Vraag: Hoe kan het externe publiek – waarvoor wij dissemineren – enig spiritueel verlangen krijgen nu mensen zich tegenwoordig met zoveel andere dingen bezig houden? Hoe kunnen wij hun wensen omzetten in een gebed dat wij opwaarts brengen?

Antwoord: Als mensen geen ontevredenheid voelen over hun leven, mogen wij hen niet benaderen. Daarom hebben wij 3500 jaar moeten wachten sinds de uittocht uit Babylon. De behoefte aan verandering treedt nu pas op, nu de crisis zich in de wereld verspreidt.

Hun vragen hebben niets met spiritualiteit te maken. Zelfs Abraham zei daar niets over toen hij de inwoners van Babylon om zich heen verzamelde, hij vertelde hen niet dat zij nu zouden gaan werken voor een speciale, nieuwe God. Hij zei alleen: “Beste vrienden, we zijn in een crisis terecht gekomen. We begrijpen elkaar niet meer, onze samenleving is uit elkaar gevallen en verscheurd doordat wij elkaar haten. Niemand weet meer wat we moeten beginnen. Iedereen heeft zijn eigen god: voor de een is het geld, voor de ander beroemd zijn, voor een derde politiek en voor een vierde wetenschap. Er is totaal niets meer over van ons bestaan: er zij geen gezinnen meer, geen kinderen, er is geen onderwijs meer, geen veiligheid, geen hoop voor de toekomst. Laten we ons leven gaan verbeteren!”

Abraham vertelt de mensen dat hij het geheim van een goed leven bezit, het gaat niet om verheven zaken maar om een eenvoudig leven! Hij zegt: “Jullie voelen dat je ego je leidt naar de erkenning van het kwaad. Kunnen jullie al zien dat jullie ego uit kwaad bestaat en dat het jullie verhindert om een goed leven te leiden en jullie ter dood veroordeelt?”

Sommige mensen waren het met hem eens en met hen ging hij op pad. Anderen zeiden dat zij het zonder hem wilden uitzoeken, zij verdreven hem uit Babylon. Hij had er willen blijven. Maar toen hij zijn groep om zich heen had verzameld en zich meer verdiepte in dit werk, realiseerde hij zich dat hij allereerst met de Galgalta ve Eynaim moest gaan werken en dat hij daarna met de gecorrigeerde GE naar de AHP moest gaan en de AHP moest gaan corrigeren. Zo verliet hij Babylon en ging hij naar het land dat de Schepper hem wees.

Je kunt met iemand alleen in een taal spreken die bij hem past en zijn dringende wensen accepteren. We gaan alleen naar de mensen toe die het gevoel hebben dat ze in een moeilijke situatie zitten. We gaan niet naar de middenklasse die het nu nog goed heeft, maar alleen naar mensen die hulp nodig hebben. Er zijn ook mensen die niet zien dat er problemen zijn, en zelfs als ze het zouden zien, denken ze nog dat het hen persoonlijk niet beïnvloedt. Met hen leggen we ook geen contact.

We leggen alleen contact met mensen die in de crisis zitten. De crisis is zodanig dat zij het gevoel hebben dat zij er niet uit kunnen komen en alle hoop verloren hebben. Zij weten niet waar zij naartoe moeten voor hulp, ze voelen zich wanhopig, ten einde raad en hebben geen hoop meer voor de toekomst

De middenklasse voelt deze problemen op het ogenblik nog niet, maar als we letten op de snelheid waarmee de crisis zich verspreidt, zal de middenklasse over een half jaar in de onderklasse terecht komen. De middenklasse zal helemaal verdwijnen. Dan hebben we alleen de elite nog over en de armoede. Dan kan je ook praten met de mensen die in de onderklasse zijn terecht gekomen.

Over een half jaar, hooguit een jaar, zal de situatie er voor de middenklasse zo uitzien, dat ze helemaal klaar zijn voor onze uitleg. Het is alleen maar afhankelijk van het aantal klappen dat iemand krijgt. Als iemand zijn hoop voor de toekomst gaat verliezen, kunnen we al met hem gaan praten. Het zal allemaal in de nabije toekomst gebeuren.

Nu kunnen zij nog niet naar ons luisteren, het geldt nu alleen voor de mensen met het punt in het hart. Maar er zijn niet zoveel van die mensen en ze zitten meestal in een omgeving die deze vonken in het hart onderdrukt. Deze spirituele vonk van een mens wordt dan onder druk gezet door zijn egoïsme en heeft het zwaar te verduren door het gezin, de kinderen, de mening van de omgeving, verantwoordelijkheden en schuld.

Er wordt met opzet voor gezorgd dat mensen vastzitten aan schuld, dan is er geen ontsnappen mogelijk. De huidige economie stoelt veel meer op schuld dan op winst. Iedereen heeft een schuld van een half miljoen dollar, pas geborenen meegeteld. Hierdoor zitten mensen aan een systeem vast en hebben ze geen vrije keuze meer. Het is buitengewoon moeilijk om je uit deze ketenen te bevrijden.

From the 3^rd part of the Daily Kabbalah Lesson 10/6/13, The Study of the Ten Sefirot

Filed under: Crisis, Dagelijkse Kabbalah Lessen, Disseminatie, Educatie, Egoïsme, Evolutie - Geen reacties→

Filed under: Evolutie, Lijden, Maatschappij, video - Geen reacties→

Baal HaSulam, ‘Een toespraak ter gelegenheid van de Voltooiing van De Zohar’ : In die tijd zullen jullie gelijkvormigheid met de Schepper bereiken, alles wat Hij doet is geven en goed doen aan anderen, eveneens zal alles wat jullie doen uitsluitend uit geven en goed doen aan anderen bestaan. Dit is complete Dvekut.

