Vraag: Wanneer bereikt een mens geloof in de Schepper, waaruit blijkt dat hij zich op het juiste pad bevindt?

Antwoord: Geloof moet altijd op elk nieuw niveau worden vernieuwd. Geloof is geven, het niveau van Bina, Hafetz Hesed, geven ten behoeve van geven waardoor het mogelijk wordt om boven ons verlangen om te ontvangen uit te stijgen. Dit noemen we geloof in de Schepper.

Ik breng mijzelf boven mijn verlangen om te ontvangen, boven de Tzimtzum, naar het niveau van Bina, naar geven om te geven. Zo richt ik me volledig op de Schepper.

In de tussentijd kan ik het verlangen om te geven nog niet gebruiken, ik kan niet aan de tafel van de Gastheer zitten en van alle smaken genieten, terwijl ik voel dat ik van Hem geniet. Ik voer mijn voorbereidende correcties uit, stijg boven de Shoresh, Aleph, Beit, Gimel en Dalet fasen van Aviut uit omdat ik boven mijn verlangen om te ontvangen wil zijn en ik richt me alleen tot de Schepper.

Ik kijk alleen naar Hem. Verleidelijke geuren stijgen op van de tafel, maar ik kijk naar de Schepper. Hoewel ik voel hoe heerlijk alle smaken zijn, de Schepper is belangrijker voor mij.

Ik forceer mezelf niet omdat ik me schaam om iets van de tafel te nemen, maar omdat de Schepper eenvoudigweg zo belangrijk voor mij wordt dat ik wel moet kiezen tussen Hem en de maaltijd. Dit noemen we: niveaus van geloof.

Ik richt mij liever op de Schepper dan op de maaltijd. Dit besluit wordt genomen in de 4 fasen van Ohr Yashar (Direct licht), Bina.

From the 1^st part of the Daily Kabbalah Lesson 5/20/14, Writings of Rabash

Filed under: Dagelijkse Kabbalah Lessen, Geven, Schepper - Geen reacties→

Vraag: Ik moet om gelijkvormigheid met de Schepper vragen, maar hoe moet ik me dat voorstellen?

Antwoord: Gelijkvormigheid betekent gelijk. Dat wil zeggen dat je innerlijk volkomen verschilt van iemand anders, maar voor een derde lijkt het alsof jullie je op precies dezelfde manier gedragen, voor een toeschouwer zijn jullie in de relatie tot elkaar gelijkvormig.

Dit betreft alleen de vorm. Jullie hebben verschillende verlangens en gedachten, alles is verschillend, maar jullie stabiliseren jezelf in een gelijke vorm.

Als ik op iemand lijk, beschouwen we dat niet als gelijkvormigheid. Als ik precies hetzelfde ben als hij, kunnen we niet met elkaar communiceren. We houden beiden van vlees en we hebben een hekel aan vis, op die manier kunnen we elkaar niets geven.

Ik moet hem geven wat ik heb en hij moet mij geven wat hij heeft. Hierin moet een zekere overeenstemming zijn, zoals tussen het mannelijke en het vrouwelijke dat elkaar omvat. Dan zijn ze verenigd in de mate waarin de een geeft en de ander ontvangt.

Ik bereik gelijkvormigheid met de Schepper als ik alles wat Hij mij wil geven – wat het ook is – ontvang. Omdat ik aan Hem geef, geven we aan elkaar en ik ben met Hem in contact doordat ik van Hem ontvang. Ik ben vrouwelijk ten aanzien van Hem en Hij is Zeir Anpin.

Als ik alleen ten behoeve van Hem ontvang, is het gelijk aan geven. Zoals er geschreven staat: “Als de bruid een geschenk aan de bruidegom geeft, is dat belangrijk, het lijkt alsof zij van hem ontvangt.”

Hieruit blijkt dat gelijkheid van vorm een heel gecompliceerd concept is. Ik moet de wens voelen dat ik van de Schepper alles wil ontvangen wat Hij aan mijn verlangen wil geven, Hij wil mij de wereld Ein Sof (Oneindigheid) geven, het Oneindige Licht. Maar mijn intentie moet juist andersom zijn: ik moet verlangen dat ik evenveel wil geven als Hij geeft.

Onze handelingen zijn verschillend: ik ontvang en Hij geeft, maar volgens onze intentie is het andersom, ik ben degene die geeft en dat brengt Hem vreugde. Zo red ik de situatie want op een andere manier kan ik Hem geen vreugde brengen. Dit is de enige manier om Hem vreugde brengen.

