Vraag: Als het verlangen primordiaal is en controle over ons heeft, hoe kan dan het denken onze verlangens beoordelen, ermee aan het werk gaan en ze onder controle houden?

Antwoord: Een mens heeft het denken met name gekregen om zijn verlangens waar te nemen, zodat hij ze kan corrigeren en erover kan nadenken hoe hij ze gelijkvormig kan maken aan de verlangens van de Schepper, dan kan hij vragen om Kracht van Boven, om het Omringende Licht (Ohr Makif) dat zijn verlangens zal corrigeren.

Een mens vraagt dus of zijn verlangens in overeenstemming gebracht worden met de Schepper, hij vraagt of hij de Krachten mag ontvangen waardoor deze verlangens gecorrigeerd kunnen worden en hij begint aan de Schepper te vragen of Hij voor hem de juiste handelingen wil uitvoeren, zelfs voordat hij dat zelf kan doen. Dan loopt een mens voortdurend voor de Schepper uit.

Vraag: Kan een mens controle uitoefenen over zijn verlangens?

Antwoord: In theorie: ja.

Vraag: Kan een Kabbalist zijn gedachten richten?

Antwoord: Een Kabbalist kan zijn gedachten richten in de mate waarin zij verbonden zijn met de Schepper. Dit betekent dat hij zijn verlangens aanhoudend moet laten opstijgen naar hechting met de Schepper.

From the Kabbalah Lesson in Russian 1/15/17

Filed under: Denken, Verlangen - Geen reacties→

Torah, Dewariem (Deuteronomium) 24:8: … alles precies te doen volgens de instructies die de priesters, uit de Levietenstam, jullie zullen geven …. (vertaling Jitschak Dasberg)

De priesters – Cohens – en de Levieten hielden zich bezig met onderwijs, opvoeding en dienstbaar zijn aan het volk. Zij wachtten niet totdat er mensen kwamen die een zegening wilden ontvangen, zij reisden door het land en leerden mensen lezen en schrijven.

Daardoor waren er geen analfabeten in het volk Israël. Nadat Mozes de Torah had ontvangen, was iedereen verplicht om deze te bestuderen. Nadat de Joden Babylonië hadden verlaten, leerden zij lezen en schrijven van Abraham.

De Joden onderscheidden zich van andere volkeren doordat er geen analfabeten waren. Men geloofde dat een man die zijn zoon niet onderwees een dief van hem maakte.

Iedereen moest weten welke wetten er in de Torah zijn beschreven, hoe ze toegepast moesten worden en hoe je met andere mensen moest omgaan. De Joden bestudeerden het rechtssysteem en het belastingsysteem omdat dit voor iedereen gold.

Bovendien moesten zij de voorschriften van de Torah toepassen, niet alleen innerlijk maar ook in het dagelijks leven: de wetten van kashrut (spijswetten), de wetten voor het bebouwen van het land, etc.

Joden kenden de Torah, de Ketuvim (Geschriften), de Mishnah en de Talmud uit het hoofd. Iedereen droeg dit in zich. Dit alles werd zonder tekstboeken aan de mensen onderwezen, alleen de Tanach (Torah, Neviim (profeten), Ketuvim) werd opgeschreven, al het overige niet.

Deze kennis vormde de dagelijkse code voor het leven van de mens, zij wisten hoe zij met anderen moesten omgaan. Daarom hadden de priesters en de Levieten als doel om iedereen onderwijs te geven.

Als een kind twee jaar was, leerde hij het alfabet, als hij drie was leerde hij lezen en als hij vijf was leerde hij de Torah en de Mishna, op negenjarige leeftijd kende hij alle voorschriften en als hij ongeveer dertien jaar oud was, moest hij alles weten wat hij voor het leven nodig had.

From KabTV’s “Secrets of the Eternal Book” 10/26/16

Filed under: Torah - Geen reacties→