Vraag: Wat is gelijkvormigheid? Hoe kan ik gelijkvormig worden als ik een verlangen om te ontvangen ben?

Antwoord: Stel je eens voor dat je op mij wilt lijken. Ik speel met jou, ik laat mij in een bepaalde vom aan jou zien en dan probeer jij op mij te lijken: je doet wat ik doe, denk als ik en praat zoals ik. De volgende dag laat ik jou een vorm op een hoger niveau zien en jij moet nog meer op mij gaan lijken, zowel in je manier van praten als in wat je doet en denkt. Ik geef je voorbeelden en jij moet ze nadoen, dit is gelijkvormigheid.

Nu kun je vragen: “Maar hoe kan ik op de Schepper lijken als ik Hem niet zie?” Er staat geschreven: “Keer terug naar de Heer, je God.” Hoe kan ik naar Hem terugkeren, hoe kan ik steeds meer op Hem gaan lijken? Geef me dan tenminste een voorbeeld …

Vraag. Vraag aan de Schepper om je een voorbeeld te geven, om je te laten zien wie Hij is, zodat je kunt worden zoals Hij. Als je er niet om vraagt betekent dat, dat je niet wilt worden zoals Hij. Als het enige wat je werkelijk nodig hebt een voorbeeld is, zul je het ontvangen.

Vraag: Ik heb een kat die ik van alles kan leren wat ik weet, wordt hij dan uiteindelijk net zoals ik?

Antwoord: Een kat heeft geen punt in het hart. Je kunt een kat niets leren, je kunt hem alleen temmen. Je kunt er wel iets van maken, maar je kunt er geen menselijk wezen van maken, want een menselijk wezen – Adam – betekent ‘Domeh – gelijkvormig’ aan de Schepper. Een kat heeft daar geen beginpunt voor, hij heeft de oorspronkelijke lichtvonk niet, hij heeft geen punt in het hart.

Als wij geen punt in het hart zouden hebben dat in ons verlangen om te ontvangen is gekomen tijdens het breken van de kelim (vaten), zouden ook wij ons niet verder kunnen ontwikkelen dan het dierlijke niveau. Maar als we die fase hebben afgerond, breekt het sprekende niveau in ons open. Dat gebeurt in deze tijd in de mensheid. Het einde van de ontwikkeling op het animale niveau is bereikt.

Alles is vanuit het nulpunt, vanuit chaos ontstaan. Toen verscheen het niveau van de minerale natuur, daarna het plantaardige niveau en toen het dierlijke niveau. Als op het animale niveau niet het beginpunt van het sprekende niveau aanwezig zou zijn – het menselijk wezen dat tot het sprekende niveau behoort – zou er niets meer zijn om verder in te ontwikkelen, dan zouden we aan het einde van de ontwikkeling staan.

Dit is zowel de verrassing als het probleem in onze wereld: mensen begrijpen niet dat ze voor een nieuw niveau staan. Ze begrijpen het niet omdat ze het niet zien, het is niet tastbaar, het is spiritueel. Alle voorgaande niveaus waren concreet, maar het sprekende niveau is dat niet.

Als ik mij op het niveau van de minerale natuur bevind, kan ik de niveaus die hoger zijn dan het mijne niet waarnemen: het plantaardige en het dierlijke niveau. Er bestaat wel een verbinding tussen die zowel voor het lagere als het hogere niveau zichtbaar is, maar ik heb geen enkele voorstelling van het menselijke niveau en hoe je dat kunt bereiken is voor mij een groot mysterie. Wat kan ik beginnen als ik geen enkel houvast heb en ook geen voorbeelden heb en er niets anders bestaat dan een groot, onbekend gebied?

Daardoor begrijpt de wereld niet wat er gaande is en kan men de boodschap van een toekomstige ontwikkeling niet accepteren.

Oorspronkelijk was het verlangen, dat door de Schepper geschapen is, het deel dat functioneert als het punt in het hart (•), Galgalta veEynaim (GE). Dit wordt ‘Israel’ genoemd, het betekent ‘Yashar-El’ (regelrecht naar de Schepper). Abraham trok met de mensen die hierbij hoorden weg uit het oude Babel, terwijl de andere Babyloniërs, zonder punt in het hart, achterbleven.

Door het breken van de kelim, de vernietiging, vielen daarna de punten in het hart van Israel en werden ze vermengd met de materie van het verlangen. Dit noemen we de ballingschap van het volk Israel, de onderlinge vermenging van de eigenschappen waaruit is voortgekomen dat nu ieder mens een punt in het hart heeft.

Maar het is heel moeilijk voor mensen om te zien dat er een nieuwe fase in hun ontwikkeling voor hen ligt, een ander niveau dat een hogere kwaliteit heeft en essentiëler en krachtiger is dan het ‘dierlijke’ niveau. Stel je eens voor dat je alleen maar plantenleven op de oppervlakte van de aarde zou kunnen zien. Wat zou dit beeld dan heel anders zijn dan dat van het daaropvolgende niveau, met dieren, vogels, vissen en mensen met hun beschaving.

Nu wij voor een nieuw niveau staan, begrijpt niemand daar iets van en is niemand in staat om te begrijpen dat het noodzakelijk is om daar naartoe op te rijzen.

Vraag: Als het punt in het hart alles bepaalt, kunnen we het dan in deze tijd vergelijken met Pinokkio?

