Vraag: Waarom rennen we altijd weg voor de stok die ons wil slaan? Waarom leidt de Schepper ons niet op een vriendelijker manier, met meer aanmoediging? De realiteit geeft een mens niet het gevoel dat Hij het goede is dat goed doet, maar eerder het slechte dat slecht doet. Waarom onderwijst Hij ons niet door ons te leiden in plaats van door stokslagen?

Antwoord: Op een andere manier doen wij geen afstand van ons egoïsme.

Vraag: Waarom heeft de Schepper behoefte aan geven? Waarom wil hij geven?

Antwoord: Dat is Zijn natuur!

Vraag: In mijn perceptie is het zo, dat het doel om dichter bij de Schepper te komen, zodat wij, spiritueel gezien, één kunnen worden met Hem, uitgelegd kan worden als de verleiding van Eva. De belofte om aan G-d gelijk te worden had een krachtige overtuigingskracht en in het godsdienstonderwijs leren we, dat we dit niet moeten willen. Hebben we het hier over een werkelijk conflict en als dat zo is, is er een uitleg voor?

Antwoord: Het gaat niet over G-d worden, maar over gelijkvormig worden aan G-d in de eigenschappen van liefde en geven.

Filed under: Gelijkvormigheid met de Schepper - Geen reacties→

Het Boek De Zohar, hoofdstuk ‘Beresheet (Genesis)’, item 113: De Twee Grote Lichten: De maan verkeerde niet in vrede met de zon want ze schaamde zich voor haar ….. De Schepper zei tegen haar: “Ga heen en verminder jezelf.”

We spreken hier over de afstemming van het schepsel, Malchut, op de Schepper, namelijk de eerste negen Sefirot, die het schepsel een uitingsvorm van de Schepper laten zien. Het niveau waarop Malchut zich afstemt op de eerste negen Sefirot, bepaalt de kracht van verbinding met deze Sefirot, volgens het principe: “Door Uw handelingen, leren wij U kennen.”

Devekut (hechting, verbinding) wordt gerealiseerd door gelijkheid van vorm, balans, homeostase tussen twee objecten, zoals wij het in onze wereld noemen.

Hoewel één van de twee grote lichten, Malchut, geen licht van zichzelf heeft, is zij toch groot en glanzend en kan zij even belangrijk zijn als de zon, de Schepper, want hoewel zij zelf in duisternis verblijft, kan zij toch schijnen.

Het verlangen om te ontvangen wordt Aarde genoemd. Haar mate van geven is de maan. De kracht die zij ontvangt om te geven, om zichzelf te corrigeren en ‘s nachts te schijnen, is afkomstig van de zon, van Zeir Anpin, waarin het Licht van de hogere Bina aanwezig is.

Zo zijn er twee Lichten, het kleine licht en het grote licht. Het doel van de ontwikkeling van het kleine licht bestaat eruit om dezelfde grootte te bereiken als het grote licht, zodat er twee grote lichten zullen zijn. Op deze wijze zal het schepsel hetzelfde niveau bereiken, dezelfde perceptie en hetzelfde bewustzijn, alles wat de Schepper voor hem verlangt. Dit is Dvekut (één zijn, hechting) van het schepsel met de Schepper.

From the 2^nd part of the Daily Kabbalah Lesson 1/8/12, The Zohar

Filed under: Dagelijkse Kabbalah Lessen, Gelijkvormigheid met de Schepper, Zohar - Geen reacties→

Vraag: Wat behoort de minimale verbinding met de groep te zijn en wat is daarin het belangrijkste?

Antwoord: Er zijn veel soorten werk en allerlei verhoudingen in de groep: als de vrienden kleiner zijn dan ik, groter dan ik of gelijk aan mij en of ik mij met hen verbind als de onthulling van de Schepper of dat ik hen als een schild gebruik. De groep is alles. De groep is een verlangen dat ik kan richten, waarmee ik kan spelen en via de groep bepaal ik mijn houding naar de Schepper. Door de groep verkrijg ik een Masach (scherm). Alles wat ik wil vragen, mijn gebeden, mijn verlangens, mijn definities en wat mij duidelijk wordt, dit alles gaat door de groep naar de Schepper.

