Als we over liefde tussen de vrienden in een groep spreken, lijkt dit voor ons iets kunstmatigs, het lijkt onnodig, onaangenaam en onbereikbaar. Maar in feite is het de verwerkelijking van de basiswet van de natuur. Het begrip “liefde” is in onze tijd echter wat vervormd.

Als niemand echter iets vernietigt, maar juist wil aanvullen en in de groep wil toevoegen aan de tegengestelde eigenschappen die uit één enkele oorsprong, die in de natuur aanwezig is, voortkomen, begrijpen we dat dit harmonie is, liefde, gezamenlijkheid en dat geen enkele andere staat recht van bestaan heeft,

Daarom kan een mens alleen niets beginnen. Als een mens alleen is, kan hij de Hoge Wereld en het systeem waardoor de wereld bestuurd wordt, niet bereiken, want dan is er geen innerlijke staat aanwezig die overeenstemt met dat systeem, hij participeert niet in dat systeem. Daarvoor moet hij een innerlijke detector creëren: een orgaan om de Hoge Wereld waar te nemen. Het is noodzakelijk om hiervoor een eenheid te vormen met een ten.

Onze verbinding is gebaseerd op het feit dat jij een min hebt en ik een plus, iemand anders een plus en weer een ander een min, enz. In zo’n kruislingse verbinding tussen ons vormen we een netwerk, een Kli genaamd, namelijk een vat om de Schepper te onthullen. De Schepper, wat betekent dat? Het gemiddelde, het gemeenschappelijke, dat wat wij bereiken door de combinatie van tegenstellingen.

Daarom moeten wij met elkaar de correcte eenheid bereiken: niets vernietigen en niets onderdrukken, maar leren om gebruik te maken van alle eigenschappen van elk groepslid, van de allerslechtste tot de allerbeste. Alles heeft evenveel recht van bestaan.

From the Convention In Vilnius “From Chaos to Harmony,” Day One 11/3/17, Lesson 1

Filed under: Groepswerk, Liefde - Geen reacties→