zonder enig bezwaar te maken.

En voor ons betekent het nog veel meer: Je moet meer van je vriend houden dan van jezelf. Het gebod van naastenliefde vereist dat je de ander op de plaats van jezelf neerzet. Dat is garant staan voor elkaar: een belofte waaraan je niet kunt ontkomen.

Het hogere Licht weet hoe eenheid tot stand gebracht kan worden, maar wij moeten zelf de weg ervoor banen. In het begin worden we partners en verbinden we ons met elkaar. Maar dat is nog steeds ‘wij’: meervoud en niet één. Daarna zal ons verlangen tot één versmelten, en deze complete eenheid zal boven ons aanwezig zijn, zoals een baby waar iedereen zich zorgen over maakt.

Er staat geschreven: “Het oog van de Schepper is op hen die Hem vrezen, op degenen die op Zijn zachtmoedigheid hopen” (psalm 33). Wij kijken voortdurend naar deze baby en helpen hem steeds vanuit het diepst van ons hart, we hopen dat hij nu groeit, dat hij helemaal gezond is, dat hij gelukkig is en zich goed voelt.

Op deze manier kijken wij naar onze baby, die zich boven ons bevindt en ons allen toebehoort. Wij zijn daar met zijn allen, met hart en ziel, in dat ene verlangen. In hem willen wij de levensgeest ontdekken: de Schepper.

From the 4th part of the Daily Kabbalah Lesson 3/14/2012

Filed under: Dagelijkse Kabbalah Lessen, Groepswerk, Innerlijk Werk, Wederzijds Garant staan - Geen reacties→

Omdat de wijsheid van Kabbalah een mens van het ‘animale’ niveau naar het ‘menselijke’ niveau laat rijzen (‘Adam’ – ‘mens’ komt van het woord ‘Domeh’: gelijk aan de Natuur, aan de eigenschap van liefde en geven), heeft een mens die omhoog rijst, te maken met het probleem dat hij ‘zich in het onbekende begeeft’. Als hulp om steeds weer naar een onbekende staat te rijzen, krijgen wij een spel, een oefening, om ons samen met de groep, op onze volgende, meer altruïstische staat voor te bereiden. En zelfs als wij falen, worden wij naar de juiste oplossing geleid: naar de bede om de kracht van belangeloos geven, zodat wij ons egoïsme kunnen overstijgen.

In onze tijd zou de hele mensheid deze methode van vooruitgang moeten kunnen toepassen, bij alles wat men doet. Wij zouden eveneens bereid moeten zijn tot staten van neergang, tot het voelen van fouten, om daardoor te gaan begrijpen, dat alleen de hogere Kracht van de Natuur ons nieuwe eigenschappen kan geven om op de juiste manier onszelf te onderzoeken, om tot resultaat te komen en aan onszelf te bouwen, evenals aan ons gezin, de maatschappij, aan educatie en economie.

Tot nu toe werden fouten en tekortkomingen door mensen niet erkend, alleen door Kabbalisten, omdat alleen zij boven de algemene natuur van de mensheid, het egoïsme, uitstegen naar de eigenschap van de Natuur, liefde. Maar nu moeten wij ons deze nieuwe, innerlijk houding eigen maken, naar onszelf toe, naar de mensen om ons heen en de wereld. We moeten aan onze kinderen onderwijzen, dat zij zich juist ontwikkelen door van hun fouten te leren.

Wij moeten niet alleen van onze fouten leren, maar ook begrijpen waar ze vandaan komen: van de komst van het nieuwe niveau, waarmee wij nog niet in overeenstemming zijn. Daarom betekent een fout (een neergang), dat we een gebrek aan overeenstemming  met de nieuwe staat hebben bereikt, en dit moet ons leiden naar een groot verlangen om deze nieuwe staat innerlijk te kunnen realiseren. Dit kunnen we in de groep bereiken, door te verlangen naar de alomvattende kracht van de Natuur en naar gelijkvormigheid aan deze kracht.

Filed under: Educatie, Groepswerk, Innerlijk Werk, Integrale Opvoeding - Geen reacties→

Vraag: Als wij het niet met elkaar eens zijn in een Kabbalistische samenleving, hoe kunnen we dan eensgezindheid verspreiden naar de buitenwereld?

Antwoord: Enerzijds klopt dit. Anderzijds moeten we zeker iets doen. Daarom heeft de Natuur ons deze mogelijkheid gegeven. De Schepper duwt ons bewust in de richting van dit educatieve proces.

We kunnen dit bijvoorbeeld zien in een gezin, als twee jonge mensen gaan trouwen. Ze zijn nog niet zo verstandig, maar als zij een kind hebben en ouders worden, krijgen ze langzamerhand meer verantwoordelijkheidsgevoel, ze worden ertoe gedwongen, ook door andere omstandigheden. Dus ze worden wijzer en worden volwassenen. Wanneer iemand geen kinderen heeft, blijft hij een kind.

