Vraag: Kan het Boek Exodus ons helpen om uit ons egoïsme te komen?

Antwoord: Het is een feit, dat elke spirituele daad eerst in onze wereld zichtbaar moet worden. Daarom werd de geschiedenis van de bevrijding van het egoïsme eerst zichtbaar bij een kleine groep mensen, nu wordt dit in de hele wereld herhaald.

Geen enkel boek op de hele wereld kan ons hiermee helpen. Wij zullen het alleen kunnen gaan begrijpen en er op een correcte wijze over kunnen spreken, als wij door de stadia van correctie gaan.

Dit is een probleem, want mensen lezen dit als een historisch verhaal. Maar het gaat in deze beschrijving over de meest serieuze, innerlijke veranderingen in een mens, waar hij samen met de groep doorheen moet en daarin ontdekt hij in zichzelf een kracht, ‘Moshe’ (Mozes) genaamd, van het woord ‘Limshoch’ (trekken uit). Deze kracht trekt de groep uit het egoïsme en verheft de groep tot de onthulling van de Schepper.

Moshe is het punt van verbinding, dat wij tussen ons ontdekken en dat ons gidst. De hogere Kracht wordt in dit punt onthuld.

Zo komen we bij de berg Sinaï, de berg van haat, waar wij omheen staan. Wij worden erdoor verdeeld en wij zien alleen haat voor ons, maar wij staan er omheen, omdat wij nergens anders heen kunnen.

Ondanks deze haat moeten we voor elkaar garant staan. Maar als wij vastlopen in haat, in egoïsme, wordt dit de plaats van onze spirituele dood.

Vraag: Maar na de uittocht uit Egypte gebeurde het niet, dat er een hele groep uit een egoïstische staat kwam. Wel individuen, maar geen groep. Een dergelijke ervaring kennen we niet. Wat moeten wij dan doen?

Antwoord: Jullie moeten doorgaan met dit werk. En dat doen we ook. Wat is het verschil? Het werk in de groep werd toen beschreven, het komt uit die tijd: ‘Heb je naaste lief als jezelf’, ‘Van de liefde voor de vrienden tot liefde voor de Schepper’. Dit wordt allemaal in de bronnen beschreven.

Daarom zijn er geen andere principes. Het spirituele systeem, het systeem van de werelden, verandert niet. Het is op dezelfde wijze tot uitdrukking gekomen, alleen op lagere niveaus van egoïsme die gecorrigeerd moesten worden. De wetten blijven echter dezelfde.

From KabTV’s “Foundations of the Integral Society” 4/1/12

Filed under: Egoïsme, Groepswerk, Uncategorized, Wederzijds Garant staan - Geen reacties→

We kennen de termen ‘staf en slang’. Als ik voortdurend probeer om de Schepper boven mij te zien en mijzelf lager, spreken we van een staf, deze is ‘lager’ wat belangrijkheid betreft (in het Hebreeuws dezelfde wortel), zo biedt hij mij steun, onderweg. Maar als ik niet op deze manier te werk ga, maar ik mijn egoïstische verlangen alle beslissingen laat nemen, betekent dit dat ik de staf op de grond werp en deze staf in een slang verandert. Dan sta ik onder de controle van mijn ego.

Een mens behoort voortdurend te controleren of hij zeker weet of hij deel uitmaakt van de zee van Licht, dus hij cijfert zichzelf weg, geeft zich over en wordt in het Licht opgenomen. Hij moet zichzelf op deze manier voortdurend controleren en zichzelf zien in relatie tot de vrienden en de groep. Zij garanderen je, dat je niet in de fantasie belandt van volledig gecorrigeerd en rechtvaardig te zijn. Daarvoor hebben wij zo’n specifieke methode gekregen om de maat te kunnen vaststellen, zo kunnen we altijd op een correcte wijze beoordelen en controleren waar we staan in relatie tot de groep.

Ik moet constant checken of ik ‘transparant’ ben met betrekking tot de groep, zo breng ik geen verstoringen aan in de groep, maar maak ik er deel van uit. Zo bouw ik aan evenwichtige en gelijke verhoudingen. Op deze manier vind ik steeds iets in het werk, dat mij in evenwicht houdt met het hogere Licht. Dit zet zich zo voort, totdat al dit werk een gewoonte voor me wordt, dan begin ik het hogere Licht permanent te voelen.

