Ik ben gewend om iedereen te huggen

Vraag: Iemand uit de UK schreef op een van de sociale netwerken: “Ik denk dat mensen elkaar altijd moeten huggen. Ik hug mensen heel graag, maar ik heb het nu zeven weken niet kunnen doen. Opgesloten zitten in een kleine, beperkte ruimte zonder zelfs naar buiten te kunnen, is iets verschrikkelijks! Ik moet enorm mijn best doen om mentaal in evenwicht te blijven. Ik heb het tot afgelopen donderdag volgehouden, maar daarna ging het bergafwaarts.”

Hij is een van de negen miljoenen Britten die aangeeft dat zij zich zelfs in het normale leven, zonder in quarantaine te zitten, constant alleen voelen. Hoe kunnen we alleen zijn, maar niet eenzaam?

Antwoord: Hij zou moeten trouwen, kinderen krijgen, een gezin, of in ieder geval huisdieren hebben. Dit is alles wat een mens in het algemeen gesproken nodig heeft. Ik weet dat er mensen zijn die tijdens de pandemie voor bloemen gingen zorgen en planten gingen kweken. Anderen besteden meer tijd aan dieren. Wat kan ik tegen hem zeggen? Ga trouwen, dan heb je iemand om te huggen.

Vraag: Is het in principe zo dat de directe omgeving die iemand om zich heen vormt, hem uit zulke problemen kan halen?

Antwoord: Natuurlijk. Wat betekent het dat hij gewend is om iedereen te huggen? Ging hij midden op straat staan en mensen huggen, met name omdat hij Brits is? Dat lijkt me niet. Dat kan je niet zomaar overal doen, dus zoek een partner en hug hem of haar.

Blog in het Engels: https://laitman.com/2020/12/i-am-used-to-hugging-everyone/

From KabTV’s “Kabbalah Express” 11/6/20

Filed under: Health | Add Comment / Ask Question →

Discussie | Share Feedback | Ask a question




"Kabbalah & het Doel van het Leven" Reacties RSS Feed