Voorbij de dood

294.3Opmerking: Een citaat uit een brief: “Mijn zoon is overleden. Hij was mijn licht, mijn leven, alles. Ik heb hem niet gekoesterd, dat weet ik. Maar ik weet gewoon niet hoe ik nu verder moet leven. En ik heb ook niet de kracht om te sterven.”

Mijn antwoord: We moeten boven leven en dood uitstijgen. Dit harde, korte leven dat ons in het algemeen gesproken niets geeft, daar moeten we bovenuit stijgen en leren begrijpen dat we allemaal een bepaalde cirkel afleggen, door een cyclus gaan.

Daarom maken al onze levens en ons sterven deel uit van één continue beweging. En hoe sneller wij onze reeks levens doorlopen, hoe dichter wij het feit naderen dat wij uit deze kringloop bevrijd zullen worden en het pure, eeuwige leven zullen binnentreden.

Vraag: Denkt u dat een moeder die haar zoon verloren heeft, dit kan horen?

Antwoord: Ja, dat kan ze. Omdat ze lijdt kan ze het horen, het kan alleen op deze manier en niet op een andere. Wij moeten nog geleidelijk aan de mensheid uitleggen dat er geen dood bestaat, dat dit cycli zijn, overgangen van de ene staat naar de andere.

Vraag: Stel, haar zoon verdwijnt voor haar. Verdwijnt hij dan werkelijk?

Antwoord: Maar zij heeft hem in zich gedragen en vanuit haar lichaam ter wereld gebracht. Het is dus moeilijk voor haar. Maar in feite gaat het hier niet werkelijk om. De verbinding is zuiver spiritueel.

En het is ons enige doel om boven ons animale lichaam uit te stijgen. Daar valt op geen enkele manier iets aan te veranderen, dat geldt niet alleen voor haar, maar voor iedereen. Voor iedereen!

Er is geen verbinding tussen lichamen. Lichamen behoren tot het dierlijke niveau: het levenloze, vegetatieve en dierlijke. Het menselijke niveau is alleen door middel van bewustzijn verbonden.

Vraag: Is het mogelijk om te beseffen dat hij bestaat, als het ware blijft bestaan? Is het mogelijk om zo’n staat te bereiken?

Antwoord: Natuurlijk. Want alles wat bestaat, doorloopt al deze vier stadia: levenloos, vegetatief, animaal en menselijk. En daarom – ondanks het feit dat een mens uit onze waarneming verdwijnt, uit wat wij voelen, omdat de fysieke wereld alleen waargenomen wordt in onze gevoelens, en zelfs dit een zuivere illusie is – is al het andere al in het bewustzijn aanwezig, in wat we kunnen begrijpen, waar we ons mee kunnen verbinden, enzovoort.

Vraag: Dus, in feite is alleen de communicatie veranderd? Wat zij op fysiek gebied hadden, is één ding, maar nu is het iets heel anders geworden?

Antwoord: Ja.

Vraag: Kunt u, als dat mogelijk is, dit alles samenvatten? Welke staat is nu voor haar wenselijk om binnen te gaan?

Antwoord: Een staat waarin zij zich verbonden voelt met haar zoon, door middel van een spirituele staat, spirituele hechting en verbinding. Haar geest en zijn geest. Verder niets. En in het algemeen gesproken te doen alsof deze wereld niet bestaat, het is allemaal een illusie. Laat deze wereld maar gaan. Je moet het je gewoon op deze manier voorstellen. Het is zo gemakkelijk en zo goed.

Vraag: Dus je stijgt als het ware boven dit leven uit?

Antwoord: Je wijst het helemaal af, deze illusie bestaat niet.

Vraag: Wat is er dan nog over? Wat is er voor haar als zij uit deze wereld opstijgt?

Antwoord: Gevoel, het innerlijk voelen van een mens. Dit bestaat.

Vraag: Dat zij met hem verbonden is?

Antwoord: Ja. Dit is het verlangen van het menselijke hart. Niets anders.

Blog in het Engels: https://laitman.com/2022/07/beyond-death/

Voor meer informatie: https://www.facebook.com/KabbalahInfoHolland

Het volgende blog verschijnt zondag a.s.

From KabTV’s “News with Dr. Michael Laitman” 4/4/22

Related Material:

Death Is A Transition To Another State

Can The Attitude Toward Death Be Changed?

How Should One Relate To The Death Of Loved Ones?

Filed under: Q&A | Add Comment / Ask Question →

 

Discussie | Share Feedback | Ask a question




"Kabbalah & het Doel van het Leven" Reacties RSS Feed