Vraag: Heeft Baal HaSulam informatie voor ons nagelaten over alle fasen die we op deze weg tegen zullen komen zodat het mogelijk wordt om de methode op basis van deze informatie te ontwikkelen?

Antwoord: Nee, Baal HaSulam heeft dergelijke informatie niet voor ons nagelaten. We moeten zelf onze weg vinden. Het pad lijkt duidelijk, maar hoe we stapsgewijs vooruit zullen komen weet niemand.

Het probleem is dat we zonder enige zekerheid en kennis dit pad moeten gaan, dat we het alleen maar kunnen doen in de wetenschap dat het noodzakelijk is en dat we geen keuze hebben. De wereld zet ons onder druk, dat betekent dat de Schepper ons onder druk zet via de wereld, wij moeten mensen met elkaar in contact brengen zodat zij daardoor gelijkheid van vorm met de Schepper zullen bereiken.

Op het moment dat wij het juiste onderzoek gaan doen door middel van onze verbinding met de vrienden, gaan we de methode ontdekken. Wij kunnen hier namelijk niet omheen en het vindt zijn uitdrukking in onze woorden, volgens onze methode en stijl, op basis van al onze voorwaarden. Tot aan de dag van vandaag kon geen enkele Kabbalist hierover schrijven.

De wijsheid van Kabbalah is een praktische wetenschap die ontstaan is vanuit ervaringen en onderzoek. Iemand die niet in onze tijd leefde, wist hier niet van en kon het ook niet weten, zelfs niet als hij een groot Kabbalist was. Hij kon over algemene richtlijnen spreken, over de twee wegen, maar meer kon hij over onze tijd niet schrijven. Daarom waren er in elke generatie Kabbalisten nodig die leiding gaven en zo zijn we nu in onze tijd aangekomen.

In de geschriften van Baal HaSulam zouden we enkele hints over onze tijd kunnen vinden. Hij schrijft er iets over in zijn geschrift The Last Generation, maar we kunnen niet blindelings overnemen wat hij daar schrijft. We zouden erin kunnen ontdekken dat hij probeert om naar de huidige tijd iets over te brengen dat na vele jaren gerealiseerd zal worden, iets wat in de tussentijd nog van weinig belang is.

From the 3^rd part of the Daily Kabbalah Lesson 5/21/14, The Book of Zohar

Filed under: Baal HaSulam, Dagelijkse Kabbalah Lessen, Disseminatie, Spiritueel Werk - Geen reacties→

Vraag: Als iemand zijn portefeuille verliest met al zijn geld en belangrijke documenten erin, is dat dan alleen maar een aards probleem en moet hij gewoon een nieuwe ID-kaart aanvragen, volgens de wetten van deze wereld? Innerlijk probeer ik me voor te houden dat er geen ander is dan Hij en dat dit van dezelfde Kracht afkomstig is, maar hoe verhoudt dit zich dan tot het werk in de groep, moet alles via de groep gaan? Wat heeft mijn verloren portefeuille te maken met het centrum van de groep en mijn verbinding met de vrienden?

Antwoord: Ik probeer constant in het centrum van de groep te zijn, samen met mijn omgeving en de hele wereld, en ik probeer alles wat er in mijn fysieke leven met mij gebeurt naar het centrum van de groep te brengen waar ik innerlijk met de Schepper verbonden ben. Uiteindelijk ga ik in al deze fysieke handelingen ook spiritualiteit zien.

Ik zie dat ik in alle fysieke handelingen eigenlijk engelen ontmoet, namelijk krachten die mij op verschillende manieren helpen: zij zorgen ervoor dat ik mijn portefeuille verlies of vind, enz. Ik zie en begrijp dat al deze handelingen mij naar iets anders leiden, naar iets nieuws. Dankzij die verloren portefeuille ontmoet ik bepaalde mensen, ik praat met hen en regel verschillende dingen met hen, misschien ontstaan er verbindingen met hen die eigenlijk een grote correctie betekenen die ik moest uitvoeren.

