Hoe dichter een mens bij zijn Egypte komt, hoe groter zijn wil om te ontvangen daar wordt. Eerst ontvangt hij zijn verlangen met vreugde. Hij heeft een goed gevoel over het feit dat hij zich ontwikkelt, rijker wordt en de wereld begrijpt.

Op deze manier heeft de hele wereld zich tot voor kort ontwikkeld. Dan ontdekken we plotseling dat alles wat wij bereikt hebben niet goed is voor ons. We hebben eigenlijk een gevangenis voor onszelf gebouwd, ware slavernij die we niet kunnen ontvluchten. Egoïsme begraaft ons en bindt ons aan handen en voeten. Zelfs als we ogenschijnlijk heel veel goede dingen voor onszelf hebben gedaan, plotseling overweldigen en controleren ze ons. 

Eerst werk ik om dingen te kunnen aanschaffen, vervolgens moet ik continu blijven werken om alles wat ik bezit te kunnen onderhouden, ontwikkelen en verbeteren. Ik werk steeds harder om een groter huis te kunnen betalen, een betere school voor de kinderen en nog veel meer.

Een mens ziet dat hij in slavernij leeft. Eerst dacht hij dat hij zijn leven voor zijn eigen gemak had ingericht. Nu blijkt dat hij geen rust meer heeft en niet meer van het leven kan genieten. Hij werkt steeds harder. Zijn vrouw werkt nu ook, maar ondanks dat maken ze schulden. Dit is ware slavernij en het einde is niet in zicht.

Toen kwam de coronacrisis er nog bij en wie weet hoewel klappen ons nog te wachten staan. We gaan beseffen dat we geen goed leven hebben opgebouwd. Er is nog wel een positief aspect te vinden, want nu kan de Wijsheid van Kabbalah ontdekt worden en kunnen mensen daarnaar luisteren. Daarvoor is deze Wijsheid dan ook onthuld.

Dan verschijnen de volgende twee krachten in de natuur: Enerzijds de Farao en anderzijds de Schepper, zij helpen ons om onze weg naar het einde van de correctie te vervolgen, “ …. de twee engelen die ons op Shabbatavond begeleiden …”

Blog in het Engels:  https://laitman.com/2021/04/two-angels-accompany-humanity/

http://www.facebook.com/KabbalahAcademyNederland

From the Daily Kabbalah Lesson 4/4/21, “Pesach “(Passover)

Het volgende blog verschijnt zondag a.s.

Filed under: Crisis, Daily Kabbalah Lesson, Egoism, Globalization, Holidays, Spiritual Work | Add Comment / Ask Question →

Filed under: Egypte, Engelen, Shabbat, Spiritueel Werk, Wereld - Geen reacties→

Rabash, artikel 923: En hij zei: “Als je de Hebreeuwse vrouwen helpt te bevallen.” ”Farao gaf bevel aan heel zijn volk en zei: “Ieder jongetje dat geboren wordt, gooi hem in de Nijl, en ieder meisje, houd het in leven.”

Een zoon – Ben in het Hebreeuws – betekent: iemand die naar de Schepper streeft. Een man – Gever in het Hebreeuws – komt van het woord Mitgaber, overwinnen, en betekent: degene die weerstand biedt aan het egoïsme en er bovenuit wil stijgen.

De mensen die – ongeacht de kenmerken van hun geslacht – willen opstijgen naar de eigenschap van de Schepper, naar geven en liefde, worden “mannen” genoemd, want zij overwinnen hun egoïsme, werken eraan en proberen het volgende altruïstische niveau te bereiken. Ons egoïsme, Farao genaamd, wil dat dergelijke mensen verdrinken, wil ze in onszelf vernietigen.

Vraag: Betekent dit dat er een kracht in ons aanwezig is die deze verlangens om het egoïsme achter ons te laten bij voorbaat wil vernietigen?

Antwoord: Natuurlijk. Het egoïsme dat ons onder controle heeft, is onze belangrijkste kracht.

Opmerking: Maar de kracht van het egoïsme is onder de controle van een nog hogere Kracht, van de Schepper.

Mijn antwoord: Dat is juist. In het algemeen gesproken wordt echter aan Farao de mogelijkheid gegeven om over de mens te heersen.

