Opmerking: Onlangs werden de resultaten van een studie van kinderen en ouders gepubliceerd. Deze studie heeft 50 jaar in beslag genomen. Het onderzoek bevat verhalen van 160.000 kinderen. Daaruit bleek dat kinderen die door hun ouders waren geslagen psychische problemen hadden. Ze werden agressief en hun geestelijke vermogens waren ver beneden het gemiddelde. Het artikel benadrukt dat tegenwoordig in onze wereld 80% van de ouders op de een of andere manier hun kinderen bestraffen door middel van lijfstraffen.

Antwoord: Allereerst is het noodzakelijk om de ouders op te voeden, want de beste methode bestaat uit het geven van een ​​voorbeeld! Elke goede opvoeding vindt alleen plaats doordat de oudere een voorbeeld is voor de jongere. Hierover spreekt de Wijsheid van Kabbalah.

Deze studie onderzoekt de kwestie ouders en kinderen, maar het allerbelangrijkste is de opvoeding van de ouders. Dit moet bij de geboorte beginnen.

Ouders moeten weten dat ze een voorbeeld voor hun kinderen behoren te zijn en zij moeten een sfeer voor hen creëren die hen zal vormen. Ze moeten de menselijke natuur bestuderen, de psychologie van jongens en meisjes, mannen en vrouwen, de psychologie van het gezin en de samenleving. Het is een enorm groot systeem van kennis waaraan het velen van ons ontbreekt!

Ouderschap is een hele wetenschap. Wie van ons heeft kennis, onderwijs en informatie over vrouwen gekregen? Niemand. We kijken alleen naar haar als een object voor het vervullen van onze genoegens. Dit is verschrikkelijk!

Vele jarenlang, zelfs tijdens het bestuderen van de wijsheid van Kabbalah, voelde ik hoeveel volledig natuurlijke wilde, oude en dierlijke driften en houdingen er in mij aanwezig waren ten opzichte van anderen, ze zouden er niet geweest zijn ​​als mijn omgeving door een Kabbalistische opvoeding was gevormd. Elke ouder moet dus een passende educatie ontvangen, dan zal er een mens worden gecreëerd die niet alleen op basis van dierlijke instincten handelt.

From KabTV’s “News with Michael Laitman” 4/28/16

Filed under: Educatie, Gezin - Geen reacties→

Vraag: Wat is de betekenis van het leven voor een vrouw die geen gezin en geen kinderen heeft? Kan zij de betekenis van het leven misschien ontdekken door vervulling te vinden in de maatschappij?

Antwoord: Tegenwoordig stellen de meeste vrouwen deze vraag niet vaak aan zichzelf. Het is de norm om één kind te hebben en het begrip gezin komt steeds meer op losse schroeven te staan doordat het percentage scheidingen in ontwikkelde landen nu boven de 50% ligt.

We zijn tegenwoordig steeds minder goed in staat om een gezin te onderhouden en voor de kinderen te zorgen. Tegelijkertijd heeft een vrouw nog steeds het moederinstinct en het verlangen om kinderen te hebben, hoewel er volgens de statistieken niet zoveel vrouwen meer zijn die dit voelen. Bovendien, als de staat vrouwen niet meer zou aanmoedigen om kinderen te krijgen, zouden er nog minder kinderen zijn.

Ik denk dat niet meer dan 30% van de bevolking het verlangen heeft om kinderen te krijgen. De rest krijgt ze ‘automatisch’ onder de invloed van de sociale druk die ontstaat door de aanname dat het tijd wordt dat ook ik trouw als iedereen kinderen heeft en ik nog niet.

Volgens de wijsheid van Kabbalah moet een mens zich op een normale wijze ontwikkelen: huisvader zijn, kinderen hebben en voor zijn gezin zorgen. Juist vanuit dit framework moet hij spiritueel groeien omdat hij de methode leert van de ware vervulling van alles wat er in deze wereld gegeven wordt.

Vraag: Leidt de wijsheid van Kabbalah niet tot eenzaamheid?

