Monthly Archives: maart 2019

Waarom is Poerim vandaag de dag belangrijk? (The Times Of Israel)

The Times of Israel heeft mijn nieuwe artikel gepubliceerd: “Waarom Is Poerim vandaag de dag belangrijk?

Het Poerimfeest is juist nu belangrijk in de wereld. In het theater van onze huidige werkelijkheid, wordt het gordijn opgetrokken en de voorstelling begint met de opkomst van alle personages: de helden en de schurken, en het ingewikkelde plot ontvouwt zich. Net zoals in het scenario van het verhaal van Poerim in Shushan, wordt het Joodse volk vandaag de dag met speciale tijden geconfronteerd, waarin grote krachten van afscheiding aan het werk zijn om ons van elkaar te verwijderen. De gebeurtenissen die in de Boekrol van Esther beschreven staan, verwijzen naar de correcties waar wij als volk doorheen moeten gaan om de dreigingen die de kop opsteken, te overwinnen. Onze overleving hangt af van de verwerkelijking van deze correcties.

Laten we eens kijken naar de karakters achter de kostuums:

Haman wordt vertegenwoordigd door de heropleving van het nazisme, de haat van links jegens de Joden en Israël, en door extreme stemmen van beide zijden van het spectrum die op onze vernietiging uit zijn.

Mordechai is de vertegenwoordiger van het goede in het verhaal. Hoezeer hij ook zijn best doet om een positieve kracht te zijn, alleen staat hij machteloos. Hij moet eerst de wijdverspreide Joden bij elkaar brengen en verenigen, daardoor maakt Mordechai het bevel van de slechte Haman om alle Joden uit te roeien, ongeldig. “Er is een zeker volk, verspreid en afgezonderd,” zegt Haman tegen Ahasveros, hij zegt dat de Joden zich niet aan de wetten van de koning houden en dat hierdoor hun bestaansrecht in de ogen van de koning teniet wordt gedaan.

Op dit punt rijst er een vraag: Waarom verbindt Haman de verspreiding van de Joden met hun ongehoorzaamheid aan de wetten van de koning? Haman begreep dat het principe waardoor de Joodse natie tot stand was gekomen, eenheid was. Een dergelijke staat van eenheid werd door de correctie van het egoïsme – uitbuiting van anderen voor eigenbelang – bereikt. Poerim symboliseert het einde van dit proces van correctie.

De Joden werden als een natie beschouwd toen zij ermee instemden om zich “als één man met één hart” te verenigen. Verstrooid zijn was een synoniem voor verdeeldheid, dit betekent dat zij er niet in slaagden om aan de voorwaarde te voldoen die hen aanvankelijk gesteld was om een natie te vormen. Dit werd door Haman bij koning Ahasveros benadrukt.

Toen zij “verstrooid” waren, kon koningin Esther niets voor de Joden doen, want zij hadden de wet van de koning geschonden. Toen zij zich echter weer verenigden, herstelden zij zich als één volk, precies zoals koning Ahasveros het bevolen had en versnelden zij de val van Haman. Daarom zegt Esther tegen Ahasveros: “Jij wilt van mij dat ik naar de koning ga en smeek om het behoud van jullie leven? Blijf dan niet in de poort van de koning zitten, maar ga de Joden bijeenbrengen!”

Poerim geeft ons het voorbeeld van een happy-ending waarbij de Joden hun rol en hun opdracht begrijpen en verantwoordelijkheid nemen om de wet van de koning uit te voeren: zich boven hun verschillen uit met elkaar te verenigen en op die manier hun overleving veilig te stellen. Het tegengestelde hiervan is duidelijk gebleken uit de tragische gebeurtenissen in het midden van de vorige eeuw, toen is gebleken waartoe een escalatie van Jodenhaat, in combinatie met de Joodse ontkenning van die haat en het nalaten van enige actie daartegen, heeft geleid.

Wat voor eenheid moeten wij Joden, nu bereiken? Het betekent niet dat wij ons fysiek met elkaar in Israël of ergens anders moeten verenigen, evenmin als de Joden in het Poerim verhaal de 127 provincies waar ze in woonden hoefden te verlaten om zich fysiek in Shushan met elkaar te verbinden.