Antwoord: Zonder het punt in het hart zou je een ‘houtblok’ zijn, maar in dat blok is nog iets anders aanwezig, dus als Gepetto met zijn bijl in het hout begint te hakken, schreeuwt het hout het uit: dit is ‘het punt in het hart’ dat de menselijke stem aanspreekt. Al het andere in ons is inderdaad niet meer dan een ‘blok hout’.

Het volgende niveau kan niet uit niets gevormd worden. Dus mensen die een behoefte voelen om het te ontwikkelen komen naar ons toe, naar Bnei Baruch, om verder te komen door middel van liefde, met een neiging naar Boven. Anderen zullen zich moeten ontwikkelen via het pad van lijden, om op die manier dit niveau te bereiken.

Als het punt in het hart niet opvalt en mensen er niet aan herinnert dat het bestaat, zal lijden hen voorwaarts duwen. Het punt trekt mensen naar voren en lijden duwt ze van achteren naar voren. Je kunt het vergelijken met een object met twee polen, een dipool, alles hangt af van wat jou in beweging brengt: de Torah of lijden.

From the 4^th part of the Daily Kabbalah Lesson 2/3/13, “A Speech for the Completion of The Zohar”

Filed under: Dagelijkse Kabbalah Lessen, Evolutie, Gebed, Gelijkvormigheid met de Schepper, Intentie - Geen reacties→

Al duizenden jaren lang zet onze ontwikkeling zich voort op de minerale, vegetatieve en animale niveaus, die verre van eenvoudig zijn, omdat ze gebaseerd zijn op het breken van de eerste spirituele entiteit (de mens), namelijk op de gebroken zielen. Sinds het moment dat ze gebroken waren, bevat elk gebroken element alle andere in zich. Elk deeltje kreeg een kans om te leven: om te ontvangen en te geven, om op te nemen en af te geven.

Elke vorm van bestaan is voortgekomen uit twee krachten: ontvangen en geven. Het verlangen naar plezier in zijn zuivere vorm kan niet op zichzelf bestaan. Het heeft een kracht nodig die er tegenover staat, namelijk het verlangen om te geven.

Zo ontwikkelt de materie (het verlangen) zich, totdat deze materie de menselijke (sprekende) fase bereikt, die zich op zijn beurt ook begint te ontwikkelen. Het niveau van de menselijke ontwikkeling heeft een speciale ‘behandeling’ nodig, in die zin dat het een hogere intensiteit van spirituele kracht nodig heeft. Daarom vormde zich een bepaalde groep mensen met de naam ‘Israel’, de letterlijke vertaling van het woord ‘Israel’ is: ‘Yashar-El’: ‘rechtstreeks naar de Schepper’.

Nadat zij Babylonië hadden verlaten, daalde deze groep mensen af naar Egypte om nog meer krachtige verlangens te ontvangen, terwijl zij zich nog in een staat van grote aspiratie bevonden. Dit werd de ‘Egyptische ballingschap’ genoemd. Nadat zij nog een extra deel verlangen om te ontvangen hadden gekregen, werd aan deze groep de kans gegeven om dit verlangen om te vormen tot het verlangen naar liefdevol geven.

In die tijd bevonden de naties van de wereld zich op een gemiddeld niveau, van waaruit deze specifieke groep mensen viel naar een niveau van ‘min vierhonderd (400) jaar, dit is de betekenis van de ‘Egyptische ballingschap’’. Hun val bestond uit 400 niveaus in overeenstemming met de complete cirkel van ontwikkeling: de vier fasen van Direct Licht.

In Egypte verkreeg de groep extra verlangen en samen met dit extra verlangen verlieten zij Egypte, zij ontvingen de Torah, en stegen op tot het niveau van de Eerste Tempel. Deze Tempel werd echter verwoest en verdween, de Tweede Tempel werd gebouwd, maar ook deze werd vernietigd. Hierdoor zonk de groep naar de diepte van de laatste (huidige) ballingschap, waarin wij ons nu allemaal bevinden.

De diepte van de val die heeft plaatsgevonden tijdens de Egyptische slavernij, is gelijk aan het niveau ten tijde van het bestaan van de Tempels. Al het bovenstaande heeft plaatsgevonden om ons te laten vallen van het niveau waarop we eerder waren, naar een staat van volledig gebroken zijn (ballingschap), die tot nu toe voortduurt. De lage staat, waarin wij ons op het ogenblik bevinden, is zo diep dat we eenvoudigweg niet dieper kunnen vallen. Van hieruit kunnen we, samen met de andere naties, opstijgen en onze correctie voltooien.

Elke spirituele daad veroorzaakt fysieke gevolgen in deze wereld. Daarom is het noodzakelijk om tijdens de hele periode van ballingschap te blijven werken in deze fysieke wereld. Ballingschap betekent afscheiding van spiritualiteit en het onvermogen om ook maar één spirituele handeling tot stand te brengen. Maar omdat we fysiek handelen en egoïstische verlangens najagen die door ons lichaam worden gedicteerd, in plaats van door onze ziel, zijn we nog bezig met voorbereidend werk, dat verbonden is aan de periode van ballingschap.

De laatste ballingschap komt ten einde en dan moeten we allemaal de overgang naar de vrijheid maken. Het verschil tussen ballingschap (Galut) en bevrijding (Geula) bestaat slechts uit één letter, de ‘Aleph’, die staat voor de ‘openbaring van de Schepper’. Dit betekent dat we de hogere wereld moeten bereiken, om de staat te bereiken waarin de Schepper het gehele universum vult.