Alleen onder de voorwaarde dat ik alles accepteer wat Hij heeft, zoals een koe die tot barstens toe vol melk is, alleen als ik Hem wil verblijden, kan Hij vreugde ervaren.

From the 4^th part of the Daily Kabbalah Lesson 5/13/14, Writings of Baal HaSulam

Filed under: Dagelijkse Kabbalah Lessen, Geven, Ontvangen, Spiritueel Werk, Vreugde - Geen reacties→

Vraag: Waarom hebben we de hoop op verlossing nodig, is dit onmogelijk zonder onze hoop?

Antwoord: Het is eenvoudigweg nodig om te voelen hoezeer we hier behoefte aan hebben. Zolang we geen behoefte aan iets voelen, is er geen kli (vat), dan zijn we niet gereed voor de gewenste vervulling.

De Schepper is bereid om ons zoveel geschenken te geven als we willen. Hij vraagt van ons slechts één ding: dat we ernaar verlangen, anders voelen we de geschenken niet. Als je een geschenk aan iemand geeft waar hij geen behoefte aan heeft, zal hij de waarde ervan niet voelen.

Dus we moeten het gemis ervan bereiken en dan ontdekken wij dat het geschenk al is gevonden, het is vlakbij ons, in de lucht. De hele ruimte om ons heen is gevuld met geschenken, je ziet het gewoon niet en je kunt je niet voorstellen wat hier gebeurt. Alles is al gevonden, je hebt alleen de behoefte ernaar nodig.

Het is alsof ik mijn bril afzet en niets voor me zie. Hoe is het mogelijk om aan iemand in deze omstandigheden een geschenk te geven? Het Hogere Licht is in absolute rust, maar het geschenk wordt onthuld in een verlangen dat geschikt is voor het Licht. Bereid je verlangen voor en het geschenk zal worden onthuld.

Er is geen behoefte om aan de Schepper te vragen: “Geef me, geef me!” Op het moment dat ik mijn behoefte ga voorbereiden, ontdek ik dat ik niet bereid ben om dit te doen en dan zal ik aan de Schepper vragen: “Help me om vorm te geven aan mijn verlangen naar het geschenk dat U voor mij hebt bereid.” Dan zal de Schepper helpen.

Maar zolang ik het verlangen niet gevormd heb, zal ik het geschenk niet voelen. Het verlangen moet precies overeenkomen met het geschenk, het Licht. De verlossing komt niet zo lang ik er geen volledig verlangen naar heb, naar een behoefte aan de Schepper, de Koning van de wereld, dan is er geen gevoel van ballingschap. Gescheiden zijn van de Schepper betekent de dood voor mij! Hij moet in mijn wereld ontdekt worden, anders zal ik niet in staat zijn om te krijgen wat ik zozeer nodig heb.

Als ik dit gevoel van ballingschap niet heb, hoe kan de verlossing dan komen? Hoe kan het geschenk worden onthuld als ik er geen behoefte aan heb? Ik moet het gevoel hebben dat ik een groot verlangen heb om te geven en als ik nog niet zover ben gekomen, ben ik wel gedwongen om te vragen of de Schepper mij redt en Zijn grootheid onthult.

Ik heb Zijn onthulling nu niet nodig, anders zou ik op een egoïstische manier van Hem gaan genieten, integendeel, ik heb het gevoel van Zijn Grootheid nodig. Dit is het enige wat ik vraag! Net zoals het belangrijk voor mij is om op vakantie te gaan of me te ontspannen op het strand, moet ik constant aan het verlangen om te geven denken en me ervan bewust zijn dat ik de Grootheid van de Schepper nodig heb om zover te komen.

Mijn verlangen heeft nodig dat het een vorm krijgt die passend is bij de onthulling van de Schepper. Ik wil aan de Schepper geven, in mijn verlangen voelen hoe ik aan Hem geef, dat Hij door mij vreugde ontvangt en op die manier aan mij geeft. Zo zijn wij samen met Hem in deze intentie, in gehechtheid aan elkaar, in wederzijds geven.

Het maakt geen verschil wie geeft en wie ontvangt. De Schepper geeft en ik geef, Hij geeft en ik geef, we zijn gelijk. Het is niet belangrijk wie als eerste en wie als laatste geeft, als er liefde tussen ons is, zijn onze handelingen volkomen gelijk. Dat Hij de Schepper is en ik het schepsel ben, verliest elke betekenis. Is het kind minder belangrijk voor zijn moeder dan zij zichzelf vindt?

Vraag: Volgt hieruit dat de Schepper ook ontvangt?