Dit werk wordt ‘in ballingschap’ gedaan, als wij de grootheid van Schepper nog niet voelen, maar ons Zijn grootheid wel willen voorstellen, de grootheid van de eigenschap van liefdevol geven, boven alle hindernissen uit die het besef van het belang ervan in ons verstoren. Ik check mijzelf voortdurend met betrekking tot de groep, want ik ervaar intussen geen spiritualiteit en ik zie mijzelf als een rechtvaardig mens, die volkomen transparant is en het Licht niet in de weg staat.

Ik kan zelfs de indruk hebben dat ik me al op het niveau van harmonie met het Ohr Hozer (Terugkaatsende Licht) bevindt en dat ik de bewegingen van dit Licht navolg door aan een ieder liefdevol gevend te zijn, zoals het Licht dat is. Hoe zou ik anders kunnen weten of dit wel of niet waar is? Ik kan mijzelf alleen maar controleren in mijn houding naar de vrienden, er is geen andere mogelijkheid.

Als het mij lukt om het verbindende, evenwichtige deel te zijn, dat aan iedereen dezelfde waarde toekent en een ieder naar één collectief centrum toetrekt, waarin onze verbinding aanwezig is, bestaat er geen twijfel dat ik eraan gelijkvormig ben en het Licht – de Schepper die de gehele werkelijkheid vult – niet in de weg sta.

Dit is alleen in de groep mogelijk, er bestaat geen andere manier om het te controleren. Daarom vond het breken van de kelim (vaten) plaats en al het verdere voorbereidingswerk: om een meetsysteem voor ons te creëren.

From the 1^st part of the Daily Kabbalah Lesson 4/2/12, Shamati #59

Filed under: Dagelijkse Kabbalah Lessen, Egoïsme, Groepswerk - Geen reacties→

Uit een les van Rabash: Op een plek waar spiritualiteit niet belangrijk genoeg is, hebben de klipot (schillen) houvast. Een voorbeeld hiervan: iemand was van plan om ’s morgens op tijd voor de les op te staan, maar er gaan allerlei gedachten en overwegingen door zijn hoofd: Waarom zou ik eigenlijk opstaan? Wat leer ik ervan? Wat is de zin hiervan?

Op het moment dat spiritualiteit niet meer belangrijk lijkt te zijn, komen zulke gedachten onmiddellijk naar boven en binden ze een mens met dikke touwen vast aan bed, zodat hij niet in staat is om op te staan …. daarom hebben we een begeleidende kracht nodig die het ons onmogelijk maakt om te vallen.

Wat alle groepen missen en in feite iedereen op een bepaalde manier, is de begeleidende kracht. Anders vallen we, de een na de ander, zoals er geschreven staat: ‘Duizend gaan de studieruimte binnen en één komt eruit als leraar’. Dit betekent dat er 999 vallen.

Het kan wel zo zijn, dat zij nog niet fysiek vallen, maar innerlijk zijn ze zwakker geworden en zijn ze ertoe bereid om op deze manier ‘door te gaan’, zonder dat zij het Doel van de schepping bereiken, het Doel van het leven. Zij trekken niet in twijfel, dat het noodzakelijk is om een antwoord te vinden op de vraag ‘wat is de betekenis van mijn leven?’ maar ze zijn oud geworden en ze hebben het gevoel, dat ze er de kracht niet voor hebben. De oorzaak hiervan is, dat zij niet voor helpers gezorgd hebben, niet voor een ‘leuning’ die hen steun biedt en hen helpt om op te staan, die ervoor zorgt dat zij niet vallen. Dit is heel belangrijk.

Het is hetzelfde als een contract afsluiten voor wederzijdse hulp, een verplichting aangaan ten aanzien van de omgang tussen de vrienden, tussen de groepen. Daarom is het zo belangrijk om te weten wat er in iedere groep gebeurt en elkaar te helpen.

