Om tot bevrijding te komen, moeten we eerst de ballingschap ervaren, zoals er tegen Abraham gezegd is in Bereshieth 15:13: “Weet dat je nakomelingen vreemdelingen zullen zijn in een land dat het hunne niet is, men zal hen tot slaven maken en hen onderdrukken, vierhonderd jaar. (Vertaling: Jitschak Dasberg)

Dit betekent dat je je heel slecht moet voelen in je verlangen om te genieten. Hoewel dat verlangen een mens veel genot kan verschaffen en vervullingen van wensen zoals rijkdom, eer, macht en overvloed, komt hij tot de conclusie dat dit voor hem ballingschap betekent.

Tenslotte gaat hij spiritualiteit waarderen, de eigenschap van geven wordt belangrijker dan alle fysieke bezittingen. Daardoor kan hij deze ballingschap niet meer verdragen. Integendeel, hoe aangenamer, bevredigender en rijker de Schepper zijn leven ook maakt tijdens de “zeven jaren van hongersnood”, hoe dringender zijn verlangen wordt om hier uit te breken.

Hij heeft genoegens in overvloed, maar hij wil niet meer op deze manier leven, hij voelt dat hij omgekocht wordt door het krijgen van animale genoegens; spirituele genoegens – geven en de Hoge Wereld – zijn nog voor hem verborgen.

Als een mens zijn situatie op deze manier gaat voelen, betekent dit dat hij het al waard is om bevrijd te worden.

From the 3rd part of the Daily Kabbalah Lesson 3/4/18, Writings of Baal HaSulam, “Inheritance of the Land”

Filed under: Spiritualiteit, Verlangen | Add Comment/Ask Question→