Het doel van de schepping is liefde bereiken, deze betekenis van liefde is niet de gebruikelijke betekenis van fysieke aantrekkingskracht die over het algemeen niets te maken heeft met liefde maar met het ontvangen van persoonlijke voldoening.

Ware liefde is verbinding waardoor we de behoeften van anderen voelen en handelen om hun verlangens te vervullen. Tijdens de opgang worden de behoeften groter. Dit is op elk niveau zo voor ons bereid. Om dit te bereiken, moeten we onderaan beginnen en van daaruit opwaarts gaan, vanaf het punt van de gebroken kelim (vaten). Dit betekent dat wij altijd tegen ons ego in vooruitgaan, tegen het gebrokene in.

Het verlangen dat voor ons door Boven is bereid en door onze inspanning 620 maal groter wordt, moeten wij versterken, dan zullen wij ontdekken dat de verbinding die er eerder tussen ons was nu 620 maal sterker is.

We kunnen het vergelijken met een zaad druppel, een punt van het verlangen dat in een staat van hechting aan het Licht van Ein Sof (Oneindigheid) was en nu 620 maal groter is geworden omdat het elke keer weer moet oefenen tegen het gebroken verlangen in. Zo gaat deze druppel door de volgende fasen heen: Ibur (conceptie), Yenika (zogen) en Mochin (intellect), totdat er gelijkheid van vorm met het Hoge Licht wordt bereikt.

In Brief nr. 11 schrijft BaalHaSulam: “…. maar je moet de liefde voelen en liefde kan alleen gevoeld worden waar een behoefte aanwezig is. Dit is de betekenis van: “Hij die deelt in het lijden van het publiek wordt beloond door het welzijn van het publiek te zien …”

De voorbereiding voor hechting aan de Schepper wordt bereikt door met het publiek te werken, daar is een concentratie aanwezig van al het verlangen naar Hem. Zo kan ik mijn grote verlangen naar liefde vorm geven. In de mate waarin ik de liefde voor anderen in mij kan ontwikkelen, bereid ik mij voor op gehechtheid aan de Schepper.

“….en in de mate waarin een mens zich beschikbaar stelt, wordt hij aangenomen.” De interventie van Boven kan niet groter zijn dan de interventie van beneden af, want alles wordt afgemeten naar de behoefte en het Hoge Licht heeft geen beperking.

“Je hebt dikwijls gehoord dat alle goeds van het ontwaken van beneden af uitsluitend gaat over het leren voelen van de behoefte …” Ik kan geen kant en klare behoefte ontvangen, ik moet die behoefte stap voor stap zelf opbouwen door op zoek te gaan, via stijgingen en dalingen met betrekking tot de omgeving. Het gaat niet om de behoefte zelf, maar om de kunst om de behoefte te verkrijgen. Op die manier leer ik de wegen van de Eeuwige.

“…zoals het voor ons door de Schepper is vastgesteld.” Wij stellen de behoefte niet zelf vast, door onze inspanningen ontdekken wij de behoefte.

Zoals er geschreven staat: “Een gebed vormt de helft”, want zolang wij de helft van de behoefte niet voelen – het deel dat van het geheel is afgesneden en niet voelt hoe het zou moeten zijn – is men niet in staat tot een complete Dvekut (hechting).

Er is een behoefte en er is een afgeleide van de behoefte, met andere woorden: een behoefte aan een behoefte, zoals een gebed vóór een gebed. We voelen een lichte behoefte aan spiritualiteit, maar het is niet waarachtig. Het put ons uit en veroorzaakt pijn in ons, we weten niet wat wij ermee aan moeten.

“Zo is het omdat dit niet beschouwd zal worden als een voordeel voor hem en een mens schenkt geen aandacht aan iets nutteloos en wil het ook niet in stand houden.” Wij voelen geen enkele behoefte aan deze behoefte, op deze manier is het huidige gevoel naar deze behoefte de beloning.