Zoals er geschreven staat: ‘Er is geen profeet in zijn eigen stad’, vrienden van andere groepen kunnen iemand soms beter helpen en meer invloed hebben dan degenen die vlakbij zijn. Iemand kan de verdenking koesteren, dat het nabije vrienden om eigenbelang gaat en dat zij hem vanuit hun egoïstische bedoelingen de schuld geven. Dat gevoel heeft hij echter niet over andere groepen. Hij merkt, dat mensen uit andere plaatsen over hem beginnen te praten en laten blijken hoe belangrijk hij voor hen is, en anderzijds begrijpt hij dat hij iets in zichzelf moet corrigeren, zoals er geschreven staat: ‘Gij zult rechters en wachters plaatsen bij al uw poorten’.

Dit is heel belangrijk. Gewoonlijk vallen er, na elke collectieve stijging, verscheidene mensen, omdat er op een stijging altijd een verharding van het hart volgt. Wij moeten waakzaam zijn!

From the 1^st part of the Daily Kabbalah Lesson 3/18/12, Shamati #8

Filed under: Dagelijkse Kabbalah Lessen, Egoïsme, Groepswerk, Wederzijds Garant staan - Geen reacties→

Egoïsme heeft geen betrekking op de innerlijke drang van de mens om aan zijn fysieke behoeften (voedsel, seks, gezin) en zijn sociale behoeften (geld, macht en kennis) te voldoen, maar egoïsme is zijn weerstand tegen eenheid, belangeloos geven en liefde voor de medemens. Deze weerstand komt uitsluitend tot uitdrukking als men samen is in een groep voor integrale educatie, men voelt het naarmate men zich inspant om één te worden met de anderen in de groep.

Filed under: Egoïsme, Groepswerk, Integrale Opvoeding - Geen reacties→

Vraag: Houdt het begrip ‘egoïsme’ een bepaald verlangen in of de verwerkelijking van dit verlangen? Als ik bijvoorbeeld iets van iemand wil hebben is dit mijn verlangen, daar kan ik aan werken. Maar het is iets heel anders als ik het nu van hem wegneem.

Antwoord: We hebben het niet over de handeling, maar over de intentie daarbij. Als je iets van iemand wilt hebben, iets tot stand brengt ten koste van een ander en daar genoegen aan beleeft, iets voor je eigenbelang, ten nadele van anderen, spreken we van egoïsme. Maar gewoon ergens van genieten is geen egoïsme.

We spreken van egoïsme als onze handelingen erop gericht zijn om onszelf een plezier te doen en daarmee anderen schade aan te brengen: mensen, de natuur, het maakt niet uit wie of wat.

Vrijwel elke handeling die we uitvoeren is egoïstisch. Een handeling is altijd of in balans met de natuur, de samenleving, mensen, of uit balans, want we leven niet geïsoleerd, als in een vacuüm, maar we hebben een omgeving om ons heen.

Het is belangrijk dat ik altijd rekening houd met een vriendelijke houding naar anderen, dit ontstaat vooral tijdens het proces van opvoeding. Mijn houding ten opzichte van de animale, vegetatieve en levenloze wereld, mijn houding naar de hele natuur en het hele Universum, wordt volkomen anders: liefdevol, vol compassie.

We beginnen krachten en gelaagdheden te ontdekken en te begrijpen die in het verleden voor ons verborgen waren: in de natuur en in de ons omringende ruimte. We ontdekken de matrix, het ontwerp van de natuur, de innerlijke betekenis ervan, het plan, waarin wij bestaan en ons ontwikkelen tegen onze wil in. Een mens bereikt het niveau van de verwerkelijking van zijn eigen participatie, zijn lot, zijn bestemming en doel.

From a “Talk on Integral Education” #7, 12/14/11

Filed under: Educatie, Egoïsme, Integrale Opvoeding - Geen reacties→

Vraag: Vaccinatie tegen allerlei ziekten is een van de opzienbarende prestaties van de geneeskunde. Er zijn veel mensenlevens door gered, maar er ontstaan voortdurend golven van bezwaren over vaccinaties van zowel kinderen als volwassenen. Waarom ontstaan er zulke bezwaren tegen dingen die zich al hebben bewezen?

Antwoord: Er was een tijd dat mensen geen vertrouwen hadden in medicijnen en vaccinaties en nu heeft men geen vertrouwen meer in artsen. Tegenwoordig wijden artsen zich aan geld, niet aan gezondheid.