Als ik constant vasthoud aan de juiste intentie en alles doe wat in dit geval – “dat ik noch veroordeel noch prijs” – nodig is, gaat het over iets noodzakelijks en ben ik verplicht om deze intentie in elke fysieke handeling toe te passen, door dit te doen verhef ik al mijn fysieke handelingen naar heiligheid. Dan zie ik dat het helemaal geen fysieke handelingen zijn. Ik voer ze met mijn handen en voeten uit, maar wie gaat er over mijn handen en voeten? De spirituele Kracht!

Deed ik dit allemaal zelf? Nee. Eerst dacht ik dat ik de handelingen uitvoerde, maar het blijkt dat de Schepper ze uitvoerde. In een dergelijke gehechtheid aan Hem verdwijn ik enerzijds, maar anderzijds is het het resultaat van al mijn inspanningen.

From the 1^st part of the Daily Kabbalah Lesson 5/15/14, Writings of Baal HaSulam

Filed under: Dagelijkse Kabbalah Lessen, Groepswerk, Innerlijk Werk, Spiritueel Werk - Geen reacties→

Vraag: Hoe helpt de Schepper mij op mijn weg? Als hij me de hele tijd in het luchtledige laat hangen, hoe kan ik dan verder komen?

Antwoord: De Schepper laat je niet in het luchtledige hangen. Hij regelt je hele bestaan, je hele leven. Het Licht staat vóór de kli (vat) en de kloof daartussen, die je in de war brengt, wordt geleidelijk aan onthuld. Als je tegelijkertijd probeert te zeggen dat er “geen ander is dan Hij” verbindt het Licht zich met de kli.

Deze verbinding kan je echter nog niet voelen als succes, als iets wat je verwezenlijkt hebt. Je hebt het Licht en de kli nog niet in een staat gebracht waarin dit zal worden onthuld, zoals een lamp die aan moet gaan als de spanning 220 volt bereikt heeft. In de tussentijd lever je maar 50 volt, dus de lamp gaat niet aan. Het is duidelijk dat de spanning nog niet sterk genoeg is.

From the 1^st part of the Daily Kabbalah Lesson 5/14/14, Writings of Baal HaSulam

Filed under: Dagelijkse Kabbalah Lessen, Kli, Licht, Spiritueel Werk - Geen reacties→

Vraag: Wat is het verschil tussen de vreugde in de Torah en de vreugde die we in deze wereld voelen?

Antwoord: Dit kunnen we onmogelijk met elkaar vergelijken. Ten eerste is fysieke vreugde tijdelijk van aard en niet eeuwig, deze vreugde wordt door de kli (vat) van het verlangen beperkt. Deze vreugde is zo klein dat het lijkt alsof je eenzaam in een gevangenis zit opgesloten en je je verheugt op een stuk brood en wat water dat je krijgt.

We kunnen de vreugden van deze wereld niet vergelijken met die van de spirituele wereld, want er worden verschillende kelim (vaten) door vervuld. De meest waarachtige pure vreugde in deze wereld is de vreugde van een baby die zich aan zijn moeder vastklampt, haar warmte voelt en fysiek en emotioneel plezier van haar ontvangt. In haar armen voelt hij zich in de hemel, hij ademt haar geur in, zuigt haar melk op en is volledig gehecht aan de hogere.

In onze wereld bestaat er geen beter gevoel dan dit. Anders zou een baby ook niet kunnen groeien. Maar het is onmogelijk om dit plezier met spirituele vreugde te vergelijken. Onze wereld is fictief en tijdelijk. We kunnen alleen concepten vergelijken die enigszins met elkaar verbonden zijn, die een gemeenschappelijke formule hebben zoals in wis- en natuurkunde.

Er moet een soort verbinding tussen beide bestaan zodat je kunt controleren en meten ten opzichte van een norm. Hier kunnen we echter niets meten.

From the 1^st part of the Daily Kabbalah Lesson 5/20/14, Writings of Rabash

Filed under: Dagelijkse Kabbalah Lessen, Vreugde - 1 reactie →

Van oudsher hebben mensen de melodieën die door Kabbalisten zijn geschreven in een droevige mineur toonaard gezongen. We moeten echter beseffen dat elke Kabbalistische melodie zich boven de Tzimtzum (restrictie) bevindt, dat wil zeggen boven het eigenbelang.