“Onze Wijzen vertelden ons dat er een geneesmiddel is voor dit gevoel, namelijk de kracht van het gebed. Als de mens standvastig is in het gebed en een groot verlangen heeft om zich voor eeuwig aan Hem te hechten, kan het gebed het halve werk doen, hij zal zich dan namelijk realiseren dat het de helft van het werk is. Wanneer de lichtvonken zich vermenigvuldigen en in de organen opgenomen worden, zal hij zeker beloond worden met een complete verlossing en zijn deel zal zich voor eeuwig aan het geheel hechten.”

From the Preparation for the Daily Kabbalah Lesson 6/18/14

Filed under: Dagelijkse Kabbalah Lessen, Spiritueel Werk - Geen reacties→

In de tijd van Mozes was het niet gebruikelijk om te schrijven. Men leerde alles uit het hoofd, namelijk in het hart. Een mens is niet bedoeld om te schrijven, hij is bedoeld om te creëren, om tot correctie van zichzelf te komen, om ‘te schrijven in zijn hart’, om van al zijn verlangens een kli (vat) te vormen die geschikt is voor het waarnemen van het Licht, voor het waarnemen van de essentie van de schepping.

Als wij deel uitmaken van een systeem dat gereed is, wat valt er dan te schrijven? Alle boeken die we schrijven zijn het resultaat van ons gebrek aan begrip, en dus willen wij verschillende gevoelens en waarnemingen uitdrukken in de vorm van wit en zwart. Als zwart en wit elkaar aanvullen, valt er niets te schrijven. Alles wat wij schrijven komt voort uit een tekortkoming.

De Torah heeft alle geschriften niet nodig. Mensen leerden de Torah uit het hoofd totdat zij de Torah vervuld hadden. Mijn kelim (vaten) moeten gecorrigeerd worden, mijn innerlijke letters, de letters van mijn werk en niet de letters uit het boek.

Ik kan een boek tien maal herschrijven, het zal niet helpen. Ik moet veranderen volgens de letters,

Mozes onderwees zijn studenten de gehele Torah, dat wil zeggen: hoe zij correctie konden bereiken. De Torah leert ons over het proces van correctie waar deze groep doorheen is gegaan.

Vraag: Vonden die gebeurtenissen in de stoffelijke wereld plaats?

Antwoord: Sommige hebben misschien ook plaats gevonden in de stoffelijke wereld, maar dat hoeft niet zo te zijn. Er staat geschreven: “En het gebeurde in het land Egypte …..” de Torah spreekt echter over innerlijke, spirituele gebeurtenissen die in het verlangen plaats vinden. Het hoeft niet plaats gevonden te hebben in onze wereld. De spirituele wortel moet echter op de een of andere manier contact hebben met de fysieke gebeurtenis, maar alleen in zekere mate. Er kan slechts een vluchtige aanraking in de fysieke wereld zijn, in de spirituele wereld zijn dit echter grote, heel betekenisvolle handelingen.

Het is dus mogelijk dat archeologen tijdens hun onderzoek iets kunnen vinden dat zou kunnen bewijzen dat er iets gebeurd is in Egypte, bijvoorbeeld de doortocht door de Rode Zee, enz. maar de Torah vertelt ons alleen wat er in het verlangen om te ontvangen, dat in ieder mens aanwezig is, gebeurt en dat heeft niets te maken met deze fysieke wereld, want deze hele wereld is denkbeeldig.

Voor degenen die de innerlijke Torah beginnen te vervullen, de Torah der Waarheid genaamd, gaat deze wereld eruit zien als een betekenisloos uiterlijk beeld. Dan ziet de mens de krachten die zich achter de dingen bevinden en hier spreekt de Torah over, daar worden de dingen werkelijk vervuld.

From the 5^th part of the Daily Kabbalah Lesson 6/15/14, Writings of Baal HaSulam

Filed under: Dagelijkse Kabbalah Lessen, Kabbalah Studie, Spiritueel Werk, Torah - Geen reacties→

De regels van de groep, de regels van de workshop in een cirkel en de regels die behoren te gelden voor het gedrag in de globale wereld, zijn nu dezelfde regels. Het zijn de regels van wederzijdse integratie, wederzijdse samenwerking en een zodanige verbinding dat we worden tot één mens met één hart.