De geneeskunde is veranderd in een bedrijf en de meeste medicijnen worden geproduceerd met het doel om winst te maken en niet om te genezen. Natuurlijk is onze wereld egoïstisch, maar op dit gebied zijn mensen uitermate gevoelig.

Voor de gemiddelde mens is het leven het kostbaarste wat er is. Hij kan zich echter niet toevertrouwen aan de handen van de arts, omdat de arts niet aan zijn gezondheid denkt, maar aan geld. Geneeskunde is veranderd in een enorme business.

Hoe is het mogelijk, dat de genezing van iemand afhankelijk is van zijn financiële mogelijkheden? Immers, lichamen zijn gelijk, maar nee, de dokter onderzoekt vakkundig de dikte van de portemonnee van de patiënt en doet een warm voorstel, waarover hij in andere gevallen zwijgt. Alles is corrupt in de huidige wereld, de geneeskunde is daarop geen uitzondering.

From the 4^th part of the Daily Kabbalah Lesson 1/3/12, “The Freedom”

Filed under: Crisis, Dagelijkse Kabbalah Lessen, Egoïsme - Geen reacties→

Mening (van het blog: The Economic Collapse Blog ): “Destijds, in 1983, controleerden ongeveer 50 bedrijven de overgrote meerderheid van alle nieuwsmedia in de Verenigde Staten. Nu is het bezit van de nieuwsmedia teruggebracht tot zes ongelooflijk krachtige media bedrijven, die alles in handen hebben.”

“Dit is een van de redenen waarom we hebben gezien, dat de alternatieve media zo’n snelle groei hebben doorgemaakt, de afgelopen jaren. De mainstream media hebben met een duizelingwekkende snelheid hun geloofwaardigheid verloren en de Amerikanen beginnen elders naar de waarheid te zoeken, naar wat er werkelijk gaande is,”

“Denk je dat iemand in het doorsnee nieuws je nu zou vertellen dat de Federale Bank van de VS slecht is voor Amerika of dat ons een afschuwelijke derivaten bubbel te wachten staat, die het hele mondiale financiële systeem kan vernietigen? Denk je dat ook maar iemand in de mainstream media je nu de waarheid zou vertellen over de de-industrialisatie van Amerika of over de vraatzuchtige hebzucht van Goldman Sachs?”

“Natuurlijk zijn er een paar moedige verslaggevers in de mainstream media, die er van tijd tot tijd in slagen om een paar verhalen langs hun corporatieve bazen te laten glippen, maar in het algemeen is het heel duidelijk, dat er gewoonweg bepaalde dingen zijn, die je in het mainstream nieuws niet kunt zeggen.”

Mijn Commentaar: De maatschappij moet tegengas geven, anders zal de hersenspoeling doorgaan. Ook de media zullen hun eigen graf graven door hun egoïsme, zoals het alle andere egoïstische bedrijven gaat. Dit is de wet van de ontwikkeling van het egoïsme. De algehele crisis zal hen vernietigen.

Filed under: Crisis, Egoïsme - Geen reacties→

Wanneer we in de wereld van geven geboren worden, maken we er eerst kennis mee, zoals iemand die aan een nieuwe baan begint en wat tijd krijgt om te wennen en de nieuwe werkplek te leren kennen. Tijdens die periode wordt hem alleen maar geleerd wat er gedaan moet worden, dat leert hij en verder produceert hij nog niets.

Je kunt het ook vergelijken met een klein kind, dat alleen maar hoeft te luisteren en te leren, dingen te bekijken en ervaringen op te doen. Het maakt niet uit of hij fouten maakt of rare dingen doet. Dan wordt hij gecorrigeerd. Dit betekent, dat er in de geestelijke wereld eerst met ons als kleine kinderen wordt omgegaan.

Dit alles komt, nadat we grote inspanningen hebben geleverd om de Machsom (de barrière) over te gaan en we in de nieuwe wereld van geven gaan leven. Met betrekking tot al ons eerdere werk heet de tijd na onze geboorte ‘parkeren’ en Chanukah symboliseert dit (‘Chanu-kah’– zo geparkeerd). Een mens bereikt een aangename situatie. Hij spant zich nog steeds in, maar het zijn een ander soort inspanningen, namelijk: om de goede wereld te leren kennen.

