Kabbalah spreekt alleen over dat wat zich in ons afspeelt. De termen ‘Israël’ en de ‘naties van de wereld’ hebben betrekking op onze innerlijke wereld. We gebruiken deze woorden als wij over de fysieke wereld spreken, ze hebben echter nooit betrekking op deze wereld. Ze verwijzen naar de innerlijke kwaliteiten van de mens.

Kabbalisten gebruiken gewone, duidelijke, aardse woorden om spiritualiteit te beschrijven omdat er in onze woordenschat geen andere woorden zijn. Zelfs als wij de andere dimensie zouden kunnen zien, zouden we geen woorden kunnen vinden om onze indrukken nauwkeurig te beschrijven. We zouden geen woorden hebben om wat daar plaatsvindt te beschrijven.

Als wij alles wat wij in dit vertrek zien zouden opschrijven, zouden we noteren: lampen, deuren, ramen, boekenkasten, want alles heeft een benaming. Als wij onze eigenschappen corrigeren, zouden wij de muur die ons van spiritualiteit afscheidt wegnemen. We zouden de muur waardoor de hogere wereld voor ons verborgen is verwijderen, en toch zouden wij ook dan niet de juiste woorden kunnen vinden om te beschrijven wat wij daar zouden zien.

Het is niet mogelijk om de juiste woorden te vinden om de krachten en de handelingen die met de andere dimensie verbonden zijn te benoemen. Hoe zou je aan anderen kunnen uitleggen wat je in spiritualiteit hebt gezien? Iemand vraagt je bijvoorbeeld: “Vertel me alsjeblieft eens wat over wat daar is! Ik wil het zo graag weten!” Je zou helemaal niets kunnen beschrijven!

Kabbalistische boeken leggen uit wat niet uitgelegd kan worden. Kabbalisten vonden daarvoor een oplossing. Wij leven allemaal in deze wereld, zowel Kabbalisten als ‘gewone’ mensen. Deze werkelijkheid kennen wij allemaal.

Dus Kabbalisten zeiden: “Wij zullen jullie over spiritualiteit vertellen.” Zij schreven boeken over de spirituele dimensie: de Torah, de Babylonische en de Jerusalem Talmud, de Mishnah, de Zohar, de Studie van de Tien Sefirot. Dit zijn allemaal heilige boeken, het zijn geen gewone boeken omdat zij de hogere wereld beschrijven.

We kunnen spiritualiteit echter niet beschrijven met spirituele woorden omdat daar geen woorden bestaan. Daarom vertellen deze boeken ons verhalen waarvan lijkt dat ze in deze wereld gebeuren, terwijl ze allemaal gaan over de hogere werkelijkheid.

Spiritualiteit is parallel aan deze wereld. Het is een dimensie van krachten, verlangens, indrukken en gevoelens. Het is een gebied van gevoelens! De gevoelens zijn echter niet egoïstisch zoals hier op deze planeet. Ze zijn afkomstig van de eigenschap van geven die in deze wereld niet bestaat. Het zijn gevoelens van liefde, geven, eenheid en onderlinge verbinding.

From KabTV’s “The Torah Chapters with Shmuel Vilozni” 2/2/15

Filed under: Spiritualiteit | Add Comment/Ask Question→