In de komende conventie in Amerika moeten we leren dat de wijsheid van Kabbalah en de wijsheid van connectie hetzelfde is. De wijsheid van connectie waarmee we nu de wereld intrekken, is de eerste vorm van uitleg. Hierbij is er nog geen sprake van de hogere werelden en hun structuur, waar we in Kabbalah over spreken. Dat komt omdat we ze in ieder geval nu nog niet ontdekt hebben.

Maar hierna zullen we werkelijk met elkaar leren omgaan met de intentie om te geven. Als we voldoende oefenen en het Hervormende Licht van Boven aantrekken, zullen we plotseling gaan voelen dat we ons tot onze vrienden verhouden met een intentie om te geven. In deze relatie zullen wij het Licht van Nefesh, Ruach, Neshama, Haya en Yechida van de wereld Assiya ontdekken.

Daarna zal het Licht steeds sterker worden, afhankelijk van mijn houding ten opzichte van de vrienden. In overeenstemming met de intensiteit van de verbinding tussen mij en de anderen corrigeer ik de kelim (vaten) en ontdek ik het Licht van NRNHY.

De niveaus van spirituele stijging waar de wijsheid van Kabbalah over spreekt, zijn de afstanden die er tussen ons bestaan. De afstanden worden bepaald door de mate waarin wij tot elkaar naderen, de verbinding tussen onze harten, tussen onze verlangens tot één verlangen.

Hoe hoger ik stijg op de ladder van deze wereld naar Olam Ein Sof (Wereld van Oneindigheid), hoe dichter ik de gebroken zielen nader en we samen met hen tot één lichaam worden. Dan worden alle Lichten bijeen gebracht en geconcentreerd tot één enkele lichtstraal, alle kelim worden tot één kli (vat) verbonden en wij keren terug naar de staat Malchut van Ein Sof genaamd.

Het belangrijkste doel van de conventie is dat wij over de wijsheid van Kabbalah en de wijsheid van verbinding spreken als één wijsheid, één methode, zonder enige scheiding. Daartussen bestaat geen kunstmatige scheiding. Het is dezelfde wijsheid die uitlegt hoe wij – de mensheid in deze wereld die uiteen gevallen is en versplinterd – weer tot één geheel worden.

Zo bestaat ons praktische werk er nu uit om de wereld in te trekken met de wijsheid van verbinding of integrale educatie. Nadat wij de verbindingen tussen ons gaan ontdekken, ontdekken we dat wij de wijsheid van connectie hebben bereikt en dat is de essentie van de wijsheid van Kabbalah.

From the 1^st part of the Daily Kabbalah Lesson 6/16/14, “Preparation for the Convention in America”

Filed under: Conventies, Dagelijkse Kabbalah Lessen, Disseminatie, Groepswerk, Spiritueel Werk, Verbinding - Geen reacties→

Vraag: Wat voor bewijs hebben we dat er in verbinding een speciale kracht bestaat?

Antwoord: Hebben zij die ooit deel uitmaakten van een commandotroep of in een sportteam hebben gezeten deze kracht niet gevoeld?

Vraag: Maar deze kracht verandert de menselijke natuur niet.

Antwoord: De kracht die in de verbinding onthuld wordt, kan degenen die met elkaar verbonden zijn overtuigen en een heel grote invloed op hen uitoefenen. Als vijf, tien of zelfs twintig mensen samenkomen en dezelfde intentie of voorkeur met elkaar delen, heerst deze voorkeur over iedereen en valt niemand erbuiten.

Dit gebeurt in een gewone, egoïstische, aardse verbinding. We zijn zo geschapen dat deze kracht ons allen in stand houdt. Sterker nog, wanneer we bij elkaar komen en ons met elkaar verbinden, kan niemand iets alleen beslissen of alleen met een oplossing komen. In plaats daarvan bespreken we de dingen samen, vragen we raad aan elkaar en dan komt daar het meest accurate, verregaande besluit uit. Hoewel iedereen zich zorgen maakte en twijfels had, wordt het groepsbesluit in die richting aangenomen en onze ideologie leidt tot een doorbraak.

