Vajikra 1:2 (Leviticus): “…. van dieren, van het rund of van het kleinvee.” Gezegend zij de Alomtegenwoordige die zichzelf bekend maakte aan de eerste Tzaddikim, Adam bracht een stier naar het altaar, zoals er geschreven staat (Psalm 69:32): “En het zal de Eeuwige meer behagen dan een jonge stier.” Noach hield zich aan wat er in de Torah geschreven staat, zoals er staat (Bereshiet 8:20 [Genesis]): “En Noach bouwde een altaar voor de Eeuwige.” Abraham onderhield de gehele Torah, zoals er geschreven staat (Bereshiet 26:5): “Omdat Abraham naar Mij geluisterd heeft,” want hij bereidde een offer en offerde een ram, Isaak hield zich aan wat er in de Torah geschreven staat en hij onderwierp zich aan zijn vader als een lam voor de slachting. Jacob hield zich aan wat er in de Torah geschreven staat, zoals er staat (Bereshiet 35:4): “En zij gaven aan Jacob alle afgodsbeelden van de volkeren ……”  (VaYikra Rabbah 2:10)

De drie soorten dieren symboliseren de drie lijnen in het spirituele werk. Een mens moet alle verlangens die hij in zich heeft rangschikken en de verlangens uitkiezen die hem zullen helpen om het hoogste werk te verrichten. Dit is de lijn van Jacob, de ‘middellijn’ die zowel de plus als de min bevat.

Abraham is Hesed, Isaak is Gevura, and Jacob is Tifferet. Voor ieder van hen is er een geschikt kosher dier, namelijk geschikt om te dienen met als Doel om aan de Schepper te geven door middel van de omgeving.

From KabTV’s “Secrets of the Eternal Book” 11/13/13

Filed under: Abraham, Groepswerk, Spiritueel Werk, Torah, Verlangen - Geen reacties→

Abraham, die priester was in het oude Babylonië en één van de volgelingen en aanhangers van de leringen van Noach, realiseerde zich als eerste dat alles wat er met het volk gebeurt een bedoeling heeft.

Het is moeilijk om te accepteren dat de negatieve resultaten die een ideale maatschappij kunnen vernietigen, van de goede Hogere Kracht afkomstig zijn.

Als mensen die in vrede samenleven en met elkaar een goede relatie hebben, plotseling voelen dat zij elkaar niet begrijpen en aanstoot nemen aan elkaar, dat zij uit elkaar groeien en zelfs haat voelen naar elkaar, kunnen we ons misschien afvragen of de Kracht die de wereld bestuurt inderdaad goed en welwillend is.

Kabbalisten houden zich in de regel met deze vragen bezig, niet de gewone burger.

De afscheiding die in het oude Babylonië plotseling voelbaar was, bracht de priesters en de wijzen ertoe om na te denken over het bestaan van twee goden: een goede en een slechte die met elkaar in conflict zijn. Dat zou dan tot uiting komen in ons bestaan in deze wereld. “Blijkbaar is de kwade kracht sterker dan de goede kracht. En misschien is er wel een heel leger van allerlei goden.”

Uiteindelijk ging men in het polytheïsme geloven en werd daarmee de Voorzienigheid van één Kracht in deze wereld ontkend. Abraham beschouwde dit als heidendom. Hij was het volkomen oneens met deze opvattingen en ontdekte dat er maar één Kracht en één Voorzienigheid in deze wereld bestaat en dat het bezijden de waarheid is dat er vele krachten zijn, zoals de Babyloniërs het geloofden als zij goed en kwaad in allerlei uitingsvormen in onze wereld zagen: krachten die met elkaar in strijd zijn en alles vernietigen.

Voor Abraham stond het vast dat alles van één Kracht afkomstig is en dat aan de mensheid de disbalans van het hele systeem getoond wordt, te vergelijken met een experiment, zodat de mensheid dit systeem gaat onderzoeken en begrijpen. Het is aan ons om het te begrijpen, te voelen en het dichterbij ons te brengen, er dichterbij te komen. Wij moeten ons verbinden met de goede en slechte eigenschappen ervan die wij in onszelf kunnen gaan ontdekken, daarom lijkt de wereld zo’n ellendige plaats.

Er bestaat slechts één Kracht die de Schepping bestuurt door middel van twee tegengestelde krachten: goed en kwaad. Wij moeten heer en meester zijn over deze twee krachten en ze zodanig met elkaar verbinden dat wij één positieve Kracht ter beschikking hebben die de negatieve kracht overwint, de negatieve kracht moet de positieve kracht versterken.

Op deze manier dwingt de niet aflatende onthulling van de kwade kracht in een mens de positieve kracht tot groei, tot aan een niveau dat wij de Schepper noemen. Juist dit werd door Abraham ontdekt en hij ging zijn houding ten opzichte van de mens, de opdracht van de mens en het doel van het leven uitleggen en verspreiden.

Er waren echter maar heel weinig mensen die het met hem eens waren, niet meer dan een paar duizend mensen in het oude Babylonië. Hij onderscheidde hen van alle anderen die hun eigen bedoelingen en neigingen hadden, en hij begon hen te onderwijzen. Zo volgden beide groepen hun eigen pad.

Convention In St. Petersburg “Day Two” – 09.20.14

Filed under: Abraham - Geen reacties→