We hebben geduld en tijd nodig om het concept Integrale Educatie te begrijpen. Drie jaar geleden zijn we erover gaan praten en sinds die tijd hebben een aantal mensen ons verlaten, anderen begrijpen het nog niet en er zijn ook mensen die er niets over willen horen of weten. Zij horen nauwelijks waar het over gaat. Ik hoop in ieder geval dat ik tijdens de maand die we nog tot de conventie hebben, in staat zal zijn om deze weerstand te breken.

Het is de ‘ijzeren muur’ waar Baal HaSulam over spreekt! De Wijsheid van Kabbalah is integrale educatie, maar dat willen wij niet accepteren. Mensen uiten hun weerstand ten opzichte van het idee van integrale educatie en verlaten de groepen, zij kunnen ons werk met het grote publiek niet begrijpen. Dit is natuurlijk omdat we aan het vechten zijn tegen het belangrijkste egoïstische principe in de hele wereld.

Geef ons dus tijd om wat verder te komen. Laten we hopen dat er over een maand een doorbraak zal zijn en dat het idee dat de verandering alleen afhankelijk is van Arvut (verantwoordelijkheid voor elkaar) in iedereen ingeprent zal zijn. Daarover spreken we nu: het middel voor spirituele verandering is Arvut. Wil je die verandering? Ga je gang. Maar ik waarschuw je, als je hiervoor komt, breng dan geld mee: een bankbriefje voor Arvut. Als je bankbiljet geldig is in termen van wederzijdse verantwoordelijkheid, zul je alles ontvangen.

From the 1^st part of the Daily Kabbalah Lesson 12/30/13, Lesson on the Topic: Preparation for the Convention

Filed under: Arvut, Disseminatie, Educatie, Groepswerk, Wederzijds Garant staan - Geen reacties→

Het is wenselijk dat het woord ‘Arvut (verantwoordelijkheid voor elkaar)’ en alle termen van dit concept ons meer vertrouwd worden en zo duidelijk mogelijk worden voor ons. Daarom moeten we hier meer aan gaan werken en onze onderlinge verbinding die door dit woord wordt aangeduid, ontdekken.

Iedereen moet boven de anderen staan om voor hen te zorgen en het goede voorbeeld te geven. Iedereen moet zich minder dan de anderen voelen om van hen een nieuw bewustzijn en inspiratie te ontvangen, want zonder dat heeft een mens geen kracht om verder te komen. Bovendien moet iedereen ervoor zorgen dat wij absoluut gelijk zijn, niet meer, niet minder: absoluut gelijk!

Op dit pad gaan we elkaar innerlijk voelen. Ik zie een vriend niet als een lichaam. Plotseling zie ik zijn gezicht niet meer, het zal verdwijnen. Ik let niet meer op zijn kleding en zijn uiterlijk. Daarna zie ik zelfs zijn eigenschappen niet meer, zijn karakter, de gewoonten die ik eerst karakteriserend vond voor hem. Mijn contact heeft niet meer te maken met een uiterlijke verschijning, niet met zijn karakter, zijn gedrag en de eigenschappen die hij bij zijn geboorte heeft meegekregen of tijdens zijn leven heeft verworven.

Ik zie niet meer wat voor kleding hij draagt, evenmin als zijn fysieke lichaam of zijn karaktertrekken, maar alleen het meest innerlijke punt, dat wordt de tegengestelde zijde van de heilige ziel genoemd. Natuurlijk is het nog niet gecorrigeerd maar toch voelt het zich al heel sterk aangetrokken tot het Omringende Licht, zodat het gecorrigeerd wordt.

Dit punt wordt het punt in het hart genoemd. Het middel voor het aantrekken van het Licht is de verbinding tussen onze punten, Arvut (voor elkaar verantwoordelijk zijn). Dit is de manier waarop we iedere vriend moeten zien, in plaats van lichamen, karaktertrekken of gedrag. Dit is aan een vriend allemaal door Boven gegeven en daardoor handelt hij op zijn manier, of ik zie hem zo ‘via mijn eigen tekortkomingen’. Het belangrijkste is echter dat ik het innerlijke punt zie en het verlangen waarmee ik me kan verenigen.