Dit gebeurt omdat de kracht van verbinding in de groep wordt ontdekt, die kracht trekt ons allen vooruit en laat alle negatieve en extreme verwarringen vervagen. Het komt omdat deze kracht al heeft vastgesteld of we afhankelijk van onze verbinding verder vooruit kunnen komen. De groep accepteert niet alleen het beste besluit maar ook het meest beslissende en verregaande besluit voor onze vooruitgang, om een doorbraak te maken.

From the 1^st part of the Daily Kabbalah Lesson 6/06/14, Writings of Rabash

Filed under: Dagelijkse Kabbalah Lessen, Groep, Verbinding - Geen reacties→

‘Inleiding tot Het Boek de Zohar’, ‘BeLaila De Kala’ (De Nacht van de Bruid), item 138: Dit is het belangrijkste punt van het essay, want tot dusver werden de correcties ook beschouwd als het werk van onze handen omdat we er beloningen of bestraffingen voor ontvingen. Bij de grote Zivug (spirituele koppeling) aan het einde van de correctie zal echter worden onthuld dat zowel de correcties als de bestraffingen het Werk van Zijn Handen waren, zoals er geschreven staat: “De hemelen vertellen het werk van Zijn Handen.” Zo is het omdat de grote Zivug van het firmament betekent dat alles het Werk van Zijn Handen is en Hij alleen alle handelingen doet, ermee doende is en ze zal doen.

Een mens voelt en denkt dat het einde van de correctie een vaststaande situatie is die ergens in de toekomst zal plaats vinden en dat we er gewoon op kunnen wachten. Hij begrijpt niet dat de komst van deze staat afhankelijk is van de correcties die een mens uitvoert. Er komt niets vanzelf maar alles is alleen afhankelijk van het werk aan de correcties.

We moeten er niet op hopen dat wij blijven zoals wij zijn en dat de correcties vanzelf zullen plaatsvinden. Nee, ik ben degene die hard moet werken om correctie te bereiken.

From the 3^rd part of the Daily Kabbalah Lesson 6/2/14, The Zohar

Filed under: Dagelijkse Kabbalah Lessen, Spiritueel Werk, Zohar - Geen reacties→

De enige manier om de AHP (ontvangende kelim – vaten) van de Hogere te wekken is Hem te vragen om de kracht van geven. Dan zal de Hogere Zijn AHP laten opstijgen en het Licht van AB-SAG naar je toe geleiden, dat Licht zal je kelim corrigeren zodat je met behulp van de gecorrigeerde kelim in staat zult zijn om aan anderen te geven.

Op welke manier kun je de Hogere daarom vragen? Als je je ontvangende kelim (je AHP) ondergeschikt maakt en een verbinding wilt maken met de gevende kelim (GE), met anderen, is dat het bewijs, de conclusie die je naar de Hogere brengt en je vraagt of Hij je dit wil geven. Ik wil mijn AHP ondergeschikt maken en mij met iedereen verbinden door middel van mijn GE (gevende kelim). Op die manier beïnvloed je de AHP van de Hogere en noodzaak je Hem om zo ver op te stijgen als nodig is om aan je vraag te voldoen.

Als je erin slaagt om een bepaald gedeelte van de AHP van de Hogere te laten opstijgen, betekent het dat je een gebed hebt laten opstijgen, MAN (vrouwelijk water). De betekenis is hetzelfde.

Vraag: Hoe zit het met alle vragen, de verzoeken en de gebeden die ik al vele jaren heb laten opstijgen?

Antwoord: Ik weet niet of je die hele periode één gebed hebt laten opstijgen. Wat je vraagt moet overeenstemmen met dat wat de Hogere van je wil horen. Als je vraagt om een speld om ermee in je oog te prikken of om andere dingen die je kunnen schaden, zal de Hogere je zeker niet antwoorden.