Hij werkt standvastig aan zijn ego. Het is vergelijkbaar met de doortocht door de woestijn, waarover de Torah ons vertelt, een tijd die bedoeld is als voorbereiding en eindigt bij het betreden van het Land Israel.

Chanukah betekent: werken met het Licht van Hassadim, in de staat van kleinheid. We moeten leren om het verlangen om te ontvangen, dat nu wordt onthuld, te verbinden met krachten van geven.

In geven om te geven maken we geen gebruik van de volledige diepte van dit verlangen, maar toch is het al in ons aanwezig. Als een baby: hij heeft benen, hoewel hij nog niet kan lopen, hij heeft hersenen, hoewel hij nog niet heeft geleerd om te denken zoals een volwassene. Een pasgeboren baby kan nog niets zien of horen, maar hij heeft al ogen en oren.

Een baby heeft dezelfde organen als een volwassene. Het enige wat hij nog niet heeft zijn tanden. Tanden staan symbool voor de kracht om dingen, die een mens nog niet begrijpt, duidelijk te krijgen. ‘Melktanden’ groeien pas na enige tijd, zij worden alleen gebruikt om het Licht van Hassadim (melk symboliseert het Licht van Hassadim), in de staat van kleinheid, te gaan begrijpen.

Als hij groter wordt krijgt hij blijvende tanden, waarmee hij in staat zal zijn om het Licht van Hochma, dat zijn kli (vat) om te ontvangen vult, ‘te kauwen’, er duidelijkheid over te krijgen en om de ‘smaken’ van het Licht te ervaren.

Chanukah is het eerste deel van onze toelating tot de geestelijke wereld, de hogere wereld, namelijk de ‘wereld van het geven’. Dit is ‘geven om te geven’, waarbij we al onze verlangens naar het niveau van wederzijds geven verhogen en we leren hoe dit systeem werkt. We zijn erin opgenomen als kleine kinderen die in de grote wereld leven en leren om samen met de volwassenen iets te doen, om met hen te spelen.

Dit heet ‘parkeren’, omdat een mens tot nu toe, in de tijd van voorbereiding, hard heeft gewerkt aan zijn egoïstische verlangens. Daarna, wanneer hij van het niveau van ‘geven om te geven’, (Hafetz Chesed), de volgende fase binnentreedt, het niveau van de liefde, namelijk het Land Israel, gaat hij opnieuw werken met zijn kelim om te ontvangen.

Chanukah is dus een ‘spiritueel’ feest en de symbolen ervan zijn olie en licht.

From the 1^st part of the Daily Kabbalah Lesson 12/22/11, Writings of Rabash

Filed under: Dagelijkse Kabbalah Lessen, Egoïsme, Feestdagen, Innerlijk Werk - Geen reacties→

De Schepper verbergt zich niet voor ons, ons ego verbergt Hem. Onze tegengestelde natuur scheidt ons van Hem. Hoe kunnen we dan de vorm van de Schepper aannemen? Hoe kunnen we Hem bereiken volgen de wet van gelijkvormigheid? Hoe kunnen we Hem ontdekken en gewaar worden dat Hij in ons is?

Om dit te bereiken moeten we bepaalde handelingen uitvoeren. Wie voert deze handelingen uit, wij of Hij? Hier is waarschijnlijk samenwerking nodig. We kunnen niet verder komen zonder het Hogere Licht. Door ons ‘in beweging te brengen’ vraagt Het onze samenwerking, dit heet ‘vrije wil’. Al ons werk bestaat uit deze samenwerking. Hierin zijn er geen beperkingen. Dit is open voor iedereen en wij passen het toe door de correcte bestudering van Kabbalistische boeken.

Deze bronnen kunnen een ‘levenselixer’ of een ‘dodelijke drank’ zijn. Dit is volkomen afhankelijk van onze benadering.