De werkelijkheid waarin we nu leven, zal blijven bestaan. Het enige wat we zullen doen is het hogere Licht toevoegen – de kracht van liefdevol geven – aan de gevoelens en gedachten die wij hebben. Zij zullen de hele wereld vullen, waarin we de hogere werkelijkheid zullen ontdekken, omdat we andere, gecorrigeerde eigenschappen zullen verkrijgen.

Dan zullen we de essentie van het voorbereidende werk begrijpen, wat we eerder deden door in de fysieke wereld de geboden te vervullen, omdat we niet in staat waren om het op een andere manier te doen, want we waren nog in ballingschap. Dus, nadat wij konden terugkeren naar het fysieke land Israel, is het onze huidige taak om op te stijgen naar het spirituele land (verlangen) Israel.

Er staat geschreven: “Elke daad laat een afdruk achter”. Dit geldt zelfs voor fysieke handelingen, want daar bovenop bouwen we aan spirituele handelingen. Vorige generaties moesten fysiek werk verrichten in deze wereld, het is onze taak om spiritueel werk te doen. Daarom concentreren we ons alleen op het spirituele werk: onze menselijke intenties en verlangens, onze houding ten opzichte van verhulling en openbaring en ten opzichte van de eigenschap van geven, die we spoedig kunnen verkrijgen.

From the 2^nd part of the Daily Kabbalah Lesson 3/30/12, The Zohar

Filed under: Dagelijkse Kabbalah Lessen, Evolutie, Zohar - Geen reacties→

Vraag: Wat is de vijfde, ofwel nulfase van de evolutionaire ontwikkeling?

Antwoord: We zien dat alle natuurwetten afkomstig zijn van één enkele wet van het gesloten systeem en dus nemen we aan, dat de nulfase van de evolutionaire ontwikkeling datgene is wat vóór de Big Bang of tijdens de Big Bang als de Scheppingsgedachte bestond.

Vraag: Betekent dit, dat alles wat er met ons gebeurt volgens een bepaald programma plaatsvindt, dat nu wordt gerealiseerd?

Antwoord: Als wij onze omgeving en onszelf bestuderen, ontdekken we onderlinge verhoudingen, logica en bepaalde wetten. Dit geeft aan, dat we binnen een systeem van wetten en interacties bestaan. Als we niet in staat zijn om daar iets van te zien, of het wel zien, maar er geen onderling verband tussen zien, is dit ons probleem.

Elke dag ontdekken we echter meer alomvattende, rijke en samenhangende verbanden.

From a “Talk on Integral Education” #12, 12/16/11

Filed under: Educatie, Evolutie, Integrale Opvoeding - Geen reacties→

Alle correcties vinden plaats volgens het principe ‘van de gemakkelijkste naar de moeilijkste’. Dit is logisch: het Licht corrigeert eerst de kelim (meervoud van kli: vat) die zuiverder zijn, die zich dichterbij het Licht bevinden en met behulp daarvan worden vervolgens de grovere en ingewikkelder kelim gecorrigeerd.

Elke kli heeft vijf onderdelen of tien Sefirot, met andere woorden: de structuur van HaVaYaH. Deze structuur bestaat uit vijf delen, afhankelijk van de Aviut (grofheid) van de kli: van deel nul naar deel vier.

De kli is op een speciale manier gebroken: hoe hoger de delen zich bevonden, hoe lager ze vielen, terwijl de lagere delen, daarentegen, minder veranderingen hebben ondergaan. Het pad van correctie wordt bepaald door de omgekeerde volgorde van Lichten en kelim. Kelim worden door het Licht, dat terugkeert naar de Bron van het Omringende Licht (Ohr Makif), gecorrigeerd. Dat Licht wordt geactiveerd door de vaste, onveranderlijke wet van gelijkvormigheid van eigenschappen.

Kelim worden stapsgewijs gecorrigeerd. De kelim die uit zichzelf ontwaken naar correctie – ‘licht’ kelim om te geven – hebben geen speciaal systeem nodig. Geen speciale instructies, zij worden van nature tot eenheid aangetrokken, waarop de gehele correctie is gebouwd. De kelim van graad nul en de eerste graad van Aviut worden ‘voorvaderen’ genoemd.

Kelim van de tweede en derde graad van Aviut hebben een meer methodische correctie nodig in het werk voor spirituele verwerkelijking. Zij worden ‘zonen’ genoemd.

Tenslotte zijn er de kelim van de vierde graad van Aviut, die nog niet gecorrigeerd kunnen worden, zij worden de ‘naties van de wereld’ genoemd.

Zoals Baal HaSulam schrijft, hadden de voorvaderen een ‘voorbereidende instemming van de gehele natie’ nodig. Hun zielen hadden geen grofheid en waren niet van elkaar gescheiden, daarom was het voor hen voldoende om de noodzaak van eenheid te begrijpen, zonder dat zij daarvoor het moeilijke werk van zelf-correctie met de hulp van Lichten hoefden te doen.

Maar zonen zijn grovere kelim, die vanuit egoïsme werken. Zij ontvingen de methode: Torah genaamd. Dit maakte het hen mogelijk om zichzelf te corrigeren: eerst de kelim van geven: ‘de veertigjarige tocht door de woestijn’. Daarna de kelim van ontvangen: ‘het Land Israel’. Toen zij het ‘Land Israel’ bestuurden, braken ze twee maal, omdat zij van het niveau van de Eerste en de Tweede Tempel vielen. Met andere woorden: zij hadden kelim gecreëerd met een altruïstische intentie, maar ze waren niet in staat om ze in stand te houden.

Toen vermengden de zonen zich met de naties van de wereld, die geen deel waren van dit proces.