Antwoord: Integendeel, volgens de wijsheid van Kabbalah moet een man getrouwd zijn, kinderen hebben, werken en voor zijn gezin zorgen. De Kabbalistische methode leert hem hoe hij zijn gezin op de juiste manier kan onderhouden en in zijn gezin vele jaren lang vreugde en geluk kan ervaren.

De wijsheid van Kabbalah vertelt ons hoe de wereld zich ontwikkelt en wat door de Natuur bepaald wordt, hoe wij alles op de juiste wijze moeten vervullen, gebruiken en regelen, en ons leven op geen enkele wijze moeten vervormen.

From the Kabbalah Lesson 9/20/15

Filed under: Gezin, Huwelijk, Kinderen, Spiritueel Werk - Geen reacties→

Vraag: U vertelt zo mooi over eenheid, maar wat moet je doen als er thuis geen eenheid is? Ik kies voor linkse politieke inzichten terwijl mijn man achter uiterst rechtse inzichten staat. Als wij over politiek praten, loopt dit altijd op strijd uit. Wat kunnen we daaraan doen?

Antwoord: Ik denk dat u, en het hele volk Israël, de mogelijkheid krijgt om deze situatie te corrigeren. Zoals er geschreven staat: “… liefde bedekt alle overtredingen” (Spreuken 10:1). Hoe het mogelijk is om tot onderlinge vrede te komen? Vrede betekent niet dat de één het wint van de ander, hem onderdrukt of hem ervan overtuigt dat hij ongelijk had, zoals we dat meestal doen.

Vrede betekent dat we een volkomen wederkerige relatie bereiken met iemand die met hart en ziel tegen mij is, in allerlei eigenschappen en meningen. Dit bereiken we door een brug van liefde te bouwen tussen ons. Dan behoren we op het fysieke niveau tot links met tegengestelde meningen, in strijd en weerstand en we botsen met elkaar. En juist hier bovenuit bouwen we liefde als tegenwicht.

We moeten leren hoe we dat kunnen doen. Het belangrijkste hierbij is dat we er niet bang voor zijn dat we twee niveaus hebben: een lager niveau waarop we elkaar tegenspreken en het absoluut niet met elkaar eens zijn en een hoger niveau waarop we met elkaar verbonden zijn. Dit noemen we “,,,, liefde bedekt alle overtredingen.” Juist boven alle overtredingen en fouten uit – het maakt niet uit hoeveel grote contrasten er tussen ons bestaan – kunnen we een sterkere verbinding van liefde bouwen. Het één kan niet zonder het ander. Daarom gaat het over twee niveaus als we spreken over heelheid, eenheid en zelfs over liefde. Het kan niet op een andere manier. Het is alleen mogelijk om een verbinding te bouwen boven alle onenigheid, conflicten en verschillen die we met elkaar hebben uit.

Niemand mag van de ander te vragen of hij verandert. We mogen niet dwingen, noch op religieus gebied, noch op seculier gebied, we mogen dat van weerskanten op geen enkel gebied vragen. Een ieder moet blijven zoals hij is. Als hij wil veranderen, is dat zijn eigen wens. Het enige wat wij zelf moeten leren, waarin we onszelf moeten onderwijzen, is hoe we liefde bouwen als een parasol boven ons die ons allen beschermt, hoewel we tegenover elkaar staan. Juist dan kan onze liefde permanent zijn, groots en bloeiend, juist omdat er innerlijk vlammen oplaaien van woede vanwege onze tegenstellingen.

From the Israeli Radio Program 103FM, 5/3/15

Filed under: Gezin, Haat, Liefde, Spiritueel Werk, Zelfonderzoek - Geen reacties→

Als ieder van ons vanuit de maatschappij geen positieve druk ervaart, kan geen enkel gezin op een goede, normale manier bestaan. We leven tegenwoordig onder een enorm grote druk van de publieke opinie, dit is echter door ons egoïsme ontstaan, hierdoor worden gedachten veelal teniet gedaan en dan komen we in een confronterende houding naar elkaar terecht.