Je kunt het uitschreeuwen en vragen, de Hogere zal wachten tot je wijzer bent geworden. Alle gebeden worden Boven geaccepteerd en worden toegevoegd aan het werk, maar ze leiden nog niet tot het opstijgen van de AHP van de Hogere, want het is nog geen MAN.

Je roept het uit, maar de Hogere antwoordt niet. Maar toch verricht Hij bepaalde handelingen waardoor je gaat begrijpen dat het onmogelijk is om op deze manier te vragen en eveneens dat Hij je niet zal geven waar je om vraagt. Het is precies hetzelfde als de manier waarop wij met kinderen omgaan. In onze wereld veroorzaakt de tijd veranderingen, terwijl in de hogere wereld de tijd bepaald wordt door onze handelingen.

Als je de behoeften van het publiek met je meeneemt en je de Hogere vraagt om ze te vervullen, voer je gevende handelingen uit. Je verlangt het goede voor hen en niet voor jezelf, daarom word jij ook anders behandeld. Je wordt de partner van de Hogere omdat je zorgt voor de lagere, zo stijg je op naar een ander niveau. Hierin lijk je op de Schepper en daarom is dit werk zo gunstig voor onze vooruitgang.

From the preparation for the Daily Kabbalah Lesson 6/08/14

Filed under: Dagelijkse Kabbalah Lessen, Gebed, Intentie, Spiritueel Werk - Geen reacties→

Vraag: Waarom is de kracht van verbinding soms heel succesvol en soms niet? In de Verenigde Staten heeft de eenheid van veel staten bijvoorbeeld geleid tot een heel sterke natie terwijl de eenheid in Europa geen succes heeft opgeleverd.

Antwoord: In Europa is de destructieve kracht van Babylon en de verwarring en mengeling van verschillende talen werkzaam.

Vraag: Hoe kunnen we er zeker van zijn dat de kracht van verbinding die wij creëren de situatie niet zal verslechteren?

Antwoord: Dit is afhankelijk van het feit of we ons in een periode bevinden waarin het mogelijk is om de wijsheid van Kabbalah en de kennis over de correctie van de wereld in alle vrijheid te verspreiden. Hebben wij die tijd bereikt of niet? Voor ons is dit geen vraag omdat hierover door een groot Kabbalist is geschreven.

Vraag: Is de hele wereld er in alle lagen van de bevolking en in alle opzichten al rijp voor om deze methode te accepteren en effectief te realiseren?

Antwoord: De wereld is gereed in de mate waarin zij de crisis voelt: in de opvoeding van de kinderen, in het gezin, in werkloosheid en werk, in de sociale verhoudingen of in de algemene economische crisis

Vraag: Men voelt de crisis in Europa al geruime tijd en men probeert er een halt aan toe te roepen. Deze pogingen worden al jaren gedaan maar zonder succes.

Antwoord: Zij zullen dit nooit zelf voor elkaar krijgen. Soms krijgen we de indruk dat – als we er de tijd voor nemen – mensen in staat zullen zijn om de juiste kennis op te doen door wat zij meemaken in het leven en plotseling wijzer zullen worden, een verlangen naar kennis zullen krijgen en zullen begrijpen waar het over gaat. Maar dat zal nooit gebeuren. Zelf zullen ze nooit tot begrip komen.

Door nog meer klappen op te lopen, zullen ze niet beter of wijzer worden, integendeel, ze zullen nog koppiger worden en nog slechter af zijn. Alleen door onze gezamenlijke activiteiten en via onze methode zal het mogelijk zijn om de situatie te corrigeren.

From the 1^st part of the Daily Kabbalah Lesson 6/08/14, Writings of Baal HaSulam

Filed under: Crisis, Dagelijkse Kabbalah Lessen, Economie, Europa - Geen reacties→

Baal HaSulam, Shamati 53: ‘Aangaande Beperking’: Dit noemen we het belangrijkste deel van het niveau, de onderscheiding van Katnut. Deze onderscheiding moet permanent zijn en Gadlut is slechts een toevoeging. Men moet dan ook verlangen naar het belangrijkste deel, niet naar de toevoegingen.

