Baal HaSulam “Introduction to The Book of Zohar” (Item 18): En wij moeten niet stilstaan bij de staat van andere levende wezens in de wereld, anders dan de mens, want de mens is het middelpunt van de schepping, zoals hieronder beschreven (item 39). Alle andere schepselen hebben individueel geen waarde, alleen in de mate waarin zij de mens helpen om perfectie te bereiken. Daarom rijzen en vallen zij, samen met de mens, zonder dat zij zich ook maar enigermate om zichzelf bekommeren.

Geen enkel deel van de schepping, geen enkel afzonderlijk deel ervan, zelfs niet een afzonderlijk mens, wordt op zich in aanmerking genomen, maar alleen als participant in het alomvattende, integrale geheel. Als men dit schendt, veroorzaakt dit een pijnlijke situatie voor het hele systeem. Als men het in evenwicht brengt, betekent dit een zinvolle bijdrage aan het alomvattende systeem van de integrale natuur.

Vraag: Als ik een integraal deel van de mensheid ben en ik deze verbinding niet kan verbreken, en de mensheid ziek is, ben ik dan ook ziek, ongeacht wat ik doe, als deel van het geheel?

Antwoord: Ja, zo staat het in de bronnen geschreven. Daarom hebben de grote Kabbalisten, die deel uitmaakten van het menselijk systeem, voortdurend voor dit systeem gebeden om het zo in evenwicht te brengen, tegelijkertijd hebben ze meegeleden met het systeem. Zij voelden zelfs meer dan ieder ander. Baal HaSulam heeft hierover geschrevn aan het einde van de “Introduction to The Book of Zohar” (Inleiding tot Het Boek de Zohar).

Blog in het Engels: https://laitman.com/2020/05/cheer-for-all-of-humanity/

From KabTV’s “Fundamentals of Kabbalah,” 3/15/20

Filed under: Health, Spiritual Work | Add Comment / Ask Question →

Filed under: Baal HaSulam, Mens, Schepping, Zohar | Add Comment/Ask Question→