Verbinden betekent dat wij elkaar mentaal en emotioneel steunen en een gemeenschappelijke afspraak maken om er voor elkaar te zijn, als “één man met één hart”, boven al onze verschillen uit. Bovendien betekent verbinding ook dat wij, door onze inspanningen om ons gemeenschappelijke punt te vinden dat ons verenigt, kanalen van eenheid worden voor de rest van de mensheid, zoals er geschreven staat: “Een licht voor de naties.”

Met andere woorden, de verstrooiing en de verdeeldheid tussen onze harten verspreiden verstrooiing en verdeeldheid in de wereld, het tegengestelde is echter ook waar: onze eenwording verspreidt eenwording. Eenheid is de onvervulde verwachting die de mensheid nu koestert ten aanzien van de Joden. Terwijl het voor zowel niet-Joden als Joden moeilijk is om dit gevoel aan te wijzen of te verwoorden, gaat het achter elk antisemitisch gevoel schuil.

Van de twijfel en de angst voor een totale vernietiging tot aan de grote vreugde en euforie, nadat alles tenslotte opgelost was, bevatten het verhaal en de betekenis van Poerim één van de grootste oplossingen voor het bijeenbrengen van tegenstellingen.

Wij Joden hebben de sleutels in handen voor twee mogelijke resultaten: de keuze om verdeeld te blijven, wat verwoestende consequenties met zich meebrengt, of de keuze om ons te verbinden, wat door de vreugdevolle staat van Poerim wordt gesymboliseerd.

Elke keer als wij Joden met uitroeiing bedreigd werden, heeft onze inzet voor eenheid het ons mogelijk gemaakt om te volharden en te overleven. Vandaag de dag mogen de Joden dit verhaal niet vergeten en moeten zij voor iedereen een positief voorbeeld zijn. Juist dit zal ons volk en de hele wereld dichter bij vrede, evenwicht en grenzeloze vreugde brengen.

Een blije Poerim voor iedereen!

Hoe doen wij het juiste verzoek aan de Schepper?

Vraag: Hoe vraag ik op de juiste manier als ik mij realiseer dat het verzoek het gevoel van de situatie waarin ik mij bevind, wegneemt? Ontloop ik dan niet wat de Schepper mij heeft gestuurd?

Antwoord: Nee. Vaak begin je je – als je vraagt – te realiseren, dat je verzoek onnatuurlijk is en zwak en dat je eigenlijk om iets anders zou moeten vragen, je verzoek op een andere manier zou moeten formuleren. Het doet er niet toe.

Het is belangrijk dat je begrijpt dat wij in een onwrikbaar systeem leven. Je stuurt niet even ergens een brief naartoe en daarmee is het dan gedaan. Je bent constant aan het werk in dit systeem, daarom verandert je vraag ook in de loop van de tijd, en formuleer je hem anders.

Het systeem reageert op zijn eigen manier. Als ik je bijvoorbeeld iets ga vertellen, verandert mijn denken. Ik ontdek andere mogelijkheden voor de vraagstelling, andere antwoorden, andere manieren om de vragen uit te drukken, etc. Dit komt door de interactie met het systeem waarin ik leef, ik kan niet uit deze matrix stappen.

From the Kabbalah lesson in Russian, 11/4/18

Related Material:
Is There Benefit From Prayer That Does Not Come From The Heart?
Request For The Future
If There Are No Requests, There Are No Changes

Waarom is het pad naar de spirituele onthulling zo lang?

Vraag: Waarom duurt de periode van voorbereiding op de spirituele onthulling zo lang?

Antwoord: Inderdaad, de voorbereidingsperiode duurt heel lang. Het kan 20 à 30 jaar duren voordat je de antwoorden begint te krijgen en te begrijpen.

Maar het gaat hierbij niet over zomaar wachten, zoals je op een trein wacht. Het gaat over een continue verandering, je continue afstemming op de staat waarin je de verborgen, Hoge Wereld gaat bereiken.

Daarom is je hele reis afhankelijk van de diepte van je ziel. Hoe hoger je ziel is, hoe langer de reis zal zijn voordat de eerste onthulling van de spirituele wereld plaatsvindt.