De groep is het kompas, waarmee ik me kan richten op de Schepper, de hogere Kracht. Als ik mij kan verbinden met de vrienden en een eenheid met hen vorm, ben ik beter geconcentreerd en nauwkeuriger afgestemd op de Schepper. In deze fysieke wereld kan ik een ander zien en naar hem toegaan. In de spirituele wereld zie ik de Schepper echter niet, ik weet niet wat geven is of waar het is, op welke frequentie. Het is alsof ik een radio heb, maar niet weet hoe ik de zender moet vinden, te midden van miljoenen andere zenders.

Ik heb dus een probleem, omdat ik totaal niet weet wat spiritualiteit is en ik me dat op een volkomen verkeerde manier voorstel. Als het eenvoudigweg het tegengestelde zou zijn van wat ik denk, zou ik in ieder geval de richting enigszins weten. Maar ik heb geen idee waar ik spiritualiteit kan vinden. Ik sta in het midden van een cirkel en ik kan elke richting opgaan, ik heb 360 graden ter beschikking en volgens mijn natuur zal ik de juiste richting zelfs niet kunnen vermoeden.

Daarom is er maar één middel: de groep, waardoor ik mij enigszins kan voorstellen wat de eigenschap van geven inhoudt. Als ik ernaar verlang om mij innerlijk met hen te verbinden, zal ik in die verbinding, in mijn verlangen naar hen, gaan voelen wat de eigenschap van geven van de Schepper is. Zo kan ik mijn houding ten opzichte van Hem in mijzelf vormen.

Zo wordt de groep iets, wat voor mij het kostbaarste is, een middel waardoor ik mijn enige en meest belangrijke doel bereik. Ik begin te voelen, dat ik de Schepper kan ontdekken als ik met de groep ben en wij ons met elkaar verbinden. De Schepper wordt alleen in die staat onthuld, in het gezamenlijke gebrek, in het gezamenlijke gevoel dat tussen mij en de groep wordt gecreëerd. Op een andere manier kan Hij nergens onthuld worden.

Het is alsof we samen een toneel bouwen waarop de Schepper kan verschijnen en optreden, in het gevoel van onze gezamenlijke verbinding, van Arvut (wederzijdse zorg), van onze hechting. Als dat niet zou bestaan, zou de eigenschap van geven, waarin de Schepper onthuld kan worden, er niet zijn, want daarvoor is gelijkvormigheid nodig.

From the 1^stpart of the Daily Kabbalah Lesson 1/25/12, Shamati #175

Filed under: Collectieve Ziel, Dagelijkse Kabbalah Lessen, Gebed, Gelijkvormigheid met de Schepper, Groepswerk, Intentie - Geen reacties→

Bedenk eens hoeveel hulp we hebben gekregen! We willen van de Schepper ontvangen om Hem vreugde te geven en iemand heeft de dingen al zo bepaald, dat we niets krijgen voordat we hem werkelijk vreugde willen geven.

Deze hulp is van onschatbare waarde. Als wij van Hem zouden ontvangen zonder het doel om Hem goed te doen, maar alleen maar om van Hem te genieten, zouden we nooit van ons egoïsme afkomen.

Daarom was er een restrictie, daarna kan ik er absoluut zeker van zijn, dat het voor mij onmogelijk is om voor mijzelf te ontvangen en alleen zelf vreugde te beleven aan de Schepper. Wat is het mooi, dat iemand deze natuurlijke wet voor mij in werking heeft gesteld, een wet die niet verbroken kan worden.

Alleen als ik wil genieten van geven aan de Schepper, als ik Hem wil verblijden en aan Hem gelijkvormig wil zijn, als wij elkaar vreugde geven, alleen dan zal ik kunnen ontvangen. Dit maakt het mij mogelijk om de voorwaarde ervoor bereiken, ik zal geen zonde begaan en ik zal niet op een egoïstische manier ontvangen. Voordat ik zal kunnen ontvangen met het doel om te geven, zal ik in de duisternis blijven. Wat is dit wonderbaarlijk!

