Mijn nieuwe artikel op Linkedin: Een selfie voor de eeuwigheid

Sinds camera’s gemeengoed zijn geworden op mobiele telefoons, zijn mensen in verschillende situaties foto’s van zichzelf – selfies – gaan maken. Door het toenemende belang dat we aan de sociale media hechten, is de behoefte ontstaan om ons op meer gewaagde, meer speciale en originele manieren te presenteren, maar mensen weten niet waar ze de grens moeten trekken. Volgens een studie die gepubliceerd is door het National Center for Biotechnology Information, dat ressorteert onder het National Institute of Health, is er een toenemende trend om gewaagde selfies te maken. In 2011 zijn er bijvoorbeeld drie mensen overleden aan wat bekend werd als “selficides”, selfie-gerelateerde dodelijke ongevallen. In 2017 waren dat er 93.

We kunnen niet genoeg benadrukken hoe gevaarlijk het kan zijn om op een roekeloze manier selfies te maken. We willen heel duidelijk stellen dat dergelijk onverantwoordelijk gedrag ons het leven kan kosten. Ook is het belangrijk dat we begrijpen waar dit fenomeen vandaan komt, want als we deze tragedies echt willen voorkomen, moeten we de houding van mensen naar zichzelf en naar hun plek in de wereld veranderen.

Een selfie maken is een manier om jezelf te “vereeuwigen”. Diep van binnen kunnen we het niet eens zijn met de eindigheid van ons lichaam, dat komt omdat we in werkelijkheid eeuwig zijn, verbonden met de eeuwige kracht die alles creëert wat er bestaat, inclusief de mens. Omdat we ons onbewust verbonden voelen met die eeuwigheid, speelt ons fysieke einde altijd in ons achterhoofd mee. We proberen de grenzen van de tijd “voor de gek te houden” en onszelf te “vereeuwigen”, de grenzen van plaats en tijd te overstijgen, en soms zetten we ons heden op het spel voor de kans op eeuwige roem.

Ik voel die drang ook, maar niet voldoende om er mijn leven voor te wagen. Het is een hoogontwikkelde vorm van narcisme die foto’s gebruikt om de grenzen van de tijd uit te dagen en boven het fysieke bestaan uit te stijgen. Zoals Narcissus in het water keek en verliefd werd op zijn eigen beeltenis, denken wij dat een foto van ons in risicovolle situaties op de een of andere manier bewijst dat we van waarde zijn, dat we iets bereikt hebben dat niet vergeten mag worden.

In feite – als er al sprake van een “prestatie” is – leren we hiervan dat narcisme slecht voor ons is. Het is niet slecht omdat het op zich schadelijk is, hoewel dat ook waar is, maar het is vooral slecht omdat onze oorsprong de kracht is van geven, creëren en energie en vitaliteit verspreiden. Door ons op onszelf te concentreren, worden we het tegenovergestelde van die kracht, namelijk ontvangen, vernietigen en energie en vitaliteit absorberen. In plaats van net zo onsterfelijk te worden als onze oorsprong, maken we onszelf daarvan los en maken we ons bestaan daardoor niet alleen vergankelijk, maar ook schadelijk voor de rest van de werkelijkheid.

Als we uit ons narcisme willen komen, moeten we proberen om attent en zorgzaam voor anderen te zijn. Op het moment dat we gaan voelen dat ons hart is verbonden met het hart van anderen, zijn we niet meer bang voor de dood. In plaats daarvan zijn we er zeker van dat – hoewel ons lichaam vergankelijk is – ons zelf, onze ziel, een ware verbinding met de eeuwigheid heeft bereikt. Onze verbindingen met anderen zullen ons inspireren en ons bestaan verlengen, lang nadat er aan onze fysieke aanwezigheid een einde is gekomen, we zullen begrijpen dat het op spel zetten van onze fysieke veiligheid verkeerd is omdat dit ons de kans ontneemt om ons met mensen te verbinden en onze ziel onsterfelijk te maken.

Blog in het Engels: https://laitman.com/2021/08/a-selfie-to-eternity-linkedin/

http://www.facebook.com/KabbalahAcademyNederland

Filed under: Egoism, New Publications | Add Comment / Ask Question →

Filed under: Artikel, Dood, Liefde, Ziel | Add Comment/Ask Question→