Vraag: Onder welk gezag valt de mens: de Schepper of Farao?

Antwoord: Wij vallen onder het gezag van de Schepper en Hij zorgt ervoor dat wij onder het gezag van Farao vallen.

Blog in het Engels: https://laitman.com/2021/04/under-the-rule-of-pharaoh/

 http://www.facebook.com/KabbalahAcademyNederland

From KabTV’s “Spiritual States” 3/26/21

Filed under: Holidays, Spiritual Work | Add Comment / Ask Question →

Filed under: Egoïsme, Egypte, Pesach - Geen reacties→

Vraag: De Schepper verhardt het hart van Farao voortdurend. Enerzijds zegt Hij: “Kom naar Mij.” Anderzijds: “Ik zal zijn hart verharden.” Waarom?

Antwoord: Het is het doel van onze egoïstische ontwikkeling dat we ervan overtuigd raken dat het onmogelijk is om in het egoïsme te blijven leven, maar dat we de Schepper moeten vragen om ons eruit te bevrijden.

Dit is het doel van ons leven in de Egyptische slavernij, in de slavernij van het egoïsme, dat we ervan overtuigd raken dat dit alleen maar in ons nadeel is en dat alleen de Schepper ons eruit kan bevrijden.

Blog in het Engels: https://laitman.com/2021/04/why-did-the-creator-harden-pharaohs-heart/

http://www.facebook.com/KabbalahAcademyNederland

From KabTV’s “Spiritual States” 3/26/21

Filed under: Egoism, Holidays, Spiritual Work | Add Comment / Ask Question →

Filed under: Egoïsme, Egypte - Geen reacties→

Vraag: Tijdens Pesach gebruiken we een speciale schotel waarop we zes soorten voedsel leggen. Waarom zijn juist die soorten gekozen?

Antwoord: Dit voedsel symboliseert bepaalde soorten krachten en eigenschappen waar we doorheen gaan om uit ons egoïsme weg te trekken en altruïstische eigenschappen te bereiken.

Dit is een uitweg vanuit het egoïsme naar het altruïsme. Daarom vindt het geleidelijk plaats in onze verschillende eigenschappen.

Bijvoorbeeld: als we aan een gemeenschappelijke tafel zitten, en dat moet samen zijn, en dan bewust overhellen naar links, symboliseert dit dat we niet langer meer door Farao onderdrukt worden, we zijn geen slaaf meer van onze verlangens.

Vier glazen wijn symboliseren de complete uittocht uit het egoïsme, uit vier fasen van egoïstisch verlangen.

Matza symboliseert het brood dat snel gebakken moest worden, want de spirituele uittocht uit Egypte vindt heel snel en onverwacht plaats. Plotseling wordt een mens door een golf meegenomen en voorwaarts gedragen. Er is een verandering in zijn waarneming van de wereld.

Blog in het Engels: https://laitman.com/2021/03/symbols-of-passover/

 www.facebook.com/KabbalahAcademyNederland

From KabTV’s “Spiritual States” 4/15/19

Related Material:

Allegories And Spiritual Properties

Signs Of Disengagement From The Ego

Bread With 0% Malchut

Filed under: Holidays, Spiritual Work | Add Comment / Ask Question →

Filed under: Altruïsme, Egoïsme, Egypte, Pesach - Geen reacties→

Vraag: Bestaat er een verband tussen de Machsom overgaan en de doortocht door de Rode Zee? Kabbalisten beschrijven deze overgang wel, maar zij noemen het niet de Machsom.

Antwoord: In het algemeen gesproken: ja.

Vraag: Zijn er nog andere beschrijvingen die in een allegorische taal over de Machsom spreken?

Antwoord: Het punt is dat het verlaten van een egoïstische eigenschap op weg naar een altruïstische eigenschap, d.w.z. de overgang van de ene wereld naar de andere, geleidelijk plaatsvindt. Het is onmogelijk om het duidelijk aan te geven, nu gebeurt het op deze manier en toen gebeurde het op een andere manier. Het hangt allemaal samen met vele veranderingen in een mens.

Vraag: Kunnen we zeggen dat de uittocht uit Egypte, toen een groep van 300.000 mensen Egypte verlieten, betekent dat zij de Machsom overtrokken?