Het zou een nationale wet moeten worden dat er op nationaal niveau lessen educatie gevolgd worden voor gezinnen en voor goede relaties in de maatschappij en de staat.

Vraag: Maar ik wil eerst de verhoudingen in mijn eigen gezin verbeteren!

Antwoord: Dat zal niet lukken! Dat zal in geen enkel gezin lukken. Het kan in uitzonderlijke gevallen tijdelijk zo zijn, maar uiteindelijk zal het gezin uiteen vallen als we er niet voor zorgen dat we een algemene sfeer bouwen waardoor ieder gezin harmonie bereikt.

Vraag: Waar moeten we beginnen met verplichte educatie voor gezinnen?

Antwoord: Allereerst moeten we de menselijke natuur gaan bestuderen, dan kunnen we begrijpen hoe egoïstisch onze natuur is en hoe we ondanks dat in contact met elkaar kunnen blijven.

Ons egoïsme heeft zulke alarmerende proporties aangenomen dat we niemand om ons heen meer kunnen verdragen. Ieder kind probeert zich in zijn kamer op te sluiten. Uiteindelijk komen we zo ver dat ieder gezinslid een afzonderlijke ingang nodig heeft om niet in botsing te komen met de anderen

Vraag: Wat moeten we na de eerste les in gezins educatie doen?

Antwoord: Iedereen in een cirkel laten zitten en ervoor zorgen dat er een correcte onderlinge relatie gebouwd wordt. We kunnen erover discussiëren hoe iedereen zich een goed, hecht gezin voorstelt waarin er wederzijdse betrokkenheid is en er concessies naar elkaar gedaan kunnen worden. Elke situatie die zich in het leven kan voordoen, kan een onderwerp voor zo’n discussie zijn.

We moeten eerst de hele maatschappij op een hoger niveau brengen, anders zal er in de afzonderlijke gezinnen geen succes zijn. Allereerst moeten we aan iedereen lessen educatie geven, daarna gaan we over tot de educatie van afzonderlijke gezinnen. De hele maatschappij moet opgroeien vanuit het principe: “We zijn allemaal vrienden van elkaar, broeders, één man met één hart.” Als we deze staat bereiken, wordt elk gezin en elke familie in het volk in dit opzicht krachtiger.

Er is geen andere manier. Pogingen om op een geïsoleerde manier vrede te scheppen in het eigen gezin zijn gedoemd te falen. Wij moeten van het algemene naar het specifieke gaan: “Alle mensen zijn vrienden, zij zijn allen broeders.”

From KabTV’s “A New Life” 2/15/15

Filed under: Disseminatie, Educatie, Gezin - Geen reacties→

Het is onmogelijk om de verborgen motieven voor de moderne trends te negeren, de ideologische component van het grote menselijke kwaad dat weigert om terug te keren naar de juiste koers van de natuur. De wereldleiders hebben geen gezinnen of nageslacht nodig. Ze zijn niet geïnteresseerd in de groei van de wereldbevolking en hebben geen behoefte aan miljarden mensen “extra”.

Dus dan wordt er een beleid voor de beperking van de wereldbevolking voor de volgende generatie uitgewerkt. De elite over de hele wereld ziet de daling van de wereldbevolking niet als een probleem, zelfs niet als deze tot 50 procent wordt verminderd of zelfs tot 80 à 90 procent wordt gereduceerd. De tien procent die overblijft kan zich van voldoende levensbehoeften voorzien. Het menselijk ego is klaar om de instelling van het huwelijk op te heffen en men laat zich daarbij leiden door de media, onderwijs, cultuur, enzovoort. Deze methoden zijn succesvol bij het verspreiden van een nieuwe wereldorde op grote schaal.

Het is dan ook niet verwonderlijk dat wij een sterke oppositie zullen ondervinden als we gaan praten over de correctie van de mens, te beginnen met het herstel van het gezin, met inbegrip van de rol van het gezin bij het krijgen van kinderen. Velen zullen een poging doen om ons tegen te houden.