Nu is de tijd gekomen voor een gezamenlijke correctie. In overeenstemming daarmee wordt iedereen, die ontwaakt naar een stijging, ‘Israel’ genoemd, naar zijn verlangen naar de Schepper: Yashar-El.

In het verleden duidden de voorvaderen zichzelf aan als ‘Israel’, omdat zij uit Babylon kwamen en naar het land Kanaän gingen, met andere woorden: zij stegen van het niveau van egoïsme naar het niveau van geven. Toen vielen ze naar de situatie van Egypte en rezen opnieuw naar geven, nadat zij de berg Sinaï voorbij waren en verdere correcties hadden uitgevoerd in de woestijn en in het Land Israel.

Na de definitieve breuk verdween de aanduiding ‘Israel’ echter, omdat niemand de intentie tot geven had, uitgezonderd enkele afzonderlijk levende Kabbalisten die in elke generatie voorkwamen: de laatste eilandjes in de oceaan van egoïsme.

In onze tijd wordt een ieder die ontwaakt naar correctie ‘Israel’ genoemd, in overeenstemming met het verlangen, dat de Schepper in hem heeft doen ontwaken, voor zijn toekomstige taak. En anderen behoren nu nog tot de ‘naties van de wereld’. Nu zijn ze nog niet in staat om de boodschap van eenheid te horen of zij willen het nog niet. Na duizenden jaren van vermenging met elkaar is een ieder er echter feitelijk toe in staat om spiritueel te stijgen.

Kort samengevat is dit het proces: eerst was de mensheid in de gezamenlijke staat van ‘Babylon’, toen verdeelde die situatie zich in twee delen: ‘Israel en de ‘naties van de wereld’. Daarna kwam Israel in Egypte terecht, in de neiging tot het kwaad en vier honderd jaar later bereikten zij de stijging naar het niveau van de Torah, zij bouwden een Tempel op het niveau van het Einde van Correctie.

Toen vond er een breking plaats en de zonen van Israel vielen in een ballingschap van tweeduizend jaar, van waaruit een ieder van ons tot een gezamenlijk Einde van de Correctie zal komen.

Onze simpele berekening begint aan het begin van de correctie, toen de gevallen eigenschappen van Bina zich hebben gecombineerd en vermengd met de eigenschappen van Malchut. Een ieder die ontwaakt is gereed voor het spirituele pad. Correctie vindt plaats volgens het principe van ‘licht naar zwaar’, maar niet door middel van de Torah, dat is namelijk de methode van de voorgaande generaties, maar met de hulp van de wijsheid van Kabbalah, die in staat is om ons het Licht te brengen, dat terugkeert naar de Bron (Ohr Makif) van het einde van de correctie. Daarom wordt dit in onze tijd onthuld.

From the 4^th part of the Daily Kabbalah Lesson 11/22/11, “The Arvut (Mutual Guarantee)”

Filed under: Collectieve Ziel, Dagelijkse Kabbalah Lessen, Evolutie - Geen reacties→

De Natuur brengt ons op twee manieren verder: zonder dat wij het weten of bewust, dat wil zeggen, door lijden of door het Licht (de Torah). Onbewust verder komen vindt plaats door middel van pijn. Omdat onze natuur een verlangen om te ontvangen is, komen we vooruit en ontwikkelen we ons langzamerhand van het ene niveau naar het andere, onder de invloed van een goed of slecht gevoel. Wat ervaren wij als goed of slecht?

We werden door het Licht geschapen, dat ons schiep met een verlangen om vervuld te worden. Door ons ontwikkelingsproces bereiken we langzamerhand alles wat zich in het Licht, in de Schepper bevindt en ervaren we dat als goed en alles wat daaraan tegengesteld is als slecht.

Dit is een heel lange weg en door onze natuur hebben we lang het gevoel, dat alles tegengesteld is aan ons. Maar zoals de kracht van liefdevol geven het ons leert, beginnen we te begrijpen, dat ons egoïsme slecht is en dat het verantwoordelijk is voor al ons falen, en ook hoe wonderbaarlijk het zou kunnen zijn, als we ons in de eigenschap van liefdevol geven zouden bevinden, die ons boven alle kwaad kan verheffen.

Deze bewustwording komt langzamerhand in ieder van ons en naar de gehele mensheid. We leren van lijden, door de klappen die ons vooruit duwen.

Tegelijkertijd hebben we de mogelijkheid om zelf onze ontwikkeling te versnellen en verder te komen op de weg naar het goede. Het goede bestaat uitsluitend uit liefdevol geven en we moeten allerlei oefeningen doen en verschillende middelen gebruiken om te komen tot de erkenning van het kwaad en onze bewustwording daarvan te ontwikkelen, niet als resultaat van de klappen die we krijgen, maar door onze omgeving.

Om dat te doen moeten we gevoeliger worden voor goed en kwaad, voor geven en ontvangen, voor liefde voor anderen en voor haat. Ik kan mezelf voorbereiden, zelfs voordat er een klap komt, door met mijn omgeving te werken, zodat ik begin te begrijpen dat geven goed is en ontvangen slecht.

Zo is de Natuur. De Schepper bepaalde het Doel van de Schepping: samen te zijn met de Schepper, met Zijn eigenschappen, dat wil zeggen: ‘Zoals Hij vol Genade is, wees dit eveneens’. Wij moeten in al onze eigenschappen gelijk worden aan Zijn Eigenschappen. Dit betekent, dat ik moet veranderen en moet gaan begrijpen dat mijn natuur slecht is en dat de Natuur van de Schepper goed is.