Alle melodieën zijn op de Schepper gericht, vanuit een groot verlangen om Hem toe te behoren door middel van geven en liefde, om Hem vreugde te geven en op Hem te lijken in de omgang met anderen. Zij gaan niet over verdriet, tegenspoed, lijden of klachten over de moeilijkheden van het leven, zoals dat gewoonlijk in religies plaatsvindt.

In de wijsheid van Kabbalah en in Kabbalah boeken gaat het niet over dergelijke dingen, niet over het universele lijden van de mens. Dit komt omdat Kabbalisten zich in een staat boven de Machsom bevinden, in de gebieden van de spirituele wereld, daarom gaat het niet over henzelf maar alleen over de Schepper.

Als Kabbalisten berouw tonen, gaat dat uitsluitend over het feit dat zij tekort zijn geschoten in toewijding en opoffering aan de Schepper. Al hun gedachten, verlangens en verwachtingen zijn naar buiten gericht en niet naar henzelf toe. Dit moet in de melodie gevoeld worden. Een dergelijk lied is de uitbarsting van een enthousiaste uitstorting van de ziel.

Als wij een melodie van Baal HaSulam zingen, moeten we ons een voorstelling maken van zijn staat en proberen die zo dicht mogelijk te benaderen. Anders associëren wij een dergelijke melodie met onze fysieke staat, met ons huilen en onze verzoeken: “Geef me, geef me, geef me!” Dan veranderen wij het heilige in het profane.

From the Preparation for the Daily Kabbalah Lesson 5/20/14

Filed under: Baal HaSulam, Dagelijkse Kabbalah Lessen, Muziek, Spiritueel Werk - Geen reacties→

Vraag: Hoe kunnen we omgaan met pijn die ons op het animale niveau houdt?

Antwoord: Het Omringende Licht, het Licht dat Corrigeert, werkt aan mij, dringt in me door en gaat door de niveaus van Aviut (dikte) van mijn verlangen heen: door de fase van de oorsprong en de fasen één, twee, drie en vier. Als het Licht alleen de niveaus van de oorsprong, fase één, twee en drie bereikt, ben ik niet in staat om iets van de Bron van het Licht te voelen.

In de vier fasen van Direct Licht werd het gevoel van schaamte gewekt en er was alleen een Tzimtzum (restrictie) op het vierde niveau van de vierde fase. Dus het Licht moet helemaal tot in de vierde fase van het verlangen doordringen. Als het zich alleen in drie fasen verspreidt, voel ik pijn, maar in de vierde fase, voel ik de bron van de pijn.

Dan voel ik de pijn nog steeds, maar ik begrijp waar het vandaan komt. Dan ga ik de pijn met de bron ervan vergelijken, met de oorzaak. Waarom veroorzaakte de Schepper deze pijn in mij? Met welk doel?

Dan realiseer ik me dat het helemaal geen pijn is. De Schepper veroorzaakt mijn pijn niet. Ik voel pijn omdat ik niet gecorrigeerd ben, de Schepper stuurt me eigenlijk prachtige geschenken, Hij wil me omarmen en me vol Liefde kussen. Het Licht van de Liefde komt naar mij toe, maar in plaats daarvan voel ik pijn.

Het is zoals met een liefdevolle ouder die druk op het kind uitoefent en hem misschien zelfs klappen geeft, maar het uit liefde doet. Ik moet mijn perceptie veranderen en erover nadenken wat deze delta, de kloof tussen de pijn die ik voel en de ware essentie ervan, betekent.

Dat kan ik alleen via de groep doen, daar maak ik deze afweging en denk ik ook na over deze pijn in relatie tot de vrienden. Al onze relaties met mensen, en vooral met de groep, helpen ons om te leren hoe we over onze relatie tot de Schepper moeten nadenken.

From the 1^st part of the Daily Kabbalah Lesson 5/2/14, Writings of Rabash

Filed under: Dagelijkse Kabbalah Lessen, Groepswerk, Innerlijk Werk, Liefde - Geen reacties→

Vraag: Ik moet om gelijkvormigheid met de Schepper vragen, maar hoe moet ik me dat voorstellen?

Antwoord: Gelijkvormigheid betekent gelijk. Dat wil zeggen dat je innerlijk volkomen verschilt van iemand anders, maar voor een derde lijkt het alsof jullie je op precies dezelfde manier gedragen, voor een toeschouwer zijn jullie in de relatie tot elkaar gelijkvormig.