From the Kabbalah lesson in Russian, 11/25/18

Related Material:

Preparation Period: A Voucher To The Spiritual Life

Who Are We Raising: “Masters” Or Workers?

What Are You Wasting Your Life On?

Filed under: Spiritual Work | Add Comment / Ask Question →

Van een klein kamertje naar de grote wereld

Vraag: Waarom hebben Kabbalisten Kabbalah zoveel jaren verborgen gehouden?

Antwoord: Ga jezelf eens na. Je studeert al jaren Kabbalah. Hoe zou je alles wat het je leert in één keer kunnen bevatten? Ook als je de een of andere wetenschap bestudeert, ontvouwt dit zich geleidelijk, want je moet gegevens verzamelen, opslaan, eraan gewend raken en het innerlijk herkauwen.

En Kabbalah is een wetenschap die ook gevoelens in je oproept. Dat wil zeggen dat je zelf moet veranderen en dat je gevoelsmatig moet wennen aan het materiaal waarmee je werkt. Langzamerhand raak je ermee vertrouwd en verander je daardoor ook, je gaat het op een andere manier voelen en absorberen. Het gaat over heel serieuze, langdurige stadia waarin een mens integreert in Kabbalah en Kabbalah in de mens.

Het is geen gangbare wetenschap die is afgeleid van conclusies van mensen. Onder de begeleiding van Kabbalisten ontdek je een wereld, jezelf en je gevoelens, je gaat je kennis op de wereld om je heen toepassen. Je brengt wat je leert steeds dichter bij jezelf en je voelt het.

Dit kost dus tijd, het is onmogelijk om alles meteen in je op te nemen. Je kan een klein kind bijvoorbeeld niet naar een klassiek ballet meenemen, naar een theater of een wetenschappelijk experiment, dat kan hij niet begrijpen. Je kunt hem wel meenemen, maar hij krijgt er niets van mee. Integendeel, hij wordt of bang of begrijpt het allemaal verkeerd.

Het probleem is daarom niet dat Kabbalisten alles niet meteen willen onthullen. Maar als ware methodologen begrijpen zij dat de innerlijke groei van een mens een heel lange weg nodig heeft. Dit is het probleem.

Een dergelijk groeiproces kan 20 à 30 jaar in beslag nemen. Je stemt je steeds meer af op het systeem dat volgens andere wetten werkt dan je dierlijke lichaam, onze primitieve lagere wereld.

Je kunt jezelf met een kind vergelijken dat uit zijn kinderkamer, zijn wereld waar alles zich afspeelde, in de grote wereld komt. Daar gaat iedereen heel anders met elkaar om, daar zijn vreemdelingen en er gelden andere wetten.

Daarom moet je je leren afstemmen. In Kabbalah is het net zoals in onze wereld, waar wij ouders en docenten hebben die ons leiding geven en speciale systemen voor volwassenwording creëren om in deze wereld te kunnen integreren.

In spiritualiteit is alles echter veel moeilijker, want in de fysieke wereld hebben wij natuurlijke verlangens en zintuigen, maar in Kabbalah moet wij ze ontwikkelen. Dit betekent dat wij ons in Tens moeten groeperen, waardoor we de Hoge Wereld kunnen gaan voelen en ons erop kunnen gaan afstemmen.

Pas nu beginnen wij met dit proces, we verlaten langzamerhand onze kleine “kinderkamer”, we stappen nog niet de grote wereld in, maar komen in de “tuin”. Dit is nu precies waar wij mee bezig zijn.

From the Kabbalah Lesson in Russian 2/5/19

Related Material:

The Spread Of Kabbalah

A Science From Nowhere

Why Did Kabbalists Hide Their Books?

Filed under: Dissemination, Kabbalah Dissemination, Kabbalah Study, Spiritual Work | Add Comment / Ask Question →

Voor iedereen een plek in de Ten

Vraag: Er zijn actieve en passieve vrienden in onze Ten. Soms komt er een verlangen naar boven om een kerngroep te vormen van de actieve vrienden, maar anderzijds lijkt het dan alsof we een Ten in een Ten hebben. Moeten we onze aandacht gelijkmatig verdelen en absoluut aan iedereen aandacht geven, zodat wij niet uiteenvallen?

