Hoofdartikel in het Nieuws (door Muhammad Yunus, Nobelprijswinnaar voor de Vrede, econoom uit Bangladesh): “Het is noodzakelijk om de manier, waarop we de hulp aan het buitenland beheren, te veranderen. In plaats van het gratis uitreiken van voedsel en het bieden van andere hulp, moeten donorlanden, als de Verenigde Staten, helpen bij de financiering om groepen te stichten op basis van een model van sociale economie ….

“Als het grootste deel van de dingen gratis zijn, ben je de economie niet aan het opbouwen …. Het leven kan niet steeds verder gaan volgens een liefdadigheids modus. We moeten van een goede doel modus overgaan tot de zakelijke modus. Sociale economie biedt enorme vooruitzichten, maar moet zich steviger ontwikkelen ….

“Als maatschappijen hun manier van denken veranderen en aan studenten onderwijzen, dat het doel van onderwijs niet is om rijk te worden, maar om je leven te verrijken door het helpen van anderen, zou het economische model de armoede in deze eeuw drastisch kunnen verminderen.”

Mijn Commentaar: Elke regio moet de industrie oprichten, die nodig is om aan de redelijke eisen van de gemeenschap te voldoen. En de productie moet niet verder dan dat groeien, omdat het dan sociaal en ecologisch schadelijk wordt.

In hun vrije tijd, moeten de burgers worden betrokken bij het systeem van verplicht, globaal en integraal onderwijs, waar zij de methode van correctie van mens en samenleving, in overeenstemming met de natuur, zullen bestuderen en realiseren.

Filed under: Economie, Educatie, Nieuws, Uncategorized, Wereld - Geen reacties→

Vraag: Kranten zeggen, dat de terrorist die een gruwelijke misdaad in Noorwegen pleegde, verslaafd was aan wrede computerspelletjes en shows die over seriemoordenaars gingen. Waarom begrijpen de mensen op de wereld niet, dat zo’n klein, triviaal concept als de moderne media deze moordenaars creëert en psychopathische gedachten in hun hoofd brengt? Dit is nu wel zo duidelijk …..

Antwoord: De wereld wordt geregeerd door mensen die weten hoe ze geld moeten verdienen. Zij zijn degenen, die het voor het zeggen hebben in de rechtbanken, de systemen van onderwijs en opvoeding en de regeringen. En ze zijn niet van plan om “hun winkel te sluiten” als ze eenmaal geld verdienen. Het is winstgevend voor hen om te zorgen voor de roddelpers en voor sensaties, die mensen voor de gek houden, om te schrijven over terroristen en om de slachtoffers van terroristische daden af te luisteren, om zo geld aan hen te verdienen. Het is winstgevend voor hen om zoveel mogelijk wapens te produceren en te verkopen om broeinesten van oorlogen en vijandelijkheden in stand te houden. En het is winstgevend voor hen om “speciale nieuwsedities” over tragedies en rampen uit te brengen.

Ze geven nergens om. Elk van hen wil verdienen op zijn terrein. De een produceert en verkoopt wapens, de ander organiseert afluisterpraktijken en verzamelt materiaal, zodat hij allerlei informatie kan verkopen, zelfs al is het schokkend en onacceptabel voor openbaarmaking.

Achter elk van deze gebeurtenissen staat iemands nettowinst. De mensen, die deze winst ontvangen, hebben controle over de massa media, de overheid en de commercie en als gevolg daarvan ziet onze wereld eruit zoals het nu is.

Er is immers een enorm groot aantal mensen in de wereld, dat uitsluitend aan geld denkt. Ze hebben nergens anders gevoel voor. Het gaat hier niet over cynisme omdat een cynicus zich realiseert, dat er belangrijker dingen zijn, maar daarop neerkijkt. Een persoon die winst maakt, kijkt nergens op neer. Hij is zich gewoon niet bewust van iets anders. Zijn bereik van waarneming is zeer smal, hij is volledig in beslag genomen door één activiteit en de rest bestaat niet voor hem.

Daardoor hebben deze mensen veel macht. Dat komt omdat ze in wezen maar één verlangen hebben. Als ze de medewerking van de regering nodig hebben om winst te maken, plaatsen ze zichzelf in de regering. Als ze behoefte hebben aan een leger, plaatsen ze zichzelf in het leger. Als ze de politie nodig hebben, gaan ze bij de politie werken. Als ze de centrale krant nodig hebben om te schrijven wat ze willen, kopen ze het nieuwsbureau. Achter de schermen, is alles in hun bezit.