Ik hoop nog steeds dat de vijandige benadering die heeft geleid tot een respectloze houding ten opzichte van het gezin en alles wat daarmee samenhangt, een voorbijgaand fenomeen is. Immers, de groeiende crisis heeft ook een pijnlijke invloed op de elite die deze trend achter de schermen in handen heeft. Dan zal men gaan voelen dat hun benadering moet veranderen.

Op het ogenblik beoordeelt men de ondersteuning van deze trend gunstig, zodat er zo weinig mogelijk gezinnen en kinderen zullen zijn en de wereldbevolking zo spoedig mogelijk zal afnemen. Maar op termijn, als de crisis ook hen bereikt, zullen zij van mening veranderen. Als we over de staat Israël spreken, staat ons echter niets in de weg. Er zijn geen hindernissen en er is openlijk geen negatieve houding. Wij moeten natuurlijk handelen waar wij de kans krijgen.

Ten aanzien van deze kwestie zullen we niet met weerstand geconfronteerd worden. Een deel van de natie gelooft in de waarden van de familie, dit vloeit voort uit gewoonte of een traditionele benadering. We herinneren ons het ouderlijk huis waar alle familieleden onder hetzelfde dak bij elkaar kwamen en wij waarderen dat ook. Wij herinneren ons de buurt, de vrienden uit onze kindertijd en dit alles is een goede basis voor dit onderwerp.

Wij moeten die traditie, die nog niet vergeten is, herstellen en weer deel laten uitmaken van onze cultuur. Pas het toe in de kunst om het concept gezin weer tot leven te brengen. Ik stel voor dat het een soort nationale missie wordt die gaat leiden tot verschillende manieren om deze traditie te ondersteunen, door via kunst, films, boeken of verhalen de waarde van saamhorigheid, liefde en een goed ouderschap te benadrukken. We moeten mensen de schoonheid van familie relaties laten zien waardoor aan iedereen een sterke ondersteuning wordt meegegeven. We moeten deze kwestie zelfbewust aan de regering presenteren, die niet genoeg steun geeft aan jonge paren met betrekking tot huisvesting, zwangerschapsverlof, dagopvang, financiële voordelen, enzovoort. Dit probleem moet een kwestie van nationaal belang worden en moet worden beschouwd als een algemeen nationaal probleem. Wij moeten iedere man en vrouw aanmoedigen om mee te doen met deze missie.

We moeten voorbeelden laten zien van succesvolle paren en Tv-programma’s produceren die dit onderwerp belangrijk maken en informatie verstrekken over deze kwestie. Wij moeten clubs oprichten waar ouders en kinderen samen tijd kunnen doorbrengen en hen aanmoedigen om het weekend buiten in de natuur door te brengen. Het is vooral belangrijk om moeders te helpen op wie de grootste last rust in de eerste jaren van zorg voor de jonge kinderen.

De maatschappij, de staat en de overheid moeten het probleem van algemene steun als een nationaal project zien en rekening houden met alle gevolgen die hieruit kunnen voortvloeien. Zo presenteren we een goed voorbeeld voor de hele wereld waar nu de tegenovergestelde trend duidelijk zichtbaar is

Ik zie hierin niet alleen de correctie van het gezin, maar de correctie van de hele wereld. Op deze manier kunnen we goede familie relaties implementeren waardoor jongeren leren voor elk aspect van het leven. Het embryo wordt omringd door zijn moeder. De baby ligt in een wieg. De peuter wordt omringd door familieleden. Het jonge kind heeft ook nog de ondersteunende omgeving van de kleuterschool en de school. Een jong stel moet dus worden omgeven door een ondersteunende sfeer die hen kracht geeft en hen helpt door middel van speciale toewijding, zelfs meer nog dan tijdens de kindertijd. Dit is immers een moeilijke situatie en elke gezin heeft zijn eigen specifieke problemen.

Ten eerste moeten we een speciale omgeving creëren door te zorgen voor jonge mensen en jonge paren en hen educatie aanbieden. Als we deze richting niet opgaan, zal de situatie verder verslechteren tot er zo weinig mensen zullen overblijven dat wij de natie niet zullen kunnen handhaven en de onderlinge verbinding niet in stand kunnen houden.