Antwoord: De uittocht uit Egypte is een heel proces, samen met de doortocht door de Rode Zee; dan komen ze na een lange tijd bij de berg Sinaï en ontvangen zij de Torah. Daarna volgt het breken van de stenen tafelen, ogenschijnlijk een ongewenste daad vanuit egoïsme. Maar we zien dat het niet anders kon, op deze manier moesten zij uit het egoïsme komen. 

In het algemeen gesproken, het gaat allemaal over een overgangsperiode. Je kunt het niet vastleggen op één datum of één handeling.

Blog in het Engels: https://laitman.com/2021/03/gradual-transition-to-spirituality/

www.facebook.com/KabbalahAcademyNederland

From KabTV’s “Spiritual States” 2/6/20

Filed under: Spiritual Work | Add Comment / Ask Question →

Filed under: Egypte, Masach, Pesach - Geen reacties→

Nadat wij Egypte zijn binnengetrokken, beginnen we uitsluitend aan onze eenheid te werken. Ons enige doel is: de Schepper moet zich in het midden van de groep onthullen. Daarom reizen we naar Egypte en realiseren we ons hoe noodzakelijk eenheid is, maar we zijn absoluut niet in staat om dit te bereiken. Wij willen er niet heen, we hebben echter geen keuze, want we voelen dat er hongersnood zal uitbreken als we niet aan deze verbinding werken: we zullen met lege handen achterblijven en we zullen nooit spiritualiteit bereiken.

Dit alles is dankzij de verbinding tussen Jacob en Jozef mogelijk. Zodra Jacob ontdekt dat Jozef in Egypte woont, denkt hij alleen nog maar aan een mogelijkheid om hem te ontmoeten.

Een ware egoïst denkt niet na over eenheid, hij wil alleen de Schepper onthullen, de Hoge Wereld, eeuwigheid en perfectie voelen, spiritualiteit bereiken, zich onsterfelijk voelen en niet als een dier dat moet sterven. Dit zijn de dromen van een kleine egoïst. Egypte en Farao moeten aan dit kleine egoïstische verlangen toegevoegd worden om de Hoge Wereld werkelijk te kunnen bereiken, het doel van de schepping.

Dit vereist dat wij een immens groot egoïsme toevoegen, heel veel eigenschappen aan ons verlangen om te genieten, daarom worden wij gedwongen om naar Egypte te reizen. De Schepper regelt dit voor ons, zoals Hij het Abraham beloofd heeft, zonder Egypte zouden wij het land Israël niet kunnen bereiken.

De Schepper heeft het land Israël aan Abraham laten zien, het verlangen om een genot te ervaren dat volledig gecorrigeerd is, om te kunnen geven, dan is de schepping met de Schepper samengesmolten, dat is het einde van de correctie. Abraham vroeg of dat mogelijk was. Waar zo’n verlangen vandaan zou kunnen komen. Er bestaat geen enkel verlangen om te genieten of te geven dat hieraan gelijk is. Abraham had de drie lijnen niet, slechts één lijn, een klein lichtschijnsel van het Hoge Licht, dat was voldoende voor hem.

Je kunt het land Israël alleen met drie lijnen binnentrekken. Als de linker lijn, Farao, krachtiger wordt, zal de rechter lijn eveneens krachtiger worden. Door de twee lijnen met elkaar te verbinden, kunnen wij het land Israël bereiken, het verlangen dat volledig gericht is op geven aan de Schepper.

De Schepper zei tegen Abraham dat Hij ervoor zou zorgen, en Hij bracht de hele groep van Abraham naar de staat die “Egypte” genoemd wordt, vervolgens leidde Hij hen uit Egypte en gaf Hij hen de Torah. Dit alles was mogelijk omdat Abraham vanaf het eerste moment de intentie had om te verbinden. Hij dacht dat dit individueel mogelijk was. 1

Pithom en Ramses zijn voor Farao prachtige steden, maar voor het volk Israël zijn ze armzalig en miserabel. Farao en Israël zijn tegenpolen. Ik observeer van de kant van Farao en daarna van de kant van de Schepper. Ik observeer vanuit het standpunt van Farao en ik zie hoe prachtig mijn egoïstische verlangen is waarvan ik in mijn land Egypte volop kan genieten.