• Als het mijn bedoeling is om mijn neiging tot het kwaad te ontdekken en die te corrigeren, kan ik slagen en de wijsheid van Kabbalah zal een ‘levenselixer’ voor me zijn. Ik zal de ‘dood’ ontdekken, mijn ego in mij en ik zal het willen corrigeren om tot leven te komen.
• Maar als ik studeer om egoïstische resultaten te bereiken, ben ik op zoek naar kennis, macht, respect, controle, enz., dan versterkt de studie alleen maar het egoïsme in mij en mijn succes is tegengesteld aan geven, ik ben me dat zelfs niet eens bewust. Zo’n manier van studeren wordt een ‘dodelijke drank’.

Zo gaan we door de stadia van de verborgenheid van de Schepper heen. Deze verborgenheid bestaat uit enkele en dubbele verborgenheid, eerst wordt ons Zijn Leiding onthuld in de vorm van straf en beloning en later ontvangen we de onthulling van Zijn eeuwige Voorzienigheid.

Het is allemaal afhankelijk van mijn verlangens, mijn kelim (vaten). Vanuit de Schepper zijn er geen beperkingen. Hij verbergt zich niet en is niet verborgen. Mijn verlangens, mijn kelim, verbergen Hem en als ik er op de juiste manier mee werk, worden ze langzamerhand gecorrigeerd, afhankelijk van hun correctie ontdek ik de Schepper. Op welke manier dan ook: ik ben degene die Hem voor mijzelf verborgend houd.

In onze wereld ontdekken we veel verschijnselen, die ons eerst niet opvielen: verschillende soorten voedsel, verschillende vormen van kunst en cultuur en verschillende soorten dieren. Dit bestond allemaal al, maar niet voor ons.

Door de tijd heen nemen we meer waar, dankzij onze emotionele en intellectuele ontwikkeling, onder de invloed van de omgeving, die bepaalt wat belangrijk voor ons is. Zo wordt in ons passie, ambitie en trots opgewekt en worden we ertoe gedwongen aandacht te geven aan dingen, die voorheen volkomen onbelangrijk voor ons waren. Iedereen zegt dat het belangrijk is, ik ben ervan onder de indruk en ik verbind me met de verlangens van iemand anders. Dit is voldoende voor mij om hier alle aandacht aan te geven: ik ontdek nieuwe verlangens, nieuwe kelim en een bepaald verschijnsel, dat voor mij verborgen was, wordt voor mij zichtbaar.

Zo gaat het ook als ik mij verdiep in de wijsheid van Kabbalah en in de Schepper. Hier gaat het over hetzelfde principe: ik ben een egoïst en het enige dat voor mij belangrijk is, zijn mijn dagelijkse ‘animale’ belangen. Als ik iets wil dat meer subliem is, moet ik mij verbinden met de juiste omgeving, die me zal stimuleren en me naar grotere dingen zal leiden.

Alles is daarom afhankelijk van de correctie van mijn verlangens. Eerst bestaat dit verschijnsel niet voor me, het is volledig verborgen. Dan begin ik een bepaald verlangen te ontdekken, een hunkering en dan neemt de verborgenheid af, totdat ik iets nieuws ontdek.

Op het spirituele pad zoek ik de Schepper, maar niet als een bron van genot, ik wil Zijn houding naar mij ontdekken, omdat Hij wil onthullen dat Hij goed en barmhartig is. Het gaat niet over wat ik van Hem ontvang, maar over wat voor Hem belangrijk is: dat ik Zijn houding naar mij ontdek, zodat ik Zijn absolute goedheid ga ervaren, ervan onder de indruk zal zijn en vervuld zal worden door Zijn houding. Zo ‘koopt’ Hij mij.

Alle vier fasen van verborgenheid en onthulling hebben zo betrekking tot de goede en onveranderlijke houding van de Schepper, wat ik geleidelijk aan ontdek, afhankelijk van mijn verlangens. Als ik Zijn goede houding ontdek, zie ik dat dit al eerder bestond, alleen kon ik het nog niet voelen en begrijpen, vanwege mijn corruptie.

Dat geldt ook voor nu, als ik de goedheid van de Schepper niet in alles zie, moet ik rekening houden met de verborgenheid: zelfs als ik in bepaalde dingen geen aandacht geef aan Zijn goedheid, is Hij ook daarin aanwezig is. Zou het niet aan mij liggen, dat ik Zijn goedheid niet waarneem?