De verbinding tussen deze punten tot een geheel wordt een Minyan genoemd. Het is de vereniging van punten in het hart die klaar zijn om te handelen en alle mogelijke inspanningen doen om gelijkvormigheid met het Hogere Licht te bereiken. Het begint op hen te schijnen naar de mate van hun gelijkvormigheid en hun grote verlangen naar de eigenschap van het Licht. Het Licht is er altijd, de veranderingen zijn uitsluitend aanwezig in het verlangen.

Alles is afhankelijk van de verbinding tussen de innerlijke punten in het hart die het Licht aantrekken, van de kracht en de kwaliteit van die verbinding, de reden waarom we willen verbinden en hoe we hindernissen overwinnen. Zodra we de vereiste hoeveelheid inspanningen (Seah) verricht hebben, krijgen we een verlangen om te verenigen dat voldoende krachtig is, het Licht vervolmaakt onze eerste daad van eenheid en leidt ons tot de eerste adhesie (Zivug), het eerste contact met de Schepper.

Zo realiseren wij onze Arvut, namelijk dat wij ons ‘samen’ zozeer verantwoordelijk voor elkaar voelen dat we tot één geheel worden. Dit is het eerste spirituele niveau waarin we de hogere wereld ontdekken, de hogere Kracht, de waarachtige werkelijkheid die zich boven de plek bevindt waar we nu zijn. Deze wereld blijkt dan een illusie te zijn, vergelijkbaar met een droom.

De eerste correcte houding bestaat eruit om ons los te maken van ons lichaam en onze omhulsels, van alle egoïstische verlangens, gedachten en gewoonten, van alle aangeboren of aangeleerde eigenschappen. Ik voel alleen het punt in het hart en wil het vastkleven aan de vrienden. Dan ben ik op weg naar Arvut, naar het eerste punt van eenheid.

Als we zo door het Hogere Licht met elkaar verbonden zijn, bereiken we de eerste kli (vat).. Al onze punten zijn tegengesteld aan eenheid, maar onze druk, de spanning die we creëren tussen deze punten, onthult ons hoezeer we niet in staat zijn tot verbinding en het tegelijkertijd willen.

Baal HaSulam beschrijft deze staat in ’Brief 19’, in het voorbeeld van de relatie tussen een man en een vrouw die zich bewust van elkaar afscheiden en zich niet met elkaar kunnen verbinden, maar tegelijkertijd een groot verlangen voelen om bij elkaar te zijn. Als resultaat leidt dit tot een explosie van de verbindende kracht die de kracht van afscheiding overwint, en dan bereiken we eenheid. ‘En zijn zaad dient voor het goede’, dit is onze eerste spirituele staat, geboorte genaamd. In onze wereld worden als gevolg van de verbinding tussen man en vrouw kinderen geboren, in de spirituele wereld is het resultaat van onze adhesie de geboorte van een nieuwe staat.

From the 1^st part of the Daily Kabbalah Lesson 12/31/13, Preparation for the Convention

Filed under: Arvut, Dagelijkse Kabbalah Lessen, Groepswerk, Spiritueel Werk - Geen reacties→

Vraag: Wat is het verschil tussen eenwording (Brit) en garant staan voor elkaar (Arvut)?

Antwoord: Eenwording is een voorbereidende verbinding die vooraf gaat aan garant staan voor elkaar, wanneer we het erover eens zijn geworden dat we ons met elkaar willen verbinden.

Wederzijdse garantie is een staat waarin we elkaars verlangens binnengaan en daarin samenwerken: Ik werk met jouw verlangens en jij met de mijne en wij geven elkaar volledige wederzijdse steun.

