Mijn nieuwe artikel op Linkedin: Hoe gaan we van hieruit verder?

We zijn nog niet eens hersteld van Covid-19 of we zijn al in oorlog met onze buren. En deze keer is het niet alleen met onze buren over de grens met Gaza, maar letterlijk met onze naaste buren: Israëlische Arabieren die al meer dan vijf decennia vreedzaam met Israëliërs samenleven. De meeste jongeren die nu in opstand komen, hebben alleen maar een vreedzaam samenleven met Israëliërs gekend. Zij werken in Israël, met Israëlische Joden, gingen met Israëlische Joden naar Israëlische universiteiten en sturen hun vertegenwoordigers naar het Israëlische parlement, de Knesset. Maar nu veroorzaken zij rellen tegen de Joden, hijsen Palestijnse vlaggen, terwijl zij niet in Palestina willen wonen en verbranden zij de vlag van Israël, waar zij wel willen wonen. Mensen worden door hen gelyncht, ze schieten, gooien met stenen naar Joden, steken Joodse winkels, synagogen en auto’s in brand en scanderen “Dood aan de Joden”.

Van dag tot dag wordt de haat over en weer groter en venijniger. Daardoor wordt het enthousiasme van onze buren om ons uit dit land te gooien evenredig groter. Dat dit met elkaar samenhangt, is duidelijk en simpel, we moeten alleen eerlijk genoeg zijn om het te zien: Als wij elkaar haten, haten zij ons, als wij elkaar willen vernietigen – zoals wij dat deden tijdens de Tweede Tempel – willen zij ons vernietigen.

Voor ons, Joden, is dit een gigantische schok. De meeste Israëli’s konden zich niet voorstellen dat hun Arabische buren zo over hen dachten. Deze situatie vraagt om een ernstige afweging. We moeten nadenken over hoe het nu verder moet en in de eerste plaats: waarom zijn we hier eigenlijk? Geen enkel ander volk hoeft zich deze vragen te stellen, maar wij Joden, moeten dat wel. Want als wij niet aan onszelf kunnen uitleggen, en wat nog belangrijker is, aan de wereld(!), waarom wij bestaan en waarom juist hier in Israël, hebben wij moreel geen recht om hier te zijn, en om überhaupt te bestaan.

Onszelf wijsmaken dat we hier zijn omdat we ons veilig moesten stellen tegen het antisemitisme in de nasleep van de Holocaust, is geen antwoord. De volkeren hebben er allang spijt van dat zij in november 1947 vóór de oprichting van een Joodse staat in Palestina hebben gestemd. Zij hebben nog niet besloten om op dat besluit terug te komen, maar als zij er nu opnieuw over zouden moeten stemmen, zouden zij met een overweldigende meerderheid tegen dat hele idee stemmen.

Dus, wat moeten we nu doen? We moeten onszelf eraan herinneren dat we hier niet zijn om een schuilplaats tegen het antisemitisme te bouwen, maar om onze vestiging hier opnieuw te bezien. Wij werden een natie aan de voet van de berg Sinaï toen wij beloofden ons te verenigen “als één mens met één hart“, wij kregen onmiddellijk de opdracht die eenheid aan de rest van de wereld door te geven en – zoals de Torah het verwoordt – “een licht voor de volkeren” te zijn. Daarom zei de oude Hillel tegen de man die hem vroeg wat het betekende om Jood te zijn: “Wat jij haat, doe dat ook je naaste niet aan, dit is de hele Torah, en de rest is commentaar” (Shabbat, 31a). Daarom zei Rabbi Akiva, wiens discipelen zowel de Mishnah als Het Boek De Zohar schreven, dat “Heb je naaste lief als jezelf” de voornaamste wet van de Torah is (Jeruzalem Talmoed, Nedarim, 30b). We moeten ons afvragen of we ons wel aan deze wet houden, want als we dat niet doen, verdienen we het niet om hier te zijn.

Ik denk dat de waarheid duidelijk is. Van dag tot dag wordt de haat over en weer groter en venijniger. Daardoor wordt het enthousiasme van onze buren om ons uit dit land te gooien evenredig groter. Dat dit met elkaar samenhangt, is duidelijk en simpel, we moeten alleen eerlijk genoeg zijn om het te zien: Als wij elkaar haten, haten zij ons, als wij elkaar willen vernietigen – zoals wij dat deden tijdens de Tweede Tempel – willen zij ons vernietigen.

Maar het tegenovergestelde is even waar: als wij elkaar liefhebben, hebben zij ons lief. We bepalen ons lot door te bepalen hoe wij met elkaar omgaan. Ik weet niet waar we vanaf nu naartoe gaan, maar ik weet wel wat we moeten doen als we de goede richting op willen: we moeten beginnen met liefde voor elkaar te ontwikkelen. Hoe harder we hieraan werken, hoe sneller onze situatie zal verbeteren.

[Image: People walk next to burnt vehicles as they enter a building after violent confrontations in the city of Lod, Israel between Israeli Arab demonstrators and police, amid high tensions over hostilities between Israel and Gaza militants and tensions in Jerusalem May 12, 2021. REUTERS/Ronen Zvulun]

Artikel in het Engels: https://laitman.com/2021/05/where-do-we-go-from-here-linkedin/

http://www.facebook.com/KabbalahAcademyNederland

Filed under: Crisis, Israel Today, New Publications | Add Comment / Ask Question →

Filed under: Crisis, Israel, Naastenliefde, Oorlog - Geen reacties→