Als we ons materiaal dus naar de buitenwereld verspreiden, worden we ook volwassen. Anders zal dat nooit gebeuren. Dit is de enige reden waarom wij disseminatiewerk (verspreidingswerk) hebben. Het leidt naar volwassenheid.

We leren in de wijsheid van Kabbalah, dat wij slechts in een kleine staat (Katnut) verblijven, als we geen verspreidingswerk doen. Als we echter Kabbalah verspreiden, stroomt het Licht door ons heen naar anderen toe en we verkrijgen een grote staat (Gadlut), het Licht van Hochma, het Licht van Wijsheid. Daarom, in wat voor staat we ook zijn, het is voor ons noodzakelijk om voor disseminatie te werken.

From the Sunday Virtual Lesson Series 2/12/2012

Filed under: Groepswerk, Innerlijk Werk, Verspreiding van Kabbalah - Geen reacties→

Egoïsme heeft geen betrekking op de innerlijke drang van de mens om aan zijn fysieke behoeften (voedsel, seks, gezin) en zijn sociale behoeften (geld, macht en kennis) te voldoen, maar egoïsme is zijn weerstand tegen eenheid, belangeloos geven en liefde voor de medemens. Deze weerstand komt uitsluitend tot uitdrukking als men samen is in een groep voor integrale educatie, men voelt het naarmate men zich inspant om één te worden met de anderen in de groep.

Filed under: Egoïsme, Groepswerk, Integrale Opvoeding - Geen reacties→

Als een mens dichterbij de onthulling van de Schepper komt, voelt hij dat hij aan de voet van de Berg Sinaï staat. Enerzijds zijn daar al zijn kwade verlangens, anderzijds begrijpt hij, dat hij zijn verlangen om te ontvangen moet voorbereiden om de eigenschap van geven te verkrijgen, wat een afdruk is die Hij geeft. Dit is nodig om het Doel te bereiken en de Schepper te ontdekken. ‘Mens’ – Adam – betekent: ‘gelijk ‘ – Domeh aan de Schepper.

En zo maken wij, met elkaar, ons verlangen om te ontvangen gereed voor verschillende vormen van geven, zodat Zijn afdruk erin kan plaatsvinden. Dit is de staat van het geven van de Torah, waarover geschreven staat: “Jullie allen verschijnen vandaag …” Niet één, maar allen. Omdat wij de hogere Kracht alleen zullen onthullen in onze gezamenlijke eenheid.

Eigenlijk wordt er iets heel eenvoudigs van ons gevraagd: om de materie van ons verlangen voor te bereiden. Maar het is zo moeilijk voor ons, omdat het iets is dat niet meer tot onze wereld behoort. Het heet: wederzijdse insluiting, namelijk verbinding met elkaar. Wij moeten elkaar insluiten, namelijk met elkaar één geheel vormen, ons met elkaar verbinden door middel van ons verlangen, verder niets. Dan zullen wij de Makom (plaats) bereiken – die er vóór het breken van de kelim (vaten) was – waar het hogere Licht kan binnenkomen en Zijn afdruk kan maken.

Daarom maakt het niet uit wat we verder doen, als wij maar de juiste richting van verbinding aanhouden, om de Schepper te onthullen, zoals er geschreven staat: “Israel, de Torah en de Schepper zijn Eén.” ‘Israel’ is de mens, ‘Torah’ is de kracht van het Licht dat ons verbindt en ons brengt naar het punt van ‘liefde voor de naaste als voor onszelf’. En de ‘Schepper’ is de Wortel, de Oorsprong, die ons Zijn afdruk geeft als wij ons verenigen.

Zo sta ik aan de ene zijde, in de groep, en de Schepper staat aan de andere zijde. En als Hij en ik in staat zijn om elkaar in de groep te ontmoeten, vindt daar de onthulling plaats.

Op deze wijze komen wij verder. Al ons werk bestaat uitsuitend uit de voorbereiding hiervoor. Dit zal gebeuren als wij ‘allen samen staan’.

From the Arava Arvut Convention 2/23/12 Lesson #2

Filed under: Collectieve Ziel, Congressen, Eenheid, Gelijkvormigheid met de Schepper, Groepswerk, Innerlijk Werk, Wederzijds Garant staan - Geen reacties→

Wij moeten onze intentie voor eenheid vasthouden, omdat alles wat wij kunnen bereiken in deze nauwkeurig gerichte intentie verborgen ligt. Wat wij tijdens de lessen horen is niet zo belangrijk, maar het is belangrijk dat wij tijdens de lessen voortdurend kunnen werken aan de eenheid met al onze vrienden, over de hele wereld. In de mate waarin wij ons inspannen om ons met elkaar te verenigen, komen wij verder, en hierin ligt onze gehele vooruitgang.

Als wij ons werk tijdens de les niet doen, kan het ons wel een soort begrip geven, ons een klein beetje verder brengen, maar dit zal geen spirituele ontwikkeling zijn.

