Vraag: Als wij Kabbalah studeren, worden neergangen beschouwd als egoïsme, gaat het dan eigenlijk niet over een gewone depressie?

Antwoord: Ogenschijnlijk is het een depressie. Je wordt met een onbekend gevoel geconfronteerd, je hebt geen belangstelling meer, Kabbalah trekt je niet meer aan. Het gaat hier echter niet om een gewone depressie waarbij je geen belangstelling meer hebt voor de wereld. Het gaat over een onderdompeling in de duisternis.

Dit is een ondoordringbare duisternis, het gevoel dat niets meer de moeite waard is. Anders gezegd: er is egoïsme toegevoegd.

Een mens begint aan Kabbalah in staat “nul”, met een normaal animaal egoïsme ten opzichte van deze wereld, met verlangens naar voedsel, seks, afleiding, geld, controle en kennis. Dit is het uitgangspunt (D.R. in de afbeelding).

Dan komt hij tot de Wijsheid van Kabbalah en hij ervaart een zekere opgang, hij hoort bij de groep en hij is tot alles bereid, het leven is prachtig en alles is goed. Hij heeft het juiste gevonden. Tot aan dat moment was hij niet gelukkig, er miste iets, de betekenis van zijn leven, enz. Nu maakt hij de eerste opgang mee: “Ik heb het ontdekt!”

Maar daarna valt hij in de tegengestelde staat die hem opslokt alsof hij in een zwart gat is terecht gekomen. Het is een vacuüm dat alle kracht uit hem wegtrekt, hij kan nauwelijks meer in beweging komen en hij heeft niets meer om voor te leven. Hij gaat steeds meer ups en downs meemaken.

Het is van belang om te begrijpen dat het bereiken van de Hoge Wereld gebouwd is op de afwezigheid van een egoïstisch verlangen ernaar. Daarom wordt de Wijsheid van Kabbalah genoemd: “de Wijsheid van de manier waarop de mens kan ontvangen.”

Hoe kan ik dan iets ontvangen zonder egoïsme? Hoe kan ik zonder het verlangen – het brandende verlangen van een echte, gezonde egoïst – de Hoge Wereld begrijpen en veroveren?

Een normaal mens wil eten, lopen, zijn mobiele telefoon gebruiken of met iemand praten. Maar het is onmogelijk om op deze manier de spirituele wereld te veroveren. Hiervoor heeft hij een ander wapen nodig, een enorm groot verlangen. Als ik brand van verlangen ben ik tot alles bereid, ik wil de Hoge Wereld bereiken.

Zo wordt er steeds meer egoïsme toegevoegd, tot de egoïstische staat nummer 2. En dankzij die staat, stijg ik naar staat 3, dan val ik naar een nog lagere staat, staat 4, vervolgens rijs ik naar staat 5 en daarna val ik nog lager. Na een groot aantal dalingen en stijgingen bereik ik bijv. staat 9.

En als ik mij in de laagste staat bevind, een verschrikkelijke en onaangename staat, voel ik angst, ik voel me verslagen en ik heb het gevoel dat de “dood beter is dan het leven.” Zo nemen we afscheid van ons fysieke egoïsme, terwijl we nog in leven zijn.

Als een mens een aantal stijgingen en dalingen verzameld heeft, stijgt hij naar staat 10. Als ik staat 9 met 10 vergelijk, zie ik dat dit alles werkelijk van de Schepper komt: “Er is geen ander dan Hij” en “Hij is Goed en doet Goed.” Dit is geloof boven de rede, want de rede (kennis) bevindt zich in het egoïsme, en geloof is in de eigenschap van geven aanwezig.

Op deze wijze bouw ik een spirituele Partzuf, een zaaddruppel, het embryo van de ziel.

Hier begint de geboorte van de ziel. Een ieder die dit niveau bereikt, bevindt zich al op het pad! Wie dit nog niet heeft bereikt, kan nog van alles beweren. Het is opvallend dat mensen die zich volledig op het pad bevinden, maar nog niet bij staat 10 zijn aangekomen, vaak de studie van Kabbalah verlaten. Zij verwensen de Wijsheid van Kabbalah, mij en ons systeem.

Het is van belang om te begrijpen dat de spirituele wereld niet zo is als het je toeschijnt, je neemt de spirituele wereld waar als je de methode volgt die door authentieke Kabbalistische Bronnen is beschreven.

From the Kabbalah Lesson in Russian 5/15/16

Filed under: Spiritueel Werk | Add Comment/Ask Question→