Vraag: In spiritualiteit is Mozes het hoofd en het volk is het lichaam. Waarom is het de rol van Mozes om het volk aan zich te binden? Als we het hebben over een echte leider is er sprake van hard werken, vol pijn, bloed en tranen.

Antwoord: In een egoïstische wereld vindt alles op een totaal andere manier plaats. Een leider wil het liefst controle uitoefenen en geld bezitten. Het doel dat men voor ogen heeft lijkt anders.

Lees het boek de Psalmen eens dat door Koning David is geschreven, daarin prijst hij de Schepper en hij schrijft hoe onbetekenend hij zelf is. Dit is een volkomen andere benadering.

Koning David hield zich van de vroege morgen tot de late avond uitsluitend bezig met de correctie van zijn volk en bracht hen steeds dichter bij geven en liefde. Hij was de centrale organisator die het volk leidde naar een verenigd, altruïstisch geheel. Hij had de rol om de massa om te vormen tot één enkele familie.

Dit is het werk van alle ministers en van alle regeringssystemen, het is hun opdracht om een enorme massa mensen zo te besturen dat zij uiteindelijk dichter bij elkaar komen en voelen dat zij met elkaar één compleet geheel zijn.

Koning David had de verantwoordelijkheid om tegenover de Hoge Kracht, de Schepper, te staan. Wat een innerlijke spanning, wat een intense innerlijke discipline om elk moment van het leven hieraan te wijden zonder ook maar één ogenblik los te laten! Het is ongelooflijk. Dit was zeer veeleisend, serieus werk aan hemzelf.

Hierbij moet immers alles in aanmerking genomen worden: hoe je slaapt, eet, je kleedt, spreekt, wat je bezigheden zijn en waar je gedachten elk moment op gericht zijn. Het mag alleen plaats vinden in een constante staat van opgang, zoals een klok die tikt, weer een seconde, en weer en weer, en het tikken mag nooit ophouden.

Als we aan een mens van onze wereld zouden vragen of hij bereid zou zijn om zo’n leider te zijn, zou hij antwoorden: “Nee, dit is zo’n verheven plicht. Ik kan het niet eens benaderen.”

Daarom werden in het verleden de leiders van Israël en de profeten door de Schepper aangewezen, dit betekent dat zij zich op een niveau bevonden waarop zij niets voor zichzelf bezaten.

In deze tijd zien we echter precies het omgekeerde: corruptie en hebzucht, om een villa te bouwen of een eigen eiland te hebben. Op deze manier laat de Schepper aan de mensheid zien dat alles is vastgelopen, we moeten aan onszelf werken, want de leiders die in deze tijd uit de massa voortkomen, kunnen niet anders zijn dan ze zijn.

Hieruit volgt dat het publiek op serieuze wijze de plicht van een morele transformatie op zich moet nemen. Anders bereiken we geen resultaten en zullen de toekomstige leiders nog corrupter zijn dan de leiders van onze tijd.

Als we denken aan de leiders van vijftig jaar geleden kunnen we zeggen dat ze idealisten waren. Zo lijkt het als we terug kijken. Maar in feite gingen zij van dezelfde egoïstische idealen uit. Toen heerste het principe: “Het is de moeite waard om voor ons land te sterven.” Tegenwoordig gaat het uitsluitend om berekeningen, het overige is niet belangrijk.

Mensen gaan nu langzamerhand begrijpen dat ze zich, ideologisch gezien, in een uitzichtloze situatie bevinden en dat ze iets moeten doen. Hoewel we van poppetjes veranderen in de regering, bij de politie en in het rechtssysteem, ze zullen altijd het hoogste gehalte aan egoïsme en corruptie bezitten.

Mensen moeten dus zichzelf veranderen. Dit is de enige mogelijkheid om onze omgeving te veranderen die volledig afgedaan heeft.

From KabTV’s “Secrets of the Eternal Book” 5/27/15

Filed under: Correctie, Politiek, Psalm, Psalmen, Spiritueel Werk | Add Comment/Ask Question→