De trucjes en middelen die ik toepas om te gaan zien, dat liefdevol geven goed is, heten ‘Mitzvot’ (geboden), ‘Gods Werk’. Door met de omgeving te werken krijgen we de mogelijkheid om geven als goed te zien en egoïsme als slecht.

Daarom werd de ene ziel verdeeld in veel afzonderlijke zielen en kunnen wij, dankzij ons gezamenlijke werk, bereiken wat goed is: de verbinding met anderen en de liefde voor anderen. Vanuit de liefde voor anderen bereiken we de liefde voor de Schepper. Dit is de persoonlijke en de algemene vorm van hetzelfde verschijnsel.

Alles wat van Boven naar beneden komt, dat wil zeggen, alle voorbereidingen die voor ons gedaan zijn, waren noodzakelijk, zodat wij in staat zijn om er gebruik van te maken en wij ons onafhankelijk en bewust kunnen ontwikkelen, om uiteindelijk het Doel te bereiken.

From the 1^st part of the Daily Kabbalah Lesson 11/6/11, “What to Look for in the Assembly of Friends”

Filed under: Dagelijkse Kabbalah Lessen, Egoïsme, Evolutie, Innerlijk Werk, Lijden - Geen reacties→

Vraag: Hoe moeten we de verspreiding onder de massa aanpakken en wat moeten we hierbij anders doen dan tot nu toe?

Antwoord: In sommige mensen wordt de drang om een volmaakte werkelijkheid te ontdekken vanzelf gewekt. Dit zijn de mensen met ‘een punt in het hart’. Zij stellen vragen als: “Wat is het doel van mijn leven? Waarom leef ik? Wat geeft het leven mij?” Hier hoeven ze absoluut niet depressief van te worden, hooguit een klein beetje. Het belangrijkste is echter, dat er een brandend verlangen in hen aanwezig is. Ze voelen, dat er iets is, dat verborgen is voor deze wereld, dat er iets anders is dat in de realiteit werkzaam is.

Eigenlijk komt iedereen deze vraag tegen, maar de meeste mensen stoppen dit weg. Toch kan niet iedereen dat. Deze mensen “spoelen aan” op onze kust, zoals een elektrische lading zich in een magnetisch veld beweegt naar de bron, gedreven door de aantrekkingskracht. Mensen komen bij ons, terwijl ze niet weten hoe of waarom. In feite bevindt iedereen zich binnen één enkel gebied van informatie: de natuur of het plan van de schepping, en juist wij hebben de primaire bronnen die daaruit afkomstig zijn, de antwoorden op tijdloze vragen.

We duiden deze mensen aan als ongeveer 1% van de mensheid. Hun aantal neemt van dag tot dag toe en ze ontwaken over de hele wereld: in het ijzige noorden en in een Nigeriaans dorp, in Japan, China, Chili en middenin Europa… Het punt in het hart is niet afhankelijk van geografie. Het is een teken van een nieuwe fase van ontwikkeling. Geleidelijk aan zal het in iedereen beginnen te ontwaken, maar nu zijn we de eerste generatie, die ernaar streeft om te ontdekken waarvoor we leven. Ons egoïstische verlangen heeft het stadium bereikt, waarin het de betekenis van zijn bestaan wil ontdekken.

Deze vraag betreft de mens, niet een dier, waarvoor het alleen maar belangrijk is om het leven op de beste manier te regelen. Juist de mens in ons vraagt: “Waar leef ik voor?” Voor zulke mensen hebben we een methode die helemaal klaar is. Ze beginnen te studeren en krijgen uitleg.

Maar wat moeten we doen met de anderen? We hebben nooit gedacht, dat we ons zouden moeten richten tot degenen die niet vragen naar de oorzaak en het doel van leven. De gebeurtenissen van vandaag verplichten ons er echter toe om in actie te komen. Er is een crisis en de mensheid is op een dood punt aangekomen als het gaat over de wereldleiders, die niet weten wat ze moeten doen, alsof ze kleine kinderen zijn. Ze komen samen op de G8 en de G20 conferenties, maar er is geen antwoord. Ze nemen verreikende beslissingen, maar de beslissingen werken niet.

Het probleem is, dat de wereld gevat is in één globaal systeem en zij denken niet globaal. Integendeel, het zijn individualisten en egoïsten. Daarom weten ze niet hoe ze de moderne globale problemen op de juiste manier moeten benaderen.

De wetenschap van Kabbalah zegt, dat we in deze tijden de wereld in moeten gaan en de kennis over de nieuwe situatie, waarin we ons bevinden, moeten verspreiden. Uiteraard moeten we handelen zonder enige druk en zonder van bovenaf neer te kijken op mensen, maar integendeel, we moeten zo vriendelijk mogelijk zijn en mensen benaderen op de meest aangename wijze. We moeten hen uitleg geven over het feit dat we in een nieuw systeem van onderlinge verbinding zijn gekomen en dat daarom alle eerdere vormen van verbinding niet meer werken.

We moeten dit nieuwe systeem leren begrijpen en eveneens wat onze universele, onderlinge verbinding betekent. Het is vergelijkbaar met op een nieuwe werkplek komen, waar regels gelden die je niet kent en waar je eerst je eigen plek moet vinden. Het kost tijd om te wennen aan de aanvaarde normen van communicatie, om uit te zoeken hoe het systeem werkt, om de contactpunten erin te vinden, om op de juiste knoppen te drukken en daarop de juiste reacties te ontvangen … En dat is een normale situatie in onze wereld.