Antwoord: Naar mijn mening is het zo, dat je de Ten moet laten zoals deze gevormd is. Het is niet nodig om daar verandering in aan te brengen. De Ten is een spirituele eenheid. Daarin moet er van alles aanwezig zijn: de kern, de achterblijvers en degenen die graag presteren. Daarom is het niet nodig om opzettelijk iets te veranderen. Er moet op gelet worden dat er voor iedereen een plek is.

From the Kabbalah Lesson in Russian 2/6/19

Filed under: Q&A, The Tens | Add Comment / Ask Question →

 

Tussen de vrienden

Als ik mij met een vriend wil verbinden, voel ik dat ik de hulp van de Schepper nodig heb. Hoe meer ik de Schepper om hulp vraag, hoe meer ik mij van Hem afhankelijk voel. In de mate waarin de Schepper mijn verbinding met de vrienden versterkt, komt er in mij een verbinding met de Schepper tot stand, ik ga Hem begrijpen en voelen. Dit alles ontdek ik in mijn verbinding met mijn vrienden, in de menselijke relaties, niet door een of ander abstract voelen van de Schepper.

Ik voel de Schepper, ik roep tot Hem omdat ik Hem nodig heb als een bemiddelaar tussen mijzelf en mijn vriend. Ik ontdek verschillende vormen van verbinding met een vriend, ik schrijf het allemaal aan de Schepper toe. Tussen mij en mijn vriend is een verschil in potentieel dat door het Hoge Licht, de Schepper, gevuld wordt als een stroom tussen twee polen.

In deze vorm bereik ik de Schepper, niet Hemzelf, maar Zijn handelingen, zoals er geschreven staat: “Door Uw handelingen leren wij U kennen.” De Schepper bouwt en vernietigt de relaties tussen ons, breekt ze en leidt ons door alle mogelijke situaties, door duisternis en kwaad, Hij laat mij schreeuwen en Hem vervloeken. Maar dan komt er inzicht, gevoel, het Licht komt en ik begrijp dat het een niet zonder het ander kan bestaan, want “…. het Licht komt uit de duisternis voort”, dat wordt onthuld. Als resultaat van al deze staten kom ik dichter bij de Schepper. Hoewel Hij zich verbergt, begin ik Zijn aanwezigheid te onderscheiden, doordat ik het verschil tussen de staten waarneem. 1

Het 613e gebod is liefde voor de Schepper. Wij kunnen 612 geboden vervullen, maar niet het 613e. Het laatste gebod dat van Boven komt.

De 612 geboden vormen de correctie van de verbinding tussen de delen van de gebroken ziel. 612 Lichten voegen de gebroken fragmenten van de Kli samen en verbinden ze met elkaar. Het 613e gebod is een toevoeging aan de volle, complete Kli, het Licht van Yechida, dat van de Schepper zelf komt. Wij zijn zelf niet in staat om ook maar iets te bereiken ten aanzien van dit gebod.

Het spirituele gebod is: de naaste liefhebben als jezelf. Als wij dat doen, komen wij tot liefde voor de Schepper. Ik negeer de fysieke geboden niet, maar het belangrijkste is dat ik weet wat ik ermee wil bereiken. Het wassen van de handen bijvoorbeeld, betekent bevrijding van ontvangen, waarna ons hele leven alleen uit geven moet bestaan. 2

De Schepper is tussen alle vrienden aanwezig. Dit geeft echter het gevoel van een kloof, van afstand tussen ons, dit is het voelen van de Schepper. Ik kijk naar een vriend en ik zie hoeveel hij van mij verschilt, hoe groot het contrast tussen ons is, hoeveel nalatigheid er tussen ons is, dit is de Schepper tussen ons. En als wij op de juiste wijze werken, zien we dat de Schepper ons gaat verenigen, zoals er geschreven staat: “Een man en een vrouw, als zij beloond worden, is de Shechina (Goddelijke aanwezigheid) tussen hen”. 3

In Adam HaRishon was er voor de breking geen vervlechting van elkaars verlangens. Maar na de breking van de gemeenschappelijke ziel, werden alle delen met elkaar vermengd en doordrongen zij elkaar, in een oneindig aantal variaties die het een mens mogelijk maken om de Schepper op een diep niveau te begrijpen en te voelen.