Antwoord: De Schepper ontvangt vreugde van mij. Maar waarin ontvangt Hij vreugde als Hij geen verlangen om te ontvangen heeft? Hij geniet van mijn verlangens! Je kunt het vergelijken met een moeder die van haar baby geniet omdat het goed met hem gaat. Haar vreugde wordt in het kind gevonden.

Nu kunnen we begrijpen hoe groot ons verlangen naar genot is. In ons is het verlangen al aanwezig om aan de Hogere te geven en zo begint en eindigt alles met ons verlangen.

From the 5^th part of the Daily Kabbalah Lesson 4/29/14, Writings of Baal HaSulam

Filed under: Dagelijkse Kabbalah Lessen, Geven, Grootheid van de Schepper, Spiritueel Werk, Verlangen - Geen reacties→

Vraag: Is een Tzimtzum (restrictie) onze eerste activiteit die noodzakelijk is om in de geestelijke wereld te komen?

Antwoord: Een Tzimtzum is de eerste voorwaarde die deze wereld onderscheidt van de hogere wereld en tevens onderscheid maakt tussen een intentie om te ontvangen en een intentie om te geven.

Op deze manier verlaat ik de perceptie van de fysieke werkelijkheid waarin ik me nu bevind – zoals de gehele mensheid – en breek ik door de Machsom (barrière ) heen die voor mij is geplaatst met de bedoeling om te gaan voelen en leven aan de andere kant ervan.

De Tzimtzum bepaalt aan welke zijde van de grens van de geestelijke wereld ik ben. Een Machsom is een potentiële belemmering, een potentieel niveau waarboven we een sprong moeten maken om in de nieuwe dimensie, de nieuwe wereld, binnen te gaan. En dit kunnen we alleen doen door middel van een Tzimtzum van verlangens. Een Tzimtzum vereist een geleidelijke voorbereiding en een grote inspanning vanuit een grote behoefte om zich naar de perceptie van een nieuw leven te verplaatsen, waar ik alleen zo bestuurd wil worden dat ik vanuit mijzelf naar buiten (naar de ander) kan gaan, boven mijn eigen natuur uit.

From the 1^st part of the Daily Kabbalah Lesson 4/29/14, Shamati #141

Filed under: Dagelijkse Kabbalah Lessen, Geven, Innerlijk Werk, Perceptie van de Werkelijkheid, Spiritueel Werk - Geen reacties→

Vraag: Hoe kunnen we van zorgen voor anderen vanuit een egoïstisch oogpunt komen tot zorgen voor anderen zonder dat er egoïsme aan te pas komt? Hoe kunnen we ons bevrijden van het egoïstische verlangen dat ons aanspoort om voor anderen te zorgen.

Antwoord: We hebben het over een heel hoog niveau als je de Schepper al voelt en in een staat van verbinding bent met deze positieve kracht van geven en liefde.

Dan ga je de behoefte voelen om absoluut onvoorwaardelijk te geven en lief te hebben, niet zoals we ons dat nu voorstellen, maar zonder enig eigenbelang, zonder ook maar enige vorm van beloning te willen ontvangen, dit komt alleen voort vanuit de staat waarin je eeuwigheid, volmaaktheid en oneindigheid voelt.

Het is onmogelijk om dit in woorden te vatten want het gaat over een totaal ander voelen en begrijpen van de wereld en dit komt in de mate waarin de mens in zichzelf de altruïstische kwaliteit van geven en liefhebben absorbeert en realiseert.

From the Convention in Bulgaria 01/11/203, Lesson 1

Filed under: Conventies, Egoïsme, Geven, Liefde - Geen reacties→

Filed under: Geven, Liefde, Schepper, video - Geen reacties→

Baal HaSulam, ‘Inleiding tot het Boek de Zohar’, item 25: Waarom komt het lichaam terug bij de wederopstanding van de doden, als het lichaam zo verdorven is dat de ziel niet volledig gezuiverd kan worden voordat het in de grond gaat rotten? En dan is er tevens de vraag over de woorden van onze wijzen: “De doden zijn voorbestemd om weer tot leven te komen met hun gebreken, zodat er niet gezegd kan worden: “Het is iemand anders”.

… We hebben daar gezegd dat deze overdreven wens om te ontvangen alle substantie is die Hij heeft geschapen, want Hij heeft niets meer nodig dan de Gedachte van de Schepping te voltooien.

