Torah, Dewariem 23:04 (Deuteronomium) Ki Titze: Een Ammoniet, noch een Moabiet mag in de gemeenschap van de Eeuwige komen, zelfs het tiende geslacht ervan mag niet in de gemeenschap van de Eeuwige komen, – dat wil zeggen – nooit. (Vertaling: Jitschak Dasberg)

De verlangens, Ammonieten en Moabieten genaamd, kunnen niet in hun bestaande vorm gecorrigeerd worden. Ze kunnen alleen door de dood gecorrigeerd worden. Dit betekent dat een mens zijn egoïsme volkomen opgeeft.

Met andere woorden: alle tien Sefirot bevinden zich in het onzuivere gebied, het gebied van ontvangen ten behoeve van zichzelf, en in een dusdanige vorm dat deze verlangens niet gecorrigeerd kunnen worden, daarom moeten zij door de intentie van volledige annulering heen gaan. Dit is de dood. In de Wijsheid van Kabbalah wordt alles wat geven ten doel heeft leven genoemd en ontvangen dood.

Daarom kunnen de verlangens, die de zeven naties van de wereld genoemd worden, niet gecorrigeerd worden. Wij kunnen ze alleen in onszelf doden, en alleen als aan het egoïstische gebruik ervan een volledig halt is toegeroepen, kunnen wij ze transformeren naar een altruïstische toepassing.

From KabTV’s “Secrets of the Eternal Book” 10/19/16

Filed under: Egypte, Geven, Ontvangen, Torah - Geen reacties→

Vraag: Hoe kan het ego de plagen van Egypte voelen?

Antwoord: De Egyptische plagen worden gevoeld als het ego eenmaal in de vorm van Egypte en Farao is gebouwd, dit is tegengesteld aan het volk Israël en Mozes, wanneer dit in een mens is gecreëerd. Deze klappen zijn noodzakelijk om ons los te scheuren van het ego en er uit te breken.

Vraag: Ik begrijp niet hoe we boven het ego kunnen uitstijgen en er tegelijkertijd van kunnen houden. We zijn eraan gewend om ons ego te onderdrukken, om het op alle mogelijke manieren uit te bannen, dus wat betekent het dat we erboven uitstijgen?

Antwoord: Het betekent dat je je verlangens erop moet richten om anderen te vervullen en dat je daar genot uit ontvangt.

Vraag: Hoe kan ik leren begrijpen dat het ego de neiging tot het kwaad is als de groepen er niet over praten en proberen om het te verdoezelen door liefde te spelen.

Antwoord: Het is noodzakelijk om erover te praten!

Filed under: Ego, Egypte, Pesach - Geen reacties→

Vraag: Wie is de goede Farao bij wie de Joden welkom waren?

Antwoord: Dit concept moeten we per individu bekijken.

Wij denken dat het ego ons vooruit helpt: in onze beschaving, vooruitgang en groei. “Wij zullen de wereld veroveren, alles te weten komen en bereiken, alles ontdekken! Wij, wij, wij!” Dit is een goed en gezond egoïsme. Het is essentieel want anders zouden we ons niet ontwikkelen.

Als we bijvoorbeeld geen geduld zouden hebben met een kind en hem voortdurend beperkingen zouden opleggen, zou hij zich niet kunnen ontwikkelen. Daarom sporen we hem steeds aan om zich te ontwikkelen, hoe egoïstisch hij ook is, en als hij een bepaalde leeftijd bereikt heeft, zo’n jaar of 13, gaan we hem leren hoe hij zichzelf beperkingen kan opleggen.

Laten we niet vergeten dat een mens tot aan die leeftijd helemaal in beslag genomen wordt door zijn neiging tot het kwaad, vanaf zijn 13^e jaar kan het goede in hem naar boven komen door de invloed van de opvoeding. Dertien jaar is een relatieve term, Baal HaSulam spreekt daarover in de “Introduction to The Book of Zohar.”

Ik herinner me nog dat mijn zoon, die op religieuze scholen zat, vaak zei: “Wat wil je van me? Ik ben pas 9, wacht eerst maar tot ik 13 ben.”

We noemen dit de zeven vette jaren waarin het volk alles krijgt waar het behoefte aan heeft. We proberen ons met elkaar te verbinden en in het begin gaat alles goed. Het ego heeft geduld met ons en zegt: “Samenwerken is goed, alles gaat prima.” Dan komen er ruzies en ontstaan er conflicten tussen ons.

Dit gebeurt ook als mensen die verliefd zijn samen gaan wonen. Of in internationale betrekkingen: “Nu gaan we samenwerken, aan projecten werken en iets bereiken! Wij, wij, wij!” Alles gaat prima, egoïsme is goed en alles is prachtig, dan komt er innerlijk plotseling iets negatiefs naar boven. Wat we ook doen, er doet zich een hindernis voor, de slechte Farao staat op.

Je moet je van het volgende goed bewust zijn: door de methode van de wijsheid van Kabbalah toe te passen, kunnen we vanuit liefde en wederzijdse verbinding handelen. Als je acties onderneemt die niet leiden tot evenwicht tussen goed en kwaad – en het kwaad lijkt eerst aantrekkelijk en uitnodigend – zal dit kwaad je later ter dood brengen. De engel des doods trekt je naar zich toe, verleidt je, dient je een druppel vergif toe en je sterft.

Daarom moet je het evenwichtspunt zoeken tussen de goede en de kwade kracht, overal, bij alles wat je doet.