Voordat dit plaatsvond, was de waarneming van de Schepper door Adam “besneden”, zoals bij een klein kind. Hij had de middelen niet om diep tot de Schepper door te dringen. Dankzij de breking en de ineenstrengeling van alle delen die het werk aan de correctie ervan nodig hebben, en het vragen om hulp van de Schepper, raakt een mens vertrouwd met de innerlijke wereld van de Schepper en dringt hij diep tot Hem door.

Voor de breking ontving Adam het Licht alleen in het lichaam van de Partzuf op het niveau van Nefesh Ruach. Maar dankzij de breking kunnen wij het weerkaatste Licht vanaf het scherm omhoog brengen, naar het hoofd (Peh de Rosh), alsof wij de Schepper binnen treden. Dan verspreidt het Licht zich van boven naar beneden – afhankelijk van de hoogte van het weerkaatste Licht – naar de hoogte waarop wij de Schepper kunnen bereiken, en wij bereiken Hem in onszelf. Hierdoor wordt de mate van onze wederzijdse verstrengeling bepaald, onze samensmelting met de Schepper: de mate waarin wij de Schepper in het hoofd bereiken, bepaalt de mate waarop wij ons met Hem – door het lichaam van de spirituele Partzuf – verenigen.

Dit begint en eindigt allemaal in de verbinding tussen de vrienden. Dit is ons enige doel, anders gaat het niet over het doel van de schepping maar over een of ander surrogaat. Hierdoor wordt onze houding naar de schepping bepaald en dit laat ons zin of wij het recht hebben om de laatste generatie genoemd te worden. 4

De enige oplossing is de verbinding in de Tens. Tegelijkertijd kunnen wij de afstand tussen ons, onze weerstand naar elkaar, niet overwinnen. Wij willen alle antwoorden vanuit onze verbinding in de Ten ontvangen. Wat er ook in de wereld gebeurt, ik ga naar de Ten en van daaruit krijg ik elk antwoord. Ik organiseer mijzelf op deze wijze en dan voel ik plotseling dat er werkelijk een systeem bestaat dat al mijn vragen kan beantwoorden.

Alles wat er in de wereld en met mij persoonlijk gebeurt, is een gevolg van wat er in de Ten gebeurt. Dit is een interne oorzaak die vervolgens alle gevolgen in mijn familie, op mijn werk en in de hele wereld teweegbrengt. Het enige wat nodig is, is om naar binnen te kijken in de Ten: in welke mate zijn wij verbonden of ontbreekt het ons aan eenheid, wat er in elke hoek van de wereld gebeurt, is daarvan afhankelijk, zoals een tak die uit de wortel voortkomt. 5

From the 1st part of the Daily Kabbalah Lesson 3/6/19, Writing of Baal HaSulam, Introduction to The Study of the Ten Sefirot, item 64

1 Minute 47:55

2 minute 54:07

3 Minute 59:40

4 Minute 1:11:00

5 Minute 1:45:40

Filed under: Daily Kabbalah Lesson, Group Work | Add Comment / Ask Question →

Vooruitgang in je eigen tempo

Eenieder maakt vorderingen in zijn of haar eigen tempo en eigen stijl, en gaat door de eigen specifieke stadia heen. Daar hoeven wij ons geen zorgen over te maken, een mens weet niet waarom de ziel op een bepaalde manier gecorrigeerd wordt en zich vanuit een tegengestelde staat omhoog heft. Hoe hoger de ziel voor de breking was, hoe ernstiger de gebroken staat is en hoe hoger zij zich verheft na de correctie en naar haar plaats terugkeert.

Dit wordt aan de mens gegeven. De Schepper heeft hem of haar geschapen met een ziel van een zekere hoogte en Hij organiseert de juiste omstandigheden voor de mens: gedachten, gevoelens en een bepaalde omgeving. Alle omstandigheden komen uit de breking van de ziel voort. De Schepper beschouwt een mens niet persoonlijk, maar kijkt naar het geheel van de gebroken ziel die gecorrigeerd moet worden. De gebrokenheid moet tot aan de laagste grens neerdalen om van daaruit te kunnen stijgen.