Ik overwin dit egoïsme als ik niet in Egypte wil genieten, maar hogerop wil stijgen, dan schreeuw ik het uit, niet naar Farao maar naar de Schepper, ik vraag om hulp en redding. Dan brengt de Schepper zelf mij vanuit de staat van Farao naar een andere staat, en van daaruit zie ik dat alles wat ik heb gebouwd – deze steden – helemaal niet mooi is, maar miserabel. Ik voel dat alles wat ik gedaan heb geen enkel nut heeft, dat ik namelijk helemaal niet dichter bij perfectie en geven gekomen ben. Daarom schreeuw ik het uit naar de Schepper en vraag ik om mijn correctie. Doordat ik voel hoe naargeestig de steden Pithom en Ramses zijn, leidt de Schepper mij naar correctie.

Dan zal ik de steden die door mij in Egypte gebouwd zijn anders gaan zien, namelijk in hun spirituele vorm. Als ik deze miserabele steden voltooi met het Licht van Hassadim en op mijn verlangen om te genieten de intentie om te geven bouw, verander ik heel Egypte in de Hof van Eden (paradijs). Dan is het Egypte niet meer, maar het land Israël. 2

De uittocht uit Egypte is de ontsnapping – met gesloten ogen – naar eenwording, deze mogelijkheid opent zich plotseling voor ons, zoals de Rode Zee. Ik spring de eenheid in, de Rode Zee in, en ik steek de zee over. Daarna gaan wij consistent aan onze verbinding werken, aan Arvut (verantwoordelijkheid voor elkaar), aan onze eenheid; ofwel wij verenigen ons met elkaar of dit wordt ons graf. 3

From the 1st part of the Daily Kabbalah Lesson 4/15/19, Pesach (Passover)

1 Minute 1:13:10

2 Minute1:23:50

3 Minute2:11:25

Related Material:

Unite To Exit Egypt

The Whole World is Egypt

“To Kill The Egyptian” In You

Filed under: Daily Kabbalah Lesson | Add Comment / Ask Question →

Filed under: Correctie, Egypte, Pesach - Geen reacties→

Vraag: Wat is de slavernij in Egypte? Hoe verschilt dat werk van het werk tijdens de spirituele uittocht uit Egypte?

Antwoord: De slavernij in Egypte is een staat waarin wij ons ervan bewust zijn dat we volkomen onderworpen zijn aan onze egoïstische verlangens. Wie heeft ze geschapen? Wie bevindt zich in dat egoïsme? De Schepper Zelf.

Dan begint ons spirituele werk in Egypte. Wij willen ons losmaken van ons egoïsme en er niet meer aan onderworpen zijn. Dit worden de zeven jaren van hongersnood in Egypte genoemd.

From the Kabbalah Lesson in Russian 12/18/16

Filed under: Egypte, Spiritueel Werk - Geen reacties→

Torah, Dewariem 23:04 (Deuteronomium) Ki Titze: Een Ammoniet, noch een Moabiet mag in de gemeenschap van de Eeuwige komen, zelfs het tiende geslacht ervan mag niet in de gemeenschap van de Eeuwige komen, – dat wil zeggen – nooit. (Vertaling: Jitschak Dasberg)

De verlangens, Ammonieten en Moabieten genaamd, kunnen niet in hun bestaande vorm gecorrigeerd worden. Ze kunnen alleen door de dood gecorrigeerd worden. Dit betekent dat een mens zijn egoïsme volkomen opgeeft.

Met andere woorden: alle tien Sefirot bevinden zich in het onzuivere gebied, het gebied van ontvangen ten behoeve van zichzelf, en in een dusdanige vorm dat deze verlangens niet gecorrigeerd kunnen worden, daarom moeten zij door de intentie van volledige annulering heen gaan. Dit is de dood. In de Wijsheid van Kabbalah wordt alles wat geven ten doel heeft leven genoemd en ontvangen dood.

Daarom kunnen de verlangens, die de zeven naties van de wereld genoemd worden, niet gecorrigeerd worden. Wij kunnen ze alleen in onszelf doden, en alleen als aan het egoïstische gebruik ervan een volledig halt is toegeroepen, kunnen wij ze transformeren naar een altruïstische toepassing.

