Vraag: De Amerikanen zijn erin geslaagd om patriottisme en nationale trots onder de bevolking te kweken. Waarom is dit niet in Europa gebeurd vanaf het moment dat de gemeenschappelijke markt werd gecreëerd?

Antwoord: Dit ligt voor de hand. In de VS is er één leger, één politie, één hoofdstad en alleen het Witte Huis. En hoewel elke staat zijn eigen wetten en bestuur heeft, betekent dit niet meer dan een administratieve verdeling. Het is één land, daardoor ziet Amerika er totaal anders uit dan Europa.

In de Europese Unie zijn er dertig talen, dertig landen, dertig verschillende culturen en er zijn zelfs verschillende religies, die door de geschiedenis heen met elkaar hebben gevochten. Als het over grenzen gaat, legt iedereen een claim op de buurman. Elk land koestert wrok tegen de dichtstbijzijnde buren. Daarom kan er niet een zodanige eenheid tussen hen bestaan als in de VS.

In de VS hangt men één enkel principe aan: geld en vrijheid van economisch ondernemerschap. Zolang je opereert binnen het wettelijke kader, kun je doen wat je wilt en vervolgens wordt een ieder naar waarde geschat op basis van de hoeveelheid geld die hij op zijn bankrekening heeft staan.

Het egoïsme bloeit als men de mogelijkheid heeft om vrij te werken. Daarbij gelden de volgende maatstaven: Hoeveel weeg je?  Maar honderd dollar? En hij weegt honderd miljoen dollar, dan respecteren wij hem. Hierdoor wordt de waarde van alles echter duidelijk gemeten en het hele systeem werkt soepel.

Iedereen wordt op deze manier beoordeeld, wie hij ook is: musicus, schrijver of professor. Het eerste wat hem wordt gevraagd is hoeveel hij waard is, dat wil zeggen: hoeveel geld hij op zijn bankrekening heeft staan. Dat bepaalt alles.

Maar in Europa is alles vaag, want de Europeanen waarderen cultuur, onderwijs en de idealen van de Franse Revolutie, dat wil zeggen: verschillende waarden die niet afgemeten kunnen worden aan geld. De Europeanen houden deze waarden in stand en hebben er waardering voor. Enerzijds is dit goed. Anderzijds zijn dit echter geen duidelijke egoïstische principes die kunnen leiden naar een gemeenschappelijke noemer om alle landen aan af te meten.

Het is noodzakelijk om één standaard maateenheid te hebben voor iedereen, die is er echter niet. Voor de Fransman is het Franse wijn, voor de Belg gedroogde vis en voor de Duitser bier, deze dingen zijn belangrijker dan Europa. Zulke verschillen waren er niet in Amerika, daardoor was het gemakkelijk om mensen met elkaar te verbinden, zij kwamen alleen om rijk te worden en een goed leven voor zichzelf te op te bouwen. Maar in Europa is een dergelijk simpel principe niet aanwezig, Europa is verdeeld door verschillende waarden.

Eén enkele standaard is daar niet aanwezig, er is geen gemeenschappelijke noemer tussen de landen, daarom kunnen deze landen zich niet verenigen. De gemeenschappelijke noemer is niet eenvoudig te vinden, namelijk iets gemeenschappelijks tussen ons allemaal, tussen jou en mij, tussen jou en hem. We hebben iets gemeenschappelijks nodig dat tussen ons aanwezig is, maar in Europa werkt dit niet. Het is daar zelfs niet mogelijk om eenheid te scheppen volgens het Amerikaanse principe: namelijk zich verrijken en de Verenigde Staten van Europa creëren.

From the 1^st part of the Daily Kabbalah Lesson 8/8/16, Writings of Baal HaSulam

Filed under: Eenheid, Europa | Add Comment/Ask Question→