Ik sta borg voor jou en neem jou onder mijn hoede, ik denk niet aan mezelf maar over hoe ik jou kan voorzien van al mijn middelen. En jij ziet wat ik nodig heb en denkt erover na hoe je voor mij kunt zorgen met jouw middelen.

Deze wederzijdse steun, wanneer wij de verlangens van elkaar vervullen, noemen we garant staan voor elkaar. Aanvankelijk wordt dit gekenmerkt door het bouwen aan eenwording: er wordt een overeenkomst getekend met het doel om dit verder te realiseren. In principe werken beide samen.

From the Talk about Group and Dissemination 10/23/13

Filed under: Arvut, Dagelijkse Kabbalah Lessen, Eenheid, Groepswerk, Spiritueel Werk - Geen reacties→

Vraag: Na de ochtendles beginnen we aan een nieuwe dag. Hoe kunnen we deze dag zo effectief mogelijk gebruiken? Hoe kunnen we verder komen zonder vertraging of een neiging tot uitstellen?

Antwoord: We moeten nadenken over onze verantwoordelijkheid voor elkaar, over de voorwaarden voor die verantwoordelijkheid, zodat dit ons zo nabij mogelijk is.

In de ene collectieve ziel is een ieder geïntegreerd in het geheel. Deze gezamenlijke integratie gaat niet over controle, maar over gelijkheid. En de gelijkheid zit hem in het feit dat een ieder zichzelf wegcijfert ten aanzien van de anderen. Alleen dan zijn we gelijk.

Besteed alleen hier aandacht aan en focus jezelf hierop. Op die manier zullen we winnen, dit is de enige manier. Alle andere overwinningen zullen zich omzetten in verlies.

From the 3^rd part of the Daily Kabbalah Lesson 10/10/13, Writings of Baal HaSulam

Filed under: Arvut, Dagelijkse Kabbalah Lessen, Wederzijds Garant staan - Geen reacties→

Wij verbinden ons met elkaar omdat we garant willen staan voor elkaar, maar vertel me eens: Hoeveel geld staat er op je bankrekening waardoor jij bereid bent om voor mij garant te staan? Weet je wel hoeveel schulden ik heb, hoeveel problemen? Niemand weet wat mij morgen kan overkomen en daar moet jij voor instaan. Hoeveel miljoen heb je om mij alles te geven wat mij ontbreekt?

Je staat alleen garant in die zin dat je met mij een relatie opbouwt waarbij je ervoor zorg draagt dat het mij aan niets ontbreekt, dat je jezelf naar mij opent, maar niet op materieel gebied.

Op materieel gebied kunnen we niets voor elkaar doen. Zelfs met alle grote banken achter je, met een leger dat tot de tanden toe gewapend is en een horde advocaten tot je beschikking, kun je nog niet voor mij garant staan, in niets. Hoe kunnen we ons dan bereid verklaren om voor elkaar garant te staan?

Het gaat er uitsluitend over dat je garant staat voor het openen van de weg naar het Licht. Jij neutraliseert mijn ego, het Licht kom naar binnen en verandert mijn houding naar het leven. Ik word een nieuw mens. Je hoeft mij niet te laten zien dat je kennis hebt of de mogelijkheid om mijn problemen of tekortkomingen op materieel gebied op te lossen. Je hoeft alleen de deur naar het Licht te openen en dan houd ik er plotseling mee op om mij zorgen te maken over mezelf.

Ik heb alleen van je nodig dat je probeert om met mij om te gaan vanuit een gebied boven je ego uit, al het overige zal het Licht doen. De Schepper zal dit werk voor mij afmaken, maar jij moet een begin maken. Als je een zware last op je schouders draagt en die last bijna van je schouders valt, zul je hulp krijgen om die last te dragen. Maar als de last niet zwaar is en niet valt en je alleen maar roept dat het moeilijk voor je is, verwacht dan geen hulp.