From the 1^st part of the Daily Kabbalah Lesson 1/24/12, Writings of Rabash

Filed under: Dagelijkse Kabbalah Lessen, Gelijkvormigheid met de Schepper, Innerlijk Werk - Geen reacties→

De Schepper verbergt zich niet voor ons, ons ego verbergt Hem. Onze tegengestelde natuur scheidt ons van Hem. Hoe kunnen we dan de vorm van de Schepper aannemen? Hoe kunnen we Hem bereiken volgen de wet van gelijkvormigheid? Hoe kunnen we Hem ontdekken en gewaar worden dat Hij in ons is?

Om dit te bereiken moeten we bepaalde handelingen uitvoeren. Wie voert deze handelingen uit, wij of Hij? Hier is waarschijnlijk samenwerking nodig. We kunnen niet verder komen zonder het Hogere Licht. Door ons ‘in beweging te brengen’ vraagt Het onze samenwerking, dit heet ‘vrije wil’. Al ons werk bestaat uit deze samenwerking. Hierin zijn er geen beperkingen. Dit is open voor iedereen en wij passen het toe door de correcte bestudering van Kabbalistische boeken.

Deze bronnen kunnen een ‘levenselixer’ of een ‘dodelijke drank’ zijn. Dit is volkomen afhankelijk van onze benadering.

• Als het mijn bedoeling is om mijn neiging tot het kwaad te ontdekken en die te corrigeren, kan ik slagen en de wijsheid van Kabbalah zal een ‘levenselixer’ voor me zijn. Ik zal de ‘dood’ ontdekken, mijn ego in mij en ik zal het willen corrigeren om tot leven te komen.
• Maar als ik studeer om egoïstische resultaten te bereiken, ben ik op zoek naar kennis, macht, respect, controle, enz., dan versterkt de studie alleen maar het egoïsme in mij en mijn succes is tegengesteld aan geven, ik ben me dat zelfs niet eens bewust. Zo’n manier van studeren wordt een ‘dodelijke drank’.

Zo gaan we door de stadia van de verborgenheid van de Schepper heen. Deze verborgenheid bestaat uit enkele en dubbele verborgenheid, eerst wordt ons Zijn Leiding onthuld in de vorm van straf en beloning en later ontvangen we de onthulling van Zijn eeuwige Voorzienigheid.

Het is allemaal afhankelijk van mijn verlangens, mijn kelim (vaten). Vanuit de Schepper zijn er geen beperkingen. Hij verbergt zich niet en is niet verborgen. Mijn verlangens, mijn kelim, verbergen Hem en als ik er op de juiste manier mee werk, worden ze langzamerhand gecorrigeerd, afhankelijk van hun correctie ontdek ik de Schepper. Op welke manier dan ook: ik ben degene die Hem voor mijzelf verborgend houd.

In onze wereld ontdekken we veel verschijnselen, die ons eerst niet opvielen: verschillende soorten voedsel, verschillende vormen van kunst en cultuur en verschillende soorten dieren. Dit bestond allemaal al, maar niet voor ons.

Door de tijd heen nemen we meer waar, dankzij onze emotionele en intellectuele ontwikkeling, onder de invloed van de omgeving, die bepaalt wat belangrijk voor ons is. Zo wordt in ons passie, ambitie en trots opgewekt en worden we ertoe gedwongen aandacht te geven aan dingen, die voorheen volkomen onbelangrijk voor ons waren. Iedereen zegt dat het belangrijk is, ik ben ervan onder de indruk en ik verbind me met de verlangens van iemand anders. Dit is voldoende voor mij om hier alle aandacht aan te geven: ik ontdek nieuwe verlangens, nieuwe kelim en een bepaald verschijnsel, dat voor mij verborgen was, wordt voor mij zichtbaar.

Zo gaat het ook als ik mij verdiep in de wijsheid van Kabbalah en in de Schepper. Hier gaat het over hetzelfde principe: ik ben een egoïst en het enige dat voor mij belangrijk is, zijn mijn dagelijkse ‘animale’ belangen. Als ik iets wil dat meer subliem is, moet ik mij verbinden met de juiste omgeving, die me zal stimuleren en me naar grotere dingen zal leiden.

Alles is daarom afhankelijk van de correctie van mijn verlangens. Eerst bestaat dit verschijnsel niet voor me, het is volledig verborgen. Dan begin ik een bepaald verlangen te ontdekken, een hunkering en dan neemt de verborgenheid af, totdat ik iets nieuws ontdek.