De nieuwe onderlinge verbinding, daarentegen, die vandaag de dag aan ons wordt onthuld, is tegengesteld aan onze natuur. Deze komt niet overeen met mijn innerlijke kwaliteit en ik kan dit niet bestuderen. Eerst moet ik innerlijk veranderen en pas dan zal ik kunnen uitzoeken hoe deze integrale verbinding, die nu overal zichtbaar wordt, werkt: op de werkplek, in de industrie en de productie, in de politiek en economie, en in alle onderlinge verhoudingen, zelfs in het gezinsleven.

Daarom is het eerste wat van mij wordt verlangd, de bereidheid om het te begrijpen. Als ik, als een egoïst, in een gewoon, egoïstisch bedrijf kom, zou ik in de loop van de tijd de juiste contacten leggen. Nu echter kom ik in een integrale samenleving, waarin iedereen met elkaar verbonden is, als cellen van één lichaam, zelfs al voelen ze het nog niet. Dit betekent, dat ik mezelf van binnenuit opnieuw moet opbouwen om correctie te krijgen.

Het blijkt, dat de mensheid zich in een kritieke toestand bevindt. Vandaag de dag moet iedereen veranderen en begrijpen wat voor soort net op ons is neergedaald. In dit net fladderen we rond als vissen, niet in staat om aan de universele verbinding te ontsnappen. Zonder deze verbinding te begrijpen, zullen we niets in onze wereld kunnen doen. Uiteindelijk zijn we afhankelijk van elkaar en daarom zullen we, zonder ons bewust te worden van de nieuwe wetten, niet in staat zijn om contracten te sluiten, het banksysteem te handhaven, te produceren en handel te drijven, goederen en kennis uit te wisselen …

De deuren, die voor ons openstonden, gaan dicht en de mechanismen die eerst werkten worden een halt toegeroepen. “Het is een crisis,” zeggen we, maar het is geen gewone crisis en daarom hebben we er geen controle over. Dit moeten we aan de wereld uitleggen: deze ongewone, volledig nieuwe situatie, die niet standaard is.

Daarnaast moeten we uitleggen hoe we kunnen veranderen in overeenstemming met het nieuwe, globale systeem. In essentie is het immers de natuur, die ons uitnodigt om er een integraal onderdeel van te worden. Voorheen was ieder van ons bezig met het opblazen van zijn eigen, egoïstische “bubbel”, en verzwolg daarbij de natuurlijke hulpbronnen. Maar vandaag de dag moeten we, ondanks het enorme egoïsme, een inter-connectie opzetten en ons met elkaar verenigen op basis van de beginselen van wederzijdse hulp en ondersteuning, gelijk aan de delen van één lichaam. En dat is volkomen tegengesteld aan ons eigenbelang.

Om te veranderen moet ik daarom een externe druk toevoegen, of anders gezegd, een omgeving bouwen. Het is vergelijkbaar met hoe ouders waakzaam zijn over met wie hun kind bevriend is, omdat zijn omgeving van vandaag, zijn persoonlijkheid van morgen is. Zo moet ik kunstmatig een omgeving voor mezelf vormen, die me van alle kanten beïnvloedt. Door dit te doen trek ik mezelf als het ware aan mijn haren uit het moeras, want ik vorm een prachtige, juiste omgeving voor mezelf, zodat deze in mij de juiste aanpak zal ontwikkelen en me zal doordringen met nieuwe, globale, integrale waarden die ik mis.

Ik bouw deze omgeving kunstmatig, maar als deze mij beïnvloedt, verander ik wezenlijk. Dan voeg ik nieuwe ‘stenen’ toe, zodat ik zelfs nog meer steun zal ervaren, zodat het allemaal nog steviger wordt, met elkaar verbonden, globaler, en dan beïnvloedt het mij opnieuw.

Zo vorm ik mezelf en trek ik mezelf uit egoïsme en individualisme de algemene eenheid in. Tegelijkertijd bestudeer ik het enorme systeem van de natuur en de essentie ervan en voer ik het werk van de Schepper uit. Naast de boeken die geschreven zijn door Kabbalisten, die dit al hebben gedaan, heb ik niets anders om een voorbeeld aan te nemen. Zij aan zij met moderne wetenschappers, leggen ze ons uit wat de globale natuur is.

Tenslotte lijkt het alsof we spelen: we plaatsen onszelf in een spel dat ons opvoedt. Net zoals kinderen groeien en slimmer worden door ‘spelen’. Op deze manier, begin ik dit enorme systeem te begrijpen en van daaruit zie ik hoe de nieuwe mechanismen van onze verhoudingen gebouwd moeten worden.

Zo kan ik uit de crisis komen en beginnen te begrijpen, dat dit helemaal geen crisis is, maar een spel, een gedemonteerde Lego set die we in elkaar moeten zetten. Door de stukjes van het gebroken geheel samen te voegen, zoals een kind dat doet, ontwikkel ik, totdat ik het niveau van dit hele systeem bereik.

Voor het eerst in de geschiedenis worden we geconfronteerd met de noodzaak om zelf de nieuwe menselijke samenleving te bouwen, om uit kleine egoïsten een systeem van juiste, onderlinge verbinding te vormen. Door dit te doen zullen we dit systeem onthullen en zullen we erin gaan leven, allemaal samen, met een gemeenschappelijk verstand en gevoel, en dan zullen we naar een verstand en gevoel stijgen dat boven het huidige, individuele leven van ieder van ons ligt. Dit zal de onthulling van de verborgen wereld worden.