From KabTV’s “Secrets of the Eternal Book” 10/19/16

Filed under: Egypte, Geven, Ontvangen, Torah - Geen reacties→

Vraag: Hoe kan het ego de plagen van Egypte voelen?

Antwoord: De Egyptische plagen worden gevoeld als het ego eenmaal in de vorm van Egypte en Farao is gebouwd, dit is tegengesteld aan het volk Israël en Mozes, wanneer dit in een mens is gecreëerd. Deze klappen zijn noodzakelijk om ons los te scheuren van het ego en er uit te breken.

Vraag: Ik begrijp niet hoe we boven het ego kunnen uitstijgen en er tegelijkertijd van kunnen houden. We zijn eraan gewend om ons ego te onderdrukken, om het op alle mogelijke manieren uit te bannen, dus wat betekent het dat we erboven uitstijgen?

Antwoord: Het betekent dat je je verlangens erop moet richten om anderen te vervullen en dat je daar genot uit ontvangt.

Vraag: Hoe kan ik leren begrijpen dat het ego de neiging tot het kwaad is als de groepen er niet over praten en proberen om het te verdoezelen door liefde te spelen.

Antwoord: Het is noodzakelijk om erover te praten!

Filed under: Ego, Egypte, Pesach - Geen reacties→

Vraag: Wie is de goede Farao bij wie de Joden welkom waren?

Antwoord: Dit concept moeten we per individu bekijken.

Wij denken dat het ego ons vooruit helpt: in onze beschaving, vooruitgang en groei. “Wij zullen de wereld veroveren, alles te weten komen en bereiken, alles ontdekken! Wij, wij, wij!” Dit is een goed en gezond egoïsme. Het is essentieel want anders zouden we ons niet ontwikkelen.

Als we bijvoorbeeld geen geduld zouden hebben met een kind en hem voortdurend beperkingen zouden opleggen, zou hij zich niet kunnen ontwikkelen. Daarom sporen we hem steeds aan om zich te ontwikkelen, hoe egoïstisch hij ook is, en als hij een bepaalde leeftijd bereikt heeft, zo’n jaar of 13, gaan we hem leren hoe hij zichzelf beperkingen kan opleggen.

Laten we niet vergeten dat een mens tot aan die leeftijd helemaal in beslag genomen wordt door zijn neiging tot het kwaad, vanaf zijn 13^e jaar kan het goede in hem naar boven komen door de invloed van de opvoeding. Dertien jaar is een relatieve term, Baal HaSulam spreekt daarover in de “Introduction to The Book of Zohar.”

Ik herinner me nog dat mijn zoon, die op religieuze scholen zat, vaak zei: “Wat wil je van me? Ik ben pas 9, wacht eerst maar tot ik 13 ben.”

We noemen dit de zeven vette jaren waarin het volk alles krijgt waar het behoefte aan heeft. We proberen ons met elkaar te verbinden en in het begin gaat alles goed. Het ego heeft geduld met ons en zegt: “Samenwerken is goed, alles gaat prima.” Dan komen er ruzies en ontstaan er conflicten tussen ons.

Dit gebeurt ook als mensen die verliefd zijn samen gaan wonen. Of in internationale betrekkingen: “Nu gaan we samenwerken, aan projecten werken en iets bereiken! Wij, wij, wij!” Alles gaat prima, egoïsme is goed en alles is prachtig, dan komt er innerlijk plotseling iets negatiefs naar boven. Wat we ook doen, er doet zich een hindernis voor, de slechte Farao staat op.

Je moet je van het volgende goed bewust zijn: door de methode van de wijsheid van Kabbalah toe te passen, kunnen we vanuit liefde en wederzijdse verbinding handelen. Als je acties onderneemt die niet leiden tot evenwicht tussen goed en kwaad – en het kwaad lijkt eerst aantrekkelijk en uitnodigend – zal dit kwaad je later ter dood brengen. De engel des doods trekt je naar zich toe, verleidt je, dient je een druppel vergif toe en je sterft.

Daarom moet je het evenwichtspunt zoeken tussen de goede en de kwade kracht, overal, bij alles wat je doet.

From KabTV’s “A Talk About Passover” 3/18/15

Filed under: Egoïsme, Egypte, Liefde, Opvoeding, Verbinding - Geen reacties→