Wij kijken deze week naar de opnamen van de lessen van het congres in de Arava. Er doet zich een vraag voor: kunnen wij tijdens het kijken een eenheid bereiken die nog sterker is dan wat wij daar hebben bereikt? En als dat niet zo is, zouden we dan niet beter weer de gebruikelijke routine van de lessen kunnen oppakken? Het antwoord is aan jullie.

Het allerbelangrijkste hierin bestaat uit constant werken aan eenheid. Het gaat niet over hoeveel ik begrijp (dit is volslagen onbelangrijk), maar over de mate, waarin ik mij inspan voor eenheid. Want juist binnen die eenheid zal het voor mij mogelijk zijn, om te voelen waarover gesproken wordt.

From the 2^nd part of the Daily Kabbalah Lesson 2/28/12, “Questions and Answers”

Filed under: Congressen, Dagelijkse Kabbalah Lessen, Eenheid, Gebed, Groepswerk, Innerlijk Werk, Intentie, Wederzijds Garant staan - Geen reacties→

Het belangrijkste is om te gaan voelen, dat er geen wereld bestaat die van ons afgescheiden is, maar dat de hele wereld één groep is. Deze groep bestaat uit veel delen: uit verlangens en gedachten, die wij dichter bij elkaar moeten brengen en met elk ervan werken.

De hele natuur, behalve de mens, is afhankelijk van onze staat, van het niveau van gebrokenheid en verwarring in onze menselijke gedachten en verlangens, van het feit dat wij ver verwijderd zijn van deelname aan het werk in het gemeenschappelijke systeem, als partners. De gehele wereld, uitgezonderd de mens, is de afdruk van dit systeem, het gevolg ervan. De delen die om het innerlijke verlangen heen bestaan – de ‘mens’ genaamd – zijn er zuiver de kopie van, een toevoeging die rijst en daalt, samen met de bewegingen in de mens, die eraan werkt om zich te verbinden met het ene, enkele systeem.

Wij kunnen al zien dat de ontwikkeling van de mensheid, met alles wat daarin plaatsvindt, deze richting opgaat. De wereld ontwikkelt zich onbewust naar dit doel en voert zo het scheppingsplan uit. Wij bevinden ons nu in een vergevorderde fase, in een speciaal overgangsgebied tussen het niet en wel bewust zijn van de realisatie van dit plan.

Daarom maken wij, op elk niveau, een crisis in de wereld mee. In onze staat voelen we het ook op het menselijke niveau. De rest van de wereld ervaart het op het animale, vegetatieve en stille niveau. De crisis heeft tot doel om ons naar de verwerkelijking te brengen van het gehele proces, waarin wij ons bevinden.

De wereld die wij waarnemen is dus de projectie van ons bewustzijn. Deze wereld bestaat niet op zichzelf, maar is denkbeeldig, een illusie. Ons bewustzijn zal zich ontwikkelen en wij zullen gaan voelen, hoe delen van een verdeeld, gebroken verlangen zich met elkaar verbinden, zodat wij de wereld steeds meer juist door deze verbinding gaan voelen. Wij zullen alle andere delen, die om ons heen zijn, ervaren als slechts de schaduw van ons verlangen, dat tijdelijk bestaat via onze zintuigen en geleidelijk aan gaat verdwijnen.

Het proces dat wij nu meemaken, is uniek en ongelooflijk belangrijk. Het belangrijkste hierin is, dat het ons brengt tot de ontdekking van de motor, die het hele proces van ontwikkeling aandrijft, tot het programma daarvan. Hierna zullen wij de hogere Kracht ontdekken, de Schepper, die dit alles zo regelt om Hem te leren kennen aan het einde van dit proces, alsof Hij ons naderbij komt vanuit de mist, een wolk.

Alsof wij ons bewustzijn terugkrijgen en, nadat wij onbewust waren, tot handelen komen. Alsof wij uit de mist tevoorschijn komen en nu in staat zijn om de van elkaar gescheiden en gebroken delen – die wij waarnemen – met elkaar te verbinden, er één enkel beeld van te maken en zo te komen tot begrip en tot onze waarneming van de Schepper. Het beeld van de Schepper manifesteert zich in ons, zoals er geschreven staat: “Zijn Naam is over je uitgeroepen”.

Op deze wijze verkrijgen wij de eigenschap van verbinding, van geven aan elkaar, begrip en een heel sterke verbinding, alsof wij één persoon zijn. Dit is liefde. De afgescheiden delen, waarbij ieder deel zijn eigen functie heeft in het gezamenlijke systeem, smelten samen tot één geheel, dat voor één enkel Doel bestaat: de hogere Kracht onthullen en Deze in ons zichtbaar laten worden.

From the Daily Kabbalah Lesson 2/26/2012, Writings of Rabash

Filed under: Collectieve Ziel, Dagelijkse Kabbalah Lessen, Eenheid, Groepswerk, Innerlijk Werk, Waarneming - Geen reacties→