Met andere woorden, het onderwerp gezin en familie heeft veel aandacht nodig met betrekking tot de staatsveiligheid, wij moeten de nieuwe mondiale trends ten aanzien van deze kwestie niet volgen. We moeten begrijpen dat wij ons in een bijzondere situatie bevinden, dus onverschilligheid, gebrek aan respect en een beleid van de kant van de overheid dat opzettelijk tot destructie leidt, is eenvoudigweg onaanvaardbaar en leidt tot een heel gevaarlijke situatie.

From the program “A New Life” 7/22/14

Filed under: Gezin, Huwelijk, Kinderen, Maatschappij - Geen reacties→

Vraag: Tegenwoordig lijden jongeren vaak aan depressie. Er is geen stimulans in hun leven, gebrek aan energie. Hoe kunnen we in het gezin met dit probleem omgaan?

Antwoord: Het is een feit dat dit een onbewust probleem is. En het komt niet doordat de jongere lijdt aan een onbeantwoorde liefde of problemen op school. In het algemeen gaat het over het contact met zijn leeftijdgenoten en niet over de school zelf die voor hem niet meer betekent dan een plek voor concurrentie: wie er beter is en wie sterker.

Ouders moeten daarom proberen om hun huis te veranderen in een soort club, zodat vrienden van hun kind altijd kunnen komen en de kinderen niet het gevoel krijgen dat hun ouders een soort belemmering zijn. Goede, fijne communicatie is de belangrijkste factor om het gevaar van depressie te voorkomen bij kinderen. Dit is wenselijk en zinvol, zowel vanuit psychologisch perspectief als vanuit materialistisch oogpunt. Het is beter om hen met elkaar te laten communiceren op je eigen gebied dan op dubieuze plekken (zoals in bars, allerlei clubs, enzovoort).

Vraag: In de integrale methode komt er een heel interessante oefening voor. Veronderstel dat één van de partners van een echtpaar in een depressie zit of een slecht humeur heeft en de ander gelukkig en blij is. Om de partner uit de depressie te halen, moet de één de staat van de ander binnengaan om zo met dezelfde ogen naar de wereld te kijken, te integreren met de partner en dan samen met hem of haar langzamerhand uit deze staat te komen. Kunnen we deze oefening ook toepassen op jongeren?

Antwoord: Het is heel moeilijk om dit toe bij jongeren te passen. Ik denk zelfs dat het helemaal niet kan. Dit zou een offensieve aanval zijn. Zelfs als je aantoont dat je voor elke benadering open staat, lok je hiermee arrogantie en oppositie uit: “Dit wil ik niet!” Je moet de psychologie van adolescenten begrijpen. Een resultaat als dit is dan ook typerend voor volwassenen die onmiddellijk arroganter en opschepperiger beginnen te worden.

Je kunt je kind het beste interesseren in wat hem meer trekt: sport, dansen, enzovoort. Op deze leeftijd gooien jongeren met fysieke bewegingen allerlei rommel uit hun lijf en hun hoofd. Een kleine trampoline in huis, waar een kind lekker op kan springen, is ook prima. Dit zal alle onzin uit hem schudden.

’s Avonds kan er thuis wat georganiseerd worden: dansen, samenzijn met vrienden. In het algemeen gesproken: iets actiefs doen.

From KabTV’s “Conversations with Michael Laitman” 12/11/13

Filed under: Gezin, Opvoeding - Geen reacties→

Vraag: Wat moeten we doen als ik sneller vorderingen maak dan mijn vrouw?

Antwoord: Dat is een verkeerde houding. De vorderingen van mannen en vrouwen zijn verschillend van aard en stijl, het is onjuist om hierbij vergelijkingen te maken. Wat een vrouw voortbrengt in de schepping is niet hetzelfde als een man.

