Er was Eens … Op Cyprus …

laitman_272Vraag: Een werknemer bij de overheid op Cyprus, Marios Droushiotis, heeft een brief geschreven naar de president van Cyprus waarin hij schrijft dat hij ontevreden is over zijn hoge salaris omdat hij daarvoor te weinig hoeft te doen. Hij schreef: “Ik zit maar niets te doen en daarvoor krijg ik € 5.000. De staat zou meer geld kunnen besparen door mij te vertellen dat ik thuis kan blijven met dat salaris. Ik zou dan in ieder geval niets kosten omdat ik dan geen verwarming, licht en water nodig heb op kantoor!”

Antwoord: Het lijkt erop dat hij Eerste Minister wil worden.

Vraag: Betekent dit dat u denkt dat hij dit vanuit zijn geweten schrijft?

Antwoord: Het doet me eraan denken hoe iemand kan blozen als hij steelt. We hebben hier met verborgen motieven te maken. Als het om een gewetensvraag ging, zou hij rustig en op vriendelijke wijze geschreven hebben: ”Verminder mijn salaris maar met de helft.” We hebben in principe te maken met het feit dat we de ontwikkeling van het egoïsme niet begrijpen. Het ego ontwikkelt zich niet kwantitatief door alleen maar te groeien, het wordt ook kwalitatief groter. Het ontwikkelt zich in de richting van ‘verfijning’, het krijgt nieuwere, meer subtiele en uitgekiende vormen. Het kan dan niet langer meer tevreden gesteld worden met geld. Mensen streven niet langer naar eer, roem en macht. Dit alles geeft hen geen voldoening meer.

Vraag: Waar zal dit toe leiden?

Antwoord: Het zal ertoe leiden dat mensen niet meer verlangen naar zo’n grote keuze aan voedsel en seks. Ze zullen geen gezin meer willen hebben en kinderen willen krijgen. Dit verlangen zal gewoonweg verdwijnen en mensen zullen geen enkele binding meer voelen met deze gedachten. Daarna volgt er een depressie, er worden antidepressiva gebruikt, we krijgen te maken met drugsmisbruik en zelfdoding. De vraag is: wat geeft er nog voldoening?

Vraag: Als het eerdere scala aan egoïstische waarden verdwijnt, wat zal dan het resultaat daarvan zijn?

Antwoord: We zullen allemaal tot één grote, universele roep om hulp komen, zoals een wolf die huilt naar de maan. Zo zal de mensheid ook naar buiten gaan en huilen naar Boven toe, het uitschreeuwen naar de Schepper: “Waarvoor hebt u ons geschapen, in de naam van wat, waarom? Wat wilt u van ons?” Er zal over de gehele aarde een dergelijk intens huilen te horen zijn, gericht tot de Bron van ons bestaan, zelfs onbewust. Het zal ons leiden naar het besluit dat we de betekenis van het leven moeten vinden. De natuur kan niet zo perfect geschapen zijn als er begin en geen einde is, als er geen doel zou zijn. We zijn er blind voor.

Wat wij in deze tijd zien, geeft aan dat wanneer er een verlangen in ons naar boven komt, dit betekent dat de Bron van de vervulling van dat verlangen – die voor ons verborgen is – dit verlangen in ons beschijnt en stimuleert. Dit betekent dat wij de vervulling ervan kunnen bereiken. De Natuur creëert niet zomaar iets. Er komt een staat van ongenoegen die in wezen egoïstisch is, hierdoor worden we echter geleid naar onze zoektocht naar de Hoge Kracht, de Hoge Bron.

From KabTV’s “News with Michael Laitman” 3/4/16

 

Discussie | Share Feedback | Ask a question




"Kabbalah & het Doel van het Leven" Reacties RSS Feed