Iedereen begint aan de stijging zoals in de parabel van de koning, die zijn onderdanen bijeenriep om zijn schatten naar een andere plaats over te brengen en aan ieder van hen één munt gaf. Eenieder draagt zijn deel, met zijn of haar innerlijke eigenschappen, gezondheidsomstandigheden, omgeving en diverse obstakels op het pad. Hij wordt ofwel ziek, komt in de gevangenis, promoveert of wint een miljoen dollars in een loterij. Eenieder overwint zijn eigen obstakels, alles is van tevoren geregeld. 1

We hoeven ons geen zorgen te maken over de staten waar wij doorheen gaan, alsof ik er zelf verantwoordelijk voor zou zijn. Ik ben op dit moment alleen verantwoordelijk voor het aantrekken van het Licht. Alles wat er was en wat er zal zijn, wordt door de Schepper bepaald. Al mijn stappen zijn al bekend. Alleen de kwaliteit van de stappen is niet bekend. Ik moet van punt A naar punt B gaan, maar dat kan ik met paard en wagen doen, per trein, lopend of als iemand die nauwelijks kan kruipen.

De snelheid hangt van mij af, maar ik moet door alle staten heen die al vastgesteld zijn. Er zijn mensen die voorspellingen doen. En dan? Ik vraag hen niet naar voorspellingen, want ik wil niet denken aan wat er met mij zal gebeuren. Het enige wat ik belangrijk vind is de mate waarin ik op elk gegeven moment aan de Schepper gehecht ben. Los hiervan is er niets belangrijk: Of ik nu rijs of val, of heen en weer geworpen word, de Schepper zal voor mij zorgen.

Alle obstakels zijn al op mijn pad gebouwd, afhankelijk van mijn ziel en ik moet er doorheen, anders corrigeer ik mijn ziel niet en zal ik vanuit de obstakels niet kunnen opstijgen. Daarom moet ik ze niet als tegenslagen beschouwen. Deze verstoringen zullen onthuld worden en boven elke verstoring moet ik mij aan de Schepper hechten. De enige verstoring is afgescheiden zijn van de Schepper. In elke situatie maak ik mij alleen zorgen over de vraag hoe ik mij nog sterker aan Hem kan hechten en ik schrijf alle staten en alle hulp aan de Schepper toe.

Niet de situaties zelf zijn belangrijk voor mij, maar hoe ik mij ernaar opstel: in welke mate ik daarin de Schepper rechtvaardig en ik solidair ben met Hem. De Schepper maakt mij alleen bang zodat ik mij aan Hem vastklamp en Hem nog meer rechtvaardig.

Daarom ben ik niet bang voor de toekomst, het doet er niet toe wat er kan gebeuren. Ik ben maar voor één ding bang: zal ik de kracht hebben om mij met de Schepper te verenigen en mij aan Hem te hechten, zoals een baby zich aan zijn moeder vastklampt alsof hij zich weer in haar buik wil verstoppen.

Ik moet mijn vertrouwen versterken, dat betekent dat ik alles wat er in mijn wereld gebeurt aan de Schepper toeschrijf. Er is geen andere bron. Alles wat er gebeurt, gebeurt alleen zodat ik het kan verbinden met de Schepper, in mijn hart en ziel. De neiging tot het kwaad, Farao, wil mij van de Schepper scheiden, van de enige Oorzaak van alles wat er gebeurt. 2

Als het voor mij duidelijk zou zijn dat alles van de Schepper afkomstig is, zou er geen vertrouwen nodig zijn, want dan zou alles heel duidelijk zijn. Ik moet in contact staan met de Schepper die mij als een marionet aan zijn touwtjes heeft. Zo word ik een engel, volledig onder controle, als een paard of welk ander dier dan ook. Daarom wil ik enerzijds afgescheiden zijn van de Schepper en tegelijkertijd met Hem verbonden zijn, door mijn eigen inspanningen, boven de beperkingen uit, boven Zijn verborgenheid uit, alsof er geen verborgenheid en restrictie bestaat. Dit, dat ik mij als het ware zelf wakker maak, wordt het “Hervormende Licht” genoemd.