Dit betreft alleen de vorm. Jullie hebben verschillende verlangens en gedachten, alles is verschillend, maar jullie stabiliseren jezelf in een gelijke vorm.

Als ik op iemand lijk, beschouwen we dat niet als gelijkvormigheid. Als ik precies hetzelfde ben als hij, kunnen we niet met elkaar communiceren. We houden beiden van vlees en we hebben een hekel aan vis, op die manier kunnen we elkaar niets geven.

Ik moet hem geven wat ik heb en hij moet mij geven wat hij heeft. Hierin moet een zekere overeenstemming zijn, zoals tussen het mannelijke en het vrouwelijke dat elkaar omvat. Dan zijn ze verenigd in de mate waarin de een geeft en de ander ontvangt.

Ik bereik gelijkvormigheid met de Schepper als ik alles wat Hij mij wil geven – wat het ook is – ontvang. Omdat ik aan Hem geef, geven we aan elkaar en ik ben met Hem in contact doordat ik van Hem ontvang. Ik ben vrouwelijk ten aanzien van Hem en Hij is Zeir Anpin.

Als ik alleen ten behoeve van Hem ontvang, is het gelijk aan geven. Zoals er geschreven staat: “Als de bruid een geschenk aan de bruidegom geeft, is dat belangrijk, het lijkt alsof zij van hem ontvangt.”

Hieruit blijkt dat gelijkheid van vorm een heel gecompliceerd concept is. Ik moet de wens voelen dat ik van de Schepper alles wil ontvangen wat Hij aan mijn verlangen wil geven, Hij wil mij de wereld Ein Sof (Oneindigheid) geven, het Oneindige Licht. Maar mijn intentie moet juist andersom zijn: ik moet verlangen dat ik evenveel wil geven als Hij geeft.

Onze handelingen zijn verschillend: ik ontvang en Hij geeft, maar volgens onze intentie is het andersom, ik ben degene die geeft en dat brengt Hem vreugde. Zo red ik de situatie want op een andere manier kan ik Hem geen vreugde brengen. Dit is de enige manier om Hem vreugde brengen.

Alleen onder de voorwaarde dat ik alles accepteer wat Hij heeft, zoals een koe die tot barstens toe vol melk is, alleen als ik Hem wil verblijden, kan Hij vreugde ervaren.

From the 4^th part of the Daily Kabbalah Lesson 5/13/14, Writings of Baal HaSulam

Filed under: Dagelijkse Kabbalah Lessen, Geven, Ontvangen, Spiritueel Werk, Vreugde - Geen reacties→

Vraag: Wat moet ik leren over mijn houding naar mijn vrienden, bij elk beeld dat de Schepper mij van hen laat zien, als zij allemaal deel van mijn ziel uitmaken.

Antwoord: Door de vrienden geeft de Schepper ons gereedschap om met Hem contact te maken. Daarna moeten we hetzelfde met de hele wereld doen, dat is noodzakelijk om het niveau van “Er is geen ander dan Hij” te bereiken.

Vraag: Waarom is het zo moeilijk om eraan te denken dat er “geen ander is dan Hij”? Ik probeer steeds onder die gedachte uit te komen omdat het zo moeilijk is.

Antwoord: Allereerst is de Masach (scherm) heel dik en het is heel moeilijk voor ons om daar doorheen te komen en zo voortdurend de gedachte vast te houden dat er “geen ander is dan Hij”.

Hoewel de Masach geleidelijk aan dunner wordt en het dan gemakkelijker wordt om deze te overwinnen. Uiteindelijk begrijpen we dat het zelfs goed is dat de Masach blijft bestaan, want de Masach geeft ons de Letters van het werk, gevoelens en de mogelijkheid om ons vast te houden aan de Schepper.

Als de Masach volledig verdwenen zou zijn, zouden we zeker zeggen: “Er is geen ander dan Hij”, bij alles, en het beeld van de wereld laat dan de mens zien hoe hij zich aan de Schepper kan vasthouden.

