Elie Wiesel, één van de steunpilaren van de Joodse wereld, is heengegaan. Hij was de spreekbuis voor miljoenen slachtoffers van de Holocaust, hij wijdde zijn leven aan het gedenken van de Holocaust en probeerde daardoor een tweede Holocaust te voorkomen.

Hij was een getalenteerd schrijver die talloze prijzen kreeg en onderscheiden werd met de Nobelprijs voor de Vrede. Zijn persoonlijke geschiedenis is nauw verweven met het lot van het Joodse volk. In 1944, toen hij 15 jaar oud was, werd hij met zijn familie naar Auschwitz gedeporteerd, daar verloor hij zijn moeder, zijn vader overleed in Buchenwald. Elie Wiesel had het geluk dat hij getuige was van de bevrijding van het kamp door de Geallieerden.

Sindsdien heeft hij zich er met al zijn energie voor ingezet om aan de wereld de wreedheden die de Joden hebben ondergaan in die verschrikkelijke jaren bekend te maken.

Wij hebben elkaar voor het eerst in New York ontmoet toen ik in Amerika een rondreis maakte om lezingen te geven. Tegen de achtergrond van een wereldwijde golf van antisemitisme, reisde ik het land door van de ene kust naar de andere om een serie lezingen te geven en mee te werken aan interviews. Toen had ik het geluk om deze uitzonderlijke persoonlijkheid te leren kennen. Hij was een nobel mens, een voortreffelijke vertegenwoordiger van zijn volk. Wij vonden al gauw een gemeenschappelijke taal omdat wij beiden uit families komen die de Holocaust hebben overleefd.

Elie had grote kennis van de Joodse literatuur. Hij was onder andere ook vertrouwd met de authentieke Wijsheid van Kabbalah waar ik me in verdiep. Hij maakte zich grote zorgen over de toenemende antisemitische trend en ik deelde zijn zorg over de dreigende golven antisemitisme, waarover ik al vele jaren schrijf. Hij luisterde met aandacht.

Tijdens dat gesprek heb ik met hem gesproken over de Wijsheid van Kabbalah, over de speciale rol van het Joodse volk dat het principe van eenheid moet vervullen, en over het feit dat we – nadat wij dit onder ons hebben waar gemaakt – de methode van eenheid aan de gehele mensheid moeten doorgeven. Elie toonde grote belangstelling voor dit gezichtspunt, we hadden een heel vruchtbaar gesprek.

Het is heel moeilijk om zijn dood te accepteren. Elie Wiesel was één van de grootheden van de Joodse geest die het Joodse volk verdedigde, evenals de morele fundamenten en de universele waarden van de mensheid.

Wij, de Joden die in het land Israël leven, zijn dank verschuldigd aan deze man. In dit uur van vaarwel moeten we grote eer betonen aan zijn opdracht, hij heeft deze voltooid, deze opdracht is echter niet ten einde. Zij opdracht is aan ons doorgegeven en wij zijn, evenzeer als Elie Wiesel, verantwoordelijk voor de komende generaties.

Gezegend zij zijn nagedachtenis.

Filed under: Niet gecategoriseerd - Geen reacties→