Vraag: Wie is de goede Farao bij wie de Joden welkom waren?

Antwoord: Dit concept moeten we per individu bekijken.

Wij denken dat het ego ons vooruit helpt: in onze beschaving, vooruitgang en groei. “Wij zullen de wereld veroveren, alles te weten komen en bereiken, alles ontdekken! Wij, wij, wij!” Dit is een goed en gezond egoïsme. Het is essentieel want anders zouden we ons niet ontwikkelen.

Als we bijvoorbeeld geen geduld zouden hebben met een kind en hem voortdurend beperkingen zouden opleggen, zou hij zich niet kunnen ontwikkelen. Daarom sporen we hem steeds aan om zich te ontwikkelen, hoe egoïstisch hij ook is, en als hij een bepaalde leeftijd bereikt heeft, zo’n jaar of 13, gaan we hem leren hoe hij zichzelf beperkingen kan opleggen.

Laten we niet vergeten dat een mens tot aan die leeftijd helemaal in beslag genomen wordt door zijn neiging tot het kwaad, vanaf zijn 13^e jaar kan het goede in hem naar boven komen door de invloed van de opvoeding. Dertien jaar is een relatieve term, Baal HaSulam spreekt daarover in de “Introduction to The Book of Zohar.”

Ik herinner me nog dat mijn zoon, die op religieuze scholen zat, vaak zei: “Wat wil je van me? Ik ben pas 9, wacht eerst maar tot ik 13 ben.”

We noemen dit de zeven vette jaren waarin het volk alles krijgt waar het behoefte aan heeft. We proberen ons met elkaar te verbinden en in het begin gaat alles goed. Het ego heeft geduld met ons en zegt: “Samenwerken is goed, alles gaat prima.” Dan komen er ruzies en ontstaan er conflicten tussen ons.

Dit gebeurt ook als mensen die verliefd zijn samen gaan wonen. Of in internationale betrekkingen: “Nu gaan we samenwerken, aan projecten werken en iets bereiken! Wij, wij, wij!” Alles gaat prima, egoïsme is goed en alles is prachtig, dan komt er innerlijk plotseling iets negatiefs naar boven. Wat we ook doen, er doet zich een hindernis voor, de slechte Farao staat op.

Je moet je van het volgende goed bewust zijn: door de methode van de wijsheid van Kabbalah toe te passen, kunnen we vanuit liefde en wederzijdse verbinding handelen. Als je acties onderneemt die niet leiden tot evenwicht tussen goed en kwaad – en het kwaad lijkt eerst aantrekkelijk en uitnodigend – zal dit kwaad je later ter dood brengen. De engel des doods trekt je naar zich toe, verleidt je, dient je een druppel vergif toe en je sterft.

Daarom moet je het evenwichtspunt zoeken tussen de goede en de kwade kracht, overal, bij alles wat je doet.

From KabTV’s “A Talk About Passover” 3/18/15

Filed under: Egoïsme, Egypte, Liefde, Opvoeding, Verbinding | Add Comment/Ask Question→