Niet alleen filosofen en politici zijn zich bewust geworden van het feit dat het Joodse volk uniek is, iedereen op aarde beseft dit. Dit voorkomt echter niet dat men een natuurlijke weerstand tegen Joden heeft. Deze tegenstrijdigheid verbindt met succes enerzijds een enorm respect voor Joden en anderzijds haat en een verlangen om hen te vernietigen.

Bij vele typische antisemieten kunnen we een profetisch inzicht in de toekomst onderscheiden waardoor zij specifiek met het volk Israël verbonden zijn. Hierdoor stijgen zij samen met hen omhoog en ontdekken zij dat wij steeds dichter komen bij wat door de profeten is gezegd over hun toekomst en de toekomst van de mensheid.

De Klipot (schalen), Kedusha (heiligheid) en de krachten van Tumaa (onzuiverheid) en Tahara (zuiverheid), bevinden zich op hetzelfde niveau, tegenover elkaar. En wanneer we de psychologie van de handelingen vanuit de ideologieën van fascisme en antisemitisme in het verleden in ogenschouw nemen, moeten we daarbij de handelingen van de Kabbalisten en de profeten betrekken om te zien hoe tegengesteld men werkt.

Vraag: Dus hieruit volgt dat er een Hitler moest zijn omdat Baal HaSulam er was?

Antwoord: Zeker, Kedusha en Tumaa ondersteunen elkaar en moeten naast elkaar bestaan totdat ze zijn gecorrigeerd. Wat betekent ‘Sitra Achra’ (andere kant/neiging tot het kwaad)? Het betekent dat het volk Israël zijn taak nog niet volbracht heeft. Door hun voorbeeld moeten de Joden de hele wereld naar eenheid en liefde brengen. Aangezien zij een dergelijk voorbeeld echter nog niet hebben gegeven, heeft de hele wereld het tegenovergestelde karakter, dat zijn met name de mensen die gevoelig zijn voor deze situatie en antisemitisch worden.

Alle internationale leiders, politici en leidinggevenden zijn antisemitisch, omdat zij door hun integratie in het politieke werk en hun werk met het volk onbewust gaan voelen dat de kracht die hen blokkeert hier te vinden is, wij zijn degenen die dit veroorzaken! Wij zijn een belemmering voor de hele mensheid en we maken het voor hen onmogelijk om de beste staat te bereiken, want wij moeten dat eerst doen.

3500 jaar geleden verzamelde Abraham het Joodse volk uit totaal verschillende mensen en verenigde hij hen door de wet “Gij zult uw naaste liefhebben als uzelf”, boven alle onderlinge tegenstrijdigheden en tegenstellingen uit. Zo leefden we 1.500 jaar lang tot 2.000 jaar geleden toen we van het niveau van de liefde naar het niveau van haat vielen. Daardoor verloren we ons land en werden we over de hele wereld verspreid. Nu hebben wij ons opnieuw met elkaar verbonden. Niemand vraagt ons of we dit willen of niet en nu moeten wij aan iedereen een voorbeeld van verbinding en eenheid laten zien.

Waarom leefden we zo lang in ballingschap? Zodat wij vandaag zouden laten zien hoe wij vanuit het egoïsme waarin we ons bevinden een normale menselijke samenleving kunnen vormen die op een altruïstische wijze bestaat. Zo geven wij een voorbeeld aan de wereld, dit is vereist in onze tijd omdat de mensheid dichtbij een integrale staat van wederzijdse haat komt en dit kan niet lang meer zo doorgaan. Als er haat uitbreekt, zal dit de hele aardbol opblazen.

Dus iemand die iets heeft bereikt in de politiek of aan de samenleving werkt, begrijpt tot op zekere hoogte wie hier de schuldige is. Hij wordt geen antisemiet omdat hij in een gezin opgegroeid is met antisemitische haat, maar omdat hij ziet waardoor de situatie in de wereld er niet beter op wordt. Dit betekent dat zijn haat tegen de Joden noodzakelijk is! Hij praat over hun mislukte missie en over de manier waarop zij de hele wereld ontwrichten.