… We hebben hierboven ook gezegd dat er tijdens de zes duizend jaar die aan ons gegeven zijn om in de Torah en de geboden te werken, geen correcties naar het lichaam gaan: naar zijn overdreven wens om te ontvangen. Alle correcties die door ons werk ontstaan, hebben uitsluitend betrekking op de ziel, die dus de niveaus van heiligheid en puurheid beklimt …

Ons verlangen om te ontvangen is de hele materie van de schepping. Het is verdeeld in tien Sefirot, zes Sefirot boven, in Galgalta ve Eynaim (GE): HBD-HGT tot Hazeh (borst), en vier Sefirot beneden, in AHP: NHY.

GE zijn kelim (vaten) van geven die we kunnen corrigeren, we corrigeren ze dus door ze in de loop van de zesduizend jaar te verheffen naar het niveau van Arich Anpin, waardoor we tot zeshonderd duizend komen (60 maal 10.000 = 600.000). Maar het verlangen om te ontvangen zelf blijft ongecorrigeerd. Dit komt doordat we alleen de kelim van GE en AHP van Aliyah corrigeren, maar niet de echte AHP die ook een ‘lichaam’ wordt genoemd. We hebben het alleen gedood, dat betekent dat we het afscheiden van de handelingen van geven, dit wordt ‘de dood van het lichaam’ genoemd.

Maar uiteindelijk, na de correctie van alle kelim van geven, kunnen we AHP naderbij komen, om de ‘wederopstanding van de doden’ uit te voeren en het zo te corrigeren, dat alles het doel van geven zal hebben.

Hier hebben we het over verlangens die ik vroeger als ‘dood’ zou hebben beschouwd, wat betekent dat ik ze niet gebruikte, dat ik ze beperkte, omdat ik het Levenslicht er niet in kon ontvangen. Maar nu kan ik ze naar het Licht brengen en ze corrigeren. Deze dode verlangens ‘herleven met hun gebreken’, omdat ik alle gruwelijkheden van het grote verlangen om te ontvangen moet corrigeren en moet veranderen in het tegenovergestelde, in geven. Dan zal ik daarin het grootste Licht van NRNHY ontvangen. Dus de correctie van GE is niet meer dan een dunne lijn, terwijl ik eronder de hele maat ontvang, de hele sfeer.

Vraag: Wat ontdek ik in het herleefde verlangen?

Antwoord: De Schepper. Je ontdekt de hogere Kracht, het hogere, eeuwige leven dat aan het lichaam voorbij gaat. Je voelt de eeuwigheid en de heelheid boven de materie, boven de kwantum fysica. Je ontdekt het veld, waarin we eigenlijk leven en daar voel je de werkelijke, hogere werkelijkheid, en niet dat kleine stukje dat je nu voelt.

Je voelt dit alles door de correctie van de zintuigen. Daarom wordt onze methode de ‘wijsheid van Kabbalah’ ofwel de wijsheid van het ontvangen genoemd. Dit betekent: de wijsheid over hoe te ontvangen, hoe waar te nemen. Binnenkort zal de hele mensheid in die richting geduwd worden. Tenslotte is het doel van spiritualiteit niet om voor onszelf een geweldig spiritueel leven in deze wereld te bereiken. Hoe dan ook, we naderen het einde en we zullen de hogere dimensie moeten ontdekken.

From the 4th part of the Daily Kabbalah Lesson 3/19/13, “Introduction to The Book of Zohar”

Filed under: Correctie, Geven, Innerlijk Werk, Ontvangen, Waarneming - Geen reacties→

Vraag: Waarom staat er geschreven: “En Moses leidde hen naar de voet van de berg en zij verzamelden zich aan de voet van de berg.”

“Har” (berg) komt van het Hebreeuwse woord ‘overdenking’. Betekent dit dat Moses hen naar het einde van de gedachten, het begrip, het denken bracht, naar de laagste staat?

Antwoord: De rol van de eigenschap van Moses in een mens bestaat eruit om hem begrip bij te brengen over de betekenis van de eigenschap van geven in hem. Moses moet het volk Israel helpen, zodat zij leren begrijpen wie de Schepper is. In al onze Reshimot (spirituele genen) waarin alles van Malchut van Ein Sof (Oneindigheid) opgeslagen ligt, is er zo’n eigenschap die we ‘Moses’ noemen aanwezig, een niveau dat de verbinding maakt tussen alle gebroken delen. Deze functie helpt een mens om de volledige eigenschap van geven te leren kennen. Als een mens zo’n eigenschap verkrijgt, kan hij zijn kelim (vaten) er al aan toevoegen en werken met ‘ontvangen om te geven’.