Daarom is het nuttig voor deze mensen om te beschikken over een omgeving met een up-to-date gevoeligheid en met genoegens, die daaraan gewijd zijn. Juist deze mensen vormen de publieke opinie en keren deze in de richting van wreedheid, drugs, prostitutie, terrorisme, en ga zo maar door. Het betekent niet, dat de regeringen ten opzichte van hen zwak zijn, maar zij treden gezamenlijk op.

Het gaat hierbij om geld, en geld is macht. Laten we eens zien hoe zwak het geld zal blijken te zijn. Maar waardoor zal het vervangen worden? Er moet een munt, een waarde, een maat zijn voor de bijdrage, die iemand levert en het succes. Wat kan je mensen in plaats van “harde cash” geven, waaraan zij alles afmeten? Het is het equivalent en het criterium van alle inspanningen.

Het zal blijken dat we “geestelijke cash” nodig zullen hebben – de maat van geven, de maat van nabijheid van de Schepper. Dit zullen we gaan gebruiken om onze bijdragen en ons inkomen te meten, terwijl alle materiële dingen zullen worden teruggebracht tot niet meer dan het noodzakelijke.

Om deze overgang te maken, moeten we de wereld op zijn kop zetten. Voor degenen die vandaag de dag aan het roer en aan het hoofd van de samenleving staan, is het het allerbelangrijkste om producten te produceren om ervan te profiteren Ze zullen van hun Olympus moeten vallen, gecorrigeerd moeten worden en de nieuwe “munt” moeten accepteren als hun uitbetaling.

From the 5th part of the Daily Kabbalah Lesson 7/25/11, “Arvut”

Filed under: Crisis, Dagelijkse Kabbalah Lessen, Economie, Maatschappij, Nieuws, Politiek, Wereld - Geen reacties→

Vraag: U hebt gezegd dat consumptievermindering noodzakelijk is om de wereldwijde crisis op te lossen. Wat is het verschil tussen minimale consumptie en noodzakelijke consumptie? Kan bijvoorbeeld een horloge, dat zo’n duizend euro kost, worden beschouwd als iets noodzakelijks?

Antwoord: Deze vraag is niet eenvoudig, ik zou zelfs willen zeggen dat er een addertje onder het gras zit. Laat ik het uitleggen met een 2000 jaar oude, Kabbalistische parabel.

Er waren eens twee vrienden. De één was rijk en de ander behoorde tot het gemiddelde, maar ze waren beiden op het spirituele niveau. Op een dag ging de rijke man failliet, toen ging zijn vriend als bediende bij hem werken om hem te voorzien van het noodzakelijke niveau van bestaan, waaraan hij gewend was. Dat kwam omdat zijn vriend daarvoor bedienden had en toen hij ze kwijt was, had hij het gevoel, dat hij iets noodzakelijks kwijt was.

Dit is een interessant voorbeeld, maar het is niet geschikt voor onze tijd, omdat de natuur ons tot iets anders verplicht. Wij hebben geen andere keuze dan onze consumptie te beperken, want anders verwoesten we de planeet aarde. We moeten niet alleen onze behoeften verminderen, maar we moeten een situatie bereiken, waarin we ons graag van onze noodzakelijke behoeften zouden willen ontdoen, maar waarin we nu eenmaal verplicht zijn om ons ervan te voorzien, omdat we in deze wereld, in onze lichamen, leven.

Ik heb een groot verlangen, waaronder ook het levenspeil van mijn dagelijkse leven valt, waarin ik zowel mijn fysieke noodzakelijke behoeften heb als mijn maatschappelijke behoeften: zoals onderwijs, cultuur, vakanties en reizen. Niemand zegt, dat je dit moet opgeven. Je hebt een appartement nodig en alles wat daarbij hoort, een vrouw, kinderen, enzovoort.

Het probleem zit in onze consumptie boven de norm. Wanneer je de wetenschap van Kabbalah bestudeert, zal je onwillekeurig niet méér consumeren dan wat nodig is, omdat voor jou geestelijke vervulling het belangrijkste is. Daarom ben je blij als je deze buitensporige verlangens niet in jezelf ontdekt en je zou zelfs blij zijn, als je je kon ontdoen van de normale wensen, maar je hebt ze nodig om te kunnen bestaan. Dit is wat we noodzaak noemen.

