Wij brengen onszelf doelbewust uit ons evenwicht, om te kunnen voelen hoezeer wij de Schepper nodig hebben. Er staat geschreven: “Israël versnelt de tijd.” Daarom kunnen wij niet gaan zitten wachten tot er vanzelf iets gebeurt. Wij moeten zelf aan het werk gaan.

Als dezelfde staat zich telkens weer herhaalt, wordt dit “dood” genoemd. Ik moet proberen om dat te veranderen. Ik heb het vermogen om de dag en de nacht te veranderen. Dit alles is nodig om een behoefte aan de Schepper te creëren. Wij willen onszelf doelbewust in situaties brengen die wij zonder de hulp van de Schepper niet aankunnen.

Dit betekent niet dat wij lijden over onszelf afroepen. Het zijn geen slechte situaties. Kwaad is dat wat op ons afkomt zonder dat wij ons erop voorbereid hebben, dat wat uit het pad van lijden voortkomt. Maar ik ga vooruit, op het pad van het versnellen van het Licht – Achishena – en ik zorg ervoor dat ik wakker word: “Ik wek de dageraad.” Ik wil zelf de duisternis en de schemering voelen, want ik ontwikkel er een smaak voor. Als ik dit niet doe, heb ik geen smaak, zoals smakeloos voedsel zonder zout en peper.

Dit is een positieve staat, geen negatieve, je hebt het gevoel dat de grond onder je voeten verdwijnt, angst heeft je in zijn greep, je hoofd is duf en je hebt geen enkel houvast meer. En ergens, ver weg, in een verborgen hoekje van mijn hersenen, begrijp ik dat dit alleen gebeurt om mij vooruit te brengen en daarom voel ik ook vreugde. Het gaat niet over het pad van lijden: wij wekken samen de dageraad. Wij moeten de ruimte vrijmaken die de Schepper zal vullen. Het volgende moment word ik weer overspoeld door angst.

Als de angst voor de toekomst mij overvalt en ik tegelijkertijd besef dat dit alles door de Schepper wordt gedaan om mij dichter bij Hem te brengen, en ik Hem vasthoud, dan rechtvaardig ik mijn staat en mijn angst, hoe kort dat moment ook moge zijn. Het belangrijkste is dat ik hechting aan de Schepper bereik en dat ik zie dat het punt van alles wat heeft plaatsgevonden zich in Hem bevond.

Dan verlies ik het contact met de Schepper weer snel, en ik ben opnieuw een pasgeboren baby die zijn moeder kwijt is, rondkijkt, en haar nergens ziet. Dit is een egoïstische benadering, maar het is al de juiste roep om de Schepper.¹

From the 1^st part of the Daily Kabbalah Lesson on 6/24/18, Preparation for the Convention in Italy 2018
1 Minute 20:30  

Filed under: Angst, Groei, Schepper | Add Comment/Ask Question→