Alleen door de vrienden wakker te maken, wek ik mijn ziel. De verwerkelijking van de correctie beweegt zich van het individu naar buiten toe. In onszelf valt er niets te corrigeren.¹

Ik moet voortdurend in een groep met vrienden zijn en er constant over nadenken hoe ik hen dichter bij het doel van de schepping kan brengen. Hierin ligt mijn correctie. Ik begin met de intentie dat ik hen geen enkele vorm van onheil toewens. Als ik voor mijzelf een restrictie aanbreng, mijn egoïsme een halt toeroep en niet gebruik, is dat al een ingang tot het proces van correctie, want ik wens anderen geen kwaad toe.

Vanaf dit punt, kijk ik vanuit een ander perspectief dan voorheen naar ieder mens. Ik zie geen gezichten en geen lichamen. Als ik hen vanuit de restrictie met respect benader en vaststel dat ik niets negatiefs in hen zie, begin ik de spirituele wereld te zien, het is alsof ik een drempel overga en spiritualiteit binnentreed.

Vanaf dit moment, kijk ik naar de wereld zonder nog een blik terug te werpen op mijn egoïsme, ik vraag mij alleen maar af hoe ik de totale minerale, vegetatieve en animale natuur tot hechting aan de Schepper kan brengen. Alleen hiervoor ben ik geschapen en ik heb een ontwaken mogen ontvangen. Het is niet mijn doel om mezelf naar hogere spirituele niveaus te brengen, maar wel om de vrienden naar de Schepper te brengen. ²

From the 3^rd part of the Daily Kabbalah Lesson 6/24/18, Baal HaSulam, “The Love for the Creator & Love for the Created Beings”
1 Minute 18:10
2 Minute 20:30

Filed under: Groepswerk, Spiritueel Werk - Geen reacties→