Als de koning wil nagaan in welke mate de slaaf aan hem toegewijd is, doet hij alsof zijn leven in gevaar is. Zo kan hij controleren of de slaaf bereid is om zijn leven op te offeren om de koning te kunnen redden. Daarom moeten wij allereerst het Licht van geloof verkrijgen waardoor wij hechting met de Schepper, het Licht van Hochma, het Licht van Kennis, bereiken.

Kennis kan het geloof niet overstijgen, want het gaat niet over het geloof dat wij in onze wereld kennen. Geloof boven de kennis is de bereidheid om, zonder dat er enige reden voor is, te geven. Van ons wordt er toewijding gevraagd, in ruil waarvoor? In ruil voor niets. Allereerst bereiken wij het Licht van geloof, van toewijding, alleen dan kunnen wij ons met de Schepper verbinden. 3

Hechting aan de Schepper duurt één moment, maar een mens wil zich voor eeuwig aan dit moment hechten, alsof er niets anders bestaat. Hij schrijft heel het verleden, het heden en de toekomst aan de Schepper toe en ziet in Hem de oorzaak en het gevolg van al zijn handelingen en resultaten. En hij blijft zelf niet meer dan één punt dat dit alles waarneemt.

De Schepper heeft de neiging tot het kwaad geschapen, Hij schiep ook de neiging tot het goede. Aan de mens is alleen het besluit: “Er is geen ander dan de Schepper.” 4

From the 1st part of the Daily Kabbalah Lesson 2/26/19, Writings of Baal HaSulam, Introduction to The Study of the Ten Sefirot, item 17

1 Minute 0:8:40

2 Minute 0:14:11

3 Minute 0:24:30

4 Minute 0:32:20

Filed under: Daily Kabbalah Lesson, Spiritual Work | Add Comment / Ask Question →

Als een raket die aan de zwaartekracht van de aarde ontsnapt

In de Wijsheid van Kabbalah bestuderen wij de invloed van het Hoge Licht op ons verlangen om te ontvangen, dit is afhankelijk van onze gereedheid voor dergelijke veranderingen. Er is geen dwang in spiritualiteit. Een mens moet alle veranderingen ondergaan vanuit een volledig inzicht, gevoel, instemming en overgave, in overeenstemming met zijn eigen verlangen. De innerlijke veranderingen kunnen niet automatisch plaatsvinden, zonder zijn medewerking, indrukken en reacties. Dit vraagt inspanning, Daardoor vinden serieuze veranderingen geleidelijk plaats en vragen ze veel voorbereiding.

In essentie leren wij hoe wij het Hoge Licht kunnen helpen bij het implementeren van het plan van de schepping en hoe wij het deel van het proces dat van ons afhankelijk is kunnen vervullen. Hieruit bestaat het doel van de studie en van ons bestaan. 1

Hoe is het voor het egoïstische verlangen mogelijk om zich te onderwerpen aan de Schepper en zelfs vreugde te beleven aan het annuleren van zichzelf? Het Hoge Licht beïnvloedt het verlangen om te ontvangen en verandert het, zodat het vreugde gaat voelen als het zich voor het Licht annuleert. Alleen doordat het Licht terugkeert naar de Bron, zijn er veranderingen in het verlangen mogelijk.

Het verlangen wil nog steeds genieten, maar het soort genoegens verandert. Eerst genoot het van ontvangen en nu geniet het van het feit dat het niet ontvangt. Het voorgaande genot kwam voort uit een eenvoudige, natuurlijke vervulling. Nu komt het genieten uit een andere vervulling voort, uit het gevoel dat het zich overgeeft aan de Schepper.

De Schepper wordt nog niet door het verlangen gevoeld, maar het voelt wel dat het zich aan Hem onderwerpt, aan een soort hogere eigenschap. Deze overgave zelf geeft al voldoening, genot, kalmte en vreugde over deze staat. Dit komt door de invloed van het Hoge Licht op het verlangen. Dit gebeurt al voordat men de spirituele wereld binnentreedt (voor de Machsom), voordat men de eigenschap van geven verkrijgt.