From the 1st lesson at the Madrid Convention 6/4/11

Filed under: Congressen, Crisis, Economie, Lichaam en Ziel, Spiritualiteit - Geen reacties→

In het Nieuws (uit de Financial Times): “In Washington hebben ze ruzie over een schulden plafond, in Brussel staren ze in een diepe afgrond. Maar het fundamentele probleem is hetzelfde. Zowel de VS als de Europese Unie hebben overheidsfinanciën die buiten alle proporties zijn en politieke systemen die te disfunctioneel zijn om het probleem op te lossen. Amerika en Europa bevinden zich in dezelfde zinkende boot ….

“Het idee, dat Europa en de VS twee gezichten van dezelfde crisis te vertegenwoordigen, heeft er lang over gedaan om door te dringen, want vele jaren hebben de elites aan beide zijden van de Atlantische Oceaan de verschillen tussen de Amerikaanse en de Europese modellen benadrukt ….

“Maar de overeenkomsten tussen de dilemma’s van beide regio’s vallen nu meer op dan de verschillen: een toenemende schuldenlast, een zwakke economie, een steeds duurdere en niet te hervormen welvaartsstaat, angst voor de toekomst en de politieke impasse zijn de gemeenschappelijke punten ….

“In Europa, is het idee, dat belastingsverhoging deel kan uitmaken van de oplossing voor de sterk stijgende schulden onomstreden. In Amerika staat de Republikeinse oppositie tegen het hele idee van belastingverhogingen centraal in het politieke argument ….

“Doordat ze gefixeerd zijn op hun eigen problemen en verschillen, dringt maar langzaam tot de Amerikanen en Europeanen door, dat er verband is tussen de beide crises. Maar analisten in de rest van de wereld zijn veel meer bereid om de gemeenschappelijke trend zien. Onder de Chinese leiders en intellectuelen is het nu praktisch standaard om te suggereren, dat allerlei westerlingen moeten stoppen om China “de les te lezen”: gezien de grootte van hun eigen politieke en economische problemen ….

“Als de westerse ziekte verergert, zal er een verleiding komen om nieuwe en meer radicale oplossingen uit te proberen. Zij kunnen bestaan uit een drang naar protectionisme en kapitaalcontrole. Als de globalisering zich gaat keren, kan China zijn eigen economische en politieke crisis mogelijkerwijs ervaren.”

Mijn commentaar: Eindelijk! Het idee van volledige afhankelijkheid en totale impasse begint door te dringen. Maar degenen die volgens een oud schema denken, weten niet wat ze nu moeten doen. Toch is de erkenning van dit feit een stap vooruit. Vervolgens is er een weg naar een oorlog en zo naar een nieuwe wereld of regelrecht naar een nieuwe wereld.

Filed under: Economie, Financiële Crisis, Maatschappij, Politiek, Wereld - Geen reacties→

Opinie: (Andrey Kobyakov, hoogleraar Economie aan de Moscow State University en samen met Mikhail Khazin auteur van ”Het Verval van het Rijk van de Dollar en het Einde van de Pax Americana”, globoscope.ru): “Deze crisis zal niet worden beperkt, en is al niet beperkt, tot de financiële sfeer. Vandaag de dag beschikken wij over veel cijfers en gegevens, die erop wijzen dat eveneens de reële economie serieus is aangetast ….”

“In tegenstelling tot de crises van overproductie, beschreven door Karl Marx en andere klassieke auteurs, breekt de moderne crisis in 90% van de gevallen in de financiële wereld uit en breidt deze zich later uit naar de reële economie. Vandaag de dag leven we in een omgekeerde economische realiteit. In het systeem, dat door Marx geanalyseerd en beschreven werd, diende de reële economie als basis voor de sociaal-economische structuur, terwijl de financiële sfeer de functie verrichtte om dit te ondersteunen. Maar dit model is inmiddels veranderd …. de financiële uitwassen zijn zelfvoorzienend geworden …. “

“We worden nu geconfronteerd met de verleiding om het wetenschappelijke onderzoek en de industriële heropleving ook door militaire technologieën te versnellen. Sommige auteurs zijn van mening, dat militaire industriële ondernemingen bewust oorlogen starten om verouderde wapens af te schrijven en zo contracten voor nieuwe technologieën te krijgen.”

