Mijn nieuwe artikel op Linkedin “Een kwestie tegen cancelcultuur”

Een van de meest schadelijke gevolgen van pogingen om politieke correctheid te handhaven, is wat bekend is geworden als “cancelcultuur”. Het komt erop neer dat als iemand iets zegt of schrijft wat niet overeenstemt met de richtlijnen van politieke correctheid, diegene wordt gecanceld, uitgestoten, verbannen van de sociale media, vaak ontslagen en altijd afgestraft door zogenaamde censoren van het openbare discours. De cancelcultuur is niet alleen in de kern schandalig, zij druist ook tegen de aard van de menselijke samenleving in, tegen de aard van het mens-zijn en in feite tegen de natuur.

Het leven is een incorporatie van verschillende dingen die zich bij elkaar voegen om ingewikkelder en hogere entiteiten te creëren dan het individuele. Als we ons willen ontwikkelen, moeten we incorporatie omarmen ten behoeve van onze collectieve evolutie als mens. Als we stagnatie en dood willen, laten we dan elkaar opheffen tot er niemand van ons meer over is, de evolutie zal zich in onze afwezigheid echter gewoon voortzetten.

Als een mens buitengesloten wordt van contact met andere mensen, kan hij zich niet ontwikkelen. Menselijk contact is onontbeerlijk voor de ontwikkeling van de mens, hoe diverser de mensen zijn die men ontmoet, hoe meer men zich ontwikkelt. Een kind dat opgroeit met maar één soort mensen om zich heen, met allemaal dezelfde denkwijze, dezelfde overtuigingen en dezelfde manieren, zal zich ontwikkelen tot een exacte kopie van zijn of haar ouders. Dit hoeft niet slecht te zijn, maar het is niet de bedoeling van de mensheid en de schepping.

Alle elementen van de natuur zijn geschapen om te evolueren, te veranderen en hogere bestaansniveaus te ontwikkelen. Daarvan is de mens niet uitgesloten. Denk bijvoorbeeld eens aan water. Water bestaat uit twee gassen: waterstof en zuurstof. Alleen zijn ze onzichtbaar, op geen enkele manier te detecteren. Erger nog, ze zijn giftig. Maar als je ze met elkaar verbindt, krijg je water: de basis van het leven, iets wat elk wezen nodig heeft om in leven te blijven.

Als we bijvoorbeeld sodium, een soort metaal, met chloor verbinden, een geelgroen gas, krijg je tafelzout, dat smaak geeft aan alles wat we eten, onze voorouders gebruikten het als conserveringsmiddel. Alles werkt op deze manier: Neem water en bloem en je kunt brood maken, gebak of pasta. Alle delen van de werkelijkheid zijn verbindingen die voortbouwen op eerdere verbindingen waaruit nog ingewikkelder verbindingen ontstaan, uiteindelijk vormen ze het ecosysteem dat wij planeet aarde noemen. Planeten vormen op hun beurt het zonnestelsel dat het melkwegstelsel vormt en melkwegstelsels vormen het heelal.

Dit alles zou nooit gebeurd zijn als op enig moment tijdens het ontstaan van het universum de cancelcultuur was toegepast op één van de elementen van de werkelijkheid. Ook de menselijke beschaving zou zich niet hebben ontwikkeld als op enig moment slechts één ras, één geloof of één cultuur de overhand had weten te krijgen. Toen de cancelcultuur werd toegepast zoals in nazi-Duitsland, eindigde dit in een ramp.

Dit gezegd hebbende, het verzet tegen de cancelcultuur betekent niet dat elk niveau of elke wijze van vermenging gezond is. Net zoals verbindingen in de natuur de identiteit van hun specifieke ingrediënten niet verliezen, moet eenieder van ons zijn uniciteit als individu behouden. Er is echter alleen sprake van groei als wij ons individuele ik combineren met het individuele ik van anderen om iets te creëren wat nieuw is, ingewikkelder en ook van een hogere orde dan wijzelf. Dit iets zou niet bestaan zonder ons allen, het is noch het een noch het ander maar iets nieuws dat door onze integratie is gecreëerd. Denk nog maar eens aan water: waterstof bestaat op zichzelf en zuurstof ook, maar alleen als ze samenwerken creëren ze water, leven.

Inderdaad, het leven is een incorporatie van verschillende dingen die zich bijeenvoegen om ingewikkelder en hogere bestaansvormen te creëren dan het individuele. Als we ons willen ontwikkelen, moeten we incorporatie omarmen ten behoeve van onze collectieve evolutie als mensen. Als we stagnatie en dood willen, laten we elkaar dan opheffen tot er niemand van ons meer over is, de evolutie zal zich in onze afwezigheid echter gewoon voortzetten.

Blog in het Engels: https://laitman.com/2021/03/the-case-against-cancel-culture-linkedin/

Facebook:  www.facebook.com/KabbalahAcademyNederland

Filed under: Crisis, New Publications | Add Comment / Ask Question →

Filed under: Crisis, Samenleving, samenwerking | Add Comment/Ask Question→