Voordat een mens zich overgeeft, ervaart hij gewoonlijk tegengestelde staten, zoals woede, irritatie en boosheid. Hij is boos omdat hij tot overgave gedwongen wordt. Het egoïsme probeert hieraan op allerlei manieren te ontsnappen. Het duurt enige tijd voordat men plotseling tot rust komt en een mens voelt hoe wonderbaarlijk het is om zich over te geven.

Een mens ervaart deze twee tegengestelde staten op een heel sterke, emotionele manier: met heftige woede en plotseling een volledige kalmte. Dan begrijpt hij dat overgave het beste is. Dit is de eerste correctie waardoor een mens later op zijn hele pad begeleid wordt.

Als een mens in staat is om een lange periode van frustratie, irritatie, pijn door afgunst en priemende ambities – die innerlijk in hem woeden en zijn ziel laten rondtollen – te weerstaan, komt hij daar op een bepaald moment plotseling uit, alsof hij in de frisse lucht stapt.

Het is te vergelijken met een raket die met een enorme kracht de aantrekkingskracht van de aarde overwint en plotseling in de vrije ruimte is gekomen waar alles rustig, kalm en volkomen gewichtloos is. 2

From the 1st part of the Daily Kabbalah Lesson 3/7/19, Writing of Baal HaSulam, Introduction to The Study of the Ten Sefirot, item 74

1 Minute 0:20

2 Minute 23:20; 48:42

Filed under: Daily Kabbalah Lesson | Add Comment / Ask Question →

Bestaat er onbaatzuchtig geven in onze wereld?

Vraag: Zijn er voorbeelden in onze wereld die ontvangen ten behoeve van geven illustreren?

Antwoord: Stel dat iemand mij een doos chocolaatjes wil geven. Ik heb een hoge bloedsuikerspiegel en ik eet geen zoetigheid. Maar ik neem dit cadeautje aan omdat die persoon het met heel zijn hart aan mij geeft. Maar in principe neem ik het aan om mijn goede houding aan hem te geven.

In onze wereld bestaat er geen voorbeeld van het ware ontvangen ten dienste van geven. Er bestaat ook geen staat van geven ten behoeve van geven. Alles is hier op het ik gericht, egoïstisch, en wordt alleen vanuit eigenbelang gedaan. Op een andere manier kunnen wij ook niet in beweging komen: niet in gedachten of in verlangens en ook fysiek niet. Dan zouden wij er geen energie voor hebben. Wij zijn bedoeld om te ontvangen. Zo zijn wij geschapen.

Om te gaan geven, in geven te leven, hebben wij een compleet nieuwe energie nodig: de energie van geven. Wij beginnen die energie alleen te krijgen als wij in een groep studeren. Dan krijgen wij de mogelijkheid om geleidelijk de eigenschappen van onbaatzuchtig geven te bereiken, om te geven zonder enige egoïstische energie te gebruiken. Wij krijgen die energie alleen van de Schepper.

Ik nader de Schepper zoals ik de zon nader: van Hem krijg ik energie en daardoor kan ik geven. Alleen op deze manier kunnen wij vanuit spiritualiteit handelen.

Dit moeten wij leren en dit ligt voor ons.

From the Kabbalah Lesson in Russian 10/14/18

Related Material:

Selfless Bestowal

The Spirit Of The Group

A Test For Selflessness

Filed under: Spiritual Work | Add Comment / Ask Question →

Vragen of danken?

Vraag: Is het zinvol om niets aan de Schepper te vragen, maar Hem alleen te danken? Of gaat het juist om een verzoek?

Antwoord: Onze roep tot de Schepper bestaat uit twee delen: uit een verzoek en uit dank. We kunnen het beste met dankbaarheid beginnen, want daardoor bereiden we ons voor op onze juiste houding naar de Hoge Kracht. Daarna volgt het verzoek.

Vraag: Hoe danken wij op de juiste wijze?

Antwoord: Doe het vanuit je hart. Dank Hem vanuit je gevoel. Daar zijn geen voorschriften of regels voor. Het verlangen is in het hart te vinden.

From the Kabbalah lesson in Russian, 11/4/18

Related Material:

It All Starts With Gratitude

Appeal And Gratitude

Gratitude For The Past Prepares For The Future

Filed under: Prayer and Intention, Spiritual Work | Add Comment →