De boycot die nu tegen Israël wordt opgezet is mondiaal van aard. Onze profeten hebben voorspeld dat de hele wereld tegen ons ten strijde zal trekken, niet omdat de mensheid niet van ons houdt, maar omdat men zich door deze haat bewust wordt van de opdracht van het volk Israël. Door de haat zullen zij begrijpen wie we zijn en dan zal – samen met die enorme haat – de mogelijkheid van de vrijheid van keuze voor hen duidelijk worden: “Ik haat hen, maar ik heb ze nodig. Hoe kunnen we hen ertoe dwingen om hun opdracht te vervullen?” Zo zullen de volkeren van de wereld Israël dwingen om hun lotsbestemming waar te maken.

Vraag: U zegt dat naarmate Kedusha onder het Joodse volk toeneemt ook de Klipot van de naties van de wereld toenemen. Betekent dit dat de krachten die zich tegen ons verzetten sterker worden als we spiritueel stijgen?

Antwoord: Nee. Hoe meer we groeien hoe meer we de mensheid kunnen laten zien hoe we verder moeten gaan. In de oorspronkelijke staat bestaan Kedusha en Tumaa – altruïsme en egoïsme – als twee gelijke, tegengestelde krachten. Juist hier ligt onze vrijheid van keuze, ons werk.

From KabTV’s “The Last Generation” 6/23/15

Filed under: Antisemitisme - Geen reacties→

Mening (David Servan-Schreiber): “Anderen helpen activeert gebieden in de hersenen die een gevoel van genot in ons stimuleren. Dit is specifiek zo omdat we hierdoor in moeilijke tijden de nadruk op communicatie tussen mensen moeten leggen.”

“Een volk dat zich wijdt aan de groei van het bruto nationaal product, werkt volgens de maatstaven van monetaire eenheden. Het is echter onmogelijk om de gezondheid van kinderen, geluk, zingen, een stabiel huwelijksleven, eerlijkheid van degenen die aan de macht zijn, humor, onderwijs, wijsheid en liefde af te meten aan geld. Het bruto nationaal product van de natie meet van alles, maar niet de aspecten waardoor het werkelijk de moeite waard is om te leven.”

“De positieve ontwikkeling van een natie hoeft niet te worden afgemeten aan de toename van de vervaardiging van wapens en de bouw van gevangenissen, maar wel door het ware welzijn van haar burgers. Mensen zijn blij wanneer hun banen niet met consumptie verbonden zijn. Het maken van een verbinding met anderen, actief zijn, aandacht voor gezamenlijke belevenissen, permanente educatie, iets nieuws proberen en jezelf aan anderen wijden: dit is de formule voor geluk!”

“Er zal een wereldwijde financiële crisis voor nodig zijn totdat deze eeuwige waarden uiteindelijk het onderwerp van een publiek debat zullen zijn.”

Mijn commentaar: Juist lijden dwingt ons om aandacht aan anderen te besteden, ook al lijkt het zo dat een mens zich door lijden in zichzelf opsluit. Maar in feite komt een mens alleen door lijden tot mededogen en barmhartigheid. Dus de crisis die zich ontwikkelt, zal ons ertoe dwingen om aandacht aan mensen om ons heen te besteden en op deze manier geluk te bereiken. Maar dit zou alleen plaatsvinden na een heel groot lijden!

In plaats daarvan biedt de wijsheid van Kabbalah een eigen manier die gemakkelijk is om met elkaar snel het geluk te bereiken. Dus kies nu! Het is geen toeval dat het Chinese karakter voor ‘crisis’ is samengesteld uit twee tekens: ‘gevaar’ en ‘kans’.

Filed under: Crisis, Kabbalah Studie, Lijden, Nieuws - Geen reacties→