Het Doel is het bereiken van heelheid en een teken van heelheid is de vreugde die al onze zintuigen vervult, alle verlangens en alle gedachten, dat wil zeggen: hoofd en hart. Heelheid en vreugde komen namelijk van de Schepper, wanneer ik in de kleinste staat ben, ben ik aan Hem gehecht en zo breng ik Hem vreugde, en dan is het de hoogste staat.

Aan de voet van de ladder lijkt het alsof de mens even groot moet worden als de Schepper: alles weten, begrijpen, voelen, onder controle hebben, de hele wereld opslokken. De Schepper lijkt een machtige heerser die over de gehele schepping regeert en de mens denkt dat hij aan Hem gelijk moet worden. Het ego blijft in mij groeien en breidt zich uit zodat ik vooruit kom.

Maar dan begin ik in te zien dat ik – hoeveel nieuwe verlangens er ook toegevoegd zullen worden en hoe groot ze ook zullen zijn – van mezelf een nul moet maken en nog een nul, zoveel nullen als maar mogelijk is. Dit kan ik niet ten aanzien van de Schepper doen, maar ik kan me er wel voor inspannen om dit naar de vrienden toe te doen.

Mijzelf wegcijferen en niets voor mezelf willen hebben, maar de Schepper vreugde brengen door mijzelf weg te cijferen, is nu juist het beginpunt van ieder niveau, iedere staat. Dit is de eigenschap van Bina: geven omwille van het geven met niets voor mezelf.

Dit wordt Tzimtzum (restrictie), Masach (scherm) en het Terugkerend Licht genoemd. In de mate waarin grote inzichten aan mij onthuld worden, annuleer ik ze als ze in mijn eigen voordeel zijn, ik wil niet voor mijzelf bestaan als ik boven deze staat uit de Schepper geen vreugde kan geven en verder nergens om vraag.

Mijn waarneming van de werkelijkheid is altijd in tweeën verdeeld. Ik wil alle verlangens en gedachten ten gunste van mijzelf verwijderen en beperken. Ik kan er niet helemaal van los komen, maar ik wil het gevoel hebben dat ze niet bestaan, want ik ga voelen dat elke gedachte en elk verlangen voor mezelf mij beletten om me te richten op het verblijden van de Schepper.

Door al mijn verlangens – die mij van Boven gegeven worden en waardoor ik me opgeblazen voel – tot nul te beperken, kom ik tot geven. Ik keer terug naar niets en daar bovenuit bouw ik aan geven. Hier gaat het al over de volgende fasen op mijn ladder. Het teken voor deze staten is de mogelijkheid om boven alle op- en neergangen uit te stijgen en ze te veranderen in mogelijkheden om te geven, alsof ik zelf geen enkel volume meer  heb en alles verspreid vanuit het niveau boven mijzelf.

From the 2^nd part of the Daily Kabbalah Lesson 6/02/14, Shamati #53 “The Matter of Limitation”

Filed under: Dagelijkse Kabbalah Lessen, Groepswerk, Spiritueel Werk - Geen reacties→

Vraag: Kunt u ons de betekenis van de tien geboden uitleggen? De geboden die ons op de Berg Sinaï gegeven zijn en die we nu iedere dag vóór Shavuot – het symbool van de gift van de Torah – moeten herhalen.

Antwoord: Allereerst symboliseren de tien geboden de verlangens waarmee wij met elkaar verbonden zijn. Ze gaan alleen over verbinding.

De gift van de Torah vindt plaats aan de voet van de berg, maar pas nadat het volk de voorwaarde daarvoor accepteert: de voorwaarde van Arvut – verantwoordelijkheid voor elkaar – als één man in één hart. Dit betekent dat wij beseffen dat er een berg van ego boven ons oprijst en dat wij deze berg alleen maar kunnen beklimmen vanuit één punt in het hart. Dit punt heet Mozes, het trekt ons namelijk uit ons ego.

