In onze wereld geldt er een speciale voorwaarde om de Hogere Wereld te gaan voelen: het creëren van een kleine groep, een minimum van tien mensen die voortdurend moeten proberen om zich met elkaar te verbinden, als een levend organisme, in een complete, goede, integrale verbinding.

Als we proberen om een dergelijke structuur tussen ons te bouwen, gaan we langzamerhand nieuwe integrale eigenschappen in ons voelen. Ze zullen echter niet het bezit zijn van één van de tien mensen die tot de groep behoren, het zullen gezamenlijke eigenschappen worden.

Wij creëren zelf het gemeenschappelijke verlangen dat ons verbindt tot één enkele spirituele persoon: we vullen elkaars gedachten aan en ze worden tot onze gemeenschappelijke mind. Als resultaat daarvan wordt er een nieuwe spirituele eenheid gecreëerd: de tien worden tot één gemeenschappelijke persoon.

Ieder van ons ervaart het, want als we deel worden van dit beeld, voelen we het in onszelf. We lossen erin op en samen gaan we één systeem vormen, één zintuig.

Een ieder die zijn egoïstische waarneming van de wereld door middel van verbinding achter zich laat door de integratie van iedereen tot iets gezamenlijks, bereikt dat hij een nieuwe wereld waarneemt die onafhankelijk is van de vorige staat waarin hij verkeerde.

In dit zintuig dat wij creëren, gaan we een nieuwe staat van de Natuur voelen die we de Hogere Wereld noemen, het Systeem dat ons bestuurt en beïnvloedt met eigenschappen die totaal verschillen van deze wereld: niet egoïstisch, juist het tegendeel daarvan.

In onze wereld is alles opgebouwd volgens twee tegengestelde eigenschappen: plus en min, warm en koud, etc. Het evenwicht daartussen creëert een bepaalde staat van leven, comfort, homeostase, hier verlangen we naar. Er bestaat evenwicht in alles, behalve in ons innerlijke egoïstische verlangen.

Als we de Hogere Wereld ontdekken, wordt het voor ons mogelijk om een nieuw systeem te bouwen, een systeem van evenwicht tussen onze egoïstische en onze altruïstische verlangens zonder dat we het egoïsme vernietigen, we complementeren het. Altruïstische verlangens behoren niet tot onze wereld, wat wij op het fysieke niveau als altruïstisch beschouwen is namelijk ook egoïstisch.

In Kabbalah spreken we over ‘liefde’ als we evenwicht bereiken tussen eigenbelang en het nieuwe systeem: het systeem van geven, integratie, uit jezelf treden. Liefde is een staat waarin je de verlangens van een ander vervult zonder iets voor jezelf te willen. Dit is tegengesteld aan de huidige staat van de menselijke natuur.

Op het moment dat we deze staat bereiken, tenminste op het minimale niveau, kunnen we het ego in evenwicht brengen. Al deze staten vinden namelijk trapsgewijs plaats, we zullen onmiddellijk voelen waar we ons bevinden.

De krachten die onze wereld besturen, manifesteren zich om ons heen. We gaan voelen dat we ons in een compleet netwerk van krachten bevinden en dan wordt duidelijk wat er met ons gebeurt en wat er gedaan moet worden. Dit is onze taak.

Iemand die een waarachtig serieus verlangen heeft om de betekenis van het leven te bereiken en het systeem van de Hoge Wereld dat ons bestuurt, komt onmiddellijk, zonder dat hij het wil, als de lading van een elektrisch veld in één van onze groepen terecht en als dat niet gebeurt, vindt hij ons via internet.

Dit is een natuurwet, want zo iemand heeft een speciale negatieve lading die zoekt naar een positief punt dat voor hem geschikt is om zich mee te verbinden en daarvan te ontvangen wat hij verlangt. Zo zit het gehele systeem van de natuur in elkaar.

Als hij ons bereikt, gaan we hem meteen leren wat de juiste verbinding met de vrienden is, want praktische oefening is het belangrijkste. Tijdens dit leerproces is een mens verbonden met mensen zoals hij, hij creëert samen met hen een gezamenlijk zintuig en gaat daarin het systeem van het bestuur van de Hoge Wereld voelen.

Ik hoop van harte dat we iets groots kunnen verrichten en het ware beeld van onze wereld zullen ontdekken, dit hebben we nodig.

Als wij ons zo goed mogelijk in de oorzaak van alle problemen verdiepen en mogelijke oplossingen vinden, brengen we onszelf op een hoger niveau, boven alle gebreken van deze wereld uit, en komen we in een nieuw systeem: een systeem van harmonie tussen ons en de Natuur, op alle niveaus.

From the Conventions In Odessa, “In The Circle Of Unity,” Day One 10/16/15, Lesson 1

Filed under: Eenheid, Groepswerk, Spiritueel Werk, Verbinding | Add Comment/Ask Question→