Mijn commentaar: Kabbalah ontkent niet, dat er een nieuwe wereld kan ontstaan door middel van een oorlog. Kabbalah voegt er echter de waarschuwing aan toe, dat het onmogelijk zal zijn een oorlog tot één plaats te beperken, omdat elke oorlog zal escaleren tot een wereldoorlog.

Filed under: Crisis, Economie - Geen reacties→

In het nieuws (van bog.com): De Boston Consulting Group meldt dat, ondanks de wereldwijde crisis, “ de huishoudens die miljonair zijn toenemen in aantal en rijkdom. Zij vertegenwoordigden slechts 0,9 procent van alle huishoudens, maar bezaten 39 procent van de wereldwijde rijkdom, een stijging van 37 procent in 2009. Het aantal huishoudens dat miljonair is nam toe met 12,2 procent in 2010 naar ongeveer 12,5 miljoen euro.” Met andere woorden: van alle mensen op de wereld is 1 op de 500 miljonair.

Mijn commentaar: De tendens dat het aantal miljonairs groeit, duidt op een snelle ontwikkeling van de verwezenlijking van het kwaad, van ongelijkheid, die indruist tegen het alomvattende evenwicht, de belangrijkste wet van de natuur. Maar hoe gaan we dit realiseren: door middel van rampen of door na te denken? Hoe zullen we ons er zo bewust van worden, dat we een wet gaan invoeren, die tot eenwording en een evenwichtige, redelijke consumptie verplicht?

Filed under: Crisis, Economie, Maatschappij, Wereld - Geen reacties→

Moderne technologieën maken het ons mogelijk om ons van al onze dagelijkse benodigdheden te voorzien door 3 à 4 uur per dag te werken. Maar het egoïsme dwingt ons ertoe om te streven naar meer inkomsten, wat betekent dat er steeds meer onnodige producten gemaakt worden en diensten in het leven geroepen worden voor de consumenten.

Daarom bestaat bijna 60% van de kosten van een product uit de promotie ervoor. We zijn gewend om te kopen en te consumeren, om rond te lopen in grote warenhuizen in plaats van in parken en om “oude” dingen te vervangen door nieuwe, omdat kapotte dingen niet meer worden gerepareerd, ze mogen maar een bepaalde tijd meegaan om dan door nieuwe artikelen te worden vervangen. Dit leidt tot uitputting van onvervangbare hulpbronnen en het houdt mensen 8 uur per dag aan het werk.

Wanneer we de productie van alle overbodige producten zouden weigeren en we zouden stoppen met het produceren van artikelen, die met opzet zo gemaakt zijn, dat ze snel kapot gaan en niet meer gerepareerd kunnen worden, zou 80% van de verwerkende industrie beschikbaar zijn om de totale wereldbevolking te voorzien van een noodzakelijk bestaansniveau.

Filed under: Crisis, Economie, Maatschappij - Geen reacties→

Vraag: Stel dat ik een luxe auto wil kopen, die twee keer zo duur is dan een normale auto. In welk opzicht doe ik daardoor iets slechts ten opzichte van andere mensen?

Antwoord: we bevinden ons in een globaal, integraal, beperkt systeem van de natuur, dat verbonden is binnen één enkele “bol”, waar je niet uit kunt breken. Je bent ertoe verplicht om in deze bol te zijn en op een heel nauwkeurige wijze met anderen verbonden te zijn. Er is niets anders dan dit.

Daarom, wanneer je een auto koopt die twee keer zo duur is dan een normale auto, word je een kankerachtige cel, omdat je hem in dat geval niet koopt om een normaal leven te leiden en je dienstbaar op te stellen naar anderen, maar ”je graait het voor de neus van een ander weg”. Hoe meer je “consumeert” dan het nodige, hoe meer je een kwaadaardige tumor wordt.

Het gemeenschappelijk organisme is op een ideale manier opgebouwd: ieder mens die zich hierin bevindt, moet zijn vitale behoeften ontvangen, en met betrekking tot alle andere dingen alleen maar aan anderen denken. De Schepper vormde het verlangen en de vervulling ervan. Dus waarom neem je opeens meer dan wat nodig is?