De berg Sinaï is enorm groot, te vergelijken met de toren van Babel, zelfs nog groter. Wij bevinden ons aan de voet van de berg en zijn bereid om rondom deze berg van ons ego te staan. Dit betekent dat wij ermee instemmen om alle delen van ons privé egoïsme te verbinden tot één berg en daar niet bang voor zijn, hoewel het een berg van haat is. Wij moeten verlangen naar verbinding, ondanks het feit dat het enige doel van ons ego bestaat uit weerstand tegen verbinding.

Als wij ons op deze manier verbinden, vragen we dringend om de onthulling van de Kracht van geven in onze verbinding. De spirituele kli (vat) bestaat namelijk uit de neiging tot verbinding, de behoefte aan wederzijds geven, zoals er geschreven staat: “Van de liefde voor de schepselen naar de liefde voor de Schepper.” Op deze manier aanvaarden wij de voorwaarde: “Heb je naaste lief zoals jezelf.”

From the 1^st part of the Daily Kabbalah Lesson 6/03/14, Shamati 66

Filed under: Arvut, Dagelijkse Kabbalah Lessen, Groepswerk, Torah - Geen reacties→

We moeten proberen om onszelf te handhaven in één kli (vat), in één boot van ons allen en voortdurend denken aan het bestaan van deze kli, van onze gezamenlijke baby. We kunnen de volgende vergelijking maken: je hebt een getrouwde dochter die nu ver van je vandaan woont en je bent voortdurend bezorgd over haar pasgeboren baby.

Je bedenkt dat hij misschien wel in handen is van onnadenkende, onbezonnen kinderen die te lui zijn om goed voor hem te zorgen. Je hebt daar heel veel last van en je kunt de manier waarop ze met hem omgaan niet aanzien. Het is hartverscheurend als je door de telefoon hoort hoe hij aan het huilen is als zij je opbellen. Je maakt je heel veel zorgen.

Dit soort zorgen kennen we in ons leven, zorgen over het welzijn van iemand die je kent. Op deze manier moeten we ons ook zorgen maken over de groep.

Vraag: Blijkt hieruit dat ik niet aan het werk moet gaan met de vrienden die goed omgaan met de groep maar wel met degenen die de groep willen verlaten en dus onze eenheid beschadigen, onze gezamenlijke boot schade toebrengen?

Antwoord: Ja, maar alleen als zij eerder gericht waren op eenheid. Maar als zij er onmiddellijk vandoor zijn gegaan toen zij hoorden dat we ons moeten verenigen, was er geen commitment voor Arvut (verantwoordelijkheid voor elkaar). Dan spreken we niet over vrienden.

Vrienden zijn alleen de mensen die werken aan het bereiken van Arvut. Anderen doen dat niet.

Commentaar: Maar we weten dat dit zwaar werk is en velen gaan er halverwege vandoor.

Antwoord: Niet ‘halverwege’, zij zijn er namelijk nooit aan begonnen. Ze zagen het begin van het pad, begrepen dat het niets voor hen was en gingen weg.

Vraag: Maar waarom kwamen ze dan als zij geen ‘punt in het hart’ hebben?

Antwoord: Iedereen heeft een ‘punt in het hart’ maar het brandt niet zozeer dat zo iemand alles wat hij is en heeft daarin investeert. Maar als zij al deel van deze verbinding waren en daarna weg zijn gegaan, moeten we de kloof die is ontstaan, dichten door een nog grotere, sterkere verbinding met elkaar.

Vraag: Moeten zulke mensen eigenlijk weer terugkomen?

Antwoord: Je kunt ze niet dwingen om terug te komen, want er bestaat geen dwang in spiritualiteit.

From the 5^th part of the Daily Kabbalah Lesson 6/02/14, Writings of Baal HaSulam

Filed under: Arvut, Dagelijkse Kabbalah Lessen, Eenheid, Groep, Groepswerk, Spiritueel Werk - Geen reacties→