From KabTV’s “A Talk About Passover” 3/18/15

Filed under: Egoïsme, Egypte, Liefde, Opvoeding, Verbinding - Geen reacties→

Vraag: Ibn Ezra heeft gezegd dat de generatie die uit Egypte trok de last van de slavernij voelde en alle kracht verloor. Daardoor konden zij – voordat de nieuwe generatie van de woestijn opgegroeid was – niet meer vechten tegen wat hen overweldigde. De nieuwe generatie wist niet van de ballingschap en hun kracht was dus niet gebroken. Welke generatie zijn wij nu?

Antwoord: Wij zijn in Egypte, onder de overheersing van ons egoïsme en wij moeten daar allereerst bovenuit stijgen. Ten eerste moeten we ons bevrijden van een vijandelijke kracht en ten tweede er tegen vechten. In plaats van te vechten tegen de Egyptenaren vluchtten zij uit Egypte. De hele doortocht door de Rode Zee is niets anders dan een vlucht. We hebben geen kracht om tegen ons egoïsme te vechten, we kunnen niet anders doen dan er van weg te rennen en er bovenuit te stijgen. Er komt alleen maar haat tegen ons egoïsme in ons naar boven en daardoor scheiden we ons af van ons ego.

Daarna komt er een stadium waarin we dit egoïsme beginnen te corrigeren. We keren niet naar Egypte terug om dat te doen; we namen onze kelim (vaten) vanuit Egypte met ons mee en beginnen ze nu met ons te verbinden en al deze verlangens, waar we bovenuit gestegen zijn, te corrigeren.

Het eerste stadium van de correctie van de verlangens wordt ‘de generatie van de woestijn’ genoemd als wij deze verlangens corrigeren van ontvangen naar geven. Daarna volgt de generatie van de veroveraars van het land Israel, dit heet ‘ontvangen om te geven’.

Onder het volk Israel zijn krachten die voorop kunnen lopen en de rest kunnen leiden, zoals Moses, die het volk uit Egypte leidde. Er zijn mensen die spiritualiteit bereikt hebben, al boven het egoïsme zijn uitgestegen en zich met andere zielen hebben verbonden. Zij begrijpen het hele proces, weten wat ze op een bepaald moment moeten doen en hebben de taak om anderen te leiden.

Wij hebben het over mensen die Kabbalah studeren, want het is onmogelijk om zonder het Corrigerende Licht naar de Bron terug te keren. Dit Licht kan alleen door de studie van Kabbalah aangetrokken worden, Kabbalah is hiervoor bedoeld.

En zulke mensen zijn er! Wij kunnen verder komen en veel mensen met ons meenemen, zij kijken naar onze tv programma’s, studeren samen met ons via de tv of internet, volgen onze cursussen, gaan naar lezingen en komen zo verder. Daarom hebben zij een grote kans om samen met ons vrij te worden, boven hun egoïsme uit te stijgen en te voelen wat vrijheid is, wat het betekent om een Jood te zijn, namelijk met anderen verenigd te zijn (Yechud).

Zij willen leren wat het betekent om in het land Israel te zijn, dat wil zeggen: in het verlangen naar de Schepper (Yashar-El), naar geven en liefde voor anderen. Op deze manier kunnen we op alle gebieden van ons materiële leven succes hebben en alle problemen om ons heen oplossen.

Het belangrijkste is de geest van eenheid. Als we met een gevoel van samenzijn – net zoals met onze familieleden – met het hele volk Israel waren omgegaan en zij samen met ons aan de feestelijke tafel hadden gezeten, als we iedereen hadden omarmd, zouden we de meeste inspanningen verricht hebben die we moeten doen om uit Egypte te komen.

From KabTV’s “Kabbalists Write: The Night of Passover Seder” 3/4/13

Filed under: Correctie, Egoïsme, Egypte, Feestdagen, Gebed, Gelijkvormigheid met de Schepper, Intentie, Kabbalah Today - Geen reacties→

Vraag: Waarom zeggen wij, als we spreken over Pesach: “Herinner je de uittocht uit Egypte”? Er zijn meer ballingschappen geweest: in Babylon, Griekenland, Rome – maar wij worden alleen herinnerd aan de uittocht uit Egypte. Wat is de betekenis hiervan?

Antwoord: De ballingschap in Egypte is de oorsprong van alle ballingschappen. Alle andere ballingschappen liggen er als het ware bovenop. Deze ballingschap is de moeilijkste en is van fundamenteel belang. Een mens rijst boven zijn egoïsme uit en realiseert zich voor de eerste keer wat de spirituele wereld is en wat het betekent om de eigenschap van geven te voelen, in plaats van de eigenschap van ontvangen waarin we zijn geboren en bestaan.

Wij nemen de wereld waar door zintuigen die voortdurend willen genieten en van alles willen profiteren. De ommekeer in onze zintuigen – als ik uit mezelf ga treden, mij met de wereld ga vereenzelvigen, aan anderen geef, mij buiten mijn lichaam (*de wil om te ontvangen) ervaar, zodat mijn hart (*verlangen om te ontvangen) daar kan achterblijven – is de uittocht uit Egypte. Alle andere uittochten vinden al buiten mijzelf plaats.

*noot vertaler

From KabTV’s “Kabbalists Write: The Night of Passover Seder” 3/4/13

Filed under: Egypte, Feestdagen, Gelijkvormigheid met de Schepper - Geen reacties→