From the 1^st part of the Daily Kabbalah Lesson 10/1/13, Shamati #38 “The Fear of God Is His Treasure”

Filed under: Arvut, Groep, Groepswerk, Licht - Geen reacties→

Na een heel krachtige Mannen Conventie voelen we een grote zwaarte. Maar ik denk dat het juist tegenovergesteld zou moeten zijn, omdat we naar een nieuw niveau zijn gestegen, nieuwe verlangens hebben ontvangen en nu moeten we erop uit trekken en vechten in deze kortzichtige wereld waarin we zijn teruggekeerd. We moeten vechten zodat alle verwarringen en de verharding van ons hart, alles wat we voelen, niet ons gevoel van ontzag en grote blijdschap zal verzwakken. Als we ervoor zorgen dat we alert blijven, zullen alle sloten veranderen in openingen en zullen de poorten zich openen.

Als je een zwaar, onverschillig gevoel waarneemt, is dat een teken dat je met je oorspronkelijke, ruwe egoïsme werkt. Op die manier werkt het egoïsme in zijn oervorm, als een gevoel van een duister, uitgeput verlangen dat nergens om geeft. Nu je tien pond of tien ons verlangen hebt gekregen – het doet er niet toe hoeveel – bezwijk je bijna onder die last.

Je moet dit nieuw gekregen verlangen niet afwijzen, want als je dat doet, toon je geen respect voor de kans om vooruit te komen, voor het geschenk dat je door Boven wordt gegeven. Je moet om twee dingen vragen: vraag aan de groep om steun, kracht, Arvut en wederzijdse verantwoordelijkheid en vraag aan de Schepper om correctie, om ontwaken, grote vreugde en Licht.

Je moet vragen. Dat is het enige wat je kunt doen! Wanneer je stopt met vragen, kom je onmiddellijk in een staat van onbewustheid terecht. Dus je moet voortdurend vragen en innerlijk bidden, je richten op de groep en op de Schepper en je vasthouden aan dit gebed. Anders val je in een diepe slaap.

From the 3^rd part of the Daily Kabbalah Lesson 4/28/13, Talmud Eser Sefirot

Filed under: Arvut, Conventies, Dagelijkse Kabbalah Lessen, Egoïsme, Gebed, Groepswerk, Innerlijk Werk, Intentie - Geen reacties→

We verwachten een proces waar geen einde aan komt en daarin zullen grote lokale conventies plaats vinden. Op 10,11 en 12 mei is er een conventie in de VS, in New Jersey, in juni is er een congres in Krasnoyarsk, Rusland. In juli in St. Petersburg, in augustus is er een conventie in Europa en in september beginnen de feestdagen in Israel … kortom, elke maand is er in een ander land een grote conventie.

Ik zie al deze meetings, evenals de studie en onze workshops niet als losstaande gebeurtenissen, maar als een ononderbroken, doorgaand, vloeiend proces waarin wij onder ‘druk’ staan om de Berg Sinai te bereiken en ons daar met elkaar te verenigen. We moeten alle fasen verduidelijken en er dan innerlijk doorheen gaan; dit zal natuurlijk gepaard gaan met veel innerlijke uitbarstingen en explosies, tegelijkertijd moeten we op het goede spoor blijven om zo uiteindelijk de nieuwe, spirituele kli (vat) te ontdekken, een nieuw leven.

Begrijp goed dat we innerlijk moeten sterven en opnieuw geboren moeten worden. We moeten opnieuw geboren worden ten aanzien van ons perspectief op het leven en de wereld, van alle waarden die wij nastreven, ten aanzien van educatie, cultuur, werkelijk alles. We moeten veranderen, op weg naar een onbekende bolvorm, ons afstemmen op een dimensie waar we nu geen voorstelling van hebben.