From the 3^rd part of the Daily Kabbalah Lesson 1/17/12, “The Study of the Ten Sefirot”

Filed under: Dagelijkse Kabbalah Lessen, Egoïsme, Gelijkvormigheid met de Schepper, Innerlijk Werk, Kabbalah Today, Vrije Wil - Geen reacties→

De Natuur brengt ons op twee manieren verder: zonder dat wij het weten of bewust, dat wil zeggen, door lijden of door het Licht (de Torah). Onbewust verder komen vindt plaats door middel van pijn. Omdat onze natuur een verlangen om te ontvangen is, komen we vooruit en ontwikkelen we ons langzamerhand van het ene niveau naar het andere, onder de invloed van een goed of slecht gevoel. Wat ervaren wij als goed of slecht?

We werden door het Licht geschapen, dat ons schiep met een verlangen om vervuld te worden. Door ons ontwikkelingsproces bereiken we langzamerhand alles wat zich in het Licht, in de Schepper bevindt en ervaren we dat als goed en alles wat daaraan tegengesteld is als slecht.

Dit is een heel lange weg en door onze natuur hebben we lang het gevoel, dat alles tegengesteld is aan ons. Maar zoals de kracht van liefdevol geven het ons leert, beginnen we te begrijpen, dat ons egoïsme slecht is en dat het verantwoordelijk is voor al ons falen, en ook hoe wonderbaarlijk het zou kunnen zijn, als we ons in de eigenschap van liefdevol geven zouden bevinden, die ons boven alle kwaad kan verheffen.

Deze bewustwording komt langzamerhand in ieder van ons en naar de gehele mensheid. We leren van lijden, door de klappen die ons vooruit duwen.

Tegelijkertijd hebben we de mogelijkheid om zelf onze ontwikkeling te versnellen en verder te komen op de weg naar het goede. Het goede bestaat uitsluitend uit liefdevol geven en we moeten allerlei oefeningen doen en verschillende middelen gebruiken om te komen tot de erkenning van het kwaad en onze bewustwording daarvan te ontwikkelen, niet als resultaat van de klappen die we krijgen, maar door onze omgeving.

Om dat te doen moeten we gevoeliger worden voor goed en kwaad, voor geven en ontvangen, voor liefde voor anderen en voor haat. Ik kan mezelf voorbereiden, zelfs voordat er een klap komt, door met mijn omgeving te werken, zodat ik begin te begrijpen dat geven goed is en ontvangen slecht.

Zo is de Natuur. De Schepper bepaalde het Doel van de Schepping: samen te zijn met de Schepper, met Zijn eigenschappen, dat wil zeggen: ‘Zoals Hij vol Genade is, wees dit eveneens’. Wij moeten in al onze eigenschappen gelijk worden aan Zijn Eigenschappen. Dit betekent, dat ik moet veranderen en moet gaan begrijpen dat mijn natuur slecht is en dat de Natuur van de Schepper goed is.

De trucjes en middelen die ik toepas om te gaan zien, dat liefdevol geven goed is, heten ‘Mitzvot’ (geboden), ‘Gods Werk’. Door met de omgeving te werken krijgen we de mogelijkheid om geven als goed te zien en egoïsme als slecht.

Daarom werd de ene ziel verdeeld in veel afzonderlijke zielen en kunnen wij, dankzij ons gezamenlijke werk, bereiken wat goed is: de verbinding met anderen en de liefde voor anderen. Vanuit de liefde voor anderen bereiken we de liefde voor de Schepper. Dit is de persoonlijke en de algemene vorm van hetzelfde verschijnsel.

Alles wat van Boven naar beneden komt, dat wil zeggen, alle voorbereidingen die voor ons gedaan zijn, waren noodzakelijk, zodat wij in staat zijn om er gebruik van te maken en wij ons onafhankelijk en bewust kunnen ontwikkelen, om uiteindelijk het Doel te bereiken.

From the 1^st part of the Daily Kabbalah Lesson 11/6/11, “What to Look for in the Assembly of Friends”

Filed under: Dagelijkse Kabbalah Lessen, Egoïsme, Evolutie, Innerlijk Werk, Lijden - Geen reacties→