Alle verlangens zijn verenigd tot één. Het Licht vervult ze en geeft ze leven. Maar opeens trek je “de deken naar jouw kant” met de wens om meer te krijgen. Als gevolg hiervan zal wat jij teveel wilt, zeker ten koste gaan van iemand anders.

Vandaag de dag wordt dit ons duidelijk gemaakt: enkele miljarden mensen zijn op de rand van de hongerdood en tegelijkertijd zijn onze aardse hulpbronnen bijna uitgeput. Binnenkort hebben we alles verbruikt en blijven we met niets achter.

We bereiken het einde van onze totale consumptie productie. Een wat zal er dan gebeuren?

Daarom, wanneer je niet binnen de grenzen van de vitale noodzaak wil leven, zal dit gebeuren. Alles is eindig, beperkt en verbruikt. Alles heeft een einde en het komt steeds dichterbij.

From the 4th part of the Daily Kabbalah Lesson 6/22/11, “Matan Torah (The Giving of the Torah)”

Filed under: Crisis, Dagelijkse Kabbalah Lessen, Economie - Geen reacties→

Vraag: De wereldwijde crisis heeft zich al publiekelijk aangekondigd. Wanneer zullen mensen vragen beginnen te stellen over wat er eigenlijk aan de hand is? Wanneer zal de storm beginnen?

Antwoord: Dat is afhankelijk van ons. We moeten ons best doen om de methode van onze correctie te verspreiden. Onze boodschap is simpel en we kunnen deze aanbieden aan de regeringen van de landen die al in problemen zijn gekomen.

De sleutel van het probleem is: wat te doen met het torenhoge egoïsme. Een mens heeft een normaal, aards verlangen om te worden voorzien van alles wat nodig is voor zijn bestaan. Hij heeft voedsel nodig, een familie en andere dingen die hij niet kan missen. Daarnaast groeit zijn egoïstische verlangen, dat er op gericht is om meer te ontvangen. Het is zo inherent aan ieder van ons, dat we niet eens kunnen onderscheiden wat een basisbehoefte is. 

Zal iemand tevreden zijn wanneer hij, zo gezegd, alleen zijn dagelijks brood ontvangt? Nee, zeker niet. Wat doen we dan met het egoïsme? Waar kunnen we het zwarte gat mee vullen?

Het antwoord hierop is als volgt: Het egoïsme groeide, zodat we het kunnen veranderen in een spiritueel verlangen, een spiritueel vat, gevuld met verwezenlijking, geven, liefde en uiteindelijk het Hogere Licht. Hoe gebeurt dat? Hoe maken we een overgang van een samenleving van ontvangers, onverzadigbaar in hun verlangen naar materiële rijkdom, naar een samenleving van minimale consumptie, gebaseerd op basisbehoeften?

Wanneer we dit niet doen, zal de wereld niet in staat zijn om verder te bestaan, als gevolg van de snelle uitputting van de natuurlijke bronnen van de planeet. Het consumentisme zal niet langer in staat zijn om ons egoïsme te bevredigen. De wereldbevolking zal niet langer winkel in winkel uit inkopen kunnen doen en hun karren tot “aan de nok toe” vullen. Het feest is voorbij en vanaf nu krijgt iedereen slechts wat hij of zij nodig heeft.

Waarmee worden de mensen dan vervuld? We moeten al deze miljoenen mensen naar school sturen. Zij zullen alle noodzakelijke goederen ontvangen in ruil voor hun studie. Anders hebben ze zelfs daar geen recht meer op. En inderdaad waarom zouden ze? Problemen zijn problemen en iedereen heeft ze. De overheid voorziet hen van de basisbehoeften, iedereen blijft wonen waar men woont, de stabiliteit blijft behouden en tegelijkertijd begint iedereen te studeren.

Wat gaan ze precies studeren? Ze gaan de wetten van het leven in het integrale systeem bestuderen. In werkelijkheid zijn het de wetten van de groep, maar Kabbalah wordt tijdens deze lessen niet genoemd. Het onderwerp is: systemen en mechanismen met betrekking tot een uniforme samenleving. Ze krijgen alles wat ze nodig hebben, tenminste tijdens de les, mensen horen en bestuderen de feiten die bewijzen, dat we geen andere manier hebben om te overleven dan door eenheid.