Soms kunnen mannen en vrouwen een gemeenschappelijke taal vinden, maar in de regel kunnen zij dat niet. Ga eens een artikel lezen of naar een les luisteren en je zult zien dat zij anders denkt dan jij, alsof jullie het onderwerp vanuit een verschillend perspectief bekijken. Uiteindelijk komen vrouwen tot dezelfde details van waarneming, maar het pad en de analyse van mannen en vrouwen zijn heel verschillend.

Mannen en vrouwen kunnen gemeenschappelijke vragen met elkaar bespreken, maar als het om de details gaat, moet je rekening houden met het huidige niveau.

Vraag: Ik merk dat onze indrukken elkaar van verschillende kanten aanvullen. Maar tegelijkertijd moet mijn vrouw veel tijd en inspanning besteden aan ons kind.

Antwoord: Dit is de correctie van de vrouw. Vrouwen zorgen voor hun kinderen en soms lijkt het alsof dit ten koste gaat van hun zelfcorrectie. Maar dit is nu precies de manier waarop vrouwen verder komen op hun pad, het is de taak van een vrouw om moeder te zijn.

Sommige vrouwen vragen zich af: misschien is het beter als ik geen kinderen krijg en ik mezelf helemaal kan wijden aan de studie, disseminatie en correctie? Nee. Vrouwen moeten hun ziel corrigeren door voor hun kinderen te zorgen, door met hen samen te zijn en dan zien hoeveel tijd en verlangen er overblijft.

Als een vrouw de kans heeft om te trouwen en kinderen te krijgen, moet ze dat ook doen. Vrouwen moeten voor de kinderen zorgen, hoewel het erop kan lijken dat ze zonder kinderen veel meer zouden kunnen doen en veel verder op hun spirituele pad zouden kunnen komen. Dat zou ook kunnen, maar het is niet het pad van correctie van de vrouw.

Vraag: Moeten vrouwen met kinderen zichzelf vergelijken met vrouwen zonder kinderen die meer tijd hebben om te studeren en te dissemineren?

Antwoord: Nee. Als een vrouw met kinderen studeert of naar vermogen andere activiteiten doet, komt daaruit een correctie voort die vele malen groter is dan bij een vrouw die het krijgen van kinderen ‘tegenhoudt’ omdat zij haar werk in Kabbalah wil doen. Het helpt haar niet als zij door af te zien van een gezin en kinderen tijd vrij wil maken.

Wij realiseren ons niet dat deze wereld gebouwd is vanuit spiritualiteit. Als wij vonken van spiritualiteit in dit leven brengen, komen we dichter bij correctie. Je kunt niet naar het volgende spirituele niveau opstijgen als je er in deze wereld geen basis voor gelegd hebt. Daarom moeten we trouwen, kinderen krijgen en van daaruit verder gaan.

Het mag geweldig lijken als al mijn studenten niet meer hoefden te zorgen voor deze wereld en helemaal gewijd zouden zijn aan spiritualiteit. Stel je voor: iedereen studeert en doet aan disseminatie. Maar in plaats daarvan trouwen mensen en vrouwen worden meestal vrijwel meteen afgesneden van het proces, mannen zijn verplicht om hun gezin te onderhouden en eindeloos veel problemen samen met hun vrouw op te lossen.

En dit is nu precies waar correctie uit bestaat. We kunnen ons hiervoor niet verstoppen. Later zullen jullie begrijpen dat dit de optimale wijze is om je werk op de best mogelijke manier te doen.

Maar zij die een huwelijk vermijden, wijzen de mogelijkheid voor correctie af. Dit heeft zowel op mannen als op vrouwen betrekking. Dus als er een mogelijkheid is, moet je een gezin vormen en die last op je nemen.

Hoe dan ook: een gezin heeft de voorkeur boven alles, want het is een fundamenteel deel van de correctie van de wereld. Het is geen toeval dat de wereld wordt geconfronteerd met het uiteenvallen van de gezinsstructuur, deze situatie gaat vooraf aan de basis correctie.

From the 4^th part of the Daily Kabbalah Lesson 2/14/14, Writings of Baal HaSulam

Filed under: Dagelijkse Kabbalah Lessen, Gezin, Mannen, Spiritueel Werk, Vrouwen - Geen reacties→