Op het spirituele pad zoek ik de Schepper, maar niet als een bron van genot, ik wil Zijn houding naar mij ontdekken, omdat Hij wil onthullen dat Hij goed en barmhartig is. Het gaat niet over wat ik van Hem ontvang, maar over wat voor Hem belangrijk is: dat ik Zijn houding naar mij ontdek, zodat ik Zijn absolute goedheid ga ervaren, ervan onder de indruk zal zijn en vervuld zal worden door Zijn houding. Zo ‘koopt’ Hij mij.

Alle vier fasen van verborgenheid en onthulling hebben zo betrekking tot de goede en onveranderlijke houding van de Schepper, wat ik geleidelijk aan ontdek, afhankelijk van mijn verlangens. Als ik Zijn goede houding ontdek, zie ik dat dit al eerder bestond, alleen kon ik het nog niet voelen en begrijpen, vanwege mijn corruptie.

Dat geldt ook voor nu, als ik de goedheid van de Schepper niet in alles zie, moet ik rekening houden met de verborgenheid: zelfs als ik in bepaalde dingen geen aandacht geef aan Zijn goedheid, is Hij ook daarin aanwezig is. Zou het niet aan mij liggen, dat ik Zijn goedheid niet waarneem?

From the 3^rd part of the Daily Kabbalah Lesson 1/17/12, “The Study of the Ten Sefirot”

Filed under: Dagelijkse Kabbalah Lessen, Egoïsme, Gelijkvormigheid met de Schepper, Innerlijk Werk, Kabbalah Today, Vrije Wil - Geen reacties→

Baal HaSulam, “ De Vrede” : Mensen verdeelden zich en trokken elk van de algemene mechanismen naar zichzelf toe, te weten: kracht, rijkdom, overheersing, schoonheid, hongersnood, dood, wanorde, enzovoort. Zij benoemden voor elk ervan een leider en vergrootten het systeem zoals zij dat wensten.

Ik wil van alles bereiken in mijn leven. Om dat voor elkaar te krijgen weeg ik af welke eigenschappen goed voor mij zijn en ben ik uit op de steun van de natuur, als ik een eigenschap probeer te krijgen. Ik schrijf een speciale kracht toe aan de natuur, die me zal helpen. Ik mis bijvoorbeeld moed, dat betekent dat ik de oorlogsgod nodig heb. Om veel geld te krijgen, heb ik een god nodig die verantwoordelijk is voor rijkdom. Op die manier “vind” ik helpende krachten in de natuur voor mijzelf.

Als iets mij niet lukt, zijn er blijkbaar slechte goden in de natuur die je hun zin moet geven en moet vleien, zodat ze op dezelfde manier naar mij toe gaan reageren. Het egoïstische verlangen wordt almaar groter en bezorgt mij steeds meer teleurstellingen, terwijl een mens als reactie daarop een soort “mythologische” verhouding tot de natuur ontwikkelt en onafhankelijkheid toeschrijft aan de verschillende krachten daarin, die hij goden noemt.

In zekere mate is de mensheid, via religies, al door dit stadium heengegaan, het is echter nog aanwezig in vormen van bijgeloof. Mensen geloven in allerlei krachten, voortekenen van geluk en ongeluk. Wat is het verschil tussen het kopen van een rood armbandje en het brengen van een offer aan de een of andere afgod bij een “heilige” boom? Dit is precies hetzelfde, hetzelfde niveau.

Op dit niveau bevindt de mensheid zich in onze “moderne” tijd. Mensen begonnen dergelijke praktijken duizenden jaren geleden uit te oefenen en ze zijn tot de dag van vandaag niet veranderd. Net als toen geloven ze in de hulp van speciale voorwerpen, die aan hen verkocht worden en in het effect van geldelijke bijdragen, die blijkbaar regelrecht gestort worden op de rekening van een bepaalde god, zodat hij vervolgens terugbetaalt in de vorm van wonderbaarlijke hulp. Alle geloven en religies zijn gebaseerd op deze schema’s.