Je hebt te maken met “wilden” die komen studeren, die alleen maar geld willen verdienen en bepaalde voordelen willen bemachtigen. Maar geleidelijk aan beginnen ze te begrijpen, dat er geen andere optie is, dat we een nieuw systeem zijn binnengegaan en dat de wereld zich vanaf nu anders zal ontwikkelen. Het consumentisme is voorbij, dit type samenleving is aan het uitsterven. Het was sowieso geen lang leven beschoren, maximaal een paar honderd jaar, van het einde negentiende eeuw tot de jaren 70-90 van de twintigste eeuw. En zelfs gedurende deze jaren waren er crises met inbegrip van de Grote Depressie van de jaren dertig. 

Mensen beginnen dus te studeren en de regering voorziet hen van alles wat ze nodig hebben, dat is veel minder kostbaar dan het creëren van nieuwe banen. Dit laatste is zinloos, want niemand zal kopen wat er geproduceerd wordt. Bovendien zijn de grondstoffen en de energie bijna uitgeput.

Dus, de meest kernachtige en goedkope oplossing is om de mensen naar school te sturen, ongeacht waar: thuis of via internet, in theaters of auditoriums of waar dan ook. De sleutel is om iedereen in een educatief raamwerk te plaatsen. Ondertussen maakt het studeren een mens wijzer te maken en stelt het hem in staat om te begrijpen dat hij een nieuwe wereld aan het betreden is, waar de wetten waaraan hij gewend was niet meer werken. Baal HaSulam schrijft dit ook: We moeten allemaal weer terug naar school en opnieuw leren hoe we moeten leven in de toekomst.

Door deze studie zullen mensen uiteindelijk een nieuw verlangen krijgen en hierin veranderingen beginnen waar te nemen, totdat ze beginnen te begrijpen dat voldoening afkomstig kan zijn van een ander, hoger niveau. Het proces zal geleidelijk verlopen, omdat we te maken hebben met een grote massa die begint te rijpen. Het zal ons ook werkelijk veranderen.

Met ingang van vandaag hebben we geen andere opties. Daarom kan ook niemand iets anders vinden. Maar stel je eens voor hoeveel Licht deze honderden miljoenen mensen kunnen aantrekken door alleen maar te luisteren naar wat hen wordt onderwezen. Dit is de oplossing waarnaar Baal HaSulam verwijst, de oplossing die zichzelf als logisch aandient, omdat er geen andere middelen zijn dan mensen een beetje dichter bij het Licht te brengen.

From the 4th part of the Daily Kabbalah Lesson 5/25/2011, “Preface to the Wisdom of Kabbalah”

Filed under: Crisis, Dagelijkse Kabbalah Lessen, Economie, Maatschappij - Geen reacties→

Aan het eind van zijn nieuwe boek, schrijft de econoom Paul Krugman het volgende:

“Men kan met zekerheid beweren dat de rol van het kapitalisme van tegenwoordig, ongeacht of hoe men het noemt, als de optimale methode om individuele vrijheid, democratie, veiligheid, sociale en economische mensenrechten, economische efficiency en sociale eerlijkheid te combineren – opnieuw geanalyseerd moet worden aangezien dit systeem het fundament is van al onze problemen”.

Paul Robin Krugman – een Amerikaanse econoom en politieke schrijven. Hij bezit een doctoraal van de IMT. Op het moment doceert hij aan de Princeton Universiteit. Hij werd een John Bates Clark medaille toegekend. Hij is een beroemde columnist bij The New York Times en laureaat van Adam Smith (1995), Recktenwald (2000) en Prince of Asturias (2004) prijzen. Een geerde lid van Muenchen Economie Onderzoekcentrum (1997) en Groep van Dertig. Hij krijg de Nobel Prijs voor Economie in 2008 voor zijn analyse van de handelstheorie en problemen van de economische geografie.

Verwante Materialen:
Laitman.nl Artikel: De Tijd Van Het Kapitalisme Is Voorbij
Laitman.nl Artikel: Hoe Zal De Maatschappij Van De Toekomst Beginnen?
Laitman.nl Artikel: De Natuur Zal Ons Snel Dwingen Tot Geluk
Laitman.nl Artikel: De Wereld Is Rond

Filed under: Economie - Geen reacties→