Vraag: Er staat geschreven: “En eert het gelaat van de oude man, gij zult uw God vrezen: Ik ben de Eeuwige.” Wat betekent dit?

Antwoord: Eer is de staat waarin je je verbindt met het hogere niveau doordat je alles wat je kunt daarvan wilt ontvangen, zo sta je het toe om met je te werken en aan je te geven. Op die manier komt eer tot uitdrukking.

Opmerking: Stel dat ik iemand een bezoek breng en de vriendelijke gastheer brengt me een en ander te drinken en zegt daarbij: “Als je me een eer wilt bewijzen, blijf dan ook wat eten.” Uit respect voor hem eet ik wat, zelfs als ik vol ben.

Antwoord: Zoiets gebeurt niet in de spirituele wereld. Daar zien we een precieze correlatie tussen waar het de lagere aan ontbreekt en wat de Hogere heeft. De Hogere biedt je aan wat jou ontbreekt en jij moet je voorbereiden op de maaltijd door alleen ten behoeve van de Gastheer te eten. Hoewel deze smaken je vervullen, is het in feite zo dat je houding naar de Gastheer juist moet zijn omdat je het alleen voor Hem doet en niet voor je eigen plezier.

Dit is echter een probleem dat je langzamerhand moet oplossen. Eerst moet je ontdekken dat dit gebruikelijk is. Stel dat ik nu koffie heb en ik voel me prima, ik dank de gastheer en ik probeer boven de smaak van de koffie uit te stijgen om niet van de smaak te genieten, maar alleen van de handeling van geven.

Als mij bijvoorbeeld benzine in plaats van koffie was gegeven, wat zou ik dan hebben moeten doen? Zou ik het opgedronken hebben en van het feit genoten hebben dat ik de gastheer een groot genoegen doe? Hier ligt het probleem. Wat ik ontvang en wat de gastheer mij geeft, doet ertoe. Ik respecteer hem en ik geloof zeker dat ik hem alles behoor te geven, maar ik moet dit toepassen boven wat ik wel of niet aangenaam vind uit.

Wat zou ik doen als het me helemaal niet zou uitmaken? Het belangrijkste is dat ik de gastheer respecteer, ongeacht wat hij me geeft, zelfs als het vergif is. Dan wordt het vergif nectar voor mij, omdat ik de gastheer respecteer en het niet om iets anders gaat, ik stem met alles in zolang ik hem heel blij kan maken. Daarom is alles afhankelijk van onze gedachten.

Wij kunnen ons volkomen losmaken van wat we eten of drinken en de smaak helemaal niet proeven. Ik herinner me dat ik mijn leraar Rabash eens vroeg waarom de smaak plotseling verdwijnt als ik ga eten met de intentie om het niet voor mezelf te doen, maar om te geven. Er kan een grote vis op mijn bord liggen, ik kan heel hongerig zijn en echt graag willen eten, maar als ik me innerlijk een beperking opleg en me focus op de intentie om te geven, proef ik de smaak van het voedsel niet meer. Mijn leraar begon mij daarna anders te behandelen omdat hij bemerkte dat dit de eerste signalen waren van serieus werken aan mezelf.

In dit geval verdwijnt niet alleen de smaak, maar je kunt een heel glas vergif leeg drinken en het zal op een levenselixer lijken en een zegen met zich meebrengen.

From KabTV’s “Secrets of the Eternal Book” 4/16/14

Filed under: Spiritueel Werk, Torah | Add Comment/Ask Question→