Verander Egypte in de Hof van Eden

Nadat wij Egypte zijn binnengetrokken, beginnen we uitsluitend aan onze eenheid te werken. Ons enige doel is: de Schepper moet zich in het midden van de groep onthullen. Daarom reizen we naar Egypte en realiseren we ons hoe noodzakelijk eenheid is, maar we zijn absoluut niet in staat om dit te bereiken. Wij willen er niet heen, we hebben echter geen keuze, want we voelen dat er hongersnood zal uitbreken als we niet aan deze verbinding werken: we zullen met lege handen achterblijven en we zullen nooit spiritualiteit bereiken.

Dit alles is dankzij de verbinding tussen Jacob en Jozef mogelijk. Zodra Jacob ontdekt dat Jozef in Egypte woont, denkt hij alleen nog maar aan een mogelijkheid om hem te ontmoeten.

Een ware egoïst denkt niet na over eenheid, hij wil alleen de Schepper onthullen, de Hoge Wereld, eeuwigheid en perfectie voelen, spiritualiteit bereiken, zich onsterfelijk voelen en niet als een dier dat moet sterven. Dit zijn de dromen van een kleine egoïst. Egypte en Farao moeten aan dit kleine egoïstische verlangen toegevoegd worden om de Hoge Wereld werkelijk te kunnen bereiken, het doel van de schepping.

Dit vereist dat wij een immens groot egoïsme toevoegen, heel veel eigenschappen aan ons verlangen om te genieten, daarom worden wij gedwongen om naar Egypte te reizen. De Schepper regelt dit voor ons, zoals Hij het Abraham beloofd heeft, zonder Egypte zouden wij het land Israël niet kunnen bereiken.

De Schepper heeft het land Israël aan Abraham laten zien, het verlangen om een genot te ervaren dat volledig gecorrigeerd is, om te kunnen geven, dan is de schepping met de Schepper samengesmolten, dat is het einde van de correctie. Abraham vroeg of dat mogelijk was. Waar zo’n verlangen vandaan zou kunnen komen. Er bestaat geen enkel verlangen om te genieten of te geven dat hieraan gelijk is. Abraham had de drie lijnen niet, slechts één lijn, een klein lichtschijnsel van het Hoge Licht, dat was voldoende voor hem.

Je kunt het land Israël alleen met drie lijnen binnentrekken. Als de linker lijn, Farao, krachtiger wordt, zal de rechter lijn eveneens krachtiger worden. Door de twee lijnen met elkaar te verbinden, kunnen wij het land Israël bereiken, het verlangen dat volledig gericht is op geven aan de Schepper.

De Schepper zei tegen Abraham dat Hij ervoor zou zorgen, en Hij bracht de hele groep van Abraham naar de staat die “Egypte” genoemd wordt, vervolgens leidde Hij hen uit Egypte en gaf Hij hen de Torah. Dit alles was mogelijk omdat Abraham vanaf het eerste moment de intentie had om te verbinden. Hij dacht dat dit individueel mogelijk was. 1

Pithom en Ramses zijn voor Farao prachtige steden, maar voor het volk Israël zijn ze armzalig en miserabel. Farao en Israël zijn tegenpolen. Ik observeer van de kant van Farao en daarna van de kant van de Schepper. Ik observeer vanuit het standpunt van Farao en ik zie hoe prachtig mijn egoïstische verlangen is waarvan ik in mijn land Egypte volop kan genieten.

Ik overwin dit egoïsme als ik niet in Egypte wil genieten, maar hogerop wil stijgen, dan schreeuw ik het uit, niet naar Farao maar naar de Schepper, ik vraag om hulp en redding. Dan brengt de Schepper zelf mij vanuit de staat van Farao naar een andere staat, en van daaruit zie ik dat alles wat ik heb gebouwd – deze steden – helemaal niet mooi is, maar miserabel. Ik voel dat alles wat ik gedaan heb geen enkel nut heeft, dat ik namelijk helemaal niet dichter bij perfectie en geven gekomen ben. Daarom schreeuw ik het uit naar de Schepper en vraag ik om mijn correctie. Doordat ik voel hoe naargeestig de steden Pithom en Ramses zijn, leidt de Schepper mij naar correctie.

Dan zal ik de steden die door mij in Egypte gebouwd zijn anders gaan zien, namelijk in hun spirituele vorm. Als ik deze miserabele steden voltooi met het Licht van Hassadim en op mijn verlangen om te genieten de intentie om te geven bouw, verander ik heel Egypte in de Hof van Eden (paradijs). Dan is het Egypte niet meer, maar het land Israël. 2

De uittocht uit Egypte is de ontsnapping – met gesloten ogen – naar eenwording, deze mogelijkheid opent zich plotseling voor ons, zoals de Rode Zee. Ik spring de eenheid in, de Rode Zee in, en ik steek de zee over. Daarna gaan wij consistent aan onze verbinding werken, aan Arvut (verantwoordelijkheid voor elkaar), aan onze eenheid; ofwel wij verenigen ons met elkaar of dit wordt ons graf. 3

 

From the 1st part of the Daily Kabbalah Lesson 4/15/19, Pesach (Passover)

1 Minute 1:13:10

2 Minute1:23:50

3 Minute2:11:25

Related Material:

Unite To Exit Egypt

The Whole World is Egypt

“To Kill The Egyptian” In You

Filed under: Daily Kabbalah Lesson | Add Comment / Ask Question →

Discussie | Share Feedback | Ask a question




"Kabbalah & het Doel van het Leven" Reacties RSS Feed