We moeten dit werk in ons globale systeem zelf uitvoeren. En we moeten het ook uitleggen aan anderen. De mensheid zal dit moeten waarmaken. Anders zullen we niet door de crisis heenkomen. Het zal een uiterst krachtige druk op ons uitoefenen, totdat we deze taak uitvoeren, vergelijkbaar met hoe ouders hun kinderen onder druk zetten om te studeren.

From the Miami lecture 9/14/11

Filed under: Crisis, Disseminatie, Educatie, Eenheid, Evolutie, Lezing, Wereld - 1 reactie →

Vraag: We hebben gesproken over het feit dat overmatige consumptie de mensheid in een moeilijke toestand heeft gebracht. Sommige economen vermoeden echter, dat minder gaan consumeren ook een negatief effect zal hebben….

Antwoord: Elke fase van ontwikkeling heeft zijn eigen spirituele HaVaYaH volgorde. Daarin zijn fasen van geven en ontvangen, nietsdoen en een combinatie van verschillende factoren van interconnectie. Daarom kunnen wij geen directe verbinding leggen tussen het niveau van consumptie en de oplossing voor het probleem.

Vroeger waren we misschien in staat om de situatie te verbeteren, door aan iedereen goederen uit te delen, omdat het egoïstische verlangen tot een ​​bepaald niveau was ontwikkeld, waarbij de kloof tussen de lagen van de bevolking op deze manier werkelijk verbeterd kon worden. Vandaag de dag zijn we echter op een hoger niveau gekomen en de methoden, die in de vorige fase geschikt waren, werken niet meer. Het accent verschuift van de wens om te ontvangen naar de wens om te geven en je kunt geen echte verbetering bereiken door alleen maar ‘uit te delen’. Je moet begrijpen, dat je door het uitdelen van producten probeert om het pad van de crisis te blokkeren en dat je daardoor jezelf de mogelijkheid ontzegt om de oorzaak ervan te begrijpen: de Schenkende Kracht, de Schepper. Maar onze problemen krijgen nu al een doelgericht karakter.

Naar analogie daarvan: in de tweede fase van de uitbreiding van het Directe Licht is het onmogelijk om op dezelfde manier te handelen als in de eerste fase. Dat komt omdat de tweede fase is afgeleid van de eerste, juist omdat het tijd was om de primaire oorzaak van het Licht te verwerkelijken. Hoewel deze eerste fase volledig door het Licht gevuld is, is dit niet meer voldoende.

Op dezelfde manier lost een eenvoudige verdeling van goederen de problemen niet op. Het doel van de schepping is niet om onze egoïstische verlangens te bevredigen, om ‘onze buik te vullen’. Daarom ontdekken wij de tweede fase van ontwikkeling: door de armen goederen te geven zullen we de ineenstorting alleen maar versnellen.

Wat moeten we dan doen? Dit is immers in strijd met alle logica. Eerder regeerde het egoïsme: hoe meer we ontvingen, hoe beter we ons voelden. Maar nu zijn consumptie, beperkte zelfzucht en concessies in het voordeel van de zwakken eveneens destructief voor de economie. Anders gezegd: we hebben geen effectieve methoden meer over om met het egoïstische verlangen te werken. Het heeft zich uitgeput zowel wat ontvangen als geven betreft.

Dit is het begin van de tweezijdige verwerkelijking van het kwaad van het egoïsme: de volledige erkenning van het feit dat het niet kan worden gebruikt.

Hoe kan de mens dan overleven? Enkele miljoenen mensen in de wereld zullen er in slagen om zich te voeden met de producten van de aarde, die ze zelf verbouwen. En wat zullen de anderen doen? We zullen de eerdere contacten niet meer voort kunnen zetten en bovendien zullen we goederen en productie niet meer kunnen verspreiden op de manier, waarop we het vroeger deden. Die verspreiding over de wereld begint te verminderen, te ‘bevriezen’.

In deze omstandigheden is het enige wat de mensheid echt kan helpen een duidelijk inzicht te geven over wat er gaande is, zodat men gaat begrijpen, dat het noodzakelijk om de aard van onze verbindingen te veranderen. Dit is het enige wat ons goede resultaten zal brengen.

Daarom hebben mensen vooral studie nodig. Laat al het andere. Voorzie iedereen van een basis minimum, net boven de armoedegrens, en gebruik de rest van de inspanningen om onze onderlinge relaties te verbeteren.

‘Eerlijke verdeling’ en ‘sociale rechtvaardigheid’ zijn mooie woorden, in het belang hiervan werden tientallen miljoenen mensen vermoord of vermoordden zij anderen. Dergelijke slogans zullen alleen helpen op voorwaarde dat we het bewustzijn van mensen veranderen. En daarvoor hebben we educatie nodig. Een mens heeft vitale behoeften nodig en de bereidheid om te luisteren, dat is alles.

Men zal echter niet moeten leren over ‘hoe op een juiste manier te consumeren’ maar over de juiste houding ten opzichte van anderen. Al het andere zal een natuurlijk gevolg daarvan worden. Als het verlangen van mensen verandert, zullen ze vanuit zichzelf begrijpen hoe ze met het leven kunnen omgaan. Door hun opvoeding zullen alle praktische oplossingen duidelijk worden.

In de eerste plaats moet men educatie krijgen en op zijn minst enigermate veranderen. De enige manier om allerlei soorten Nazi regimes te voorkomen is door het bouwen van een omgeving die mensen ten goede verandert.

From the 5th part of the Daily Kabbalah Lesson 9/8/11, “The Nation”

Filed under: Dagelijkse Kabbalah Lessen, Economie, Egoïsme, Evolutie, Maatschappij, Nieuws, Wereld - Geen reacties→

Filed under: Egoïsme, Evolutie, video - Geen reacties→