Dit is de betekenis van de zin: “Moses leidde hen naar het einde van de gedachten en het begrip.” Hij leidt een mens door al zijn verlangens, zijn kelim – ‘de woestijn’ genaamd – heen en zuivert deze verlangens, deze kelim in de woestijn, van de intentie om te ontvangen: ‘Egypte’ genaamd. Hij leidt een ieder naar de ‘intentie om te geven met het doel om te geven’. Dan is een mens klaar om in drie lijnen te werken en dit heet ‘de verovering van het Land Israel’.

From the 1^st  part of the Daily Kabbalah Lesson 3/14/13, Shamati #53

Filed under: Correctie, Dagelijkse Kabbalah Lessen, Geven, Reshimot - Geen reacties→

De correctie die we moeten maken is verdeeld over veel handelingen, in kleine gedeelten, en geleidelijke veranderingen die ons het gevoel van tijd geven. Hierdoor ontstaat het gevoel van tijd, we ervaren tijd omdat we vandaag werken en verwachten dat we morgen uitbetaald worden. Maar zo’n gevoel is bedrog.

De correctie bestaat uit het volgende: stel jezelf voor dat je nu al in een gecorrigeerde, volmaakte staat bent waarin grote overvloed is. We missen nu de verbinding met het Licht, de juiste houding, de intentie en de eigenschap van geven. Als je dit alles verkrijgt, ontdek je dat de verhulling alleen gold voor jou en dat je altijd al in het Licht van Ein Sof (Oneindigheid) was, maar je kon het nog niet voelen en begrijpen.

Dat kwam omdat je de eigenschap van geven niet waardeerde. Je dacht dat het niets waard was, zelfs nog minder dan niets. Dus je kon het niet voelen of je voelde zelfs het tegenovergestelde ervan: in plaats van altruïsme en geven voelde je de eigenschap van ontvangen, het ego.

Dus al ons werk gaat erover om het werk zelf als de beloning te zien, namelijk elk moment dat ons de mogelijkheid wordt gegeven om ons in te spannen om meer Corrigerend Licht naar ons toe te trekken en zo meer eigenschappen van geven te bereiken en dankbaar te zijn voor het kwaad dat wordt onthuld. Het kwaad geeft de plaats aan waar de correctie noodzakelijk is, waar voor ons het geven ontbreekt.

From the 1^st part of the Daily Kabbalah Lesson 3/5/13, Writings of Baal HaSulam

Filed under: Dagelijkse Kabbalah Lessen, Egoïsme, Geven, Innerlijk Werk, Waarneming - Geen reacties→

Vraag: Wat betekent ‘hechting aan de Schepper’?

Antwoord: Afhankelijk van gelijkvormigheid vindt hechting plaats. De Schepper is het niveau van Bina. Via Bina dat totaal geven is, laat Keter zich aan ons zien. Dit betekent dat ik – om de Schepper te bereiken – ook iemand moet zijn die geeft

Hoe doe ik dat, geven? Ik geef mijn kelim, mijn verlangens, aan Hem zodat Hij daarin geeft. Hierbij moet ik de juiste intentie hebben: “Alstublieft, geef aan mij, want daardoor wil ik U genot schenken, U vreugde brengen en ervoor zorgen dat U zich goed voelt.” Zo wil ik Hem dienen.

Voor die tijd wilde ik de goedheid voor mijzelf ontvangen, maar in plaats daarvan beperk ik mijzelf nu (Tzimtzum Aleph) en plaats ik er een Masach (scherm) overheen om het Terugkerend Licht te creëren, en ik doe dat alles om voor Hem zorg te dragen en aan Hem te denken, aan de Ene die geeft. Daarna heb ik de juiste intentie al en in die mate ben ik bereid om alles van de Schepper te ontvangen.

Omdat het Zijn verlangen is, dat ik ontvang dat ik alles wil ontvangen om Hem vreugde te brengen. Ik wil weten of ik vreugde in Hem kan ontdekken. Dit is mijn doel: de Schepper vreugde brengen, net zoals Hij goed en welwillend voor mij wil zijn.

Dit betekent dat alleen van ons verlangd wordt dat wij aan Hem de kli overhandigen, zodat wij de Schepper kunnen ontvangen en Hij in ons onthuld kan worden. Daarom verlangen we naar Zijn onthulling.

Dus vraag jezelf het volgende af: Waarom verlangt iedereen naar de onthulling van de Schepper? Is dat om Hem vreugde te geven of om jezelf vreugde te geven? Hierover gaat het.

From the 4^th part of the Daily Kabbalah Lesson 1/30/13, “A Speech for the Completion of The Zohar”

Filed under: Dagelijkse Kabbalah Lessen, Gelijkvormigheid met de Schepper, Geven - Geen reacties→