Medium heeft mijn nieuwe artikel gepubliceerd “Hoe veranderingen van werkplek onze relaties zullen veranderen”

Na de coronavirus pandemie zal het leven niet meer hetzelfde zijn. Dit is een understatement, hoe kan het helingsproces onze interpersoonlijke relaties verbeteren en de manier waarop we naar het leven kijken? Thuiswerken, fysiek gescheiden zijn van je collega’s en meer tijd besteden aan het gezin, hebben ons ertoe gedwongen om – in het algemeen gesproken – onze persoonlijke doelen onder de loep te nemen. Wij kunnen sterker uit de crisis komen als we onze prioriteiten herzien en de potentiële voordelen van de nieuwe werkelijkheid verwerkelijken.

In het pre-coronavirus tijdperk pendelde een Amerikaanse werknemer gemiddeld minstens 54 minuten per dag naar en van het werk, volgens het U.S. Census Bureau. Door de coronavirus lockdown zijn de spelregels veranderd en zijn er miljoenen mensen naar huis gestuurd om daar te werken, zij brengen minder tijd achter het stuur door en meer tijd in het gezin dat zij herontdekken. Wij hebben onze gezinnen op een andere manier leren kennen dan het was en dit heeft ons innerlijk veranderd.

Als wij de economie heropenen, zal ieder van ons de familie-bagage die hij door het thuiswerken geabsorbeerd heeft, naar zijn werkplek meenemen, hierdoor zal hij zich verbonden blijven voelen met degenen die hem het meest dierbaar zijn. Als mensen weer teruggaan naar hun werk, wat noodzakelijk is voor hun levensonderhoud, zullen zij de innerlijke verbinding met elkaar missen.

Anderen zullen weer andere dingen moeten uitzoeken; sinds half maart zijn 30 miljoen mensen door de COVID-19 crisis hun baan kwijt. Om deze ingewikkelde situatie op te lossen, zal er een nationaal plan moeten komen om in te schatten welke industrieën en banen essentieel zijn voor het algemeen welzijn. Nu moeten de productie en de distributie zodanig worden hersteld dat de mensheid van noodzakelijke producten en diensten wordt voorzien, echter zonder de excessieve consumptie waardoor de wereld al bijna compleet vernietigd was.

Een dergelijk plan vereist dat er een speciale waardering komt voor ontwikkelingsprogramma’s die de menselijke verbinding bovenaan plaatsen. Waarom is deze verandering van prioriteiten noodzakelijk? Het antwoord is eenvoudig: nooit eerder zijn we in deze mate verslagen doordat wij perfectie, kennis, kracht, macht en invloed op een voetstuk hebben geplaatst. In onze arrogantie beschouwden wij onszelf als de hoogste kracht in de natuur. Wij zijn er nu getuige van hoe snel en gemakkelijk de ogenschijnlijk veilige wereld die we hadden opgebouwd, ineen kan storten.

Daarom is het doel van onze tijd een vraagteken te gaan plaatsen bij wat mensen bezighoudt in het leven, bij de wereld en in het algemeen: bij het doel waar de mensheid naar op weg is.

Wat nu?

Het probleem van de mensheid ligt nu in het besef dat de enige juiste manier om uit de crisis te komen eruit bestaat menselijke verhoudingen te transformeren van egoïstisch naar altruïstisch. Terugkeren naar zakelijke relaties zonder de menselijke verhoudingen te corrigeren, zal tot een grotere crisis leiden, want wij hebben de diepe oorzaak van onze problemen nog niet opgelost.

Wij hebben voor de menselijke samenleving een globaal plan nodig om van ons egoïsme te genezen. Voor de eerste keer in de geschiedenis realiseert de mensheid zich wat wij dachten te weten, maar nooit ten volle konden bevatten: de wereld is rond en we zijn afhankelijk van elkaar, het is ons gemeenschappelijk huis. 

Wij zullen ons leven gaan evalueren als: “voor” en “na” de pandemie. De kritieke periode waar we nu voor staan, bekrachtigt de geschiedenis van de egoïstische ontwikkeling van de mensheid en laat zien dat elk systeem dat zich baseert op ons egoïsme negatieve resultaten zal opleveren. Wij hoeven dus niet het systeem te corrigeren, maar wel onze egoïstische natuur.

Het directe gevolg van de crisis zal zijn dat de wereld zich beweegt naar een gevoel van meer verbondenheid en eenheid. Een gemeenschappelijk probleem waardoor iedereen getroffen wordt, brengt mensen dichterbij elkaar. Ze stoppen met het denken over oorlogen, conflicten tussen landen, uitbuiting door bedrijven of het haten van andere mensen, het belangrijkste doel is: de gemeenschappelijke vijand overleven. We moeten niet wachten op een nieuwe golf van COVID-19 om ons te leiden naar de nieuwe manier van denken en alleen door lijden onze les te leren.

Het gevoel van broederschap en eenheid moet zegevieren als we tot ware bloei willen komen en een zinvol, mooi leven willen bereiken.

Blog in het Engels: https://laitman.com/2020/05/how-changes-in/

Filed under: Coronavirus, Crisis, Globalization, Health, New Publications | Add Comment / Ask Question →

Filed under: Gezin, Werk | Add Comment/Ask Question→