From the 1^st part of the Daily Kabbalah Lesson 5/14/14, Writings of Baal HaSulam

Filed under: Dagelijkse Kabbalah Lessen, Groepswerk, Schepper, Spiritueel Werk - Geen reacties→

Lag B’Omer is een heel belangrijke feestdag omdat het allereerst het einde van de correctie van de kelim (vaten) symboliseert. In het geheel zijn er zeven Sefirot: Hesed, Gevura, Tifferet, Netzach, Hod, Yesod en Malchut (HGT NHYM), elk daarvan bevat dezelfde zeven Sefirot.

Samen zijn dat 7×7=49 Sefirot en op de vijftigste dag is het Shavuot. De correctie van de kelim (vaten) eindigt in Hod van Hod, want Hod correspondeert met Malchut: Hesed is Keter, Gevura is Hochma, Tifferet is Bina, Zeir Anpin is Netzach, Malchut is Hod. De correctie eindigt dus op Lag B’Omer (de 33e dag van Omer): 7 Sefirot van Hesed, 7 Sefirot van Gevura, 7 Sefirot van Tifferet, 7 Sefirot van Netzach en 5 Sefirot van Hod, een totaal van 33 Sefirot.

The 33e Sefira is Hod van Hod, gelijk aan Malchut van de eerste negen Sefirot, waar het hogere Geven eindigt. Als wij de correctie uitvoeren tot aan Hod van Hod, zal de correcte zeker plaats vinden in de overige Sefirot, omdat het werk van correctie al voltooid is en dan wordt het alleen nog in praktijk gebracht vanaf Yesod van Hod via de algemene Yesod en de algemene Malchut.

Lag B’Omer wordt daarom gevierd als een speciale dag in de correctie van de collectieve ziel. het werk is al voltooid. Daarna zal alles ongetwijfeld op correcte wijze vervuld worden.

Daarom is het gebruikelijk om vreugdevuren aan te steken, want het is de feestdag van het Licht. Het is dan ook duidelijk dat vanaf deze dag Rabbi Shimon niet meer bij zijn studenten hoefde te blijven, hij had zijn werk beëindigd, daarom verliet hij deze wereld.

Wij gaan door met tellen en verduidelijken de Omer-dagen tot aan het einde, tot aan Shavuot, maar van boven naar beneden zijn alle Sefirot al vervuld met Licht en alles is voltooid. Het is de dag waarop het grote Licht, Rashbi genaamd, de aarde verlaat.

From the 1^st part of the Daily Kabbalah Lesson 5/18/14, The Zohar

Filed under: Dagelijkse Kabbalah Lessen, Feestdagen, Kabbalah Studie, Sefirot, Zohar - Geen reacties→

Vraag: Als er “geen plaats is waar Hij niet aanwezig is”, waar ben ik dan?

Antwoord: Zelfs je gedachte dat er “geen plaats is waar Hij niet aanwezig is”, wordt je door de Schepper gezonden. Dat wil zeggen dat Hij alles wat in je en om je heen gebeurt honderd procent bestuurt, op één gedachte na die je in verwarring brengt en waardoor je wel moet denken dat er ogenschijnlijk een ander bestuur naast Hem bestaat: of een vreemd bestuur of je eigen bestuur.

Alleen deze ene gedachte heeft correctie nodig, namelijk het verwijderen van dit punt waardoor je de indruk hebt alsof er blijkbaar toch nog iets anders is dan de Schepper. Dit maakt duidelijk dat je altijd gehecht moet zijn aan de actieve Kracht die alles doet.

Vraag: Waar ben ik dan?

Antwoord: Je bestaat niet! Maak het zo dat je niet bestaat en dat alles alleen de Schepper is.

Nu besta je niet, maar je zult de som van de inspanningen worden die je investeert om te ontdekken: “Er is geen ander is dan Hij”. Elk moment op je pad brengt de Schepper je in verwarring met de gedachte dat er nog andere krachten zijn, sommige mensen met een vrije keuze. Je verkleint echter alles tot één punt, je neemt alle verstoringen weg en je zegt: “Er is geen ander dan Hij”, Hij verricht alles en alles behoort tot Hem.

Zo bouw je van moment tot moment jezelf, uit al deze punten, je structuur, je kijk op de wereld, je bewustzijn. Dit ben jij in wording!

From the 2^nd part of the Daily Kabbalah Lesson 5/14/14, Writings of Baal HaSulam

Filed under: Dagelijkse Kabbalah Lessen, Innerlijk Werk, Schepper - Geen reacties→