Daar hebben we een sterke, collectieve kracht voor nodig en een doorgaand, zich ontwikkelend proces. Wat er ook gebeurt, we moeten ons alleen met correctie bezig houden. Wij zullen de ‘tien plagen van Egypte’ ontdekken en op die manier moeten we van Moses leren hoe we daarmee om moeten gaan. De Torah noemt hem ‘de nederigste van allen’. Dit betekent een vreselijk lijden en daar bovenuit dankbaarheid en vreugde. Kijk maar hoeveel problemen het volk Israel hem heeft bezorgd in de woestijn.

Samen zullen wij al deze stappen nemen…

From the 1^st part of the Daily Kabbalah Lesson 4/2/13

Filed under: Arvut, Conventies, Dagelijkse Kabbalah Lessen, Groepswerk, Innerlijk Werk, Woestijn - Geen reacties→

Vraag: Als er iets in de groep gebeurt, probeert de groep die specifieke problemen zelf op te lossen in plaats van naar andere groepen te gaan en te roepen: Help ons! Moet iemand de suggestie doen om hulp te zoeken of moet de hele groep besluiten dat er werkelijk een probleem is en dat het tijd is om om hulp te roepen, zodat we gehoord worden?

Antwoord: In onze groep in Israel gebeurt hetzelfde. Ik voel dat het goed is om een dag of twee te wachten als één van de vrienden valt en af te wachten of de anderen hierop wel of niet reageren. Als zij dat niet doen, raad ik aan dat het aan iedereen verteld wordt. Hiermee wil ik zeggen dat er voortdurend onderzoek moet zijn en dat we er niet omheen moeten draaien.

De groep heeft niet het recht om in omstandigheden als deze te blijven zwijgen, want dat zou schadelijk zijn voor de rest.

Ik mag het niet verbergen als ik ergens niet aan meedoe, als ik mij losmaak van het spirituele pad, van de zoektocht, de inspanning, de vooruitgang. Hierover kan ik niet zwijgen, want daarmee veroorzaak ik het falen van anderen.

We kunnen het vergelijken met een groep soldaten die in de aanval gaan en plotseling is één van hen niet klaar om met de anderen mee vooruit te gaan. De anderen zijn van hem afhankelijk. Wat zal er gebeuren als hij zijn opdracht niet uitvoert? Ze zullen allemaal gedood worden, alles zal verkeerd aflopen. Daarom moet hij, om de groep niet te ondermijnen, hen vertellen dat er met hem iets niet oké is, misschien functioneert zijn hand of zijn been niet naar behoren.

Bovendien, als een hele groep ten val komt, ondermijnt dit andere groepen. We mogen niet alleen maar aan onszelf denken. Als we zo denken beweren we daarmee dat er geen Arvut (verantwoordelijkheid voor elkaar) bestaat, geen verplichting naar elkaar toe. In het algemeen gesproken bestaat er dan helemaal niets! Denk hier goed over na!

From the European Convention in Germany 3/23/13, Lesson 3

Filed under: Arvut, Conventies, Eenheid, Groepswerk - Geen reacties→

We moeten een vriend altijd helpen, steunen en respecteren, zelfs als hij nauwelijks werkt aan de correctie van zijn egoïsme, dan moeten we hem aanmoedigen om het spel mee te spelen, zoals een klein kind.

Als we hem accepteren zoals hij is en hem steunen, voelt hij inspiratie en vertrouwen, het resultaat daarvan is dat hij in staat is om een heleboel dingen te doen. Maar als we hem onderdrukken en hem zijn zelfvertrouwen afpakken, lijdt hij daaronder, kwijnt hij weg en verliest hij de mogelijkheid om zichzelf te realiseren.

Daarom moeten we onze vrienden altijd steunen en aanmoedigen.

From the Virtual Lesson 12/23/12

Filed under: Arvut, Groepswerk - Geen reacties→

Filed under: Arvut, Congressen, Crisis, Kabbalah Leraar, video - Geen reacties→