Zonder de innerlijke correctie van de mens, die hem leidt naar het niveau van verbinding met de Hoge Kracht van de Natuur is al het andere niets anders dan “afgoderij”, in de terminologie van de wetenschap van Kabbalah. Ik wil mijzelf eigenlijk niet veranderen, maar wel de een of andere kracht buiten mij, zodat die welwillender voor me wordt.

Op die manier zijn we langzamerhand van materialisme naar allerlei geloven overgestapt, die een gedachte, een wil en een plan toeschrijven aan de natuur. En ik lijk in staat te zijn om dit alles te veranderen door middel van bepaalde externe handelingen. Het blijkt dat een eenvoudige ceremonie het mij veroorlooft om het doel en het programma van de schepping te “veranderen”.

Wat is dit voor een god die we kunnen veranderen? Wat is hij voor soort “almachtige” als we zijn houding naar ons toe “cash” zouden kunnen kopen? Op zo’n laag niveau bevindt de huidige mensheid zich.

Alleen wanneer een mens krachten ontvangt en een heel complex van middelen gebruikt om zichzelf te veranderen, om op te stijgen naar het niveau van God, de Almachtige, de Hoogste Kracht, is de methode praktisch, authentiek en correct. Alleen dit is waarachtig. Er zijn geen andere wegen dan deze.

From the 5th part of the Daily Kabbalah Lesson 8/1/11, “The Peace”

Filed under: Dagelijkse Kabbalah Lessen, Egoïsme, Gelijkvormigheid met de Schepper, Religie, Spiritualiteit - Geen reacties→

In het hoofd van elk niveau (Rosh) vindt er een botsing plaats tussen het Licht en het scherm, namelijk: tussen de intentie “ten behoeve van geven” en het genot dat meteen gevoeld wordt in de wil om te genieten. Direct genot is zoiets als in mijn mond iets lekkers hebben en deze smaak is dan direct verbonden met mijn verlangen.

Maar nu moet ik een stoot toebrengen, ik moet namelijk een nieuwe overweging aangaan: mijzelf plaatsen tussen het genot en het verlangen die beide in mij aanwezig zijn. Ik moet er tussenin gaan staan en ze een nieuwe vorm van verbinding geven, omdat ik uit beide de Schepper wil bouwen, zodat ze met elkaar omgaan vanuit geven!

Dit wordt een stoot (Hakaa) genoemd, omdat ik deze directe verbinding tussen genot en verlangen verstoor. En daarmee bouw ik het hoofd van het niveau.

Het “gelaat” van de Partzuf is de vorm van geven, die een mens heeft gebouwd met de nieuwe verhoudingen die hij wil toepassen tussen genot en verlangen. Hij staat er tussenin en laat ze niet in direct contact met elkaar komen, omdat hij wil dat ze met elkaar in contact treden in de vorm van geven. Zo bouwt hij de vorm van de spirituele Partzuf.

De vorm van de Partzuf wordt namelijk gebouwd op basis van de nieuwe verhouding tussen genot en verlangen. Daarna wil de Partzuf alle andere delen van genot en verlangens, die niet in staat waren om de vorm van geven – de vorm van de Schepper – aan te nemen, niet meer accepteren. Dan blijkt dat hij achterblijft met een overmaat aan verlangens en Licht waar hij geen rekening mee had gehouden.

Dan ontstaat de botsing tussen deze achtergebleven vorm die direct reageerde, deze overgebleven, afgescheiden Partzuf – waarin verlangen en genot direct met elkaar verbonden zijn – en de nieuwe, heilige Partzuf die gebouwd is en die de juiste verbinding bevat tussen verlangen en genot, die samen een “gelaat” vormen. En een mens voelt de botsing tussen deze twee vormen: tussen alles voor zichzelf ontvangen, waartoe de Schepper hem overhaalt, en de nieuwe vorm van geven, die hij zojuist tot stand gebracht heeft. De wederzijdse botsing tussen deze twee krachten heet: “de botsing tussen Omgevend en Innerlijk Licht”.

From the 4th part of the Daily Kabbalah Lesson 7/20/11, “Preface to the Wisdom of Kabbalah”

Filed under: Dagelijkse Kabbalah Lessen, Gelijkvormigheid met de Schepper, Innerlijk Werk - Geen reacties→